Showing posts with label Πάσχος Μανδραβέλης. Show all posts
Showing posts with label Πάσχος Μανδραβέλης. Show all posts

Μανδραβελισμός: το ανώτατο στάδιο της ΠΑΣΟΚικής υποκρισίας

Άρση της ανωνυμίας των δημοσιογράφων που χρηματίζονται από την τρόικα ΤΩΡΑ!

Αγαπητέ φίλε, σας αξίζουν συγχαρητήρια που ασχολείστε με το Φαινόμενο «Μανδραβελισμός». Αλλά δυστυχώς σας διαφεύγουν οι πιο κρίσιμες ψηφίδες, έτσι ώστε να γίνεται η εικόνα που δίνεις αποσπασματική και κάπου κάπου εσφαλμένη.

Ο πολύς κόσμος έχει την εντύπωση ότι πρόκειται για αγκιτάτορα του φιλελευθερισμού που προηγούμενα πέρασε από τη νεολαία της ανανεωτικής αριστεράς.

Τρομερό λάθος...ο Πάσχος Μανδραβέλης ήταν τυχοδιωκτικό ΒΑΘΥ ΠΑΣΟΚ (και όχι στην ΕΚΟΝ-Ρ. Φεραίος όπως τον συμφέρει να διαδίδει για «ξέπλυμα»). Το δεύτερο μισό της δεκαετίας του '80 μάλιστα έβγαζε μια Ανδρεοπαπανδρεϊκή (δλδ. λαϊκιστική) φυλλάδα στην Κοζάνη, την οποία προφανώς ενίσχυε όπως και όλες τις άλλες το Κίνημα της «Αλλαγής» τότε που είχαν κάνει όλοι γιούργια στο Δημόσιο Ταμείο, μαζί με κάποιον άλλον αγριοπασόκο, μετά χώρισαν και κάποια στιγμή μάλιστα βρέθηκαν και στα δικαστήρια για τη μοιρασιά. Τότε ο φιλόδοξος Μανδραβέλης εγκατέλειψε την επαρχιώτικη εφημερίδα («Γνώμη» νομίζω τη λέγανε, αλλά καθώς έχουν περάσει χρόνια δεν παίρνω όρκο… στην Κοζάνη πάντως όλοι θα θυμούνται αν τη λέγαν Γνώμη;, Γραμμή; κάτι τέτοιο…) και κατέβηκε στην Αθήνα, έπιασε δουλειά στον «Ελεύθερο Τύπο» (που ήταν η κυρίαρχη στο χώρο της τότε κυβερνητικής Δεξιάς), ξεπλύθηκε από τον αυριανιστικό Παπανδρεϊσμό, τον βοήθησε στο ξέπλυμα και το ότι πούλαγε δήθεν «φιλελευθερισμό» στην τότε Δεξιά στην οποία ανήκαν Ανδριανόπουλος, Μάνος κλπ, και αργότερα, όταν εκλέχτηκε ο Σημίτης, κόλλησε στους λεγόμενους «εκσυγχρονιστές». Πάντοτε υπηρετούσε, και με το αζημίωτο, τον Επιλεκτικό Φιλελευθερισμό, την Επιλεκτική Δημοκρατία, όπως πολύ εύστοχα γράψατε.

Όταν ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου έγινε Διευθυντής του ΠΑΣΟΚ (2003-04) -στη συνέχεια εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ- η σύζυγος του Πάσχου Μανδραβέλη, Σοφία, υπάλληλος του ΙΚΑ Κοζάνης, αποσπάστηκε στο Κόμμα (ΠΑΣΟΚ) και διατέθηκε στο γραφείο του Παπακωνσταντίνου ως έμπιστή του. Από τότε που έγινε υπουργός είναι ιδιαιτέρα του στα δύο υπουργεία στα οποία τοποθετήθηκε. Τότε ανέβηκαν οι μετοχές του Μανδραβέλη στο Κίνημα, καθώς τους είναι πολύτιμη η πείρα του στα ΜΜ"Ε", αλλά και η θέση του στο συγκρότημα του Αλαφούζου (Καθημερινή, ΣΚΑΪ). Αν «τρέξει» κανείς την αρθρογραφία του κάθετα, θα δει ότι ήταν ο συνεπέστερος προπαγανδιστής και κόλακας του ΓΑΠ.

Πόση λοιπόν αντικειμενικότητα μπορεί να έχουν τα άρθρα ενός συζύγου κομματόσκυλου (ο οποίος είναι και μυστικοσύμβουλος του Παπακωνσταντίνου); Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς πόσο ανέβηκαν οι μετοχές του Μανδραβέλη στο ΠΑΣΟΚ, ο οποίος πια έγινε άτυπος σύμβουλος επικοινωνίας του πολιτικού προϊσταμένου της συζύγου του. (Το ότι είναι ένας από τους λογογράφους του ΓΑΠ δεν είναι εύκολο να επιβεβαιωθεί, παρά τις έντονες φήμες: ενώ υπάρχουν αποσπάσματα ομιλιών που φαίνονται ότι είναι αυτούσια άρθρα του Π.Μ. δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί δημοσίως ότι είναι γραμμένα από τον ίδιο, γιατί θα σου απαντήσει ότι «πιθανότατα ο λογογράφος είναι επηρεασμένος από μένα»…).

Όσον αφορά τις φιλικές σχέσεις του με τη ΔΗΜΑΡ του Κουβέλη ή με τη Δράση του Μάνου κλπ ή διάφορες άλλες ομάδες, όλες έχουν στόχο τον επηρεασμό και τη ρυμούλκηση αυτών των πολιτικών μορφωμάτων ή τμημάτων τους στο ΠΑΣΟΚ. Και αυτό είναι μια ακόμη αποστολή υπέρ του ΓΑΠ.

Τώρα, πολλοί θα σαγηνευτούν από τη «μάχη» για την υπεράσπιση της ελευθερίας του λόγου στο Διαδίκτυο που θα δώσει ο Μανδραβέλης ως μέλος (από πού κι ως πού;) της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής του Υπ. Δικαιοσύνης… Και θα θαυμάσουν τόσοι και τόσοι αφελείς, και θα διαφημίζουν οι μπλόγκερς τους… «αγώνες» του για την ελευθερία. Δοξάστε τον! Εδώ δεν πρόκειται απλώς για τζάμπα μάγκα, πρόκειται για μάγκα που κάνει πολυτελώς αμειβόμενη καριέρα με τζάμπα μέσα-για αυτόκλητο εκπρόσωπο όλων των μπλόγκερς, και δη Αναγνωρισμένον υπό του Κράτους! Που θέλει όλη τη φήμη στο όνομά του, αλλά θέλει και την πολύτιμη ανωνυμία για όσα δεν μπορεί να «πουλήσει» επωνύμως: ο Μανδραβέλης, ως χωρικός, είναι Αχόρταγος… Δεν χορταίνει δημοσιότητα, όταν δεν γράφει κάτι άλλο, όταν δεν ψαρεύει ιδέες στο Ίντερνετ για τις… πρωτότυπες αρθρογραφικές συνθέσεις του, όταν δεν «συντονίζει» γλείφοντας κλπ, τότε χτυπά στο Google τ’όνομά του να δει πόσες αναφορές γίνανε στον ίδιο σήμερα, στα προϊόντα της «σοφής κεφαλής του».

Τέλος, σχετικά με την παρέα της τυχοδιωκτικής δημοσιογραφικής «διανόησης», πρόκειται περί μιας Κλειστής Συλλογικότητας Γλειφτών, που θα πάθουν αφυδάτωση από το πολύ (αλληλο)γλείψιμο. Αρκεί να διαβάσει κανείς ολόκληρο το εμετικό κείμενο ενός κολλητού του που τον συγκαταλέγει στα σημαντικότερα-λέει-πρόσωπα του 2010:

«Εφηβική διάθεση και πρόωρα άσπρα μαλλιά. Συμβολικό; Ο Πάσχος Μανδραβέλης είναι ένας ορμητικός έφηβος με κεφαλή σοφού».

Δείτε το ολόκληρο εδώ kozanimedia

Όταν βάλουν στην Έκθεση θέμα περί κολακείας και κολάκων, είναι ίσως το καταλληλότερο αυτό το άρθρο…
από το dexiextrem
Υγ: Διαβάστε επίσης... Πόσο πιο αποκρουστική μπορεί να είναι η αλήθεια; H κωλοτούμπα του ΠΑΣΟΚ για τα blogs

Ιδού ο λόγος που ο κ.Μανδραβέλης μπήκε στην επιτροπή για τα μπλόγκ

Σας παρουσιάζουμε τον πραγματικό λόγο που ο αμφισβητίας της γενοκτονίας των Ποντίων, ο λάτρης του Μουσταφά Κεμάλ Πάσχος Μανδραβέλης, μπήκε στην επιτροπή της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου για τα μπλογκ.

Διαβάστε για να καταλάβετε το... πάρε δώσε:

Αναδημοσίευση από το Skai

Ένα μεγάλο ευχαριστώ
Πάσχος Μανδραβέλης
01/07/2011

Είναι εύκολο να είσαι δημοφιλής και δύσκολο να παίρνεις αποφάσεις που πονάνε. Είναι εύκολο να χαϊδεύεις τις ποικιλώνυμες πλατείες και δύσκολο να δέχεσαι το -στην καλύτερη περίπτωση- γιουχάισμά τους. Είναι εύκολο να ψέγεις το πολιτικό σύστημα, γιατί κάποτε δεν...πήρε τις αντιδημοφιλείς αποφάσεις και πανεύκολο να κάνεις το ίδιο όταν τις παίρνει. Είναι εύκολο να είσαι πολιτευτής στα εύκολα, και είναι δύσκολο να είσαι βουλευτής στα δύσκολα.

Χθες, 155 βουλευτές ανταποκρίθηκαν στην ανάγκη του έθνους να επιβιώσει. Δεν κρύφτηκαν πίσω από τα εύκολα «όχι» ούτε τα περίτεχνα «παρών». Δεν άφησαν άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, κομίζοντας σχέδια αλλοτινά για έξοδο από την κρίση. Δεν κιότεψαν από τις ιαχές του πλήθους, ούτε τις δημαγωγίες των σωτήρων.

Δεν ήταν εύκολο αυτό που έκαναν. Προπηλακιζόμενοι στους δρόμους, με τραμπούκους να καραδοκούν ακόμη και στις κοινωνικές τους εκδηλώσεις, υβριζόμενοι και αναθεματισμένοι σήκωσαν τον σταυρό για να δώσουν ακόμη μια ευκαιρία στη χώρα. Απέναντί τους είχαν πλήθη που φωνασκούσαν για ελικόπτερα, και πανό που τους απειλούσαν με «Γουδί». Δεν πτοήθηκαν από τις ανιστόρητες χυδαιότητες «η χούντα δεν τελείωσε το ‘73», ούτε τα χουλιγκανικά «Ο λαός απαιτεί τις κρεμάλες στην Βουλή».

Ήταν βαρύ το καθήκον τους και το έπραξαν. Δεν κρύφτηκαν, δεν είπαν «εμείς συμφωνούμε με τους στόχους, αλλά μια άλλη πολιτική είναι εφικτή και καταψηφίζουμε». Το έπραξαν, δε, γνωρίζοντας πως στο τέλος της ημέρας δεν θα έχουν προσωπικό κέρδος. Ξέρουν ότι αν αποδειχθούν σωστοί -αν, δηλαδή, το πρόγραμμα εφαρμοστεί- κανείς δεν θα τους θυμάται. Αν αποδειχθούν λάθος -αν, δηλαδή, το πρόγραμμα στραβώσει- κανένας δεν θα τους ξεχάσει.

Δεν έγινε το ίδιο και με το διαβόητο Μνημόνιο; Θυμάται κανείς ότι τον Μάιο του περασμένου χρόνου η χώρα σώθηκε στο παρά πέντε από τα δόντια της χρεοκοπίας; Δεν συζητούν όλοι σήμερα για τις αστοχίες και τα προβλήματα του προγράμματος, ενώ έχει ξεχαστεί το μείζον; Δεν κορδακίζουν διάφοροι (φυσικά εκ του ασφαλούς και μετά τη σωτηρία της χώρας) περί δήθεν δικαίωσής τους;

Είναι δύσκολο να αιτιολογήσουν την απόφασή τους οι 155. Πώς να επιχειρηματολογήσεις υπέρ του υπαρκτού δυσάρεστου, όταν ο λαός δεν έχει ζήσει το καταστροφικό, επειδή το τελευταίο αποφεύχθηκε; Πώς να συγκρίνεις τη χρεοκοπία, που δεν έγινε, με τη σημερινή άχαρη κατάσταση; Πώς να πεις στον δικαίως «Αγανακτισμένο» άνεργο ότι χωρίς το Μνημόνιο δεν θα είχε ούτε αυτό το πενιχρό ταμείο ανεργίας; Πώς να εξηγήσεις στον αδίκως «Αγανακτισμένο» υπάλληλο των ΔΕΚΟ, ότι χωρίς τα 110 δισ. της μισητής τρόικας δεν θα του περικόπτονταν μόνο τα παχυλά επιδόματα, αλλά και το μεροκάματο;

Επειδή, λοιπόν, όταν περάσει ο εφιάλτης κανείς δεν θα θυμάται τη συμβολή αυτών των 155 βουλευτών πρέπει τώρα να πούμε το «μεγάλο ευχαριστώ» στο πολιτικό σύστημα, το οποίο -έστω «στο και πέντε»- έσωσε τη χώρα.

Ναι! Οι πολιτικοί έκαναν πολλά άσχημα στο παρελθόν και αν τους αφήσουμε μπορεί να κάνουν κι άλλα τόσα στο μέλλον. Όμως χθες, 155 από αυτούς τους πολιτικούς βουλεύτηκαν για το έθνος. Πρόταξαν την κοινωνία στην ολότητά της. Δεν κιότεψαν, δεν κρύφτηκαν, δεν χάιδεψαν πλατείες, ούτε πελατείες. Ήπιαν το πικρό ποτήρι για να μην χρεοκοπήσουμε όλοι.
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Η Καθημερινή
από το taxalia

Followers