Θ΄αργήσει το επόμενο καλοκαίρι μπαμπά;

Κράτα το φετινό στην καρδιά σου, στα όνειρα σου και πριν το καταλάβεις θάμαστε πάλι εκεί...

Το ημερολόγιο ενός "μ@λ@κ@"...μια εβδομάδα διακοπές

Αγαπητό ημερολόγιο:
Αυτή την εβδομάδα κάθε μέρα ξυπνούσα και ετοιμαζόμουν για μια όμορφη καλοκαιρινή ημέρα. Το πρωϊνό ξεκινάει με καφέ στο μπαλκόνι με θέα τη θάλασσα. Μετά από λίγο laptop και μια ματιά στις ειδήσεις της ημέρας.

ΔΕΥΤΕΡΑ. Ιερή ημέρα. Της Παναγίας. Διαβάζω... "Κάλεσαν τον Χατζημαρκάκη να καταθέσει στεφάνι στη Παναγία του Σουμελά (!!!)" και σκέφτομαι, μα είναι καλά οι άνθρωποι; Μετά διαβάζω για βουλευτές της Βρετανίας να παροτρύνουν τον κόσμο να μην παίρνει Ελληνικά χαρτονομίσματα!! Μετά διάβασα για ένα υπέρ-όπλο Ελλήνων επιστημόνων (ραντάρ), το οποίο περιέργως πως...παραμένει στα αζήτητα αφού πρώτα το εκθείασαν όλοι οι προηγούμενοι Υπουργοί και αρχηγοί όπλων. Αγαπητό μου ημερολόγιο, αισθάνθηκα πολύ μαλάκας, για αυτό έκλεισα το laptop και πήγα για περπάτημα.

ΤΡΙΤΗ. Καινούργια μέρα, νέες ελπίδες. Διαβάζω...."Η Κωνσταντινούπολη υποψήφια πόλη για τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2020" και σκέφτηκα ότι θα είμαστε μαλάκες αν δώσουμε την φλόγα στους καταπατητές και άρπαγες της Κύπρου. Μετά είδα ότι οι άλλες πόλεις που διεκδικούν είναι η Μαδρίτη και η Ρώμη και σκέφτηκα ότι μάλλον κάνουν χιούμορ, εκτός αν κατεβαίνουν για να "καούν" υπέρ άλλης υποψηφιότητας. Αλλάζω και διαβάζω ότι ενώ ο ΓΑΠ κάνει κανώ, η Τουρκία έκλεισε συμφωνία με την Hyundai για παραγωγή 400.000 μοντέλων ετησίως, και ότι οι πρόεδροι των ομάδων (ακόμα και της πρωταθλήτρια) μπήκαν φυλακή. Επίσης ότι στη Νιγηρία οι εμπλεκόμενοι στο εκεί σκάνδαλο Siemens μπήκαν όλοι φυλακή!!! Αγαπητό μου ημερολόγιο, αισθάνθηκα πολύ μαλάκας, για αυτό έκλεισα και πήγα για μπάνιο.

ΤΕΤΑΡΤΗ. Ξύπνησα με ελπίδα. Ανοίγω και -ευτυχώς που είναι δίπλα- φεύγω για το παρακείμενο κέντρο υγείας για να μου πάρουν την πίεση...Διαβάζω "Ο δήμος Γλυφάδας καταπατά τα καμένα του Υμηττού με το πρόσχημα της κατασκευής νεκροταφείου" και σκέφτομαι, αυτό θα πει ΠΑΣΟΚ και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Μετά διαβάζω και φρικάρω.."Πρωτοσέλιδος διασυρμός της χώρας μου. Η La Liberte επιβεβαιώνει τις αποκαλύψεις για την εταιρεία του Ανδρέα Α. Παπανδρέου στην Ελβετία" Την ίδια ώρα τα ΜΜΕ κάνουν την πάπια και ο ΓΑΠ συνεχίζει με το κανώ και το ποδήλατο. Αγαπητό μου ημερολόγιο, αισθάνθηκα πολύ μαλάκας, και ευτυχώς δίπλα έχει τα Γεράνεια και έτσι "πήρα" τα βουνά.

ΠΕΜΠΤΗ. Ξύπνησα με το χαμόγελο του ηλίθιου, αυτού που όλοι τον έχουν για μαλάκα και αυτός δεν κάνει τίποτα για να το αλλάξει. Ευτυχώς σκέφτηκα δεν είμαι μόνος. Είναι και άλλα 10 εκατ. σαν και εμένα. Ήμουν σίγουρος ότι θα δω κάτι ευχάριστο σήμερα. Ανοίγω και διαβάζω...50.000 προσλήψεις. ΧΑ να το ευχάριστο. Και συνεχίζω "μέσω ΜΚΟ, οι οποίες θα κάνουν τις προσλήψεις και θα πάρουν 5% προμήθεια". Αισθάνθηκα ναυτία από τις πρακτικές του ΠΑΣΟΚ. Ευτυχώς με είχαν προειδοποιήσει από το κέντρο υγείας την Τετάρτη και έτσι είχα προμηθευτεί χάπια για καρδιακό και εγκεφαλικό. Κρόσια τα νεύρα μου. Αλλάζω και διαβάζω. Η Αμερική υποβαθμίζεται από οίκους αξιολόγησης. Έλα Παναγιά μου. Βρήκαν και άλλους τρόπους για να κερδίσουν εις βάρος των κορόιδων. Δεν μπορεί κάτι καλό θα βρω ψιθυρίζω στον εαυτό μου (ενώ ο γιος μου έχει αρχίσει και κάνει το σταυρό του). Αλλάζω και διαβάζω..."αποποινικοποίηση για τα μαλακά ναρκωτικά"... Προς στιγμήν σκέφτηκα ότι ευκαιρία είναι να γεμίζω κάτι ζαρτινιέρες που έχω στο μπαλκόνι και να ταβλιαστώ για να σταματήσω να υποφέρω με αυτά που διαβάζω (και αυτοί άλλωστε για αυτό τα απελευθέρωσαν), αλλά μετά είδα πάλι τον γιο μου να με κοιτάει και συνήλθα. Μετά το συνέδεσα. Στη φυλακή και όσοι χρωστάνε 500 ευρώ στο δημόσιο. Α χα. Πρέπει να κάνουν χώρο για αυτό θα βγάλουν έξω τους πρεζάκηδες και τους εμπόρους. Αγαπητό μου ημερολόγιο, αισθάνθηκα υπερβολικά πολύ μαλάκας και αφού έβαλα τα ακουστικά της μουσικής, κλείστηκα στο δωμάτιο για το υπόλοιπο της ημέρας.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ. Με βαριά καρδιά ξύπνησα. Στην αρχή σκέφτηκα να μείνω στο κρεβάτι και να μην κάνω τίποτα όλη ημέρα. Μετά σκέφτηκα για το παράδειγμα που θα έδινα στο παιδί μου και έτσι σηκώθηκα. Ανοίγω και διαβάζω..."Παιδεία για γέλια. Σχολεία κλειστά πριν ανοίξουν. Έφυγαν 6.000 καθηγητές και θα αναπληρωθούν με 600. Αντί βιβλία φωτοτυπίες. Οι βάσεις δεν ξέρουν που πάνε και τι θέλουν και τα αποτελέσματα δεν βγαίνουν". Έφριξα. Είπα δεν μπορεί να αισθάνομαι μόνο εγώ μαλάκας. Κάτι πρέπει να γίνει. Παίρνω ότι χάπια βρίσκω για να αποφύγω το μοιραίο και συνεχίζω. "Οι Φιλανδοί ζητούν εγγυήσεις και ο Μπένι τις δίνει". ΘΑ ΤΡΕΛΛΑΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ; Πόσο μαλάκας πρέπει να αισθανθώ πια. Δηλαδή η Φιλανδία θεωρεί επισήμως την χώρα μας και την κυβέρνηση της αναξιόπιστες, όπως και τις περίφημες συμβάσεις στήριξης και διαβεβαιώσεις των εταίρων που μας πλάσαραν μαζί με τα αποποινικοποιημένα ναρκωτικά. Και σαν να μην φτάνει αυτό. Έρχεται ο υπουργός Μπένι και με την υπογραφή της σύμβασης επιβεβαιώνει την αναξιοπιστία της κυβέρνησης, της Ευρώπης και της χώρας. Αν αυτό δεν είναι η τελευταία απόδειξη αυτοεξευτιλισμού της Ελλάδας, τότε ποια είναι; Και μετά διαβάζω ότι αφού έχουμε απαγορεύσει το κάπνισμα 100 φορές, και αφού έχουν κλείσει άπειρες επιχειρήσεις, ξαφνικά η κυβέρνηση καταλαβαίνει ότι είναι ανίκανη να το εφαρμόσει για να προστατέψει την δημόσια υγεία, και αντ'αυτού βγάζει "καπνόσημο" ήτοι τέλος για να επιτρέπεται να καπνίζεις. Αγαπητό μου ημερολόγιο αισθάνθηκα απίστευτος μαλάκας και πήγα για ύπνο αφήνοντας σημείωμα να μην με ενοχλήσει κανείς για το υπόλοιπο των διακοπών.

Ούτως ή άλλως θα πρέπει να ανακτήσω δυνάμεις και να είμαι ήρεμος από Δευτέρα. Γιατί από Δευτέρα ίσως να μην έχω πια δουλειά, ενώ όντας άνεργος θα συνεχίσουν να με φορολογούν. Αλλά αγαπητό μου ημερολόγιο, αποφάσισα να σταματήσω να αισθάνομαι τόσο μαλάκας πια. Αποφάσισα ότι ακόμα και μόνος μου θα ξεκινήσω να κάνω κάτι για να μην αισθάνομαι πια τόσο μαλάκας. Αποφάσισα ότι όλες οι χούντες πέφτουν με αγώνα. Με μεγάλο αγώνα.

Αποφάσισα να κάνω σαφές ότι αυτά που θέλουν να ξεπουλήσουν δεν είναι ούτε συνταγματικά, ούτε νομικά δικά τους για να τα διαπραγματεύονται. Είναι δικά μας. Είναι καιρός λοιπόν να αναστρέψω το αίσθημα του μαλάκα. Και θα ξεκινήσω νωρίς νωρίς από το Σύνταγμα.

από το Loutraki One

Παρέα με τα ζουζούνια και τα τρωκτικά

Επιστρέφεις από τις διακοπές σου. Λέμε τώρα ότι επί μέρες είχες συνδέσει τα πάντα με Κάιρο. Το μόνο που σε ένοιαζε ήταν σε ποια παραλία θα κολυμπήσεις και αν τσιμπάνε οι μουρμούρες τον μήνα Αύγουστο.

Κι επιστρέφεις, λέμε, στην Αθήνα. Κι ανοίγεις την ιστοσελίδα ή την εφημερίδα. Διαβάζεις: Στο άρθρο 99 το Alter! Διαβάζεις: Ο αρμόδιος υφυπουργός διαρρέει το μυστικό του σχέδιο για 100.000 διορισμούς στους δήμους. Κι έπειτα αναρωτιέσαι: Εγώ, γαμώτο, γιατί γύρισα πίσω; Καλά δεν ήμουν με τα ζουζούνια της εξοχής;

Προσπαθείς να είσαι σωστός στην ζωή σου. Να μην... χρωστάς στους εργαζόμενους, να πληρώνεις στην ώρα σου τις οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία, να μην φεσώνεις τους προμηθευτές και τις τράπεζες. Διότι θέλεις να έχεις το κούτελο καθαρό, να μην λένε ότι είσαι μπαταχτσής, απατεώνας, λαμόγιο.

Σε αυτή σου την προσπάθεια αντιμετωπίζεις τους «άλλους». Αυτούς που χρωστάνε σε όσους μιλάνε ελληνικά, που κάνουν συστηματικά απάτες σε βάρος των τραπεζών, που έχουν φεσώσει τα ταμεία. Αυτοί είναι οι ανταγωνιστές σου. Αυτούς βρίσκεις μπροστά σου. Κι αυτοί σε κτυπάνε αλύπητα: Βάζουν καπέλο στην κυκλοφορία του εντύπου τους, αποσπούν όλη την κρατική διαφήμιση, εκβιάζουν τις τράπεζες και το σύμπαν ολόκληρο αν δεν πάρουν ένα ακόμη δάνειο.

Αλλά, δεν βαριέσαι! Υπάρχει η κολυμπήθρα του άρθρου 99. Σε εσένα μπορεί να έρθει το ΣΔΟΕ για να σε κάνει φύλλο και φτερό, μπας κι έχεις μία μουτζούρα σε κάποιο τιμολόγιο. Ναι, οι ξεφτιλισμένοι. Θα έρθουν να σκίσουν εσένα που πας με τον σταυρό στο χέρι. Να σε κάνουν με τα κομματάκια. Κι οι άλλοι μπορούν να κάνουν πάρτι με τα λεφτά των καταθετών. Δεν ξέρουμε αν το ξέρουν αυτοί που θα έπρεπε κανονικά να το ξέρουν, αλλά τα λεφτά που χάθηκαν δολίως, τα λεφτά που χάθηκαν με απάτη από το τραπεζικό σύστημα, είναι λεφτά που στερούνται από το σύστημα, είναι λεφτά των καταθετών.

Τι ψάχνουμε, αδελφέ, και δεν πάμε πάλι πίσω στις παραλίες; Έλα ντε! Το πολύ – πολύ να σε πούνε πράκτορα, μασόνο ή να σε κατηγορήσουν για τις σεξουαλικές σου προτιμήσεις. Να σου στείλουν το υγειονομικό στο μαγαζί σου για να εξετάσει αν έχεις αρκετό χαρτί υγείας για να σκουπίσει τον πισινό όλου του συνεργείου ελέγχου. Μπορεί, πάλι, να σε βρει και καμία σφαίρα ή να πέσει το αυτοκίνητό σου σε κανένα χαντάκι. Στην Ελλάδα είμαστε. Στην χώρα που όταν οι άνθρωποι βουτάνε από τις ταράτσες, οι εφημερίδες γράφουν ότι οι αποθανόντες υπέθεσαν ότι ο δρόμος ήταν η πισίνα του ξενοδοχείου των καλοκαιρινών τους διακοπών...
γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης

από το capital

Υγ: Και να τονίσουμε βέβαια ότι... Τα πραγματικά καυτά νέα της εβδομάδος... δεν φοράνε μαγιό!

Διακοπές και διακοπές

Κατά 25% αυξήθηκαν οι άστεγοι στο κέντρο της Αθήνας, έγραφε χθες η «Ελευθεροτυπία». Άνθρωποι πάνω από 50 ετών, που απολύθηκαν ή έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους και δεν μπορούν να βρουν δουλειά, καταλήγουν στο πεζοδρόμιο και στα συσσίτια, ενώ τη νύχτα παλεύουν να γλυτώσουν από τους ναρκομανείς και τους εγκληματίες, όπως λένε σε συνεντεύξεις τους. Όλοι τους μιλούν για την προσπάθεια που κάνουν να μην διακόψουν την ζωή τους αυτοχειριαζόμενοι.

Την ίδια στιγμή τα Παιδικά Χωριά SOS ενημερώνουν ότι όλο και περισσότερα παιδιά τους παραδίδονται από... τους γονείς τους επειδή δεν μπορούν εξ αιτίας της οικονομικής κατάστασης να τα ζήσουν, να τα θρέψουν, να τα ντύσουν, να τα σπουδάσουν.

Μάλιστα τα Παιδικά Χωριά SOS εκπέμπουν ένα άλλου είδους SOS, επειδή πλήττονται με κίνδυνο να κλείσουν από τη φορολογία που επιβάλλεται στις δωρεές που τους γίνονται και στο φόρο περιουσίας που αναγκάζονται να πληρώνουν. Πλήττονται τόσο ώστε να είναι ορατή κι αυτή η διακοπή της λειτουργίας τους.

Την ίδια στιγμή εκείνοι που έφτασαν τη χώρα εδώ εκ δόλου ή εξ αμελείας, ήσυχοι με τις καταθέσεις και τις επενδύσεις που έκαναν με τα προϊόντα της αρπαγής του χρήματος της χώρας, εκείνοι που υποτίθεται ότι νυχθημερόν έχουν κατά νου το πώς θα γλυτώσουν το λαό από εκτεταμένες καταστάσεις όπως οι παραπάνω κάνουν πασίχαροι τις διακοπές τους με όλα τα κομφόρ και με το παραπάνω. Ο Πρωθυπουργός στην Σκιάθο, ο Αντιπρόεδρος στη Σκόπελο, ο άλλος εκεί, ο άλλος αλλού, στέλνοντάς μας τα νέα τους μέσα από τις εφημερίδες και τα κανάλια.

Δεν είχαν καν την αξιοπρέπεια τουλάχιστον για φέτος στις διακοπές τους να μείνουν σπίτι τους.
γράφει ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΙΤΣΟΣ

από το Πολιτισμός πολίτης