Showing posts with label γιουσουφάκι. Show all posts
Showing posts with label γιουσουφάκι. Show all posts

….οι μάγκες, οι κότες και οι κοχλιοί

Είπε πως θα πάει στις δύο αμαζόνες της παγκόσμιας τοκογλυφίας στη Μέρκελ και τη Λαγκάρντ να τους δείξει ποιος είναι αυτός και πήγε. Ξέρετε ποιος είμαι εγώ; Εγώ είμαι απόγονος του Λεωνίδα και δε σηκώνω πολλά πολλά. Αν θέλετε ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ.

Τον κοίταξαν οι δυο αμαζόνες και ξεροκατάπιαν. Ποιος να είναι άραγε αυτός ο χοντρός παλικαράς; Έσκυψαν από πάνω τους οι σύμβουλοι και στη γλώσσα της κάθε μιας εξήγησαν ποιος είναι. Α έκαναν και οι δυο μαζί και του απάντησαν.

- Άντε παιδάκι μου στο καλό και φέρε πρώτα αυτά που... εσύ είπες μέσω του ΕΛΣΤΑΤ πως μας χρωστάς και μετά έλα πάλι να μας απειλήσεις και κοίτα, κάνε γρήγορα μη και σου πούμε να φέρεις κι άλλα.

Φεύγει τρεχάλα ο χοντρός και παίρνει το μεγάλο στο τηλέφωνο.

- Ρε μεγάλε αφού ήξερες πως αυτές δεν παίρνουνε από λόγια, εμένα γιατί με έστειλες;
- Για να μη σε θεωρούν εσένα εξυπνότερο από μένα και μου φας τη θέση. Καλά σου τα έψαλε ο Πετρουλάκης σε μια γελοιογραφία του στην Καθημερινή για αυτά που λες. «στο βάθος του ιστορικού χρόνου η σηματοδότηση "όλον χρέος" συνδιαλέγεται με τον συμβολισμό της ανυπόκριτης και λελογισμένης αντίστιξης των ανακατανεμόμενων αποχρώσεων της εθνικής αυτοσυνειδησίας, σε συντονισμένο αενάως περιβάλλον ενατένησης και διαπερατότητας, δεκτικό σε χειραφέτηση της ευμορφίας και αποθεματοποίησης του συλλογικού υπερεγώ στην αδιαίρετη εκδοχή ενός άυλου αντικατοπτρισμού.» Κατάλαβες, γιατί κανένας δεν κατάλαβε τίποτα. Να κάτι τέτοια λες και οι βλάκες που σε ακούνε επειδή δεν τα καταλαβαίνουν, λένε μωρέ τι έξυπνος που είναι ο Βαγγέλης;

- Λες εμένα πως δε με καταλαβαίνουν και με λένε έξυπνο, ενώ και εσένα που δε σε καταλαβαίνουν με τα σαρδάμ που κάνεις σε λένε βλάκα.

- Επειδή ούτε εμένα με καταλαβαίνουν ούτε εσένα να δεις πως θα πάμε και οι δυο μπροστά ή κατά Διαόλου… Κοίτα τώρα να κάνουμε ζάφτι αυτούς τους βουλευτές μας, γιατί μερικοί θέλουν να το παίξουν κοκοράκια.

- Μη στεναχωριέσαι πρόεδρε ας τους να λένε ότι θέλουν και μετά θα τους πω εγώ για την εθνική αυτοσυνειδησία και το αενάως περιβάλλον της διαπερατότητας της ιστορικής διαδρομής της πατρίδας και των διεθνών αγορών και να δεις για πότε θα γίνουν κότες.

- Κάνε ότι καταλαβαίνεις γιατί δε μας βλέπω καλά. Θα σου πω όμως κάτι που μπορεί να σε στεναχωρήσει. Επειδή δε βλέπω καλά τα πράματα με μένα, σκέφτηκα να βάλω στο πόδι μου το γιό μου τον Αντρέα.

Ήδη κάποια δικά μας κανάλια άρχισαν να τον πλασάρουν και να λένε το πόσο καλό παιδί είναι, πως κι’ αυτός ανήκει στους αγανακτισμένους πολίτες, τον δείχνουν μάλιστα που υπηρέτησε στις ένοπλες δυνάμεις και σχολιάζουν το πόσο περήφανος ένιωσε φορώντας το χακί με το ελληνικό εθνόσημο.

- Ναι αλλά πες του να μην έχει γρήγορα βλέψεις για αρχηγία.

- Μην ανησυχείς γιατί η γιαγιά του, του κάνει ιδιαίτερα μαθήματα υπομονής, όπως μου έκανε και μένα και με έμαθε να περιμένω τη σειρά μου. Στην πολιτική για να ανέλθεις πρέπει να διαθέτεις πολιτικό όνομα ή γλύφοντας και με τα κέρατά σου όπως τα σαλιγκάρια.
γράφει ο Θεόφιλος Αιγινήτης

Ιδού ο λόγος που ο κ.Μανδραβέλης μπήκε στην επιτροπή για τα μπλόγκ

Σας παρουσιάζουμε τον πραγματικό λόγο που ο αμφισβητίας της γενοκτονίας των Ποντίων, ο λάτρης του Μουσταφά Κεμάλ Πάσχος Μανδραβέλης, μπήκε στην επιτροπή της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου για τα μπλογκ.

Διαβάστε για να καταλάβετε το... πάρε δώσε:

Αναδημοσίευση από το Skai

Ένα μεγάλο ευχαριστώ
Πάσχος Μανδραβέλης
01/07/2011

Είναι εύκολο να είσαι δημοφιλής και δύσκολο να παίρνεις αποφάσεις που πονάνε. Είναι εύκολο να χαϊδεύεις τις ποικιλώνυμες πλατείες και δύσκολο να δέχεσαι το -στην καλύτερη περίπτωση- γιουχάισμά τους. Είναι εύκολο να ψέγεις το πολιτικό σύστημα, γιατί κάποτε δεν...πήρε τις αντιδημοφιλείς αποφάσεις και πανεύκολο να κάνεις το ίδιο όταν τις παίρνει. Είναι εύκολο να είσαι πολιτευτής στα εύκολα, και είναι δύσκολο να είσαι βουλευτής στα δύσκολα.

Χθες, 155 βουλευτές ανταποκρίθηκαν στην ανάγκη του έθνους να επιβιώσει. Δεν κρύφτηκαν πίσω από τα εύκολα «όχι» ούτε τα περίτεχνα «παρών». Δεν άφησαν άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, κομίζοντας σχέδια αλλοτινά για έξοδο από την κρίση. Δεν κιότεψαν από τις ιαχές του πλήθους, ούτε τις δημαγωγίες των σωτήρων.

Δεν ήταν εύκολο αυτό που έκαναν. Προπηλακιζόμενοι στους δρόμους, με τραμπούκους να καραδοκούν ακόμη και στις κοινωνικές τους εκδηλώσεις, υβριζόμενοι και αναθεματισμένοι σήκωσαν τον σταυρό για να δώσουν ακόμη μια ευκαιρία στη χώρα. Απέναντί τους είχαν πλήθη που φωνασκούσαν για ελικόπτερα, και πανό που τους απειλούσαν με «Γουδί». Δεν πτοήθηκαν από τις ανιστόρητες χυδαιότητες «η χούντα δεν τελείωσε το ‘73», ούτε τα χουλιγκανικά «Ο λαός απαιτεί τις κρεμάλες στην Βουλή».

Ήταν βαρύ το καθήκον τους και το έπραξαν. Δεν κρύφτηκαν, δεν είπαν «εμείς συμφωνούμε με τους στόχους, αλλά μια άλλη πολιτική είναι εφικτή και καταψηφίζουμε». Το έπραξαν, δε, γνωρίζοντας πως στο τέλος της ημέρας δεν θα έχουν προσωπικό κέρδος. Ξέρουν ότι αν αποδειχθούν σωστοί -αν, δηλαδή, το πρόγραμμα εφαρμοστεί- κανείς δεν θα τους θυμάται. Αν αποδειχθούν λάθος -αν, δηλαδή, το πρόγραμμα στραβώσει- κανένας δεν θα τους ξεχάσει.

Δεν έγινε το ίδιο και με το διαβόητο Μνημόνιο; Θυμάται κανείς ότι τον Μάιο του περασμένου χρόνου η χώρα σώθηκε στο παρά πέντε από τα δόντια της χρεοκοπίας; Δεν συζητούν όλοι σήμερα για τις αστοχίες και τα προβλήματα του προγράμματος, ενώ έχει ξεχαστεί το μείζον; Δεν κορδακίζουν διάφοροι (φυσικά εκ του ασφαλούς και μετά τη σωτηρία της χώρας) περί δήθεν δικαίωσής τους;

Είναι δύσκολο να αιτιολογήσουν την απόφασή τους οι 155. Πώς να επιχειρηματολογήσεις υπέρ του υπαρκτού δυσάρεστου, όταν ο λαός δεν έχει ζήσει το καταστροφικό, επειδή το τελευταίο αποφεύχθηκε; Πώς να συγκρίνεις τη χρεοκοπία, που δεν έγινε, με τη σημερινή άχαρη κατάσταση; Πώς να πεις στον δικαίως «Αγανακτισμένο» άνεργο ότι χωρίς το Μνημόνιο δεν θα είχε ούτε αυτό το πενιχρό ταμείο ανεργίας; Πώς να εξηγήσεις στον αδίκως «Αγανακτισμένο» υπάλληλο των ΔΕΚΟ, ότι χωρίς τα 110 δισ. της μισητής τρόικας δεν θα του περικόπτονταν μόνο τα παχυλά επιδόματα, αλλά και το μεροκάματο;

Επειδή, λοιπόν, όταν περάσει ο εφιάλτης κανείς δεν θα θυμάται τη συμβολή αυτών των 155 βουλευτών πρέπει τώρα να πούμε το «μεγάλο ευχαριστώ» στο πολιτικό σύστημα, το οποίο -έστω «στο και πέντε»- έσωσε τη χώρα.

Ναι! Οι πολιτικοί έκαναν πολλά άσχημα στο παρελθόν και αν τους αφήσουμε μπορεί να κάνουν κι άλλα τόσα στο μέλλον. Όμως χθες, 155 από αυτούς τους πολιτικούς βουλεύτηκαν για το έθνος. Πρόταξαν την κοινωνία στην ολότητά της. Δεν κιότεψαν, δεν κρύφτηκαν, δεν χάιδεψαν πλατείες, ούτε πελατείες. Ήπιαν το πικρό ποτήρι για να μην χρεοκοπήσουμε όλοι.
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Η Καθημερινή
από το taxalia

Followers