Το τέλος της δυναστείας Παπανδρέου....

Το ίδιο το ΠΑΣΟΚ σήμερα αποκαθηλώνει τον γιό του ιδρυτή του. Ο παππούς του σημερινού πρωθυπουργού γεννήθηκε τον προπερασμένο αιώνα και από τις αρχές του περασμένου αιώνα είχε άμεση ανάμιξη στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Από τότε και μέχρι σήμερα η δυναστεία των Παπανδρέου, μαζί με δύο άλλες πολιτικές δυναστείες, είναι οι κύριες υπεύθυνες για την σημερινή εξέλιξη του ελληνικού κράτους, με το κρατικοδίαιτο πελατειακό σύστημα που εγκαθίδρυσαν.

Σήμερα λοιπόν, τα ίδια τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, στο... δίλημμα μεταξύ της πολιτικής τους αυτοκτονίας ή του πολιτικού θανάτου του αρχηγού τους, επιλέγουν να θανατώσουν πολιτικά τον αρχηγό τους και να σώσουν τα πολιτικά τους σαρκία.

από το προεδρική δημοκρατία

Μυημένος στη στρατιά του ολέθρου...

Ο κ. Παπανδρέου υποστηρίζει ότι τον πολεμούν οι χρεοκοπημένοι τραπεζίτες και οι φαλιρισμένοι εκδότες. Ότι και οι δύο αυτές επιχειρηματικές ομάδες επιθυμούν τη συνέχεια της βασιλείας τους και ότι αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με τη δραχμή. Αυτό είναι αλήθεια, ότι υπάρχει συνέργεια στις κινήσεις διαφόρων που ευελπιστούν να διασωθούν μέσα από το χάος. Μόνο που αυτό το χάος το αντιπροσωπεύει πλέον και ο κ. Παπανδρέου! Ποιος τον έχει μυήσει στη στρατιά του ολέθρου και γιατί; Διότι οι κινήσεις του μας οδηγούν στην δραχμή. Μας οδηγούν σε μία καταστροφή μεγαλύτερη από εκείνη του 1922...

Επειδή λέγονται πολλές ανοησίες το τελευταίο χρονικό διάστημα για το πόσο ευεργετική μπορεί να... είναι η επιστροφή μας στη δραχμή, ας μας απαντήσουν οι οπαδοί αυτής της θεωρίας στο εξής ερώτημα: Τι θα πουλάμε στο εξωτερικό για να εισάγουμε φάρμακα, καύσιμα, τρόφιμα και ό,τι άλλο είναι απαραίτητο για την καθημερινή μας επιβίωση; Να δεχτούμε ότι για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα δεν θα εισάγουμε αυτοκίνητα, νέα ηλεκτρικά είδη και πούρα πολυτελείας. Αλλά δίχως βενζίνη και φάρμακα, δεν γίνεται αδέλφια. Θα θυμίζουμε την Αλβανία του Χότζα. Δίχως υπερβολή.

Πιστεύει κανείς ότι μία πεινασμένη Ελλάδα που θα βρίσκεται εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα τύχει της περίθαλψης των γειτόνων της; Εδώ οι «φίλοι» μας οι Βούλγαροι και εξέφραζαν δημόσια τη χαρά τους για τα δεινά της πατρίδας μας. Και θα μας αφήσουν στην ησυχία μας άλλοι που εποφθαλμιούν τα εδάφη μας και τον εθνικό μας πλούτο; Όποιος πραγματικά το πιστεύει αυτό είναι ανεύθυνος και άμυαλος.

Η δραχμή είναι η συνταγή της εθνικής καταστροφής. Τελεία και παύλα. Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού και μόνο πράκτορες ξένης δύναμης μπορούν να τα υποστηρίζουν. Αν η Ελλάδα γίνει η αφορμή για την διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μας πάρει όλους ο διάολος. Θα είναι ένα γραμμάτιο που αργά ή γρήγορα θα κληθούμε να το πληρώσουμε.

Ο κ. Παπανδρέου θυμήθηκε στα ξαφνικά το λαό και το δημοψήφισμα. Αν το θυμότανε και τις ώρες που συνομιλούσε μυστικά με τον φίλο του τον Στρος Καν, θα είχαμε πειστεί για το αγνό των προθέσεών του. Αλλά εδώ μιλάμε για έναν βιρτουόζο τεχνίτη του ψεύδους. Όταν ετοίμαζε το σάβανο της Ελλάδος με την είσοδο του ΔΝΤ σε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την ίδια ώρα διαβεβαίωνε τους Έλληνες ότι «λεφτά υπάρχουν».

Μόνο ένας υποκριτής θα επικαλείτο σήμερα τα δημοκρατικά ιδεώδη για να οδηγήσει έναν ταλαιπωρημένο λαό σε ένα δημοψήφισμα παρωδία. Τι θα ψηφίσει κύριε Παπανδρέου ο Έλληνας εκείνος που είναι άνεργος και εσείς απειλείται να του κόψετε το ρεύμα αν δεν πληρώσει το νέο χαράτσι για τα ακίνητα; «Όχι» θα ψηφίσει και θα σας δώσει και πέντε φάσκελα. Πάτε, λοιπόν, με μία συναισθηματική ψήφο να φαλκιδέψετε το μέλλον της Ελλάδας. Και θέλετε να σας αντιμετωπίζουν όλοι με σεβασμό. Ξεχνάτε ότι στην Ελλάδα δημιουργήθηκε ο όρος «εφιάλτης». Ο Εφιάλτης ήταν υπαρκτό πρόσωπο, κύριε Παπανδρέου. Εσείς, πως θέλετε να μείνετε στην Ιστορία;
γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης

από το capital

Όταν κανένας δεν θέλει να αναλάβει την ευθύνη...

Η ελληνική αντιπολίτευση έχει περάσει το μήνυμα στον Ελληνικό λαό ότι οι Ευρωπαίοι μας εκβιάζουν, ότι καμία συμφωνία με την Ευρώπη δεν μας συμφέρει, ότι μας αδικούν, θέλουν να μας πουλήσουν στα σκλαβοπάζαρα, θέλουν να μας πάρουν τα πετρέλαια, θέλουν να μας πάρουν την περιουσία, θέλουν να μας αποτελειώσουν και πολλά άλλα τα οποία δεν έχει νόημα να απαριθμήσω.

Από την άλλη, υπάρχει μια κυβέρνηση που δεν...έχει κάνει τίποτα το σωστό, δεν έχει ποτέ ενδώσει σε τίποτα προς την αντιπολίτευση (έτσι ώστε να έχουμε κάποιο συμβιβασμό σε οτιδήποτε), έχει πέσει παντελώς έξω σε όλες τις εκτιμήσεις της, έχει πει πολλά ψέματα και πάνω από όλα, μας έλεγε εδώ και δυο χρόνια ότι μια αναδιάρθρωση (κούρεμα) είναι του διαβόλου (ενώ δεν θα έπρεπε) και τώρα ξαφνικά είναι δώρο (που είναι δηλαδή) εξ΄ ουρανού.

Έχουμε δηλαδή μια κατάσταση όπου το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας λαϊκίζει, δεν έχει προτάσεις και το αποτέλεσμα είναι η σημερινή κατάσταση.

Οι Ευρωπαίοι από την άλλη μας λένε κάτι πολύ απλό: θα αναλάβουμε εμείς (οι Ευρωπαίοι) την εξυπηρέτηση του χρέους σας και εσείς θα πρέπει να μειώσετε τα ελλείμματα. Και προκείμενου να μειώσουμε τα ελλείμματα, μας κάνουν τη χάρη να μας κάνουν ένα κούρεμα, για να μας μειωθεί το συνολικό χρέος καθώς και το κόστος εξυπηρέτησης του υπολοίπου ποσού. Τέλος, αναλαμβάνουν αυτοί να χρηματοδοτήσουν τις ανάγκες της οικονομίας μας μέχρι να ορθοποδήσουμε.

Στη μέση σε όλα αυτά είναι λοιπόν ο ελληνικός λαός.

Αυτός ο λαός όμως, δυστυχώς επηρεάζεται από την ελληνική τηλεόραση, όπου μια βόλτα να κάνει κανείς στις πρωινές εκπομπές, θα τραβάει τα μαλλιά του με αυτά που ακούει. Το βράδυ στα κεντρικά δελτία ειδήσεων θα πρέπει να έχει προμηθευτεί ηρεμιστικά για να αντέξει και μέχρι τα μεσάνυχτα, θα πρέπει να πάρει παραισθησιογόνα για να μην τρελαθεί.

Δεν φτάνει δηλαδή η ανεπάρκεια των πολιτικών και του συστήματος όλου, έχουμε και την ανεπάρκεια των ενημερωτικών μέσων, διότι οι καλεσμένοι (με ελάχιστες εξαιρέσεις) είναι οι ίδιοι και οι ίδιοι και δεν επιτρέπουν σε κανέναν να περάσει μια πιο ορθολογική άποψη, μακριά από τις φαμφάρες και τις θεωρίες συνωμοσίας που ακούμε.
Αποτέλεσμα είναι ότι ο ελληνικός λαός έχει μπερδευτεί πάρα πολύ. Τόσο πολύ μάλιστα, που ενώ κάποιοι μας χαρίζουν λεφτά, οι πολιτικοί και τα μέσα ενημέρωσης θέλουν να τον πείσουν ότι κάτι τέτοιο δεν είναι προς το συμφέρον μας.

Το ενθαρρυντικό της όλης υπόθεσης είναι ότι ενώ το 60% των πολιτών είναι ενάντια σε μια νέα δρακόντεια δανειακή σύμβαση, το 70% θέλει να μείνουμε στο ευρώ. Αυτό είναι πολύ θετικό διότι δείχνει ότι η πλύση εγκεφάλου από τους πολιτικούς και τα μέσα ενημέρωσης δεν είναι 100%.

Όταν άκουσα προχτές για το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος, η πρώτη μου σκέψη ήταν θετική. Επιτέλους κάποιος θα μας ρωτήσει την άποψη μας, είπα μέσα μου. Είμαι on the record έχοντας πει ότι η κύρια αίτια όλων των δεινών της Ελλάδος (και γενικότερα της Ευρώπης) είναι η έλλειψη δημοκρατικών θεσμών (έλλειμμα δημοκρατίας). Έλλειμμα δημοκρατίας μεταξύ άλλων σημαίνει και μη υπακοή στους νόμους της αγοράς.

Το κοινοβουλευτικό σύστημα εξ΄ ορισμού είναι φτιαγμένο για να ρίχνει τις ευθύνες σε ένα πρόσωπο... στον εκάστοτε πρωθυπουργό. Σε αντίθεση, ένα προεδρικό σύστημα βάζει προ των ευθυνών του το κοινοβούλιο, όχι την εκτελεστική εξουσία. Αυτό σημαίνει ότι οι βουλευτές έχουν την ευθύνη των αποφάσεων τους και όχι ο πρόεδρος.

Στην Ελλάδα, η αντιπολίτευση (αξιωματική και μη) πάντα ψηφίζει αρνητικά στα πάντα και πάντα λέει τα αντίθετα από ό,τι η όποια κυβέρνηση. Όχι διότι αναγκαστικά είναι λάθος η όποια κυβέρνηση, άλλα διότι έτσι πρέπει να κάνει η αντιπολίτευση (κατά τα ελληνικά ήθη και έθιμα).

Με λίγα λόγια, όλοι βγάζουν την ουρά τους απ΄ έξω και στη συνέχεια λένε δεν το κάναμε εμείς.

Υπάρχουν δυο τρόποι ώστε να αναγκαστούν αυτοί που έχουν την ευθύνη των αποφάσεων τους να τις πάρουν χωρίς να λένε ότι δεν φταίμε εμείς.

Ο ένας τρόπος είναι την πρωτοβουλία των αποφάσεων να την αναλαμβάνει το κοινοβούλιο (ο πρωθυπουργός ή ο πρόεδρος να παίζει δευτερεύοντα ρόλο) και ο δεύτερος τρόπος είναι το δημοψήφισμα.

Σε άλλες δυτικές χώρες, όπου οι θεσμοί λειτουργούν καλύτερα από την Ελλάδα και τα επίπεδα δημοκρατίας είναι υψηλότερα, είναι συνηθισμένο φαινόμενο, όταν το κοινοβούλιο δεν μπορεί να αποφασίσει για ένα θέμα, να το θέσει σε δημοψήφισμα. Στην Ελβετία τα δημοψηφίσματα είναι συχνό φαινόμενο και στις ΗΠΑ διενεργήθηκαν πέρσι περίπου 180 δημοψηφίσματα σε όλα τα επίπεδα.

Αυτό που βλέπω με όλες τις αντιδράσεις από τους πάντες, είναι ότι κανένας δεν θέλει να αναλάβει την ευθύνη των λεγομένων του, υποστηρίζοντας τις θέσεις του μέσω ενός δημοψηφίσματος.

Κανένας δεν θέλει να πάρει την πρωτοβουλία και να ψηφίσει ναι ή όχι, είτε για τη δανειακή σύμβαση είτε για κάτι άλλο, προτιμώντας να ρίξει το βάρος της ευθύνης κάπου αλλού, λέγοντας στη συνέχεια ότι δεν φταίω εγώ αλλά ο άλλος.

Σημειώστε δεν παίρνω θέση στο αν η κυβέρνηση πράττει σωστά διενεργώντας δημοψήφισμα για το θέμα της δανειακής σύμβασης. Απλά παρατηρώ ότι όταν κάποιος ξαφνικά μας δίνει την ευκαιρία να αποφασίσουμε για κάτι, εμείς δεν θέλουμε να αποφασίσουμε, προτιμώντας να έχουμε καθαρή τη φωλιά μας και στρουθοκαμηλίζοντας.

Όσον αφορά τον εαυτό μου, χωρίς να ξέρω τι θέμα θα τεθεί προς ψήφιση και αν, δεν έχω κανένα πρόβλημα να πάω στις κάλπες και να αποφασίσω. Και για να είμαι ειλικρινής, είναι κάτι που έπρεπε να έχει γίνει πριν πολλά χρόνια και όχι τώρα. Το αν είναι η κατάλληλη ώρα και αν θα πρέπει η κυβέρνηση να θέσει θέμα δημοψηφίσματος αυτή τη στιγμή είναι άλλο ερώτημα, αλλά ποτέ δεν θα αρνηθώ την πρόκληση του να αποφασίσω αν μου δοθεί.

Σημείωση: Είχα άλλο θέμα να σας γράψω σήμερα, αλλά λόγω του ότι δεν ήξερα αν θα υπήρχε κυβέρνηση μέχρι αργά το βράδυ, αποφάσισα να το καθυστερήσω για μια μέρα.

Στο αυριανό άρθρο λοιπόν θα αναλύσω του τι νομίζω ότι σημαίνει η ενέργεια της κυβέρνησης, ποιος ο αποδέκτης και αν έχουμε να κερδίσουμε κάτι ή όχι από μια τέτοια απόφαση.
γράφει ο Γιώργος Καισάριος

από το capital

“Δραχμές υπάρχουν”, το νέο σύνθημα του ΓΑΠ

Η φθινοπωρινή αντεπίθεση του πρωθυπουργικού επιτελείου θα ολοκληρωθεί σε πρώτη φάση με το λανσάρισμα του νέου συνθήματος: «Δραχμές υπάρχουν». Θα κόβουμε όσες χρειαζόμαστε και θα περνάμε ΓιΑΠικα.

Με ισοτιμία 1 δραχμή ανά 696 ευρώ άσε τους πτωχούς Γερμανούς να τρέχουν. Δραχμές υπήρχαν μέχρι που ένα “πειραγμένο” ΑΤΜ έδωσε ευρώ σε ένα «Κινέζο» Πρωθυπουργό, υπάρχουν (στις συλλογές των συλλεκτών) και θα υπάρχουν μέχρι ο ήλιος να γίνει πρασινότερος.

Πολλά όμως έχουν γραφεί και ειπωθεί για... τους πραγματικούς στόχους του αΓΑΠητού πρωθυπουργού μας. Χθες όμως «καρφώθηκε». Αυτό επιθυμεί επακριβώς. Να μιλά για δημοψήφισμα στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ και να ταράζει συθέμελα το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, να φτερνίζεται και να πέφτει η τιμή του χρυσού, να τουμπάρει από το ποδήλατο και να παρασύρει τις αναδυόμενες οικονομίες, να χάνεται με το κανό στα νερά του Αιγαίου και να συνεδριάζει πανικόβλητο το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Ο Ομπάμα είναι έξαλλος γιατί τον είχε υποτιμήσει. Είναι αργά. Ο ΓΑΠ είναι ο νέος πλανητάρχης.

Ποιος θα τολμήσει να τον αποκαλέσει ξανά Γιωργάκη; Στη συνεδρίαση της G-20 δεν έχει κληθεί να συμμετάσχει, αλλά να προεδρεύσει. Παράλληλα θα έχει την ευκαιρία να τους επεξηγήσει την θεωρία του περί οικονομικού Χάους. Οι Σουηδοί ετοιμάζονται πυρετωδώς να του απονείμουν το Νόμπελ Οικονομίας, οι Ταλιμπάν πυροβολούν στον αέρα από ενθουσιασμό για την καταστροφή του δυτικού κόσμου και η Έλσα ψάχνει να βρει αν είναι μακρινή συγγενής της Καϊλή με τόσο προφανή ομοιότητα.

Η ευφυής Έλσα ήταν η πρώτη που κατάλαβε τη διεθνή ακτινοβολία του ηγέτη και έσπευσε ταπεινά να συνταχθεί με το Παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ, σε πλήρη ταύτιση και αρμονία με τους ψηφοφόρους της στην Αργολίδα. Δεν θέλει εκλογές και έτσι έρχεται σε πλήρη ρήξη με την Ντόρα που δεν βλέπει την ώρα να τους συντρίψει όλους στις κάλπες.

Πίσω όμως από κάθε μεγάλο ηγέτη κρύβεται ένας μεγάλος Καρχιμάκης, ο οποίος απευθυνόμενος στους βουλευτές είπε επί λέξη: «κάποιοι χρεοκοπημένοι επιχειρηματίες και εκδότες θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση». Καλό είναι πάντως όταν τσακωνόμαστε με πρώην συνοδοιπόρους να κρατάμε ένα υψηλό επίπεδο, όπως το ποσοστό των εργαζόμενων στο Δημόσιο με καταγωγή από το Νομό Λασιθίου.

Ενώ κάποιοι άλλοι, ζώντας στον απατηλό και όμορφο κόσμο του «πολιτικού προδέρμ» χτίζουν «συναινετικό προφίλ» ενώ έχουν πάρει «φωτιά τα τόπια».

Μετά τους Γερμανούς και οι Ιρλανδοί φαίνεται πως βρήκαν λάθος στα «βιβλία» τους, με αποτέλεσμα να μειωθεί μονομιάς το ιρλανδικό δημόσιο χρέος κατά 3,6 δισεκατομμύρια ευρώ, καθώς εντοπίστηκε -έστω και καθυστερημένα- μια λανθασμένη λογιστική εγγραφή. Όπως ανέφερε το ιρλανδικό υπουργείο Οικονομικών, το συγκεκριμένο κονδύλι είχε εγγραφεί στο παθητικό του κρατικού προϋπολογισμού για το 2010 όχι μία φορά, αλλά δύο.

Τώρα που πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο ο δικός μας ΥΠΟΙΚ , μήπως να ρίχναμε και εμείς μια ματιά στο χρέος μας. Όλο και κάποιο «λάθος», αν και δεν το συνηθίζουμε, μπορεί να έχουμε κάνει. Επίσης να τιμολογήσουμε την «τεχνογνωσία» που έχουμε προσφέρει διαχρονικά με το «μαγείρεμα» των οικονομικών μεγεθών και να το μειώσουμε περαιτέρω. Στο τέλος θα φτάσουμε σε ένα χρέος της τάξης του 9% του ΑΕΠ, από σεβασμό στη Γερμανία που έχει 8%. Πριν ξανακοιτάξουμε το χρέος, είναι επιτακτική ανάγκη να καταγράφονται “δυναμικά” και όχι στατικά οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.

“29 κατασκευαστές Εξαπτερυγίων” επιμένουν ότι το μέγεθος είναι αντιστρόφως ανάλογο του ελλείμματος…
γράφει ο Μικρός Οδυσσέας

από το antinews

Η ελληνική δυναστική κομματοκρατία “συστημικός κίνδυνος” για την Ευρώπη και τον κόσμο

Η απόφαση του Γ.Παπανδρέου να διεξαγάγει δημοψήφισμα δεν υπαγορεύθηκε από δημοκρατική ευαισθησία. Αποβλέπει στον εκβιασμό της κοινωνίας. Την οποία αφού έστησε στο χείλος του γκρεμού την απειλεί ότι θα την πυροβολήσει εάν δεν αυτοκτονήσει.

Ο Γ.Παπανδρέου κέρδισε τις εκλογές με απάτη διακηρύσσοντας ότι “λεφτά υπάρχουν”, ενώ γνώριζε ότι η χώρα ευρίσκετο ένα βήμα πριν από το αδιέξοδο, έχοντας επί μακρόν, με συστηματικό τρόπο, λεηλατηθεί ο δημόσιος πλούτος και το κράτος διαφθαρεί από την πολιτική τάξη.

Ως πρωθυπουργός, για πολλούς μήνες, δεν...έπραξε το παραμικρό για να προλάβει τη συμφορά, κάνοντας έτσι αναπόφευκτη την υπαγωγή της στη διεθνή επιτροπεία υπό την τρόικα. Αλλά και καθόλη τη μετέπειτα περίοδο έως σήμερα, πολιτεύθηκε ως κατακτητής επί της κοινωνίας, μετακυλίοντας σ’αυτήν το σύνολο των βαρών που συσσώρευσε η πολιτική τάξη. Μοναδική του μέριμνα ήταν να διατηρήσει ατόφιους τους πυλώνες του δυναστικού και διεφθαρμένου κράτους, τα προνόμια της πολιτικής τάξης και των συμμάχων της.

Στο διάστημα αυτό όχι μόνο δεν ελήφθησαν μέτρα για τη μεταρρύθμιση του κράτους, αλλά και βάθυνε η διαφθορά, διευρύνθηκε η φοροδιαφυγή, η ευνοιοκρατία και η αναποτελεσματικότητά του. Είναι χαρακτηριστικό ότι το σώμα της νομοθεσίας που συντηρεί τη διαπλοκή και τη διαφθορά, αντί να μειωθεί, ενισχύθηκε. Ακόμη και τα κραυγαλέα και ομολογημένα σκάνδαλα συγκαλύφθηκαν. Κανένας πολιτικός δεν προσήχθη στη δικαιοσύνη. Ούτε ο πιο ευφάνταστος κακοποιός δεν θα είχε στήσει τόσα συνταγματικά, νομικά και πραγματικά αναχώματα, προκειμένου να προστατευθεί από τις ανομίες του, όσα η πολιτική τάξη της χώρας. Η κοινωνία έχει αναδειχθεί σε μείζονα εχθρό της πολιτικής τάξης. Και η κοινωνία την έχει στοχοποιήσει ως την μείζονα αιτία της δυστυχίας της. Μια πολιτική τάξη που δεν διαθέτει την παραμικρή νομιμοποίηση στην κοινωνία δεν μπορεί να εκπροσωπεί τη χώρα.

Η πολιτική Ευρώπη επέλεξε δυστυχώς να στηριχθεί και να στηρίξει την ηγεσία αυτή για τη διαχείριση της κρίσης, βλάπτοντας την ελληνική κοινωνία, χωρίς να αναλογισθεί ότι αργά ή γρήγορα θα εκκαλείτο να καταβάλει το τίμημα. Η ελληνική κοινωνία, αντιμέτωπη με τις καταστροφικές συνέπειες της κρίσης, σε κατάσταση ασφυξίας, με τη βεβαιότητα ότι δεν διαγράφεται στον ορίζοντα καμία προοπτική εξόδου από την κρίση, παρά τις πρωτοφανείς θυσίες στις οποίες υπεβλήθη, οδηγήθηκε στη διαμόρφωση ενός εκρηκτικού μίγματος επιθετικής συμπεριφοράς κατά της πολιτικής τάξης, ιδίως κατά της κυβέρνησης. Η τελευταία, επέλεξε με προκλητικό τρόπο την καταστροφή της χώρας, από την απαλλοτρίωση του προνομίου της ιδιοποίησης του δημόσιου αγαθού, το οποίο εμμένει να διατηρεί ατόφιο μέχρι και σήμερα. Το αδιέξοδο αυτό έγινε πασιφανές όταν κατά την εθνική εορτή της 28ης Οκτωβρίου, η κοινωνία κατέβασε από τις εξέδρες των επισήμων τους πολιτικούς, συμπεριλαμβανομένου και εκείνου του μικρού ανθρώπου που έστησε η πολιτική τάξη στην προεδρία της πολιτείας.

Η απόφαση του Γ.Παπανδρέου να διεξαγάγει δημοψήφισμα δεν υπαγορεύθηκε από δημοκρατική ευαισθησία. Αποβλέπει στον εκβιασμό της κοινωνίας. Την οποία αφού έστησε στο χείλος του γκρεμού την απειλεί ότι θα την πυροβολήσει εάν δεν αυτοκτονήσει.

Η πολιτική Ευρώπη οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες της, να συμπήξει συμμαχία με την ελληνική κοινωνία, να την βοηθήσει -βοηθώντας έτσι τον εαυτό της- να απαλλαγεί από τη δυναστική κομματοκρατία, η οποία είναι σε δυσαρμονία με το εθνικό – και το ευρωπαϊκό- συμφέρον. Να αντιληφθεί ότι η ελληνική πολιτική τάξη αποτελεί την πρωτογενή αιτία της ελληνικής κρίσης και, κατά τούτο, συνιστά “συστημική απειλή” εφεξής και για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και, όπως όλα δείχνουν, για τον κόσμο.

Όσο και αν για τα ευρωπαϊκά ήθη φαντάζει υπερβολικό, είναι επείγον να συνδράμει την ελληνική κοινωνία: (α) με την έκδοση διεθνούς εντάλματος για την σύλληψη του πρωθυπουργού και την προσαγωγή του στη δικαιοσύνη, για το ενσυνείδητο έγκλημα που διέπραξε σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας και, περαιτέρω, εναντίον της Ευρώπης. Η ευρωπαϊκή κοινότητα καλείται να πράξει αυτό που το ελληνικό Σύνταγμα απαγορεύει. Η σύλληψή του θα λειτουργήσει παραδειγματικά, ως καταλύτης, για να συνετισθεί το σύνολο της πολιτικής τάξης της χώρας, που διακατέχεται από την ίδια λεηλατική λογική. (β) επιλέγοντας να στηρίξει τη συγκρότηση μεταβατικής κυβέρνησης στη χώρα, αποκλειστικά από εξωπολιτικούς παράγοντες, με συγκεκριμένη εντολή την υπέρβαση του δυναστικού κράτους και την αποκάθαρση του πολιτικού συστήματος από τις πολιτικές συμμορίες που το λυμαίνονται.

Η ελληνική κοινωνία, μια κατά παράδοση και φύσει ευρωπαϊκή κοινωνία, αξίζει τη συμπαράσταση αυτή. Για το συμφέρον της ίδιας της πολιτικής Ευρώπης. Πολλώ μάλλον, αφού η εναντίωση της κοινωνίας στην πολιτική τάξη και, ειδικά, στην κυβέρνηση της χώρας, δεν στοιχειοθετεί την επιλογή της υπέρ της χρεωκοπίας, της εξόδου από το ευρώ και φυσικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στο δίλημμα αυτό σπρώχνει την ελληνική κοινωνία ο τυχοδιωκτισμός του Γ. Παπανδρέου, δεν την αντιπροσωπεύει.
γράφει ο Γεώργιος Κοντογιώργης

από το Κοσμοσύστημα

Οι απλές λύσεις είναι λύσεις που ανταποκρίνονται καλύτερα στην πολυπλοκότητα των αντίστοιχων προβλημάτων

Άκουσα και διάβασα διάφορα πριν καταλήξω στα δικά μου συμπεράσματα και ομολογώ πως δεν είναι όντως εύκολο να είναι κάποιος βέβαιος για όποια συμπεράσματα και αν βγάλει, όσο αντικειμενικός και να θέλει να είναι.

Προσωπικά πιστεύω πως το πρόβλημά στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι τα άθλια δημοσιονομικά ή η οικονομική κρίση. Το πρόβλημα έχει όνομα και επίθετο και λέγεται Γεώργιος Α. Παπανδρέου. Για να καταλήξω λοιπόν σε μια λύση σχετικά με αυτό το πρόβλημα, έλαβα υπόψη την συμβουλή: «Μη περιπλέκεις τα πράγματα !… Φαντάσου τις απλούστερες λύσεις…»

Και αυτό ακριβώς έκανα…

Έλαβα λοιπόν υπόψη όλα όσα είναι γνωστά για το συγκεκριμένο πρόσωπο, τις οικογενειακές του καταβολές, τις συνήθειές του και τις πολιτικές του πράξεις όλα αυτά τα χρόνια που είναι στα πράγματα. Χωρίς να έχω εξειδικευμένες γνώσεις στον τομέα της ψυχανάλυσης, με απλή ανθρώπινη αξιολόγηση, κατέληξα στο συμπέρασμα, πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος, είναι ένα τραγικό άβουλο πλάσμα. Το μοντέλο του ανθρώπου που επιδιώκει να κατασκευάσει η Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Αυτά είναι τα «προσόντα» που του επέτρεψαν να κατέχει την θέση του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς επί σειρά ετών και αυτά είναι επίσης που τον έκαναν να γίνει το …πρόσωπο της ημέρας, για μια ακόμη φορά, μετά την τελευταία εξαγγελία, περί δημοψηφίσματος.

Το να προσπαθεί κάποιος να βρει συμβατικές λύσεις στο πρόβλημα «ΓΑΠ», μοιάζει σαν το ακόλουθο παράδειγμα:

Όταν η NASA άρχισε να στέλνει αστροναύτες στο διάστημα, ανακάλυψαν πως οι στιλογράφοι δεν δουλεύανε με βαρύτητα μηδέν, αφού η μελάνη δεν κατέβαινε για να γράψει.

Μετά 6 χρόνια ερευνών και με έξοδα που ανέρχονταν στα 12 εκατ. δολάρια, έφτιαξαν τελικά ένα στιλογράφο που δούλευε κάτω από μηδέν βαρύτητα, ανάποδα, μέσα στο νερό, σε οποιαδήποτε επιφάνεια και με θερμοκρασίες που κυμαίνονται από πολλούς βαθμούς υπό του μηδενός μέχρι τους 300 βαθμούς Κελσίου. Ένα αληθινά εντυπωσιακό επίτευγμα.

Αν είναι όμως να μπούμε και εμείς στη διαδικασία να λύσουμε το δικό μας –και όχι μόνο- πρόβλημα με αυτές τις μεθόδους, υπάρχει ο κίνδυνος να έχουμε γίνει στο μεταξύ …Ουγκάντα.

Ποια είναι όμως η λύση που έδωσαν οι Ρώσοι στο ανωτέρω διαστημικό πρόβλημα;

Αυτοί ακολούθησαν την ανωτέρω συμβουλή, αναζήτησαν δηλαδή μια απλούστερη λύση: Χρησιμοποίησαν μολύβια!

Ποια είναι άρα η λύση στην οποία θα πρέπει να ανατρέξει ο ελληνικός λαός, για να σώσει την χώρα αλλά και την ανθρωπότητα;

Είναι πολύ απλό: Να ζητήσει να γίνει ένα τεστ νοημοσύνης στον πρωθυπουργό της χώρας!

Χωρίς πλάκα…

Έχουμε το δικαίωμα να αμφισβητήσουμε την νοητική ικανότητα του ανθρώπου αυτού να διαχειριστεί τα πράγματα που αφορούν την διακυβέρνηση της χώρας.

Μπορεί να αποτελέσει αυτό μια διεθνή πρωτοτυπία, αλλά θα είναι μια νέα πράξη ηρωισμού από πλευράς των Ελλήνων, διότι θα δείξει ότι δεν τρώμε κουτόχορτο και δεν είναι δυνατόν να δεχτούμε να μας κυβερνούν αχυράνθρωποι της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Αν οι Έλληνες τολμήσουν να προβούν μαζικά σε μια τέτοιου είδους πράξη, δηλαδή την αμφισβήτηση της ικανότητας του συγκεκριμένου ανθρώπου να κατέχει μια τέτοια θέση ευθύνης, τότε αυτό θα μπορούσε να ανατρέψει ό,τι μέχρι τώρα έχει υπογραφεί από αυτόν τον άνθρωπο και θα μπορέσει ίσως να οδηγήσει στην φυλακή και όλους αυτούς που τον χρησιμοποίησαν. Εντός και εκτός συνόρων.

Όσο έχουμε ακόμη καιρό, θα πρέπει να αποδείξουμε, πως δεν είναι ο ελληνικός λαός ανίκανος να διαχειρίζεται τα του οίκου του, αλλά ότι βρισκόμαστε υπό την ομηρία μιας συμμορίας, η οποία χρησιμοποιεί ένα άβουλο άτομο, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί η χώρα ως όχημα απόκτησης αθέμιτου κέρδους. Είναι προτιμότερο να οδηγήσουμε ένα άτομο σε «ανάκληση αυτοδιάθεσης» (Entmündigung, στα γερμανικά) παρά να χάσει μια ολόκληρη χώρα τα κυριαρχικά της δικαιώματα.

Αυτό είναι λοιπόν το δικό μου συμπέρασμα, και το βάζω εδώ ως δίλημμα προς τους νηφάλιους αναγνώστες.

Ας έχουμε πάντως υπόψη, πως οι Γερμανοί καραδοκούν και τρίβουν τα χέρια τους, οι υπόλοιποι λαοί μας παρακολουθούν έκπληκτοι, ενώ Βρετανοί και Αμερικάνοι γελούν εις βάρος μας!
Η τύχη μας είναι τώρα στα χέρια μας.

από το Alkimos archive

Είναι επικίνδυνοι...

Θα το πούμε δίχως περιστροφές: Ο κ. Παπανδρέου με την απόφασή του να σύρει έναν ταλαιπωρημένο λαό σε ένα αμφιλεγόμενο δημοψήφισμα προκάλεσε τεράστια ζημιά στην Ελλάδα. Ξένα επιχειρηματικά συμφέροντα που δραστηριοποιούνται στον ελληνικό χώρο ήταν πεπεισμένα ότι η κυβέρνηση έχει κρυμμένο στο συρτάρι της σχέδιο για την έξοδο της χώρας από το ευρώ. Αδυνατούσαν να αντιληφθούν ότι μπορεί κάποιος να κάνει τόσο μεγάλα και παιδαριώδη λάθη...

Έτσι ή αλλιώς, η ουσία παραμένει. Η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου είναι πλέον μία επικίνδυνη κυβέρνηση. Κάθε μέρα που περνάει κάνει όλο και μεγαλύτερα λάθη. Ήθελαν να μας πείσουν ότι οι ξένοι ηγέτες ήταν ενήμεροι για το θέμα του δημοψηφίσματος. Αποδείχτηκε ότι μόνο έτσι δεν ήταν τα πράγματα. Ακόμη και ο κ. Σαρκοζί, ένας παραδοσιακός φίλος της Ελλάδας, μας έχει γυρίσει την πλάτη. Αν αυτό δεν είναι απόδειξη της ολέθριας συμπεριφοράς του κ. Παπανδρέου, τι άλλο θα πρέπει να συμβεί;

Κάποιοι ονειρεύονται ότι... πίσω από την αλλοπρόσαλλη πολιτική των τελευταίων ημερών υπάρχει ένα στρατηγικό σχέδιο. Προσωπικά το μόνο που μπορώ να διακρίνω είναι πανικός. Μπορεί και να κάνω λάθος και να έχουν δίκιο εκείνοι που υποστηρίζουν ότι πρόκειται για μία τελευταία προσπάθεια του πολιτικού συστήματος να παραμείνει στην εξουσία μέσω της... δραχμής!

Αδυνατώ να πιστέψω ότι υπάρχουν τόσο επιπόλαιοι άνθρωποι που δεν αντιλαμβάνονται ούτε καν τα στοιχειώδη. Ότι η επιστροφή στη δραχμή ανοίγει την Κερκόπορτα στους εχθρούς της πατρίδας και ότι πολλά δεινά θα μας περιμένουν στη συνέχεια. Ούτε και τολμάει να περάσει από την άκρη της σκέψης μου ότι είναι δυνατόν εμείς, εδώ που συζητάμε, να γνωρίζουμε περισσότερα και να βλέπουμε περισσότερα από τους ηγέτες μας. Οπότε, θα τολμήσουμε να ρωτήσουμε: Τι είχατε στο μυαλό σας, κύριε Παπανδρέου, όταν μιλούσατε στον ελληνικό λαό για δημοψήφισμα;

Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έχουν ιστορική ευθύνη να μην αφήσουν τη χώρα να κυλήσει στο χάος που την σπρώχνουν οι επίγονοι της μεταπολίτευσης. Την ώρα του απολογισμού δεν θα επιτρέπεται σε κάποιον να πει ότι δεν γνώριζε. Όλοι γνωρίζουν...
γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης

από το capital

Είμαστε λαός ή «τζάμπα μάγκας»;

Σε ό,τι αφορά εμάς τους πολίτες, θα πρέπει να κοιτάξουμε τους εαυτούς μας στον καθρέπτη και να απαντήσουμε, εάν πίσω από αυτό που βλέπουμε είναι ένας πολίτης που μπορεί να πάρει δύσκολες και οδυνηρές αποφάσεις ή ένας «τζάμπα μάγκας» που ενώ μπορεί να στέκεται έξω από τη Βουλή και να φωνάζει «Να καεί, να καεί….» ή να παρακαλάει τους πολιτικούς «πάρτε το μνημόνιο και φύγετε από δω», ταυτόχρονα δεν μπορεί να αποφασίσει ο ίδιος, αλλά αναζητεί κάποιον «μεσσία», προκειμένου να σηκώσει τις δικές του ευθύνες.

Απίστευτα γεγονότα εκτυλίσσονται τα τελευταία εικοσιτετράωρα στη χώρα μας, μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων μας, έπειτα από την εκδήλωση της πρόθεσης του Παπανδρέου για την διενέργεια δημοψηφίσματος. Και μόνο στη σκέψη ότι μπορεί να... κληθεί ο λαός να αποφασίσει για το οικονομικό του μέλλον, απασφαλίστηκαν παντός είδους καθεστωτικές δυνάμεις, οι οποίες με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσουν στην πτώση Παπανδρέου, εκτός και αν ο τελευταίος «συνετιστεί».

Από χθες λοιπόν, όλα τα καθεστωτικά ΜΜ"Ε" (οι ταγοί της αντικειμενικής ενημέρωσης του ελληνικού λαού ντε) και τα παπαγαλάκια του καθεστώτος, ξεσαλώνουν εναντίον του δημοψηφίσματος, με το επιχείρημα ότι είναι Εθνικά (ξαναβρήκαν τον όρο) επικίνδυνο και βάζει σε κίνδυνο την πορεία μας στην Ενωμένη Ευρώπη (αυτή που κατηγορούσαν ως Ευρώπη των μονοπωλίων). Ξαφνικά ξέθαψαν παλιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ της Σημιτικής περιόδου, τα οποία καταφέρονται εναντίον του Παπανδρέου. Κωμικοτραγικά πράγματα.

Το κωμικότερο στην όλη υπόθεση είναι ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης, εντελώς πανικοβλημένα, ενώ από το ένα μέρος ζητούν την απομάκρυνση του Παπανδρέου ως πολιτικά ανίκανου και επικίνδυνου, από το άλλο μέρος υπόσχονται ότι θα τηρήσουν τις συμφωνίες του και τις υπογραφές του, χωρίς να απαιτείται δημοψήφισμα για να τα εγκρίνει ή να τα απορρίψει ο λαός, αλλά μόνο εκλογές, για να αλλάξουν απλά οι καρέκλες της εξουσίας.

Και όλα αυτά γίνονται προκειμένου για να μην δοθεί η δυνατότητα στο λαό να μπει στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, γιατί μετά, αφενός θα δεθούν τα χέρια του πολιτικού συστήματος και δεν θα μπορεί να παίζει ελεύθερα τα πολιτικά παιχνίδια του, αφετέρου όταν δώσεις «θάρρος στον χωριάτη» ο τελευταίος θα ζητήσει ευθύνες και επιστροφή των κλεμμένων. Για τέτοια είμαστε τώρα; Είναι ποτέ δυνατόν να ανοίξουν οι «ασκοί του Αιόλου» οι οποίοι θα οδηγήσουν στην κατάρρευση του καθεστώτος και στην τιμωρία των ενόχων;;
Ας μην είμαστε αφελείς.

από το προεδρική δημοκρατία

“Αυτοκτονία” Παπανδρέου

Η τάξη που επήλθε στο ευρωπαϊκό χάος πριν από μια εβδομάδα, δεν κράτησε για πολύ. Αντικαταστάθηκε από το ελληνικό χάος, το οποίο πυροδότησε η ακατανόητη απόφαση του Γ. Παπανδρέου να εξαγγείλει δημοψήφισμα.

Αντί να ξεκινήσει την εφαρμογή της σκληρής, από πλευράς κοινωνικών συνεπειών, συμφωνίας των Βρυξελλών, ο κος Παπανδρέου προσπαθεί να αναπαραστήσει την ένδοξη «έξοδο του Μεσολογγίου», που σημάδεψε την επανάσταση του 1821.

Η ανακοίνωσή του μεταβιβάζει στους Έλληνες πολίτες την πολιτική ευθύνη για διλήμματα του τύπου «δραχμή ή ευρώ», «ευρωζώνη ή περιθωριοποίηση», και «φτώχεια ή πείνα».

Με άλλα λόγια, πρόκειται για μια προσπάθεια του Παπανδρέου να αποφύγει τις αρνητικές επιπτώσεις για το ΠΑΣΟΚ, και να... ελαχιστοποιήσει την κριτική έναντι των μελών της κυβέρνησής του, εξασφαλίζοντας παράλληλα μια ψήφο εμπιστοσύνης, πείθοντας του βουλευτές του, ότι η ευθύνη δεν είναι πλέον δική τους.

Η ευθύνη τώρα είναι της κοινωνίας. Και πιο θα είναι το αποτέλεσμα; Βραχυκύκλωμα της κυβέρνησης, ατέλειωτες πολιτικές συζητήσεις στα ΜΜΕ, παντελής θεσμική παράλυση, και μια τεράστια αναστάτωση στην υπόλοιπη Ευρώπη, η οποία θα θέσει το λογικό ερώτημα: Ισχύει ακόμη η συμφωνία των Βρυξελλών ή όχι;

Μεταξύ των διάφορων σχολίων, έχει ακουστεί και αυτό περί πολιτικής ανωριμότητας, οπισθοχώρησης, και στρατηγικής απόφασης για διακοπή της διακυβέρνησης.

Το δημοψήφισμα θα αποτελέσει ένα παγκόσμιο αξιοπερίεργο, όχι τόσο διότι δεν θα τεθεί κάποιο συγκεκριμένο ερώτημα, όσο διότι δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιο πλαίσιο ή κάποια αναφορά, όσον αφορά στο περιεχόμενό του.

Ένα δημοψήφισμα μπορεί να εκτόνωνε την κατάσταση τον περασμένο Μάιο. Σήμερα δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια βόμβα Μολότοφ που θα εκραγεί στα χέρια της κυβέρνησης.

Μπορεί μάλιστα να θεωρηθεί και άκυρο, αν συμμετάσχει λιγότερο από το 40% του εκλογικού σώματος. Ακόμη όμως και αν το ποσοστό συμμετοχής είναι μεγαλύτερο, το αποτέλεσμα μπορεί να αγνοηθεί. Άλλωστε, οτιδήποτε εγκρίνεται με ποσοστό λιγότερο από το 55% του εκλογικού σώματος, δεν είναι δεσμευτικό αλλά απλά συμβουλευτικό.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Α. Σαμαράς συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και δήλωσε πως θα κάνει οτιδήποτε (θεσμικά) μπορεί για να σταματήσει αυτόν τον εκβιασμό, και να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές, που αποτελούν την μόνη λύση για ένα νομιμοποιημένο αποτέλεσμα.

Ο κος Παπανδρέου μπορεί να πάρει πίσω την απόφασή του, αλλά μάλλον δεν θα το κάνει, διότι έτσι θα εξαφανίζονταν ως πολιτικός αρχηγός. Εξάλλου, μάλλον πιστεύει πως θα μπορέσει να κερδίσει μια ψήφο εμπιστοσύνης, προφυλάγοντας τα νώτα του με ένα δημοψήφισμα, και επιταχύνοντας τις εξελίξεις.

Τα λάθη αυτής της κυβέρνησης, και οι ερασιτεχνισμοί της, έχουν νομιμοποιήσει την ρητορική της αριστεράς, δημιουργώντας ένα κλίμα κοινωνικής αναστάτωσης, αντίστοιχο με αυτό των γεγονότων του 1965.

Προφανώς πλησιάζουμε στο τέλος της ελληνικής μεταπολίτευσης, με την κυβέρνηση να ζει τις τελευταίες ημέρες της, αν όχι ώρες.

Όλα τώρα δείχνουν πως οι εκλογές αποτελούν τη μοναδική λύση που μπορεί να εγγυηθεί την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, και τη εφαρμογή των συμφωνιών που υπογράφτηκαν.

Η υψηλού κινδύνου πολιτική μανούβρα του πρωθυπουργού, καταστρέφει την κυβέρνησή του, και το δημοψήφισμα αποτελεί την πολιτική αυτοκτονία του.
γράφει ο Μιχάλης Αγγελόπουλος στο BBC

το είδαμε antinews

Το καλόπαιδο ΓΑΠ θα πάει σύντομα ταμείο πληρώνουν όπου να 'ναι τα CDS

Προσοχή: Η φάκα πίσω στην παραίτηση των βουλευτών.

Η μεγαλύτερη παγίδα που δεν πρέπει να την υποτιμούμε πίσω από την ενέργεια παραίτησης των βουλευτών έχει να κάνει με την φερεγγυότητα των επιλαχόντων, αυτών δηλαδή που θα κληθούν για να αντικαταστήσουν τους βουλευτές που θα παραιτηθούν.

Είναι δηλαδή αυτοί που δεν εξελέγησαν και (αναλογικά) οι επόμενοι ανάλογα τους ψήφους που έλαβαν στις τελευταίες εκλογές.

Τι γίνεται λοιπόν: Η παραίτηση είναι μία ηρωική πράξη όπως ήταν και το ΟΧΙ στο μνημόνιο για όσους το είπαν. Είναι νωπή άλλωστε η... δήλωση βουλευτή πως “όποιοι πληρώνουν μόνοι τους τους λογαριασμούς τους, δεν μπορεί να ψηφίσουν ΝΑΙ σε αυτό το ανοσιούργημα”.

Καταλαβαίνετε τώρα ότι τα λεφτά είναι πολλαπλάσια. όπως και οι σχηματισμοί που έχουν ανοιχτές αγκάλες στους τυχόν επίορκους επιλαχόντες. Το είχε περιγράψει γλαφυρά ο Αλέξης Τσίπρας στην πρόσφατη συνέντευξη του λέγοντας πως “Εγώ έχω σκεφτεί να παραιτηθώ μαζί με την κοινοβουλευτική ομάδα. Αυτό όμως δεν αρκεί. Εάν είμαι μόνος μου, τότε να είστε σίγουροι πως κάποιοι επιλαχόντες θα βρουν στοργική αγκαλιά σε άλλους (σσ. Εννοούσε τον Κουβέλη). Για να γίνει αυτό πρέπει να συνηγορήσουν οπωσδήποτε ο Σαμαράς και η Παπαρήγα. Τότε ναι, θα έχει αντίκρυσμα”.

Όλη η κωμωδία λοιπόν του δημοψηφίσματος είναι για να πάνε ταμείο τα CDS, αφού ως φαίνεται το “κούρεμα” δεν θα αποτελούσε πιστωτικό γεγονός για κάποια ασφάλιστρα όπως π.χ. ΤΟΥ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟΥ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟΥ. Το οποίο όλως τυχαίως συνεχίζει να ταΐζει τα ΜΜ”Ε” την ίδια στιγμή που χρηματιστηριακά καταρρέει και τα αποτελέσματα του είναι καταστροφικά.

ΆΡΑ: Ο Σαμαράς πρέπει να διασφαλίσει με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο ότι ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ από τους επιλαχόντες θα παραιτηθεί με την σειρά του. Γιατί είναι αρκετοί αυτοί που θα πάρουν το χρίσμα και θα μετακομίσουν στον …Παναμά για να γλιτώσουν την λαϊκή οργή, θα παραμείνουν όμως βουλευτές σε μία χρυσοπληρωμένη συγκυβέρνηση με τον ΓΑΠ.

Εάν δε κρίνουμε και το ποιόν κάποιων από τους επιλαχόντες, θα λέγαμε εκ των προτέρων ότι τους τρέχουν τα σάλια να ενισχύσουν την ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΘΥΜΩΝ.

ΥΓ1. Να δω τον Κυριάκο, τον Δένδια και τον Χατζηδάκη να παραιτηθούν και τι στον κόσμο..

ΥΓ2. Υπάρχει τώρα κάποιος λοβοτομημένος που να εξακολουθεί να αμφιβάλλει για τις αποκαλύψεις Καμμένου;

από το olympia

Σχόλιο apneagr: Το καλόπαιδο ΓΑΠ θα πάει σύντομα ταμείο πληρώνουν όπου να 'ναι τα cds... Είναι πολλά τα λεφτά των cds Άρη…

Πρωθυπουργός ανεύθυνος και Εθνικά επικίνδυνος!!

από το τρελό κουνέλι

Γιατί δεν θα γίνει δημοψήφισμα

Κάτι τέτοιες στιγμές είμαι πολύ χαρούμενος. Ομολογώ ότι πριν ένα – δύο χρόνια θα ήμουν τουλάχιστον αιφνιδιασμένος στο άκουσμα ενός δημοψηφίσματος. Έχοντας κάνει όμως κανονική διατριβή πάνω στον πασοκικό πολιτικό αμοραλισμό, δε συγκινούμε με τίποτα.

Όλη αυτή η ιστορία με τον ιστορικό ηγέτη που καταχειροκροτούμενος τα βάζει με το οπισθοδρομικό κατεστημένο της χώρας δίνοντας τον τελικό λόγο στον κυρίαρχο λαό, με αφήνει παγερά αδιάφορο, γιατί είναι κενή περιεχομένου. Και είναι κενή περιεχομένου γιατί μπορεί μεν να υπάρχει αναγγελία δημοψηφίσματος, ακόμα και προετοιμασία επ’ αυτού, αλλά δεν θα υπάρξει ερώτημα.

Αμέσως μετά τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς για την...“ελάφρυνση” του χρέους, είχαμε τοποθετηθεί επιφυλακτικά αναφέροντας έναν προς έναν όλους τους σοβαρούς λόγους που προέκυπταν. Και καθώς τους τελευταίους μήνες ο πολιτικός χρόνος τρέχει ανεξήγητα γρήγορα, αυτό που περιμέναμε να συμβεί προς το τέλος του χρόνου, άρχισε να υλοποιείται ήδη.

Στην Ευρώπη λοιπόν, οι συνομιλητές του κυβερνητικού διδύμου, και περισσότερο οι δυνάμεις που κινούν τα νήματα των “αγορών”, δεν έχουν πειστεί καθόλου για την ομαλή εφαρμογή της συμφωνίας, την οποία θεωρούν ήδη, αν όχι ξεπερασμένη, τουλάχιστον χωρίς μεγάλες πιθανότητες εφαρμογής. Και το σκληρό ροκ έχει ήδη αρχίσει με διαρροές και δημοσιεύματα και αναμένεται να μετατραπεί σε heavy metal εντός της εβδομάδας, με επιθέσεις στην Ιταλία και στις ελληνικές τράπεζες.
Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν οι διαρροές των εγκάθετων της τρόικας στον κρατικό μηχανισμό σύμφωνα με τις οποίες, τόσο τα έσοδα όσο και οι δαπάνες, βρίσκονται καθολικά εκτός στόχων, δυναμιτίζοντας τα συμφωνηθέντα στη σύνοδο κορυφής. Εκτός δηλαδή από τα υπόλοιπα προβλήματα που προέκυψαν, κάποια από τα οποία πολύ σοβαρά, όπως η απειλή της Fitch για αναγγελία χρεοκοπίας, εμφανίστηκαν και άλλα ανυπέρβλητα, που υποτίθεται ότι είχε τακτοποιήσει ο κ. Βενιζέλος με τις παρανοϊκές του φορομπηχτικές εμπνεύσεις.

Έντρομοι στις Βρυξέλλες παρακολουθούν με απόγνωση τις παλινωδίες της ελληνικής κυβέρνησης, την καθολική της αδυναμία να προγραμματίσει και να εκτελέσει και την αβάσταχτη ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζει πολύ ευαίσθητα για τους Ευρωπαίους θέματα, όπως ένα κρίσιμο δημοψήφισμα, που οι συνέπειές του μπορεί να είναι παγκόσμιες. Αυτό που κυρίως υποψιάζονταν εδώ και μερικούς μήνες, συγκεκριμένα αμέσως μετά την αποτυχία του μνημονίου και τη μετεξέλιξή του σε μακροπρόθεσμο, και που τώρα προβάλλει ως βεβαιότητα, είναι η εξάντληση της φοροδοτικής ικανότητας του μέσου ελληνικού νοικοκυριού.

Αυτό το στοιχείο κυριαρχεί πλέον σε κάθε σοβαρή συζήτηση γύρω από το ελληνικό πρόβλημα και τίθεται πάντα ως προϋπόθεση πριν από κάθε σχεδιασμό. Και αυτός είναι κυρίως ο λόγος για τον οποίο κάθε αναθεώρηση της συμφωνίας γύρω από το χρέος θα περιλαμβάνει κούρεμα και μάλιστα γενναίο. Το νούμερο αυτό βρίσκεται σήμερα στο 75% και ανεβαίνει σε αντιστοιχία με τις αστοχίες του ελληνικού προϋπολογισμού.

Όλα αυτά βέβαια είναι εις γνώσιν της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία γνωρίζει καλύτερα από όλους, ότι η συμφωνία της 26^ης Οκτωβρίου βρίσκεται ήδη υπό αίρεση. Όπως γνωρίζει καλύτερα από όλους ότι κάθε μέτρο, φόρος ή κυριαρχία που θα απαιτήσει η τρόικα, όπως ήδη προανήγγειλε με στόμφο ο κ. Σόιμπλε, θα είναι κόκκινο πανί για υπουργούς, βουλευτές και ΜΜ"Ε". Όπως γνωρίζει καλύτερα από όλους, ότι όσο αμφισβητείται η “εθνοσωτήριος’’ συμφωνία και όσο η ανάγκη υπογραφής μιας νέας θα πλησιάζει απειλητικά, κάθε περαιτέρω εκβιασμός προς την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ ή την κοινωνία, θα είναι ατελέσφορος.

Έτσι λοιπόν ο κ. Παπανδρέου θεώρησε σκόπιμο να σκαρφιστεί έναν ελιγμό, ο οποίος κακά τα ψέματα του ήταν απολύτως απαραίτητος,για να βγει πολιτικά σώος από τη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής του ομάδας, η οποία μετά τον εξευτελισμό που βίωσε την ημέρα της επετείου, ζητούσε επιτακτικά πολιτικό αίμα.

Ο πολιτικός αμοραλισμός στην περίπτωση αυτή έγκειται στο γεγονός, ότι ο πρωθυπουργός δε διστάζει να βυθίσει τη χώρα (και την αγορά) σε μια μακριά νύχτα, ρισκάροντας ευαίσθητες διεθνείς σχέσεις και δύσκολες εσωτερικές ισορροπίες (τράπεζες), προκειμένου να εισπράξει ένα χλιαρό χειροκρότημα από τους συνενόχους του και να κερδίσει λίγο ακόμα πολιτικό χρόνο.
γράφει ο Δρ. Κακοφονίξ, Πασοκολόγος – Παπανδρεολόγος

από το antinews

Χουντοψήφισμα ή δημοψήφισμα; ιδού η απορία

Δημοψήφισμα προανήγγειλε ο Γιώργος Παπανδρέου για τη νέα δανειακή σύμβαση. Ο κ. Παπανδρέου δήλωσε ότι η χούντα των συνταγματαρχών έκανε δυο δημοψηφίσματα και ο ελληνικός λαός είχε την ευκαιρία να δείξει τη μεγάλη αγάπη του στον Γεώργιο Παπαδόπουλο.

Ο Γιώργος Παπανδρέου πρόσθεσε ότι το μεγάλο λάθος της χούντας του Γεωργίου Παπαδόπουλου ήταν πως δεν έκανε και τρίτο δημοψήφισμα και τόνισε πως δεν θα επαναλάβει το λάθος του συναδέλφου του.

Στην ομιλία του, ο Γιώργος Παπανδρέου ξεκαθάρισε πως ήρθε η ώρα να αναλάβουν επιτέλους και... οι Έλληνες πολίτες τις ευθύνες τους – κουράστηκε να καθαρίζει επί δυο χρόνια μόνος του για όλους μας.

Ο κ. Παπανδρέου απέρριψε τις εκλογές γιατί θα οδηγούσαν σε διχόνοια, ενώ είναι βέβαιο πως το δημοψήφισμα θα ενώσει όλους τους Έλληνες σαν μια γροθιά• θα περπατάμε αγκαλιασμένοι στους δρόμους με τους Βαρδινογιάννηδες και τον Μπόμπολα – σαν αδέρφια.

Επίσης, ο Γιώργος Παπανδρέου δεσμεύτηκε πως, αν πάει καλά το δημοψήφισμα, θα κάνει κι άλλα δημοψηφίσματα και θα καταργήσει τις εκλογές που το μόνο που καταφέρνουν είναι να διχάζουν τους Έλληνες και να τους χωρίζουν σε διαφορετικά στρατόπεδα.

Αν –ο μη γένοιτο- οι Έλληνες δεν ψηφίσουν στο δημοψήφισμα αυτό που θέλει η χούντα του ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παπανδρέου έκανε σαφές πως θα σεβαστεί την απόφαση του λαού και θα πολεμήσει για να οδηγήσει την Ελλάδα στον σοσιαλισμό – θα κλείσει τα σύνορα και θα κάνει την Ελλάδα Κούβα.

Το δημοψήφισμα θα διεξαχθεί στις αρχές του Ιανουαρίου, ώστε να παραταθεί το εορταστικό κλίμα των Χριστουγέννων και να εξαπλωθεί σε όλη τη χώρα το χαρμόσυνο μήνυμα της Γέννησης του Θεανθρώπου.

Το περιεχόμενο του δημοψηφίσματος δεν είναι ακόμα γνωστό αλλά –σύμφωνα με πληροφορίες από το γραφείο του πρωθυπουργού- το ερώτημα που θα τεθεί στους Έλληνες είναι «Θέλετε να ζήσετε ή να πεθάνετε;».

Επειδή οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν στο δρόμο –χωρίς να φάνε το ξύλο της χρονιάς τους-, την καμπάνια για το δημοψήφισμα θα αναλάβουν το Mega και ο ΣΚΑΪ. Το Mega θα αναλάβει να μας πείσει γιατί πρέπει να ψηφίσουμε «Ναι» και ο ΣΚΑΪ γιατί δεν πρέπει να ψηφίσουμε «Όχι».

Το δημοψήφισμα θα διεξαχθεί με απόλυτα δημοκρατικές διαδικασίες και –για να μην υπάρξουν παρατράγουδα- οι υποστηρικτές του «Ναι» και οι υποστηρικτές του «Όχι» θα ψηφίζουν σε ξεχωριστά παραβάν.

Έξω από τα παραβάν του «Όχι» θα υπάρχει μια διμοιρία των ΜΑΤ, ώστε να μη χάνουν οι ψηφοφόροι τον δρόμο τους.

Η είδηση πως ο Γιώργος Παπανδρέου θα προχωρήσει σε δημοψήφισμα έγινε δεκτή με βροχή από αρνητικά δημοσιεύματα στον ξένο Τύπο και χάλασε την καλή εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό.

γράφει ο πιτσιρίκος

Αγοράζει χρόνο με δημοψήφισμα ο Παπανδρέου!

Γαντζωμένος μέχρι την τελευταία στιγμή στην εξουσία βρίσκεται ο Γ. Παπανδρέου ο οποίος προσπαθεί να κρατηθεί με νύχια και με δόντια στην κυβέρνηση κάνοντας δημοψήφισμα κι όχι εκλογές

Μιλώντας πριν από λίγο στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος ύψιστη πράξη δημοκρατίας και πατριωτισμού. «Ας δώσουμε το λόγο το λαό και στους πολίτες. Είναι η ώρα να απαντήσει ο πολίτης υπεύθυνα. Θέλει να την υλοποιήσουμε ή να την απορρίψουμε. Αν δεν την θέλει ο λαός δεν θα εφαρμοστεί. Εάν ναι θα προχωρήσουμε», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ανακοίνωσε επίσης ότι θα ζητήσει... ψήφο εμπιστοσύνης.

Η συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης θα ξεκινήσει την Τετάρτη. Η συζήτηση θα κρατήσει 3 ημέρες, δηλαδή θα θα ολοκληρωθεί στις 12 το βράδυ της Παρασκευής. Η Κυβέρνηση διαθέτει 153 βουλευτές και απαιτείται να πάρει τουλάχιστον 151 ψήφους

Η ουσία είναι ότι ο Παπανδρέου τα θέλει όλα και τα θέλει για πάρτη του, επιχειρώντας να υπεκφύγει του λαϊκού αιτήματος που είναι ένα: εκλογές. Επιχείρησε έτσι σήμερα να θέσει την χώρα σε μακρά προεκλογική περίοδο δηλώνοντας ότι θα τεθεί σε δημοψήφισμα η νέα δανειακή σύμβαση όταν ετοιμαστεί (δηλαδή πιθανότατα μετά τα Χριστούγεννα) – ενώ για τις ανάγκες της παρούσης περιόδου απάντησε στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που πιέζουν ζητώντας συγκυβέρνηση ή εκλογές, ζητώντας ψήφο εμπιστοσύνης από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Ουσιαστικά δηλαδή εκβιάζει ψήφο εμπιστοσύνης από τους βουλευτές του!

Σημειώνεται ότι ήδη εμφανίσθηκε ένα νομικό πρόβλημα όσον αφορά το δημοψήφισμα, καθώς δεν επιτρέπεται να γίνει δημοψήφισμα για δημοσιονομικά ζητήματα, όπως είναι η νέα δανειακή σύμβαση και τα μέτρα που θα περιλαμβάνει.

Κατά τα λοιπά ο ΓΑΠ εμφανίσθηκε ως σε προεκλογικό μπαλκόνι. Τα έβαλε με τα συμφέροντα και τους τραπεζίτες, στους οποίους ξεκαθάρισε ότι οι τράπεζές τους θα κρατικοποιηθούν και το κράτος θα πάρει κοινές μετοχές και όχι προνομιούχες όπως ήθελαν εκείνοι. Μέτωπο είχε και προς τα μήντια και τους δημοσιογράφους που, όπως υποστηρίζει, κρύβουν την αλήθεια για την επιτυχία της κυβέρνησης στη σύνοδο κορυφής. Το τρίτο μέτωπο του ΓΑΠ ήταν προς την αριστερά που επεχείρησε να την ταυτίσει με τη βία.

Οι εξαγγελίες του ΓΑΠ έγιναν δεκτές με μάλλον χλιαρό χειροκρότημα από τους βουλευτές. Αρκετοί δεν σηκώθηκαν όρθιοι και ακόμη περισσότεροι δεν χειροκρότησαν. Ανάμεσα στους βουλευτές που ζητούσαν πρωτοβουλίες υπήρχε προβληματισμός γιατί επεδίωκαν πρωτοβουλίες στην αντίθετη κατεύθυνση. Η στάση τους θα αποσαφηνιστεί τις προσεχείς μέρες.

Και το ερώτημα είναι ένα. Αφού θα κάνει δημοψήφισμα, το ανώτατο όπλο της Δημοκρατίας, γιατί να πάει σε ψήφο εμπιστοσύνης; Τρικυμία εν κρανίω με λίγα λόγια.

Αυτές είναι οι περίφημες πολιτικές πρωτοβουλίες που οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ περίμεναν από τον… ηγέτη τους; Αστεία πράγματα.

Αντί να πάει σε εκλογές, γιατί μόνο έτσι θα υπάρξουν πραγματικές κινήσεις εκτόνωσης, σύρει τον κόσμο σε ένα δημοψήφισμα με εκβιαστικό δίλημμα. Αντί να ζητήσει την αναβάπτιση της πολιτικής του από το λαό απευθείας, επιλέγει το δημοψήφισμα ως Κολυμβήθρα του Σιλωάμ.

Δηλαδή αν ο κόσμος υπό την πίεση που θα του ασκηθεί ψηφίσει υπέρ της συμφωνίας των Βρυξελλών σημαίνει ότι επικροτεί και την πολιτική του ΠΑΣΟΚ;

Κι αν καταψηφιστεί η συμφωνία τι θα γίνει; Θα χρεοκοπήσει η χώρα και θα πάμε σε επιστροφή στη δραχμή;

Σε πολύ επικίνδυνα αδιέξοδα μας οδηγεί ο πρωθυπουργός.

Ηρωική έξοδος;
Και υπάρχουν, προς το παρόν, δυο εκδοχές. Ή ο Παπανδρέου εκβιάζει και πάλι τους βουλευτές του με ένα ακόμα επικοινωνιακό τρυκ (δημοψήφισμα – ψήφος εμπιστοσύνης) ή έχει «στήσει» την ψηφοφορία μετά την τριήμερη διαδικασία για να τον ρίξουν και να πάει σε εκλογές χωρίς τον κίνδυνο να τον χαρακτηρίσουν «λιποτάκτη».

Το Ιανουάριο το δημοψήφισμα
Μιλώντας πριν από λίγο σε δημοσιογράφους ο Χάρης Καστανίδης εκτίμησε ότι το δημοψήφισμα θα διεξαχθεί πιθανότητα τον Ιανουάριο, καθώς μέχρι το τέλος του Νοεμβρίου θα έχει ολοκληρωθεί η σύνταξη της νέας δανειακής σύμβασης…

Όσον αφορά στο Δημοψήφισμα είπε ότι, για να είναι δεσμευτικό το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, πρέπει η συμμετοχή των πολιτών να είναι τουλάχιστον 40%.

Ψήφος εμπιστοσύνης
Σύμφωνα με τον κανονισμό, ο Πρόεδρος της Βουλής, ύστερα από συνεννόηση με την Κυβέρνηση, ορίζει την ημέρα που θα αρχίσει η συζήτηση για τις προγραμματικές δηλώσεις και την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης.

Σε ό,τι αφορά τη συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης, ο κ. Καστανίδης υποστήριξε ότι πιθανότατα η τριήμερη διαδικασία θα αρχίσει την Τετάρτη ώστε να έχει ολοκληρωθεί μέχρι την Παρασκευή τα μεσάνυχτα.

από το antinews

Δεν φεύγει με τίποτα...

Ο κ. Παπανδρέου είναι αποφασισμένος να μείνει στην εξουσία όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο μπορεί. Το δημοψήφισμα είναι ένα εύρημα που θυμίζει κόλπο ταχυδακτυλουργού. Την ώρα που το κοινό απαιτεί να κατέβει ο καλλιτέχνης από την σκηνή, επειδή το θέαμα που του προσφέρεται βρίσκεται σε αναντιστοιχία με τα χρήματα που έχει πληρώσει, ο «μάγος» αποφασίζει να βγάλει από το μανίκι του τον επόμενο άσσο. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι το κοινό δεν συμπαθεί πλέον το πόκερ...

Ας πούμε ότι ο ελληνικός λαός πει «όχι» στο δημοψήφισμα. Επειδή είναι θυμωμένος με την κυβέρνηση, επειδή νιώθει απογοητευμένος από τις εξελίξεις, επειδή δεν... βλέπει μέλλον για τον ίδιο και τα παιδιά του. Για όποιον λόγο, τέλος πάντων. Ας πούμε, λοιπόν, ότι πει «όχι». Αυτό σημαίνει ότι δεν θα ισχύει η συμφωνία με τους Ευρωπαίους; Κι ας πούμε ότι είναι έτσι. Οι άλλοι το ξέρουν; Το ήξεραν όταν προσπαθούσαν να βρουν λύση για το ελληνικό χρέος; Με άλλα λόγια, ο κ. Παπανδρέου αποφάσισε με ένα πολιτικό τέχνασμα να εξαντλήσει και τα τελευταία αποθέματα (μάλλον για ψήγματα μιλάμε) αξιοπιστίας διέθετε...

Η καλύτερη λύση ήταν οι εκλογές. Οποιαδήποτε άλλη λύση σε αυτή την φάση και όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα, δεν προσφέρει κάτι στον τόπο. Ο κ. Παπανδρέου φοβάται να πάει σε εκλογές. Φοβάται την κατάρρευση. Πολύ φοβόμαστε, όμως, ότι η συνέχιση της ακυβερνησίας θα έχει ολέθριες συνέπειες για την χώρα. Εκτός κι αν πιστέψει κανείς ότι στις επόμενες εβδομάδες η κυβέρνηση Παπανδρέου θα κάνει ό,τι δεν έκανε σε δύο ολόκληρα χρόνια.

Για να είμαστε ειλικρινείς, ούτε με τις εκλογές μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα δοθεί διέξοδος στα σημερινά αδιέξοδα. Αυτό για το οποίο είμαστε σίγουροι είναι ότι η όποια λύση προκριθεί από τις κάλπες θα έχει την νομιμοποίηση της λαϊκής ψήφου κι αυτό θα στερήσει από οποιανδήποτε να αγνοεί και να αμφισβητεί την έννομη τάξη...

Ανεξάρτητα από την ρητορεία που χρησιμοποιούν μας οδηγούν στην δραχμή. Η πολιτική τους θα αποτελέσει μνημείο πολιτικής ανικανότητας για τις επόμενες γενιές. Αλίμονο! Έχουν αλυσοδεθεί στην καρέκλα της εξουσίας και αρνούνται να την εγκαταλείψουν. Το κακό είναι ότι όσο βυθίζονται στον βούρκο, συμπαρασύρουν μαζί τους μία ολόκληρη κοινωνία...
γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης

από το capital

Το μεγάλο κόλπο με το δημοψήφισμα

Τι θα γίνει αν στο δημοψήφισμα δεν πάει ο κόσμος να ψηφίσει και η συμμετοχή είναι κάτω από το 50%, ήταν το πρώτο ερώτημα πολύ κόσμου, μετά τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού.

Και γι’ αυτό όμως οι Πασόκοι είχαν κάνει τις προβλέψεις τους λες και τα είχαν όλα σχεδιασμένα εδώ και μήνες.

Λοιπόν, υπάρχουν δύο ειδών σενάρια για δημοψηφίσματα:

Το πρώτο είναι να πάει η νέα δανειακή σύμβαση στην Ολομέλεια της Βουλής. Στη συνέχεια για να ψηφιστεί και να περάσει η σύμβαση από δημοψήφισμα, απαιτείται η συμμετοχή του 50% και πάνω στο δημοψήφισμα ώστε να είναι δεσμευτικό.

Το δεύτερο είναι να...πάει η σύμβαση στο δημοψήφισμα χωρίς να περάσει πρώτα από την Βουλή, ώστε να απαιτείται μόλις το 40% συμμετοχή του ελληνικού λαού.

Αυτό σημαίνει ότι θα χρειάζεται να πει το “ναι” το 50%, δηλαδή μόλις το 20% του ελληνικού λαού θα αποφασίσει για τη δανειακή σύμβαση.

Αν αυτό δεν είναι μια στημένη υπόθεση, αν αυτό δεν είναι ένα καλοστημένο σχέδιο που οργάνωσε επί μήνες ο Χ. Καστανίδης τότε τι είναι;

Μόλις λοιπόν το Ιανουάριο γίνει το δημοψήφισμα και πάει στις κάλπες το 40% και πει το ναι στη δανειακή σύμβαση, τότε η κυβέρνηση θα θεωρήσει ότι νομιμοποιείται να μας επιβάλει νέα μέτρα.

Και αν ψηφιστεί από τον κόσμο η δανειακή σύμβαση η κυβέρνηση θα μπορεί τότε απρόσκοπτα να επιβάλει ό,τι μέτρο θέλει, να μειώνει μισθούς και συντάξεις, να απολύει κόσμο και να βάζει φόρους λέγοντας «μας ψηφίσατε ναι στο δημοψήφισμα. Επομένως, τι θέλετε και διαμαρτύρεστε».

Μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια καθώς και το λαό θα μαντρώσει και τους βουλευτές θα φιμώσει. Ποια Βάσω για παράδειγμα θα τολμά να αντιταχθεί σε νομοσχέδιο όταν θα είναι νωπή η λαϊκή εντολή στο δημοψήφισμα;

Γι’ όλους αυτούς τους λόγους και φυσικά για το ότι ο εκβιασμός είναι τόσο κυνικός που ούτε οι μαφιόζοι δεν θα έκαναν, είναι τόσο έξυπνη η κίνηση του πρωθυπουργού. Έξυπνα επικίνδυνη θα λέγαμε διότι δεν υπολογίζει ούτε την οργή του κόσμου αλλά ούτε και την γενική κατακραυγή για τα λάθη της κυβέρνησης που μας έφτασαν ως εδώ.

από το antinews

Κάπως έτσι θα κληθεί ο λαός στο νέο εκβιασμό.
Δείτε το απολαυστικό βίντεο...

Φεύγει και φορτώνει τις αποτυχίες του στον λαό!

Η ανακοίνωση του Γ. Παπανδρέου πριν λίγη ώρα που αποφάσισε δημοψήφισμα σχετικά με το αν πρέπει να επικυρωθεί η νέα δανειακή σύμβαση ή όχι, δεν είναι απλά η πολιτική ταφόπλακα του ΓΑΠ!

Είναι το υπέρτατο εκβιαστικό δίλημμα που θα ξεκινήσει από αύριο, με τρομοκράτηση των πολιτών, από τα ΜΜΕ που θα λένε ότι αν δεν ψηφίσει υπέρ ο λαός θα πτωχεύσουμε ανεξέλεγκτα, θα βγούμε από το ευρώ, θα χαθούν οι καταθέσεις, θα απολυθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι, θα πηγαίνουμε με κουπόνια να παίρνουμε φαγητό στα συσσίτια όλες οι πληγές του Φαραώ θα πέσουν στα κεφάλια μας.

Έτσι όλη η ευθύνη της παρούσας κατάστασης θα πέσει σιγά σιγά στον λαό, θα επιχειρηθεί να...ξεχαστούν οι προδοτικές πολιτικές υποτέλειας, που μέχρι σήμερα ακολουθεί η κυβέρνηση, και αν ο λαός καταψηφίσει εν τέλει, ο ΓΑΠ θα φύγει νίπτοντας υποκριτικά τας χείρας του, καταγγέλλοντας για μια ακόμη φορά τον ελληνικό λαό…

Οι άνθρωποι είναι διδάκτορες στην βρώμικη προπαγάνδα και τον αποπροσανατολισμό.

Μόνο ένα μεγάλο ποσοστό καταψήφισης δεν θα αφήσει περιθώρια αμφισβήτησης, αλλά μην εκπλαγεί κανείς αν την κάνουν “ γυριστή” βλέποντας πως δεν πιάνει η προπαγάνδα και πρόκειται να καταψηφιστούν από τεράστιο ποσοστό πολιτών, τότε θυμηθούν το άρθρο 44 του Συντάγματος που προβλέπει ότι δεν μπορούν να γίνουν δημοψηφίσματα για δημοσιονομικά ζητήματα και ψηφιστεί με 151!!!

Όπως και να το δει κανείς η κίνηση ΓΑΠ βρωμάει και ζέχνει! Πρόκειται για “ καραμπινάτη” συνταγματική εκτροπή, επιχειρείται να διχαστεί ο λαός ανάμεσα στο ΟΧΙ και το ΝΑΙ, δεν κάνει εκλογές, αλλά αν χρειαστεί να δραπετεύσει αλώβητος από την πρωθυπουργική καρέκλα μήπως και γλιτώσει το Ειδικό Δικαστήριο.

Εκτός αν όλα είναι ένα τεράστιο πυροτέχνημα γιατί ξέρουν εκ των προτέρων ότι θα παρουσιαστεί συνταγματικό κόλλημα και δεν θα προχωρήσει…

Βεβαίως, πριν φτάσουμε σε όλα αυτά πρέπει να δοθεί ψήφος εμπιστοσύνης από 151 βουλευτές -δεν αποκλείεται αφού η επόμενη σημαντική απόφαση θα βαραίνει τον λαό-, αλλά και η αντιδράσεις που θα υπάρξουν για την αντισυνταγματικότητα της απόφασης, κι ελπίζω ο Πρόεδρος που συναντάται αύριο με τον Σαμαρά, να ξύπνησε από την σφαλιάρα της Θεσσαλονίκης, να σταματήσει να ενεργεί ως μέλος της κυβέρνησης, να αναλογιστεί τις ιστορικές του ευθύνες και να προστατεύσει επιτέλους το Σύνταγμα.

από το αἰέν ἀριστεύειν

Σχολιο apneagr: Και να θυμάστε το καλόπαιδο ΓΑΠ θα πάει σύντομα ταμείο... πληρώνουν όπου να 'ναι τα CDS.

by vlavo

Στα χαρτιά και στον αέρα και η συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου

Στη σκιά των γεγονότων της 28ης Οκτωβρίου και με τις αποφάσεις της 27ης Οκτωβρίου να αμφισβητούνται ήδη από τους ίδιους τους αρχιτέκτονές τους, ο πρωθυπουργός ξεκινά νέο γύρο «ενημερώσεων», σε μια ύστατη προσπάθεια να πείσει πως επιτέλους ελήφθησαν οι «ιστορικές αποφάσεις» που όλοι περιμέναμε, αλλά στην ουσία βρίσκονται και αυτές στον αέρα.

Σήμερα το απόγευμα ο κ. Παπανδρέου ενημερώνει την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να εξηγήσει τι προβλέπουν οι αποφάσεις της 27ης Οκτωβρίου, ζητώντας από...
τους βουλευτές του νέα στήριξη στα επόμενα βήματα, που αναμένονται ακόμη πιο επώδυνα.

Από την πλευρά τους, οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος βρίσκονται πλέον αντιμέτωποι με την πιο σκληρή πραγματικότητα, καθώς πολλοί από αυτούς έχουν δεσμευτεί ότι δεν θα ξαναψηφίσουν «με κλειστά μάτια», ενώ είναι βέβαιο ότι θα χρειαστεί να δώσουν την ψήφο τους σε μια ακόμη δανειακή σύμβαση που θα περιλαμβάνει νέους όρους.

Πολύ περισσότερο που δεν θα γνωρίζουν τι ακριβώς είναι αυτό που θα κληθούν να στηρίξουν και μάλιστα σε συνθήκες χρεοκοπίας, αφού ήδη ο διεθνής οίκος Fitch έχει αποφανθεί πως «κούρεμα» της τάξης του 50% συνιστά ούτως ή άλλως πιστωτικό γεγονός.

Η ενημέρωση θα συνεχιστεί αύριο, με τον πρωθυπουργό να καταθέτει στο κοινοβούλιο μια συμφωνία, η εφαρμογή της οποίας εξαρτάται από το αν θα γίνει αποδεκτή από τον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος όμως παραμένει απρόθυμος.

Αυτό έχει ήδη διαφανεί, με αποτέλεσμα ο Γερμανός υπουργός των Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπε να δηλώνει απερίφραστα σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται σήμερα στο περιοδικό «Ντερ Σπίγκελ», πως η ΕΕ επιθυμεί η συμμετοχή των ιδιωτών να είναι εθελοντική, αλλά αν αυτό δεν συμβεί, τότε θα χρειασθεί να ακολουθηθούν λιγότερο συναινετικές διαδικασίες.

Η δήλωσή του ερμηνεύεται ως μέσο άσκησης πίεσης στις τράπεζες, αλλά αποδεικνύει επίσης ότι η Ελλάδα δεν διαπραγματεύτηκε την σημαντικότερη πτυχή του σχεδίου και δεν πέτυχε το σημαντικότερο - δηλαδή την εκ των προτέρων διασφάλιση της συμμετοχής των ιδιωτών, ώστε να μην υπάρξει πιστωτικό γεγονός.

Έτσι, η χώρα μας παραμένει πειραματόζωο σε ένα επικίνδυνο μπρα-ντε-φερ μεταξύ ΕΕ και ιδιωτών, ενώ και η νέα συμφωνία (όπως και αυτές της 25ης Μαρτίου και της 21ης Ιουλίου) φαίνεται πως επίσης είναι στα χαρτιά.

Αλλά και ο απερχόμενος επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Ζαν-Κλοντ Τρισέ, σε χθεσινή συνέντευξή του στην γερμανική εφημερίδα «Μπιλντ αμ Ζόνταγκ» (κυριακάτικη Μπιλντ), προειδοποιεί πως η κρίση χρέους δεν έχει ξεπεραστεί, παρά τις τελευταίες αποφάσεις.

Ζητά και πάλι γρήγορες κινήσεις και άμεση εφαρμογή, αλλά πρόκειται για οξύμωρο σχήμα, αφού οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποφάσισαν για άλλη μια φορά για λογαριασμό άλλων – των ιδιωτών – και επομένως χωρίς τον ξενοδόχο.

Συγκρατημένος ο Τρισέ, απειλητικός ο Σόιμπλε (που λέει ότι η Ευρώπη έχει πολύ δρόμο μπροστά της) και στη μέση η Ελλάδα να παραπαίει σαν ακυβέρνητο καράβι σε φουρτουνιασμένο πέλαγος και ευρισκόμενη σε απόσταση αναπνοής από την κοινωνική έκρηξη.

Όλα δείχνουν πως τα γεγονότα της 28ης Οκτωβρίου ήταν απλώς η αρχή, ενώ ο κ. Παπανδρέου δεν δείχνει διατεθειμένος να αποχωριστεί την καρέκλα του – ούτε καν να αναλάβει «πολιτικές πρωτοβουλίες», όπως ασαφώς του ζητούν οι ίδιοι οι βουλευτές του.

Η σκληρή πραγματικότητα είναι πως οι Ευρωπαίοι ηγέτες συνεδρίασαν δύο φορές μέσα σε τρεις ημέρες για να λάβουν μια απόφαση που πριν στεγνώσει το μελάνι της άρχισε να αμφισβητείται.
γράφει η Σοφία Βούλτεψη

από την Ελεύθερη Ζώνη

Το ΟΧΙ του λαού και το ΝΑΙ των νενέκων

Το καζάνι της λαϊκής οργής σιγοβράζει εδώ και πολύ καιρό. Μόνο αυτοί που έχουν πάρει διαζύγιο από τα αισθήματα του λαού δεν το βλέπουν.

Όσοι από τους «συγκατανευσιφάγους» βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που λένε ναι στα δεσμά του λαού και της χώρας δεν περίμεναν την λαϊκή έκρηξη που εκδηλώθηκε την 28η Οκτωβρίου σε όλες τις πόλεις, είναι μακριά νυχτωμένοι.

Η οργή του λαού δεν κατευθύνεται μόνον εναντίον του σύγχρονου Τσολάκογλου, του ΓΑΠ, που όπως εύστοχα είπε ο... Τσίπρας, εκτελεί συμβόλαιο θανάτου για την Ελλάδα, αλλά και εναντίον όλων όσοι συμπλέουν μαζί του.

Ήταν λοιπόν ζήτημα χρόνου να γευθεί τις αποδοκιμασίες του λαού και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κύριος Παπούλιας, που όχι μόνο δεν αφουγκράζεται την οργή του λαού, αλλά ευθυγραμμίζεται πλήρως σε κάθε του δήλωση με τον ΓΑΠ και την καταστρεπτική πολιτική του. Δείχνει ότι το πασοκικό παρελθόν του είναι πιο ισχυρό από το θεσμικό του ρόλο. Όχι μόνο δεν διαπιστώνει την κραυγαλέα δυσαρμονία λαού και κυβέρνησης, αλλά συμπλέει με αυτήν.

Δεν του πέρασε από το μυαλό να παραιτηθεί, δίνοντας λύση στο πρόβλημα της δυσαρμονίας αλλά και της εξαπάτησης του λαού με το «λεφτά υπάρχουν».

Το λαϊκό ένστικτο ήταν αναπόφευκτο να τον θεωρήσει συνένοχο με την πιο μισητή κυβέρνηση όλων των εποχών.

Οι ύβρεις που ακούστηκαν εναντίον του—ασφαλώς ακραίες –δεν απευθύνονταν στο θεσμό του προέδρου αλλά στο πρόσωπό του, γιατί δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Ας μην επικαλείται ότι πολέμησε τον κατακτητή στα 15 του χρόνια, κρίνεται για το σήμερα και ως γνωστόν, τα στερνά τιμούν τα πρώτα.

Ο δικτάτορας Μεταξάς είχε τον πατριωτισμό, καίτοι γερμανόφιλος, να πει το ΟΧΙ, ενώ εσείς κύριε Πρόεδρε, λέτε με τη στάση σας ΝΑΙ. Η ιστορία θα είναι αμείλικτη στο πρόσωπό σας. Έχετε πολύ λίγο χρόνο να κάνετε το μόνο που θα σας επιτρέψει έντιμο επίλογο : την παραίτηση. Αν δεν το κάνετε, σε λίγο θα σας το ζητήσει όλη η αντιπολίτευση. Δυστυχώς, η δήλωση που κάνατε, μιλώντας για κάποιες μειοψηφίες, ενώ είχαμε εκδηλώσεις οργής πανελλαδικά, δείχνει ότι αδυνατείτε να ερμηνεύσετε τα γεγονότα ξεπερνώντας την προσωπική σας πικρία. Και αυτό δημιουργεί προϋποθέσεις για νέες και μεγαλύτερες αποδοκιμασίες, πράγμα που θα σας κάνει να μην μπορείτε να υπηρετήσετε τα θεσμικά σας καθήκοντα.

Ο λαός γιόρτασε και τίμησε όπως άξιζε το τότε ΟΧΙ λέγοντας και σήμερα ΟΧΙ. Και το είπε, όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη, αλλά σε όλη την Ελλάδα. Ήταν φυσικό, γνήσιοι πατριώτες όπως ο Μανώλης Γλέζος, να πει τα πράγματα όπως έχουν. Ο λαός κυνήγησε παντού τους εκπροσώπους του επαίσχυντου ΝΑΙ και μετά γιόρτασε το δικό του ΟΧΙ. Ας γνωρίζουν τα δεκανίκια του ΓΑΠ ότι αυτό ήταν μόνο η αρχή. Ήταν το μουγκρητό της επερχόμενης θύελλας. Ήταν το καπάκι που άρχισε να τρέμει από τους ατμούς της οργής των Ελλήνων. Σε λίγο το καπάκι θα τιναχτεί και η λαϊκή λάβα θα είναι ανεξέλεγκτη.

Φύγετε με το καλό, όσο είναι καιρός. Παραιτηθείτε βουλευτές της ελεεινής μορφής όσο προφταίνετε, για να μπορείτε να κυκλοφορείτε στις περιοχές σας.

Θα θυμίσω τους στίχους του Κωστή Παλαμά που εξέφραζαν την ψυχική δύναμη του λαού: «η μεγαλοσύνη του έθνους δεν μετριέται με το στρέμμα, μετριέται με το πύρωμα ψυχής και με το αίμα».

Και τώρα οι Έλληνες, με πύρωμα ψυχής λένε πάλι ΟΧΙ.

Η νέα εθνική αντίσταση αρχίζει.
Του Δημήτρη Καραγκούνη
Πολιτικού μηχανικού

από το olympia

Να πως εκμεταλλεύονται οι Γερμανοί, το προτεκτοράτο Ελλάδα!

Δυστυχώς το σχέδιο – παγίδα (για τον ελληνισμό) της Μέρκελ, κρύβει πολλά σημεία του από το φως της δημοσιότητας και έχει πολλά ψιλά γράμματα, τα οποία ο λαός δεν θα τα μάθει, παρά μόνο πολλές δεκαετίες αργότερα, όταν θα είναι πλέον αργά. Δυστυχώς, τα καθεστωτικά ΜΜΕ, δεν ενημερώνουν καθόλου το λαό, αντίθετα τον κρατούν σε καταστολή, για τα δικά τους συμφέροντα. Οι Γερμανοί λοιπόν, σχεδίασαν την εξαθλίωση και τον εξανδραποδισμό του ελληνισμού σε βάθος δεκαετιών, με "όργανό" τους τον πολιτικά άβουλο κ. Παπανδρέου.

Δείτε μόνο μία περίπτωση, από τις τόσες, για να καταλάβετε τι συμφώνησε ο κ. Παπανδρέου!!!

Από το «κούρεμα» λοιπόν των ελληνικών ομολόγων κατά 50%, δεν εξαιρείται μόνο το δάνειο της τρόικας, αλλά και... τα ελληνικά ομόλογα ονομαστικής αξίας 62 δισ. Ευρώ, τα οποία η ΕΚΤ τα αγόρασε στη δευτερογενή αγορά ομολόγων. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως όταν τα ομόλογα αυτά λήξουν, θα πρέπει η Ελλάδα να πληρώσει στην ΕΚΤ το σύνολο της ονομαστικής τους αξίας συν τους τόκους. Και καλά θα πείτε, που είναι το πρόβλημα;

Το πρόβλημα είναι ότι η ΕΚΤ αγόρασε τα ομόλογα αυτά, από την δευτερογενή αγορά, κοντά στο μισό της αξίας τους. Τι σημαίνει αυτό; Απλά σημαίνει πως, όταν τα ομόλογα αυτά λήξουν και εμείς, από τις δικές μας ατομικές περιουσίες, κληθούμε να τα πληρώσουμε στο 100% της αξίας τους (συν τους τόκους), η ΕΚΤ, θα έχει επιτύχει ένα κολοσσιαίο υπερκέρδος, περί το 50% (συν τους τόκους) σε βάρος των ατομικών περιουσιών των Ελλήνων. Είπατε τίποτα; Αυτό συμφώνησε ο κ. Παπανδρέου..

Η Μέρκελ αρνήθηκε να «κουρευτούν» αυτά τα ελληνικά ομόλογα που έχει στα χέρια της η ΕΚΤ με το επιχείρημα ότι η ΕΚΤ δεν είναι ιδιωτικός τομέας. Επιτρέποντας έτσι στην ΕΚΤ να κερδοσκοπήσει σε βάρος των περιουσιών των Ελλήνων, ενώ ο θεσμικός της ρόλος δεν είναι κερδοσκοπικός και μάλιστα σε βάρος των κρατών της Ευρωζώνης.

Ταυτόχρονα όμως η κ. Μέρκελ δεν εξαίρεσε τα ασφαλιστικά ταμεία από το «κούρεμα», παρότι είναι νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, με το επιχείρημα, ότι τα χρήματά τους δεν είναι κρατικά, αλλά χρήματα των ιδιωτών ασφαλισμένων, που μπορούν έτσι να «κουρευτούν» και να χαθούν. Αυτό συμφώνησε ο κ. Παπανδρέου.

Αντιλαμβάνεστε πιστεύουμε, τι είδους ακριβώς δίκαιο επικρατεί στην ΕΕ. Απλά, δίκαιο της ΕΕ είναι τα συμφέροντα των Γερμανών…

Το προτεκτοράτο των Γερμανών που λέγεται Ελλάδα, δεν έχει καμία τύχη.
Θα είναι η Νότια Φάρμα του 4ου Ράιχ για άρμεγμα.

Ε, ρε πως θέλει, να ξεσηκωθεί αυτός ο λαός και να τους στείλει όλους (ντόπια παράσιτα και ξένους κερδοσκόπους…), εκεί που πρέπει…

από το προεδρική δημοκρατία η φωτό από το Γρέκι