Showing posts with label προδότες. Show all posts
Showing posts with label προδότες. Show all posts

Το ΟΧΙ του λαού και το ΝΑΙ των νενέκων

Το καζάνι της λαϊκής οργής σιγοβράζει εδώ και πολύ καιρό. Μόνο αυτοί που έχουν πάρει διαζύγιο από τα αισθήματα του λαού δεν το βλέπουν.

Όσοι από τους «συγκατανευσιφάγους» βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που λένε ναι στα δεσμά του λαού και της χώρας δεν περίμεναν την λαϊκή έκρηξη που εκδηλώθηκε την 28η Οκτωβρίου σε όλες τις πόλεις, είναι μακριά νυχτωμένοι.

Η οργή του λαού δεν κατευθύνεται μόνον εναντίον του σύγχρονου Τσολάκογλου, του ΓΑΠ, που όπως εύστοχα είπε ο... Τσίπρας, εκτελεί συμβόλαιο θανάτου για την Ελλάδα, αλλά και εναντίον όλων όσοι συμπλέουν μαζί του.

Ήταν λοιπόν ζήτημα χρόνου να γευθεί τις αποδοκιμασίες του λαού και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κύριος Παπούλιας, που όχι μόνο δεν αφουγκράζεται την οργή του λαού, αλλά ευθυγραμμίζεται πλήρως σε κάθε του δήλωση με τον ΓΑΠ και την καταστρεπτική πολιτική του. Δείχνει ότι το πασοκικό παρελθόν του είναι πιο ισχυρό από το θεσμικό του ρόλο. Όχι μόνο δεν διαπιστώνει την κραυγαλέα δυσαρμονία λαού και κυβέρνησης, αλλά συμπλέει με αυτήν.

Δεν του πέρασε από το μυαλό να παραιτηθεί, δίνοντας λύση στο πρόβλημα της δυσαρμονίας αλλά και της εξαπάτησης του λαού με το «λεφτά υπάρχουν».

Το λαϊκό ένστικτο ήταν αναπόφευκτο να τον θεωρήσει συνένοχο με την πιο μισητή κυβέρνηση όλων των εποχών.

Οι ύβρεις που ακούστηκαν εναντίον του—ασφαλώς ακραίες –δεν απευθύνονταν στο θεσμό του προέδρου αλλά στο πρόσωπό του, γιατί δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Ας μην επικαλείται ότι πολέμησε τον κατακτητή στα 15 του χρόνια, κρίνεται για το σήμερα και ως γνωστόν, τα στερνά τιμούν τα πρώτα.

Ο δικτάτορας Μεταξάς είχε τον πατριωτισμό, καίτοι γερμανόφιλος, να πει το ΟΧΙ, ενώ εσείς κύριε Πρόεδρε, λέτε με τη στάση σας ΝΑΙ. Η ιστορία θα είναι αμείλικτη στο πρόσωπό σας. Έχετε πολύ λίγο χρόνο να κάνετε το μόνο που θα σας επιτρέψει έντιμο επίλογο : την παραίτηση. Αν δεν το κάνετε, σε λίγο θα σας το ζητήσει όλη η αντιπολίτευση. Δυστυχώς, η δήλωση που κάνατε, μιλώντας για κάποιες μειοψηφίες, ενώ είχαμε εκδηλώσεις οργής πανελλαδικά, δείχνει ότι αδυνατείτε να ερμηνεύσετε τα γεγονότα ξεπερνώντας την προσωπική σας πικρία. Και αυτό δημιουργεί προϋποθέσεις για νέες και μεγαλύτερες αποδοκιμασίες, πράγμα που θα σας κάνει να μην μπορείτε να υπηρετήσετε τα θεσμικά σας καθήκοντα.

Ο λαός γιόρτασε και τίμησε όπως άξιζε το τότε ΟΧΙ λέγοντας και σήμερα ΟΧΙ. Και το είπε, όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη, αλλά σε όλη την Ελλάδα. Ήταν φυσικό, γνήσιοι πατριώτες όπως ο Μανώλης Γλέζος, να πει τα πράγματα όπως έχουν. Ο λαός κυνήγησε παντού τους εκπροσώπους του επαίσχυντου ΝΑΙ και μετά γιόρτασε το δικό του ΟΧΙ. Ας γνωρίζουν τα δεκανίκια του ΓΑΠ ότι αυτό ήταν μόνο η αρχή. Ήταν το μουγκρητό της επερχόμενης θύελλας. Ήταν το καπάκι που άρχισε να τρέμει από τους ατμούς της οργής των Ελλήνων. Σε λίγο το καπάκι θα τιναχτεί και η λαϊκή λάβα θα είναι ανεξέλεγκτη.

Φύγετε με το καλό, όσο είναι καιρός. Παραιτηθείτε βουλευτές της ελεεινής μορφής όσο προφταίνετε, για να μπορείτε να κυκλοφορείτε στις περιοχές σας.

Θα θυμίσω τους στίχους του Κωστή Παλαμά που εξέφραζαν την ψυχική δύναμη του λαού: «η μεγαλοσύνη του έθνους δεν μετριέται με το στρέμμα, μετριέται με το πύρωμα ψυχής και με το αίμα».

Και τώρα οι Έλληνες, με πύρωμα ψυχής λένε πάλι ΟΧΙ.

Η νέα εθνική αντίσταση αρχίζει.
Του Δημήτρη Καραγκούνη
Πολιτικού μηχανικού
από το olympia

Διαλέξτε ή με τους ήρωες του “ΟΧΙ” ή με τους νενέκους του “ναι σε όλα”

Τιμούμε τη μνήμη κάποιων ανθρώπων, σημαίνει ότι ακολουθούμε το παράδειγμά τους. Κι αν δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό, είτε γιατί δεν είναι δυνατόν να είμαστε όλοι ήρωες είτε γιατί δεν το απαιτούν οι συγκεκριμένες περιστάσεις, τουλάχιστον υποκλινόμαστε στη μνήμη τους, στους αγώνες τους, στις θυσίες τους. Και πάντως, δεν πράττουμε το ακριβώς αντίθετο.

Υπ’ αυτή την έννοια, το γενναίο «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού στην επέλαση του φασιστικού – ναζιστικού άξονα, το τιμούν αυτοί που μάχονται και όχι αυτοί που λιποταχτούν, αυτοί που... αγωνίζονται και όχι αυτοί που παραδίνονται, αυτοί που αντιστέκονται και όχι αυτοί που προσκυνούν.

Συνεπώς, το ξέσπασμα της λαϊκής οργής, την ημέρα της 71ης επετείου της 28ης Οκτωβρίου, εναντίον του σάπιου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, που οδήγησε την Ελλάδα στο κατώφλι της υποτέλειας και της εξαθλίωσης και -ταυτόχρονα- τους Έλληνες στην κοινωνική και οικονομική εξόντωση, είναι η καλύτερη απόδοση τιμής στο έπος του ’40.

Καμία εθνική επέτειος δεν αμαυρώθηκε. Όσοι πολιτικοί μηρυκάζουν, ελαφρά τη καρδία, αυτές τις ανοησίες, ομολογούν εμμέσως πλην σαφώς την ιδιοκτησιακή τους λογική ως προς τις εθνικές επετείους και τη σημασία τους. Θα ήθελαν προφανώς να βλέπουν τους εαυτούς τους, πρώτες μούρες στις εξέδρες και τα μπαλκόνια εορτών και παρελάσεων, στη μνήμη ανθρώπων και αγώνων που εμπνέουν και καθοδηγούν για τα ακριβώς αντίθετα από τα πεπραγμένα αυτών των ιδίων.

Εναντίον τους στράφηκαν οι χιλιάδες των οργισμένων συμπολιτών μας και όχι εναντίον των ηρώων προγόνων. Και τις εκδηλώσεις τους δεν τις οργάνωσε κανένα κόμμα, καμιά πολιτική ομάδα, κανένα καθοδηγητικό κέντρο. Η κυβερνητική πολιτική της τελευταίας διετίας, ως επιστέγασμα μιας εγκληματικής συμπεριφοράς των κομμάτων και των μηχανισμών εξουσίας, για πάνω από τρεις δεκαετίες, αρκούν και περισσεύουν για να οργανωθούν όχι μόνο όσα συνέβησαν την 28η Οκτωβρίου 2011, αλλά και για όσα θα ακολουθήσουν.

Όσοι σπέρνουν ανέμους θερίζουν θύελλες, λέει ένα ρητό. Οι θύελλες έχουν ήδη ξεσπάσει. Οι τυφώνες έπονται... διαλέξτε

Υ.Γ.: Δεν έχει κανένα νόημα, ο αξιότιμος Πρόεδρος της Δημοκρατίας να επικαλείται το παρών που έδωσε στον αγώνα κατά των κατοχικών δυνάμεων, το ’41-’44, αμούστακο παιδί ων. Θα γνωρίζει ασφαλώς ότι εξαίρετοι στρατηγοί, δοξασμένοι ήρωες στα πεδία των μαχών, υπήρξαν τόσο ο Γάλλος Aνρί Φιλίπ Πετέν όσο και ο ημέτερος Γεώργιος Τσολάκογλου...
γράφει Κ.Ξ.
από την enet

Αυτή είναι η μεγαλύτερη ταπείνωση για τους προδότες

Η σημερινή «σιωπηλή στρατιά» της πατρίδας, οι απόγονοι της ηρωικής νεολαίας του 1940 και της Αντίστασης, παρελαύνει αυτές τις μέρες αποστρέφοντας το βλέμμα από τις εξέδρες των επισήμων (λέμε τώρα) που έμειναν χωρίς «επισήμους», αφού αυτοί απέδρασαν και αποδέχθηκαν ότι δεν έχουν δικαίωμα να γιορτάζουν μαζί με τον λαό.

Θριαμβολογούν πάλι αυτές τις μέρες. Αλλά καθισμένοι στα γραφεία τους, προφυλαγμένοι σε αίθουσες συνεντεύξεων Τύπου, μέσα σε κλοιό αστυνομικών.

Το γεγονός ότι έχουν υποστεί την...μεγαλύτερη ταπείνωση - που δεν είναι ούτε το Μνημόνιο, ούτε οι αποφάσεις της 25ης Μαρτίου (άλλη επέτειος αυτή), ούτε εκείνες της 21ης Ιουλίου (άλλος μήνας επετείων κι’ αυτός), ούτε εκείνες της 27ης Οκτωβρίου, αλλά ο αποκλεισμός τους από τον εορτασμό του Έπους - ούτε που τους αγγίζει.

Όλα μπορεί να τα αντέξει ένας πατριώτης. Αλλά να σε αποκαλούν προδότη την ημέρα της Νίκης; Να μην μπορείς να γιορτάσεις μαζί με τον λαό που σε εκλέγει; Να στέκεις μπροστά σε μια νεολαία που επιδεικτικά στρέφει την κεφαλή προς την αντίθετη πλευρά, ενώ μέχρι πριν έναν χρόνο σε χαιρετούσε τιμητικά;


Μην την κλαίτε λοιπόν την παρέλαση που χάσατε. Έχετε χάσει εδώ και καιρό την αξιοπρέπειά σας.


Πόση ξεφτίλα μπορεί ν' αντέξει ένας προδότης;...
Κύριε Παπουτσή «Φασίζουσα μειοψηφία» είναι και ο νεαρός στο βίντεο;

Χάιλ Γκέμπελς!

Τι είναι μια χώρα που γιορτάζει την εθνική της επέτειο φιμωμένη και χωρίς να μπορεί να μιλήσει για την αλήθεια της;

Τι είναι μια χώρα που γιορτάζει τις νίκες της ηττημένη, καθημαγμένη, ντροπιασμένη, πτωχευμένη, καταπτοημένη;

Τι είναι μια χώρα που καταντά, ακριβώς την ημέρα της επετείου της νίκης της, να βλέπει την εθνική της κυριαρχία να καταργείται και να τίθεται υπό την επιτροπεία αυτών που κάποτε αψήφησε – με το αντάρτικο στα βουνά, με το αντάρτικο στις πόλεις, στα κολαστήρια της Μέρλιν, στα μαρτυρικά χωριά της, με τη σιωπηλή και αόρατη στρατιά της που μεγαλούργησε στη συλλογή πληροφοριών και στα σαμποτάζ;

Δυστυχώς, την απάντηση την γνωρίζουμε όλοι: Είναι μια χώρα άθλιων πολιτευτάκηδων, επιγόνων των δοσιλόγων και των άκαπνων, που κυριάρχησαν στην πολιτική της ζωή και συστηματικά, με σχέδιο, την οδήγησαν – οι ασυνείδητοι – στην καταστροφή.

Η σημερινή «σιωπηλή στρατιά» της πατρίδας, οι απόγονοι της ηρωικής νεολαίας του 1940 και της Αντίστασης, παρελαύνει αυτές τις μέρες αποστρέφοντας το βλέμμα από τις εξέδρες των επισήμων (λέμε τώρα) που έμειναν χωρίς «επισήμους», αφού αυτοί απέδρασαν και αποδέχθηκαν ότι δεν έχουν δικαίωμα να γιορτάζουν μαζί με τον λαό.

Θριαμβολογούν πάλι αυτές τις μέρες. Αλλά καθισμένοι στα γραφεία τους, προφυλαγμένοι σε αίθουσες συνεντεύξεων Τύπου, μέσα σε κλοιό αστυνομικών.

Το γεγονός ότι έχουν υποστεί την μεγαλύτερη ταπείνωση - που δεν είναι ούτε το Μνημόνιο, ούτε οι αποφάσεις της 25ης Μαρτίου (άλλη επέτειος αυτή), ούτε εκείνες της 21ης Ιουλίου (άλλος μήνας επετείων κι’ αυτός), ούτε εκείνες της 27ης Οκτωβρίου, αλλά ο αποκλεισμός τους από τον εορτασμό του Έπους - ούτε που τους αγγίζει.

Όλα μπορεί να τα αντέξει ένας πατριώτης. Αλλά να σε αποκαλούν προδότη την ημέρα της Νίκης; Να μην μπορείς να γιορτάσεις μαζί με τον λαό που σε εκλέγει; Να στέκεις μπροστά σε μια νεολαία που επιδεικτικά στρέφει την κεφαλή προς την αντίθετη πλευρά, ενώ μέχρι πριν έναν χρόνο σε χαιρετούσε τιμητικά;

Αν το δέχεσαι αυτό, σημαίνει ότι το αξίζεις. Κανείς δεν αντέχει τέτοια περιφρόνηση αν πιστεύει πως έχει δίκιο, πως έχει πράξει το καθήκον του απέναντι στο λαό και στη χώρα.

Πώς το αντέχουν; Μα επειδή έχουν από καιρό αντικαταστήσει το σύνθημα «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει», με το άλλο, το προσφιλές τους: «Η προπαγάνδα ποτέ δεν πεθαίνει»!

Πώς να τους νοιάξει η επιτήρηση που –σωστά, τέτοιοι που είναι – τους επιβλήθηκε, όταν έχουν αποδειχθεί οι πιο ικανοί και πιο άξιοι συνεχιστές του Γκέμπελς, υπουργού Προπαγάνδας και Δημόσιας Διαφώτισης της ναζιστικής Γερμανίας;

Ως γνωστόν, ο Γκέμπελς, συνήθιζε να λέει πως «δεν λέμε κάτι για να το πούμε, αλλά για να επιτύχουμε ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα».

Και αυτό κάνουν στην Ελλάδα, 71 χρόνια μετά τη νίκη επί του φασισμού και τους ηρωικούς αγώνες κατά του Ναζισμού, οι άξιοι συνεχιστές του αρχιπροπαγανδιστή του Χίτλερ.

Ο κ. Παπανδρέου δεν δίστασε να πει πως «αυτή είναι η πιο ιστορική απόφαση από όσες έχουν ληφθεί μέχρι τώρα» - είχε αποκαλέσει και τις άλλες «ιστορικές» και αποδείχθηκαν κουρελόχαρτα, οπότε μπορούμε να φανταστούμε τι θα αποδειχθεί «η πιο ιστορική».

Όταν τολμάς να προφέρεις αυτή τη φράση τις ημέρες που η πατρίδα σου γιορτάζει πράγματι τις πιο ιστορικές στιγμές της, τότε σημαίνει πως το ψέμα σε έχει κυριεύσει και δεν έχεις συναίσθηση του τι λες.

Δεν δίστασε επίσης να πει πως απηλλάγη ο λαός από ένα «ιστορικό βάρος».

Όταν τολμάς, ακριβώς τις ημέρες που το βάρος της Ιστορίας γίνεται ακόμη πιο αισθητό στους ώμους του λαού (σου – λέμε τώρα) να αποκαλείς «ιστορικό βάρος» το άχθος ενός χρέους που προκλήθηκε από κλεψιές και κακοδιαχείριση, τότε απλώς δείχνεις το μέγεθος της ανελλήνιστης παρουσίας σου στον δημόσιο βίο.

Είπε ακόμη ο κ. Παπανδρέου πως (με τις αποφάσεις της 27ης Οκτωβρίου) «κλείνουμε τους λογαριασμούς μας με το παρελθόν»!

Όταν αυτό το λες την ημέρα μιας επετείου «που δώσαμε ακόμη μια φορά εξετάσεις μπροστά στο Θεό και μπροστά στους ανθρώπους, δείξαμε την ταυτότητά μας την Eθνική και βρέθηκε εν τάξει», τότε δεν είσαι σε θέση να αντιληφθείς πως οι λογαριασμοί με το παρελθόν όχι μόνο δεν έκλεισαν, αλλά τώρα ανοίγουν.

Κι’ όταν η εξουσιομανία σου είναι τόσο μεγάλη που ομολογείς την ανικανότητά σου, δέχεσαι την επιτροπεία (διότι πιστεύεις ότι την αξίζεις και έτσι είναι) και την ξεπερνάς λέγοντας ξεδιάντροπα πως είναι καλύτερα να τους έχεις πάνω από το κεφάλι σου «για να μπει τέλος σε αυτό το σόου που γίνεται κάθε τρεις μήνες», απλώς παραδέχεσαι ότι δεν είσαι σε θέση να κάνεις τίποτε.

Και όταν μετά δίνεις τη σκυτάλη στον υπουργό των Οικονομικών, για να παραδεχθεί κι’ αυτός την ανικανότητα του ίδιου και όλης της κυβέρνησης, λέγοντας πως η παρουσία των ελεγκτών πρέπει να είναι συνεχής «για να μη δημιουργούνται επικοινωνιακά προβλήματα και το έργο να γίνεται ταχύτερα», τότε δεν υπάρχει άλλο σκαλοπάτι να κατεβείς στην κλίμακα του ψεύδους και της διαστροφής.

Αλλά, κατά μια ελπιδοφόρα σύμπτωση - πώς παίζει αλήθεια τα παιχνίδια της η Ιστορία! – ήταν 27 Οκτωβρίου του 1960, όταν ο Στρατής Μυριβήλης εκφωνούσε τον πανηγυρικό της ημέρας στην Ακαδημία Αθηνών, λέγοντας:

«Mεγάλη είναι η ζωή των λαών. Δεν μετριέται με τα χρόνια, όπως η ζωή των ατόμων. Mε τους αιώνες μετριέται, όπως η ζωή της Γης. Λοιπόν, εκεί που πορεύεται την καθημερινή του χαμοζωή ο λαός, απορροφημένος από τις έγνοιες της βιοπάλης, γλεντοκόπος από τη χαρά της νιότης ή σκυθρωπός από τον αγώνα της άχαρης δουλειάς, διχασμένος από τα πάθη και τα ιδιωτικά συμφέροντα, ακούει άξαφνα την ιερή καμπάνα της Φυλής να βαρά συναγερμό. Aυτιάζεται. Σταματά μεσοστρατίς και υψώνει με χτυποκάρδι τα μάτια προς την υψηλότατη κορφή. H καρδιά γιομίζει αναγάλλια, τα μάτια βουρκώνουν. Βλέπουμε στην κορφή ν' ανεμίζει χαιρετιστικά η μεγάλη σημαία του Γένους. Τη γνωρίζουμε τούτη τη σημαία. Tην έχουμε δει να τρικυμίζεται μέσα στους κύκλους του χρόνου. Την είδαμε με τα μάτια των προγόνων, που έχουν πεθάνει πριν από πολλά χρόνια. Την έχουμε στήσει εκεί ψηλά με τα ματωμένα μας χέρια. Aπό τούτη την κορυφογραμμή της 28ης του Oχτώβρη, μπορούμε ν' αγναντέψουμε την πορεία της Φυλής μας. Έρχεται μια μέρα στη ζωή των Εθνών, που οι αιώνες ελέγχουν τα χαρτιά της ιστορικής των ταυτότητας. Tέτοια μέρα για την Eλλάδα είναι η μέρα της Σαλαμίνας, η μέρα του Mαραθώνα, η μέρα του τελευταίου Kωνσταντίνου, η μέρα της 25ης Mαρτίου. Tέτοια είναι και η μέρα της 28ης του Oχτώβρη. Aυτή τη μέρα δώσαμε ακόμη μια φορά εξετάσεις μπροστά στο Θεό και μπροστά στους ανθρώπους. Δείξαμε την ταυτότητά μας την Eθνική και βρέθηκε εν τάξει».

Δυστυχώς για τους Γκέμπελς, αυτές τις μέρες χτυπάει και πάλι η καμπάνα της Φυλής!
γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Ο κ. Παπανδρέου έχει κάψει τα χαρτιά του

Ειλικρινά αισθάνομαι συμπάθεια για τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ! Για πολλούς λόγους: πρώτον γιατί είπαν «ναι» σ’ ένα νομοσχέδιο που μόνο βάρη φορτώνει στην κοινωνία. Δεύτερον, γιατί καταρρακώθηκε η αξιοπρέπειά τους, ψηφίζοντας υπό το κράτος πρωτοφανών εκβιασμών! Τρίτον, γιατί το εξάμβλωμα που ψήφισαν τους τοποθετεί απέναντι στην κοινωνία. Τέλος, επειδή για μια ακόμα φορά τους ενέπαιξαν και τους εξαπάτησαν!

Πόσο θ’ αντέχουν ακόμα;
Η επιστολή του Professor Venizelos προς την κα Λαγκάρντ ουδεμία αναφορά κάνει στο περίφημο άρθρο 37! Άρα, το άρθρο ή ήταν ιδέα του Καθηγητή για να... δείξει ότι κάνει παραπάνω απ’ τα αιτούμενα ή υπάρχουν συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, τις οποίες προφανώς δεν γνωρίζουμε! Ό,τι και να συμβαίνει, ο Professor πέρασε μεν το νομοσχέδιο, απώλεσε δε την αξιοπιστία του. Βαρύ το τίμημα.

Το ερώτημα που ανακύπτει πλέον είναι ένα: για πόσο καιρό μπορεί ακόμα αυτή η Κ.Ο. να ψηφίζει εν μέσω απειλών και εκβιασμών και να στηρίζει μια κυβέρνηση που κυριολεκτικά έχει χάσει τη μπάλα; Για πόσο καιρό ακόμα θα αδιαφορούν για τα ποτάμια της λαϊκής οργής που πλημμυρίζουν δρόμους και πλατείες και ήδη θρηνούν νεκρούς;

Γιατί ας μην έχουμε καμιά αμφιβολία, ό,τι για την εκταμίευση της 7ης δόσης θα απαιτηθούν νέα μέτρα! Το λέει άλλωστε και η τρόϊκα στην έκθεση της. Δεν αποκλείεται μάλιστα, αν η κατάσταση επιδεινωθεί , σύντομα να κληθεί η κυβέρνηση να λάβει αυτά τα επαχθέστερα μέτρα.

Επειδή, λοιπόν, όλοι βλέπουν το μάταιον της καταβαλλομένης προσπάθειας, πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν από τον πρωθυπουργό να αναλάβει πολιτικές πρωτοβουλίες. Πιο ξεκάθαρα απ’ όλους το είπε από το βήμα της Βουλής η κα Β. Παπανδρέου. Όμως, ποιές πολιτικές πρωτοβουλίες έχει στη διάθεσή του ο κ. Παπανδρέου;

Οι καλές λύσεις τελείωσαν
Ο κ. Παπανδρέου βρίσκεται στην εξαιρετικά δυσάρεστη θέση να έχει κάψει από πολύ νωρίς όλα τα χαρτιά του. Κατ’ αρχήν δεν παίζει πλέον το σενάριο μιας καλής συμφωνίας την οποία θα μπορούσε να εμφανίσει ως επιτυχία στο εκλογικό σώμα και να ζητήσει νωπή εντολή για την υλοποίησή της. Όποια λύση και να αποφασιστεί, αν τελικώς αποφασιστεί, στην Σύνοδο Κορυφής, δεν θα είναι ό,τι καλύτερο για τη χώρα μας. Παρά τις επαφές του Πρωθυπουργού με καναλάρχες και εκδότες, δύσκολα θα καταφέρει να στήσει ένα θετικό σκηνικό.

Η επόμενη καλύτερη λύση για τον πρωθυπουργό, ήταν η συνεργασία με τον Αντώνη Σαμαρά για ένα μεγάλο συνασπισμό. Μετά την παταγώδη αποτυχία της κυβερνητικής πολιτικής και τα τελευταία τερτίπια του κ. Παπανδρέου, το σχέδιο αυτό δεν έχει πλέον καμιά πιθανότητα. Όχι πως είχε προηγουμένως! Εικάζω, ότι σκοπίμως το έκαψε ο Πρωθυπουργός, γιατί ήθελε να πολώσει την Κ.Ο. ομάδα του, αλλά και την εκλογική του βάση.

Εσχάτως, ακούγεται και η σκέψη για μια κυβέρνηση προθύμων. Γίνεται μάλιστα αναφορά και στα ονόματα της κας Μπακογιάννη και των κυρίων Καρατζαφέρη και Κουβέλη! Ανεξαρτήτως, του κατά πόσον είναι εφικτό να ορθοποδήσει ένα τέτοιο ετερόκλητο σχήμα, αναρωτιέμαι, θα κάνει ο κ. Παπανδρέου ένα τόσο μεγάλο δώρο στον κ. Σαμαρά;

Μεταξύ κακού και κάκιστου
Έτσι όπως τα έχει καταφέρει ο κ. Παπανδρέου, αυτή τη στιγμή έχει απέναντί του την κοινωνία και το σύνολον του πολιτικού κόσμου. Αμφιβάλλω δε, αν τον εμπιστεύονται ακόμα και οι βουλευτές του! Είναι πλήρως απομονωμένος με το στενό του κύκλο.

Εδώ έφτασαν, οι έως χθες σύμμαχοι του, να θέτουν ως όρο είτε την παραίτησή του από την πρωθυπουργία, είτε την προκήρυξη εκλογών. Και τα δύο, ισοδυναμούν με ομολογία αποτυχίας και σημαίνουν προσωπικό και πολιτικό τσαλάκωμα του κ. Παπανδρέου; Θα το δεχθεί;

Από την άλλη για πόσο θ’ αντέξει, απειλώντας και εκβιάζοντας μια Κοινοβουλευτική Ομάδα, που κατά γενική ομολογία έχει εξαντλήσει τις αντοχές της; Όχι για πολύ, είναι η απάντηση!

Επομένως;
Μια ομάδα πιστών «σωματοφυλάκων», προτείνει στον κ. Παπανδρέου, αμέσως μετά τη Σύνοδο Κορυφής, να βάλει μερικά νέα πρόσωπα στην κυβέρνησή του (αν είναι δυνατόν από άλλους χώρους) και να σηματοδοτήσει έτσι την απαρχή μιας νέας προσπάθειας. Έτσι ευελπιστούν να κερδίσουν χρόνο μέχρι την Άνοιξη προσδοκώντας σε μια συνολική αντιμετώπιση του ζητήματος χρέους σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ενδεχομένως, να προκύψουν και τα πλεονάσματα για τα οποία μιλάει ο κ. Αντιπρόεδρος! Ο ορισμός της αισιοδοξίας σε βαθμό υπερθετικό! Όπως, τότε που έλεγε ο κ. Παπακωνσταντίνου ότι θα βγούμε στις αγορές στο τέλος του 2011!!!

Υπάρχουν και μερικοί θιασώτες της ιδέας ενός δημοψηφίσματος, το οποίο, υπό προϋποθέσεις, θα αποτελούσε μια μορφή νομιμοποίησης. Μάλλον εγκαταλείπεται η ιδέα γιατί ουδείς μπορεί να προβλέψει τη συσσωρευμένη λαϊκή αγανάκτηση.

Συμπέρασμα: Ο κ. Παπανδρέου είναι σε πλήρες αδιέξοδο. Μπορεί να επιλέξει να σέρνεται και να παρακαλάει να τον ρίξουν οι βουλευτές του! Θα έχει, τουλάχιστον, να λέει ότι τον ανέτρεψαν και δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το έργο του!

Εκτός και εάν βρει τη γενναιότητα, συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορεί πλέον να κυβερνήσει και οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Είναι η μόνη λυτρωτική διέξοδος που του απομένει. Γιατί εκλογές θα γίνουν αργά ή γρήγορα. Το ζήτημα για τον κ. Παπανδρέου δεν είναι αν θα περάσει στην ιστορία ως κακός πρωθυπουργός. Αυτό το έχει εξασφαλίσει. Το ζήτημα είναι να μην καταχωρηθεί ως μοιραίος. Δεν ξέρω τι του λένε οι σύμβουλοί του, όμως ο χρόνος δεν κυλάει υπέρ του, αλλά εναντίον του. Και εναντίον της χώρας, δυστυχώς…
γράφει ο ΚΡ
από το antinews

Εις τον αιώνα...

Ένας κόσμος που προσχεδιασμένα αλλάζει…

Ένα ποτάμι αδηφάγας λάβας που ξεχύνεται και κατακαίει λαίμαργα τα πάντα…
Μια θάλασσα πνιγμένη στο πεθαμένο νερό της ενδοτικότητας και του συμβιβασμού, ένας ναός ελπίδων ετοιμόρροπος, στοιχειωμένος…

…Και οι άνθρωποι, μορφές απόμακρες, νεφελώδεις, με μάτια κατακόκκινα, να περιπλανώνται, άυλες μορφές του παρελθόντος, σε κήπους άνυδρους με δέντρα νεκρά, σε λεωφόρους πενθηφορούσες.

Δεν παίζουν πλέον στους δρόμους τα παιδιά. Δεν... έχει φωνές στα προαύλια των σχολείων, μονάχα η αποκρουστική φωνή του «εθνικού δημεγέρτη» που επιμένει να κομπάζει και να προκαλεί μέσα από τις κάθιδρες τηλεοπτικές οθόνες του μέλλοντός μας.
Κι ένα πλήθος εθνικών αντιπροσώπων να τσαλαβουτά στο τέλμα μιας απολεσθείσας συνείδησης, μαζί με ότι γλοιώδες και χαμερπές απέμεινε από τη μεγάλη ιδεολογική συνάθροιση των κρατούντων.

Να και ο γελωτοποιός με τα κουδούνια, ο υπέρμαχος υποστηρικτής του «μεγάλου αυτοκράτορα» που σαπίζει στη λάρνακα της περιφρόνησης και ο νεωκόρος που καταγράφει με επιμέλεια τους εναπομείναντες προσκυνητές, που βουβοί έρχονται και απέρχονται τους κοσμημένους χώρους των απολεσθέντων «μεγαλείων»…

Σήμερα παραδίδονται τα κλειδιά και υποστέλλονται οι σημαίες…

Γρήγορα, γρήγορα κατεβάζουν τα ρολά οι μαγαζάτορες, οι λογιστές με σπουδή μαζεύουν τα βιβλία τους και οι στρατιώτες παραδίδουν δακρυσμένοι τα όπλα τους.
Δεν έχει απομείνει τίποτα να υπερασπιστούν, όλα τα παρέδωσε ο «μεγάλος στοχαστής». Όλα τα τεμάχισε ο «πωλητής των ονείρων» μας, όλα τα πολτοποίησε ο «αναγεννητής της εθνικής μας αξιοπιστίας»

Στα ράφια του υπέρλαμπρου υπερπαντοπωλείου εκτίθενται τώρα προς πώληση οι προγονικές πανοπλίες, τα εμβλήματά μας, οι πάπυροι της γνώσης μας, τα άρματα και τα εθνικά ενθυμήματα της μεγάλης εξέγερσης.
Θριαμβολογούν οι «επαγγελματίες υπερασπιστές» των εφημερίδων, οι τηλεοπτικοί αστέρες αποπατούν μπρος στα έκπληκτα μάτια των λοβοτομημένων, οι ιεροί χώροι που καταλαμβάνονται, μετατρέπονται σε οίκους χυδαιότητας και στις διδασκαλικές έδρες θρονιάζονται θριαμβολογούντες οι υποτακτικοί και οι απάτριδες.

Για μας, όμως, που παραμένουμε εισέτι ορθοί στη μεγάλη μπόρα των καιρών, το όραμα παραμένει ακέραιο.
Η ιερή πυρά δεν υπέκυψε, φουντώνει!
Στη μεγάλη πορείας μας προς το φώς, προστρέχουν να μας συμπαρασταθούν οι δροσουλίτες των παραδόσεών μας, οι ανυπότακτες ψυχές των μαρτύρων της Ελευθερίας, οι στρατιές των επαναστατών και των ασυμβίβαστων.

Η ώρα της δικαιοσύνης δεν αργεί.
Η μεγάλη βροχή θα πετρώσει το ποτάμι της λάβας. Και ο άγιος άνεμος του λαού θα ξεχυθεί από τον ιερό ασκό της αγανάκτησης.

Σαν τα ποντίκια θα τρέχουν να κρυφτούν οι στιγματισμένοι της ντροπής και του αναθέματος και το σκιάχτρο του «μεγάλου στοχαστή» θα μένει να απαιωρείται, ως έμβλημα εσχάτης προδοσίας και απονομής αγίας δικαιοσύνης, εις τον αιώνα…
γράφει ο Χάρρυ Κλυνν

Τα κρατικοδίαιτα παράσιτα επέβαλαν το άρθρο 37 και όχι η τρόικα

Αποδείχθηκε χθες περίτρανα, από τις ίδιες τις επιστολές των Παπανδρέου – Βενιζέλου, προς το ΔΝΤ, ότι σ΄ αυτές περιλαμβάνονταν όλες οι άλλες δεσμεύσεις, τις οποίες περιείχε το γνωστό πολυνομοσχέδιο, που ο κ. Παπανδρέου επέβαλε με το ζόρι στους βουλευτές του να ψηφίσουν, πλην του άρθρου 37. Το άρθρο 37 λοιπόν, που μετατρέπει σε σκλάβους των αφεντικών τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, δεν το ζήτησε η τρόικα.

Άρα τι έγινε; Ποιος επέβαλε αυτή την μεσαιωνική ρύθμιση και μάλιστα με την απειλή πως, αν δεν... πεταχτούν οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα στον Καιάδα της εξαθλίωσης, δεν θα μας δοθεί η 6η δόση;

Είναι πλέον «ηλίου φαεινότερο» ότι η κατάργηση της προστασίας των εργαζομένων μέσα από τις συλλογικές τους συμβάσεις, επιβλήθηκε από το εσωτερικό της χώρας. Και επειδή δεν πιστεύουμε ότι ο ίδιος κ. Παπανδρέου το έκανε από μόνος του, είναι φανερό ότι του το επέβαλε το εσωτερικό οικονομικό καθεστώς που στηρίζει τον κ. Παπανδρέου, αλλά και ολόκληρο το σάπιο πολιτικό σύστημα.

Το επέβαλαν προφανώς, τα κρατικοδίαιτα εκείνα παράσιτα, τα οποία, τώρα που περιορίζονται οι κρατικές προμήθειες και οι μίζες τους, θέλουν να ρεφάρουν με τα εισοδήματα των εργαζομένων, αλλά και με επαγγέλματα της μεσαία τάξης, που θέλουν να αρπάξουν, μέσα από το τέχνασμα της απελευθέρωσης των επαγγελμάτων.
Κάνουμε μήπως λάθος εκτίμηση;

Η «ομερτά» έσπασε την… ομερτά!

Η εμμονή του ΠΑΣΟΚ να παραμένει στην εξουσία και να κυβερνά επί ερειπίων έχει οδηγήσει τη χώρα σε μεγαλύτερη καταστροφή και από αυτήν την δημοσιονομική.

Στην Ευρώπη έχει ξεσπάσει ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος, που είναι οικονομικός, και στην Ελλάδα έχει ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος, με άγριες συγκρούσεις εντός και εκτός κοινοβουλίου.

Την ώρα που οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε τίποτε, όλοι οι σοβαροί οικονομολόγοι υποστηρίζουν πως το ευρώ θα... χαθεί και η Ευρώπη θα διαλυθεί αν δεν σωθεί τώρα η Ελλάδα και στη χώρα μας έπεφτε ο πρώτος νεκρός, στο κοινοβούλιο ξεσπούσε καυγάς επειδή ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας χρησιμοποίησε τη λέξη «ομερτά» (νόμος της σιωπής).

Οι εικόνες που έστειλε χθες η εθνική αντιπροσωπεία σε έναν καθημαγμένο λαό αποκαλύπτουν την απόλυτη διάλυση που επικρατεί στη χώρα.

Ομερτά ο κ. Τσίπρας; Τζάμπα μάγκες, ο κ. Βενιζέλος. Ο τελευταίος, χρειάστηκε να κατηγορηθεί ευθέως για «μυστικές συνεννοήσεις» με την τρόικα, για να δημοσιοποιήσει την επιστολή με την οποία η κυβέρνηση ανέλαβε δεσμεύσεις έναντι του ΔΝΤ.

Ο υπουργός των Οικονομικών κατέθεσε την επιστολή καταχειροκροτούμενος από τους βουλευτές της πλειοψηφίας – που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχαν μπει στον κόπο να ζητήσουν να δουν την επιστολή – ενώ το χειροκρότημα αξίζει στον Τσίπρα που πέτυχε την δημοσιοποίησή της.

Ο παραλογισμός που επικρατεί είναι τόσο μεγάλος, που ο κ. Βενιζέλος είπε πως σκόπευε να δώσει την επιστολή κατά τη συζήτηση σχετικής ερώτησης εκ μέρους του κ. Τσίπρα.

Θεώρησε δηλαδή πως το αν θα δημοσιοποιήσει ή όχι μια τέτοια επιστολή, εξαρτάται από το αν θα κατατεθεί σχετική ερώτηση στο κοινοβούλιο!

Και βέβαια, επετέθη ξανά κατά των πάντων – ακόμη και των «προχειρολογούντων» δημοσιογράφων – παραδέχθηκε ότι υποτασσόμαστε «σ’ αυτήν την μοίρα» επειδή δεν έγιναν εγκαίρως τα δέοντα, αλλά για την ταμπακιέρα και πάλι δεν είπε τίποτε, ενώ για άλλη μια φορά κινδυνολόγησε αγρίως.

Δεν εξήγησε, όμως, ποια σχέση μπορεί να έχει το χρέος της χώρας με την ψήφιση ενός νομοσχεδίου.

Πολύ περισσότερο που οι δανειστές δεν θα τολμούσαν να προχωρήσουν σε ακραίες ενέργειες, που θα έθεταν σε κίνδυνο την ίδια την ύπαρξη του ευρώ.

Επομένως, η σύνδεση του συγκεκριμένου πολυνομοσχεδίου και του περίφημου άρθρου 17 ουδεμία σχέση έχει – και δεν θα μπορούσε να έχει – με τις αποφάσεις των Ευρωπαίων.

Αν αυτό συνδέθηκε, έγινε για καθαρά εκβιαστικούς λόγους και επειδή η κυβέρνηση δεν κατόρθωσε να φέρει μία επένδυση, να προχωρήσει σε μια αποκρατικοποίηση, να φέρει και το παραμικρό έσοδο στη χώρα.

Έτσι, για μία δόση δανείου, η κυβέρνηση, αφού επί μήνες ολόκληρους μετά την 21η Ιουλίου αδράνησε, κατόρθωσε να φέρει τη χώρα στο χείλος του εμφυλίου.


Ο δε κ. Βενιζέλος, στην προσπάθειά του να υποτιμήσει την απόφαση της Λούκας Κατσέλη να μην ψηφίσει το άρθρο 37, είπε από το βήμα της Βουλής πως αυτό δεν είναι το σημαντικότερο του νομοσχεδίου, καθώς υπάρχουν άλλα, σοβαρότερα και, προφανώς… χειρότερα!

Η δεύτερη ογκώδης διαδήλωση κατά του νομοσχεδίου, όμως, μαρτυρά πως υπάρχει πλέον πλήρης δυσαρμονία μεταξύ κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας (με τον ανόρεχτο και αυτοκριτικό τρόπο που προσφέρεται) και της λαϊκής βούλησης.

Χθες, πολλοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δήλωσαν επίσημα, από το βήμα της Βουλής, ότι δίνουν την ψήφο τους επειδή οι αρμόδιοι (πρωθυπουργός και υπουργός των Οικονομικών) τους ξεκαθάρισαν πως αν δεν ψηφίσουν, δεν θα δοθεί η έκτη δόση και η χώρα θα χρεοκοπήσει.

Η επιβεβαίωση ήλθε όταν... έσπασε η ομερτά. Αποκαλύφθηκε πως Παπανδρέου και Βενιζέλος είχαν προκαταβολικά δεσμεύσει την ψήφο του ελληνικού κοινοβουλίου!

Και βέβαια, οι βουλευτές της πλειοψηφίας ούτε που προσπάθησαν να κάνουν μια λίγο πιο σύνθετη σκέψη, οπότε και θα κατέληγαν στο συμπέρασμα πως είτε ψηφιζόταν το νομοσχέδιο είτε όχι, το «κούρεμα» του χρέους, που θα έχει οδυνηρές συνέπειες, βρίσκεται στο τραπέζι.

Και όταν αυτό θα συμβεί, τότε η χρεοκοπία θα έλθει ούτως ή άλλως, όπως μας διαβεβαιώνουν όλοι οι οικονομολόγοι και όλοι οι διεθνείς οίκοι.

Μοκρή σημασία θα έχει τότε η διαγραφή της Λούκας Κατσέλη, η οποία, σύμφωνα με την πρωθυπουργική εντολή διαγραφής δεν έγινε για λόγους κομματικής πειθαρχίας, αλλά επειδή... υπονόμευσε την εθνική προσπάθεια!

Την προσεχή Κυριακή το θέμα θα συζητηθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Και φαίνεται ότι δεν θα ολοκληρωθεί, καθώς οι πάνσοφοι εταίροι - δανειστές μας είπαν πως θα ξανασυναντηθούν την Τετάρτη!

Αλλά στην Ελλάδα τέτοια συζήτηση ΔΕΝ έχει γίνει. Και κανένας από τους βουλευτές που αισθάνονται οδύνες (μήπως και ωδίνες;) – σύμφωνα με την έκφραση της κ. Διαμαντοπούλου χθες – δεν ζήτησε να μάθει ποια είναι η κόκκινη γραμμή της χώρας μας όσον αφορά στο ύψος του «κουρέματος».

Βρίσκονται συνεχώς εκτός θέματος και σε σύγχυση.

Είναι τέτοια η σύγχυση που ο κ. Βενιζέλος μέχρι την τελευταία στιγμή προχωρούσε σε αλλαγές στο νομοσχέδιο.

Είναι τέτοια η σύγχυση που μέχρι την τελευταία στιγμή ο κ. Βενιζέλος επεξηγούσε και πρότεινε και νέες αλλαγές στην κ. Κατσέλη, με την οποία και με τον υπουργό Εργασίας κ. Κουτρουμάνη ανακοίνωνε την τελευταία ώρα ότι θα… ξανακουβεντιάσει!

Και τελικά, αποκαλύφθηκε πως όλα όσα συμπεριλαμβάνονται στο νομοσχέδιο για το οποίο έγινε τόση φασαρία, ήταν αυτά για τα οποία δεσμεύτηκαν με τις επιστολές τους ο πρωθυπουργός και ο υπουργός των Οικονομικών.

Αποκαλύφθηκε δηλαδή ότι δεν νομοθετεί η Βουλή, αλλά η τρόικα.

Και αποκαλύφθηκε κυρίως για ποιο λόγο η κυβέρνηση επέμεινε τόσο πολύ στην υπερψήφιση του νομοσχεδίου: Επειδή Παπανδρέου και Βενιζέλος είχαν ακριβώς επ’ αυτών δεσμευτεί και δεν μπορούσαν να φανούν ανακόλουθοι.

Το έκρυβαν, όμως, διότι είχαν προεξοφλήσει πως το νομοσχέδιο θα ψηφιζόταν οπωσδήποτε. Προκαταλάμβαναν δηλαδή την υπερψήφιση από τη Βουλή.

Όπως ακριβώς είχαν κάνει και με το Μνημόνιο και με όλα τα δεσμευτικά κείμενα, όπου επίσης υπάρχει η μαγική φράση «η Βουλή θα ψηφίσει».

Επιβεβαιώθηκε επομένως ότι η κοινοβουλευτική δημοκρατία έχει καταργηθεί. Και επομένως, μπορεί το ΠΑΣΟΚ να κυβερνά και χωρίς την λαϊκή εντολή…
γράφει η Σοφία Βούλτεψη

153 πολιτικά πτώματα, θα πουν ΝΑΙ. 10.000.000 Έλληνες λένε ΟΧΙ. Ποιός θα νικήσει;

Με την σημερινή μεγαλειώδη συγκέντρωση των Ελλήνων πολιτών δόθηκε η χαριστική βολή στα 153 πολιτικά πτώματα της κοινοβουλευτικής μειοδοσίας του ΠΑΣΟΚ. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της ΓΣΣΕ, ο αριθμός των διαδηλωτών υπερέβη τις 500.000, ενώ η αστυνομία εκτιμά το πλήθος σε 200.000. Σε κάθε περίπτωση, ο Παπανδρέου και οι 153 συνεργοί του στην καταστροφή της Ελλάδος, έλαβαν σήμερα το πλέον ηχηρό ράπισμα.

Είμαι περίεργος αν ο Παπανδρέου, πηγαίνοντας την Κυριακή στις Βρυξέλλες, για την σύνοδο κορυφής, θα....τολμήσει να επαναλάβει τις γνωστές ηλιθιότητες που εκστομίζει, ότι δήθεν ο Ελληνικός λαός στηρίζει τις προδοτικές επιλογές του και το εθνοκτόνο έργο του.

Η σημερινή μαζική συμμετοχή των Ελλήνων σε διαδηλώσεις και συλλαλητήρια, όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και σε όλες τις πόλεις της χώρας, είναι η αδιάψευστη απόδειξη της λαϊκής οργής και αντίδρασης απέναντι στην κυβερνητική πολιτική. Η σημερινή λαϊκή αφύπνιση προκάλεσε σεισμό. Και με τον σεισμό αυτό, οι ετοιμόρροποι παπαβενιζέλοι θα καταρρεύσουν.

Παράλληλα, οι Έλληνες έστειλαν σήμερα, για πολλοστή φορά, το ίδιο μήνυμα προς τους 153 πρόθυμους για όλα και σε όλα βουλευτές, που θα υπερψηφίσουν το φορολογικό πολυνομοσχέδιο. Η τύχη τους είναι προδιαγεγραμμένη. Οι ένοχοι θα τιμωρηθούν. Η πορεία τους προς το Γουδί είναι μονόδρομος και δεν έχει επιστροφή.
γράφει ο Παύλος Καμ.
από το Φιλοτιμία

Στου...Όθωνα τα χρόνια!

Είναι κοινή και πάνδημη η διαπίστωση ότι η χώρα μας, εκτός από την οικονομική, αντιμετωπίζει πλέον και βαθιά πολιτική κρίση, η οποία τους τελευταίους μήνες έχει μετεξελιχθεί σε επικίνδυνο κυβερνητικό κενό. Η απουσία ισχυρής πολιτικής διεύθυνσης στη διακυβέρνηση του τόπου επισημαίνεται σήμερα ακόμη και από τους ίδιους τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος. Δεκατέσσερις από αυτούς, με δηλώσεις τους στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας μας, επισημαίνουν το οξύ πρόβλημα και προτείνουν κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας. Αρκετοί μάλιστα εμφανίζονται έτοιμοι να «θυσιάσουν» τον Γιώργο Παπανδρέου και να προκρίνουν μια άλλη προσωπικότητα για την πρωθυπουργία! Χαρακτηριστικό είναι ότι ανάλογες απόψεις διατυπώνουν πλέον δημόσια ακόμη και ηγετικά στελέχη του σκληρού παπανδρεϊκού πυρήνα του ΠΑΣΟΚ, όπως ο Τηλέμαχος Χυτήρης!

Όταν το πάλαι ποτέ δεξί χέρι του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά... και του σημερινού πρωθυπουργού στη συνέχεια, δηλώνει ότι «η χώρα χρειάζεται συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ. και όποιον άλλον, για τουλάχιστον έξι μήνες με την παρούσα Βουλή, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα επείγοντα και να προετοιμαστούν οι εκλογές», είναι προφανές ότι παραδέχεται ανοικτά την αδυναμία του σημερινού σχήματος να κυβερνήσει. «Ας αποφασίσουν μεταξύ τους με ποιον πρωθυπουργό», συμπληρώνει ο Τηλέμαχος Χυτήρης. Και βέβαια, δεν είναι ο μόνος πράσινος βουλευτής που προτείνει κυβέρνηση συνεργασίας, χωρίς να «κολλάει» στο όνομα του πρωθυπουργού... Ανάλογες θέσεις διατυπώνουν σήμερα στην Real news πολλά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, αποκαλύπτοντας με τον τρόπο αυτό τη βαθιά απογοήτευσή τους για τις κάκιστες κυβερνητικές επιδόσεις του τελευταίου διαστήματος, αλλά και για την ουσιαστική «παραίτηση» του πρωθυπουργού! Είναι άλλωστε κοινό μυστικό ότι ο Γ. Παπανδρέου, μετά από εκείνη την αποτυχημένη προσπάθεια συνεννόησής του με τον Αντώνη Σαμαρά, για το ενδεχόμενο συνεργασίας των δύο παρατάξεων, παρέδωσε το τιμόνι της χώρας στον πρωθυπουργεύοντα πλέον Ευάγγελο Βενιζέλο.

Το χειρότερο, όμως, είναι ότι η ακυβερνησία, που διαπιστώνουμε όλοι στο εσωτερικό της χώρας, απασχολεί τώρα έντονα και τους δανειστές μας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση προετοιμάζει σχέδιο «ηγεμονίας», όπως το ονομάζει, για την επιβολή σκληρής επιτροπείας στη χώρα μας. Το σχέδιο αυτό, που αποκαλύπτει σήμερα ο ανταποκριτής μας στις Βρυξέλλες Θάνος Αθανασίου, εδράζεται στη διαπίστωση ότι «η ελληνική δημόσια διοίκηση δεν είναι σε θέση να εφαρμόσει το οικονομικό πρόγραμμα» και ότι «τα στελέχη της δεν γνωρίζουν, δεν μπορούν να μάθουν και δεν επιθυμούν να βγουν από τον μικρόκοσμό τους, με αποτέλεσμα η γραφειοκρατία, η έλλειψη συντονισμού και η αλληλοκάλυψη να πνίγουν κάθε υγιή προσπάθεια και επομένως τη βιωσιμότητα της ελληνικής οικονομίας». Η λύση που προτείνεται στο σκληρό αυτό σχέδιο «ηγεμονίας», που θα επιβληθεί στη χώρα μας αμέσως μετά το κούρεμα του δημοσίου χρέους μας, είναι «η εισαγωγή τεχνογνωσίας, η επιβολή της στη διοίκηση και, κυρίως, η εκχώρηση διοικητικών πράξεων σε στελέχη της... εισαγόμενης διοίκησης, για ένα διάστημα».

Στην πραγματικότητα θα εγκατασταθεί στη χώρα σκιώδης κυβέρνηση, πάνω από την υπάρχουσα, με «πρωθυπουργό» τον Ράιχενμπαχ και με «υπουργούς» στελέχη από την Κομισιόν και από τα κράτη-μέλη. Φορολογικό σύστημα, Δικαιοσύνη, ασφαλιστικά ταμεία, εφορίες και επιτελικά γραφεία υπουργείων θα εποπτεύονται, θα υπόκεινται σε αναδρομικό εσωτερικό έλεγχο, θα αναδομούνται από τη σκιώδη κυβέρνηση Ράιχενμπαχ και τέλος, όταν αυτή κρίνει ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου, θα αποδίδονται στην ελληνική διοίκηση. Και για να τα επιτύχουν όλα αυτά, οι επόπτες και οι εσωτερικοί ελεγκτές θα έχουν δικαίωμα απολύσεων και προσλήψεων, επιβολής ποινών και επιβραβεύσεων, ενώ θα δίνουν λόγο απευθείας σε ειδική σύνθεση του Eurogroup, στην οποία θα μετέχουν πλέον μόνον οι οικονομικά ισχυροί της Ευρώπης. Πρόκειται για σχέδιο-πείραμα που, αν επιτύχει, θα χρησιμοποιηθεί μελλοντικά και αλλού στην Ε.Ε., ενώ εν καιρώ μπορεί να εξελιχθεί σε κοινοτικό πρότυπο δημόσιας διοίκησης που θα αντικαταστήσει τα εθνικά.

Είναι, λοιπόν, ηλίου φαεινότερον ότι οι ισχυροί της Ευρώπης δεν προτίθενται να κουρέψουν μόνο το χρέος μας, αλλά και την εθνική μας κυριαρχία. Και μιλάμε για βαθύ και οδυνηρό κούρεμα! Η χώρα θα μετατραπεί σε νομαρχία των Βρυξελλών, για να μην πω του Βερολίνου, όπου θα λαμβάνονται πλέον όλες οι αποφάσεις. ΟΛΕΣ! Η εκλεγμένη κυβέρνησή μας θα έχει στο εξής διεκπεραιωτικό μόνο ρόλο και διακοσμητικό χαρακτήρα... Ο πρωθυπουργός μας θα αναφέρεται στον Ράιχενμπαχ, στον νέο... Όθωνα! Και βέβαια, αν κανείς θεωρεί ότι η εξέλιξη των εθνικών μας θεμάτων δεν θα επηρεαστεί δραματικά από την οικονομική και πολιτική μας αδυναμία, πλανάται πλάνην οικτράν! Τι περιμένουν, λοιπόν, οι πολιτικοί μας ταγοί; Πόσο πιο χαμηλά πρέπει να κατέβει η χώρα στη σκάλα του κακού για να αποφασίσουν να παραμερίσουν τις άκαιρες προσωπικές τους φιλοδοξίες και να συνεργασθούν; Δεν είναι προτιμότερο να προλάβουν ένα εθνικό «ατύχημα», παρά να συρθούν στο τραπέζι της συνεννόησης εκ των υστέρων, για να περιορίσουν τις συνέπειές του; Τόση ανωριμότητα; Τόση ανευθυνότητα; Τόσος πολιτικός αμοραλισμός;
γράφει ο Ν. Χατζινικολάου
από την Real

Τι καιρό κάνει στην Εκάλη κ.κ. Ραγκούση, Λοβέρδο και Διαμαντοπούλου;

Βαρυσήμαντη και ιστορική παρέμβαση έκαναν με κοινό άρθρο τους τρεις υπουργοί της κυβέρνησης. Η Α. Διαμαντοπούλου, ο Α. Λοβέρδος και ο Γ. Ραγκούσης γνωστοί σε όλους για τις προοδευτικές τους απόψεις που κάνουν κατά καιρούς τον Άδωνη να αναφωνεί: “Όταν τα λέω εγώ με λέτε ακροδεξιό”.

Αυτή τη φορά οι τρεις δεν έμειναν στις κλασικές πηγές έμπνευσης τους, την Θάτσερ ή τον Πινοσέτ, αλλά πήγαν λίγο πιο πίσω στην Μαρία Αντουανέτα και έθεσαν επί της ουσίας στην ελληνική κοινωνία το ιστορικό ερώτημα:“Και γιατί δεν τρώτε παντεσπάνι;”
από το antista/chef

Μαζέψτε τους άμεσα!

Κάθε άνθρωπος που έχει στοιχειώδη δυνατότητα αντίληψης καταλαβαίνει ότι αν κάποιος απειλεί σήμερα την δημόσια υγεία αυτός δεν είναι πρωτίστως τα σκουπίδια αλλά αυτοί που κατσικώθηκαν στην κυβέρνηση.

Ήδη οι πολιτικές τους κατεδαφίζουν την δημόσια υγεία, σπέρνουν την κατάθλιψη, απειλούν με διακοπή ρεύματος τους φτωχούς ανθρώπους και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για πραγματική κατάρρευση της υγείας του κόσμου. Αυτοί λοιπόν είναι τα σκουπίδια που μας απειλούν και πρέπει να πάνε άμεσα στην... χωματερή.
από το antista/chef

Η πράσινη συμμορία με τα Καλάνσικοφ

Οργή, απόγνωση, εξαπάτηση, αναλγησία. Οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους με την κυβέρνηση αυτή και ειδικά με τον υπουργό Οικονομίας και αντιπρόεδρο κ. Βενιζέλο. Ο οποίος θα μείνει στην ιστορία ως ο πλέον αποτυχημένος αλλά και ο πλέον σκληρός υπουργός επί των οικονομικών από την εποχή του Καποδίστρια που αναγκάστηκε να επιβάλει φόρους γιατί η χώρα ήταν διαλυμένη.

Το νέο κόλπο που σκαρφίστηκαν με την πληρωμή της έκτακτης εισφοράς μέσω της μισθοδοσίας, σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα χαράτσια, θα κάνει τους Έλληνες όχι απλά φτωχότερους το 2012 αλλά θα τους εξωθήσει σε μια απίστευτη κατάσταση πείνας και ανέχειας.

Δε μιλάμε βέβαια για τα εκατομμύρια των ανέργων που... δεν έχουν δουλειά και που έτσι κι αλλιώς είναι χαμένοι από χέρι. Μιλάμε και για όσους τυχερούς θα έχουν δουλειά του χρόνου αλλά θα έχουν και το Βενιζέλο να τους παίρνει τον κόπο τους. Αν και είναι κυνικό αυτό που θα πω, αλλά ποια η διαφορά της κυβέρνησης με τους ληστές με τα Καλάσνικοφ. Και οι δύο μπαίνουν στα σπίτια μας, κλέβουν ότι βρουν, απειλούν και στο τέλος το… γλεντάνε αφού έκαναν τόσο κόπο. Αυτό κάνει και ο κ. Βενιζέλος.

Σκεφτείτε ότι με τη νέα επινόησή του κάποιοι μισθωτοί θα αναγκαστούν να πληρώσουν σε άμεσους φόρους τα 6 από τα 10 ευρώ που θα πάρουν. Η μείωση του αφορολόγητου και η κατάργηση των φοροαπαλλαγών, η επιβολή έκτακτων εισφορών και άλλων χαρατσιών θα κάνει πολλούς να τρίβουν τα μάτια τους με τα λεφτά που θα παίρνουν κάθε μήνα από τη δουλειά τους.

Από 1-1-2012 η έκτακτη εισφορά θα προκαταβάλλεται τμηματικά, μαζί με την μηνιαία παρακράτηση φόρου. Έτσι πριν τελειώσει η χρονιά, θα πληρώσουν τμηματικά και την έκτακτη εισφορά 1%-5%.

Όμως, του χρόνου το φθινόπωρο θα έρθει και το χαράτσι για τα εισοδήματα του 2011 ενώ εκείνη την περίοδο θα έλθει και το εκκαθαριστικό για το φόρο εισοδήματος. Επειδή, όμως, για την έκτακτη εισφορά του 2010 κάποιοι θα πληρώνουν ακόμη σε δόσεις, συνάγεται το συμπέρασμα ότι το 2012 θα πληρώσουμε δύο και τρία χαράτσι μαζί.

Για να μη μείνουν… παραπονεμένοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες, θα πληρώσουν για το μπλοκάκι 500 ευρώ του χρόνου ενώ προβλέπεται και αύξηση της παρακράτησης από 20% σήμερα σε 25% ή 30%.


Τρία παραδείγματα για το τι μας περιμένει είναι ενδεικτικά:

* Έγγαμος με ένα παιδί και 20.000 ευρώ ετησίως:

- φόρος εισοδήματος 2011: 920 ευρω (παρακρατήθηκαν φέτος άλλα 1300)

- συνολική παρακράτηση φόρου από 1/1/12 στους μισθούς τους: 2.200 ευρώ

- Εισφορά αλληλεγγύης για εισοδήματα του 2011: 200 ευρώ

- Παρακράτηση εισφοράς στα εισοδήματα του 2012: 200 ευρώ

Σύνολο αμέσων φόρων 2012: 3.520 ευρώ. Του μένουν στην τσέπη 16.480 ευρώ. Χάνει 17,6% του εισοδήματός του.

* Έγγαμος με τρία παιδιά και 25.000 ευρώ ετησίως:

- φόρος εισοδήματος 2011: 2.500 ευρω (του παρακρατήθηκαν ελάχιστα φέτος)

- συνολική παρακράτηση φόρου από 1/1/12 στους μισθούς τους: 2.900 ευρώ

- Εισφορά αλληλεγγύης για εισοδήματα του 2011: 500 ευρώ

- Παρακράτηση εισφοράς στα εισοδήματα του 2012: 500 ευρώ

Σύνολο αμέσων φόρων 2012: 7.400 ευρώ. Του μένουν στην τσέπη 17.620, για να θρέψει πέντε στόματα. Χάνει 29,6% του εισοδήματός του.

* Έγγαμος με δύο παιδιά και 50.000 ευρώ ετησίως:

- φόρος εισοδήματος 2011: 2.220 ευρω (του παρακρατήθηκαν 10.000 φέτος)

- συνολική παρακράτηση φόρου από 1/1/12 στους μισθούς τους: 12.000 ευρώ

- Εισφορά αλληλεγγύης για εισοδήματα του 2011: 1000 ευρώ

- Παρακράτηση εισφοράς στα εισοδήματα του 2012: 1000 ευρώ

- Δόσεις εισφοράς 2010 μέσα στο 2012: 400 ευρώ

Σύνολο αμέσων φόρων 2012: 16.620 ευρώ. Του μένουν στην τσέπη 33.320. Χάνει 33,2% του εισοδήματός του.
από το antinews

Άλλος πηδά και άλλος πληρώνει

Ο υπάλληλος της τρόικας που παριστάνει τον πρωθυπουργό δήλωσε ότι ο λαός τον στηρίζει στις αλλαγές που κάνει.

Πλέον στα λεξικά η λέξη λαός ερμηνεύεται ως εξής: πέντε δέκα νταβαντζήδες παρέα με μεγαλοτραπεζίτες και τροϊκανούς.

Τα 10 εκατομμύρια που μένουν στην γερμανική αποικία που ονομάζεται Ελλάδα δεν τον στηρίζουν. Εξαιρούνται κάτι λαμόγια και κάτι ηλίθιοι. Οι οποίοι θα νομίζουν ότι το ΠΑΣΟΚ ακολουθεί σοσιαλιστική πολιτική.

Ο Σαλαγιάννης, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ (ένα κόμμα που παριστάνει την κυβέρνηση) δήλωσε ότι... εάν το άρθρο 37 του αφανονομοσχέδιου (νομοσχέδιο που αφανίζει ότι έχει απομείνει) αποτελεί κόκκινη γραμμή της τρόικας τότε θα το ψηφίσει.

Δηλαδή ο εκπρόσωπος του λαού (χα,χα,χα) ψηφίζει όχι με βάση τις κόκκινες γραμμές των ψηφοφόρων του αλλά με βάση τους κόκκινους εκβιασμούς της τρόικας.

Πλέον στα λεξικά η λέξη βουλευτής ερμηνεύεται ως εξής: Υπάλληλος της τρόικας και των τραπεζών ο οποίος όμως πληρώνεται από τον λαό.

Άλλος πηδά και άλλος πληρώνει

Παιδιά λιποθυμούν στα σχολεία λόγω ασιτίας. Μετά την πρόσκληση των Αλβανών να πάμε να δουλέψουμε στην μεγάλη Αλβανία θα μας προσκαλέσουν σε γεύμα τα παιδιά του τρίτου κόσμου.

Εκτός από την Ελλάδα του Γιωργάκη και των προβάτων (ή καλύτερα συνενόχων) υπάρχει και η Ελλάδα των κατοίκων της. Οι οποίοι δυστυχούν κάθε μέρα και περισσότερο.

Αλλά η κυβέρνηση έχει αποτελεσματικούς τρόπους για να λύνει τα προβλήματα.

Είσαι συνταξιούχος και δεν σου φτάνει η σύνταξη; Στην μειώνουμε τόσο όσο χρειάζεται για να πεθάνεις από ασιτία. Ως νεκρός δεν θα έχεις τέτοια προβλήματα.

Είσαι μισθωτός, εργαζόμενος (ο ένας της οικογένειας) και δεν σου φτάνει ο μισθός; Δημιουργούμε μεγαλύτερη ύφεση να κλείσει η επιχείρηση και ως άνεργος πλέον δεν θα σε απασχολούν οι συνεχείς μειώσεις των μισθών.

Είσαι άνεργος και δεν έχεις καμιά ελπίδα; Ας ήσουν λαμόγιο να είχες στην άκρη κάποια εκατομμύρια. Τα λάθη πληρώνονται.

Εξάλλου έχεις χρόνο άνεργε μου. Και ο χρόνος είναι χρήμα όπως ξέρεις. Άρα αφού έχεις χρήμα γιατί φωνάζεις;

Άλλαξε γνώμη η ΓΣΕΕ και θα κάνει 48ωρη απεργία. Και μετά θα περιμένει το επόμενο αφανονομοσχέδιο για να κηρύξει νέα απεργία.

Η ΝΔ και το κόμμα του κωλοτούμπα δεν θα ζητήσουν ονομαστική ψηφοφορία για το έκτρωμα του Μπένι.

Έτσι για να μην έχουμε καμιά αμφιβολία στο ποιοι στηρίζουν ποιους. Άσχετα με τις επικοινωνιακές αρλούμπες.

Για την Ντόρα δεν το συζητάω. Φυσικά και θα στηρίξει οτιδήποτε εξαθλιώνει τους εργαζόμενους μισθοσυντήρητους. Με αυτό το όνειρο μεγάλωσε στην οικογένεια της.

Παντού στον κόσμο γίνονται διαδηλώσεις με αίτημα αλλαγής του συστήματος. Όλος ο πλανήτης συζητάει για συστημικό πρόβλημα. Και εδώ που γίνεται χαμός περιμένουμε από τα συστημικά κόμματα (και ιδίως τα δύο που έχουν την ευθύνη για την καταστροφή) να μας σώσουν.

Στηρίζω Γιωργάκη. Είναι ένας πολιτικός με όραμα. Ένας πολιτικός που απεχθάνεται το σύστημα που εκτρέφει τράπεζες αφήνοντας τους ανθρώπους να πεινάνε. Ένας πολιτικός που με μαεστρία διαπραγματεύεται υπέρ των συμφερόντων της χώρας. Ένας πολιτικός που δεν υπάρχει περίπτωση να ξεπουλήσει δημόσια περιουσία.

Ο Γιωργάκης είναι ένας άξιος πρωθυπουργός. Κάνει πάντα σοφές επιλογές. Έχει πάντα μαζί του το περίστροφο και το βάζει στο τραπέζι ή στο κεφάλι των δανειστών. Ανάμεσα στην εξαθλίωση του λαού για την σωτηρία του τραπεζικού συστήματος και την σωτηρία του λαού άσχετα από την ζημιά των τραπεζών διαλέγει πάντα το σωστό. Την σωτηρία του λαού.

Εντάξει, μην βαράτε. Διορθώνω…

Δεν στηρίζω Γιωργάκη. Είναι ένας πολιτικός με όραμα (μιας ανύπαρκτης Ελλάδας). Ένας πολιτικός που δουλεύει για το σύστημα που εκτρέφει τράπεζες αφήνοντας τους ανθρώπους να πεινάνε. Ένας πολιτικός που με μαεστρία διαπραγματεύεται υπέρ των συμφερόντων των τραπεζών. Ένας πολιτικός που δεν υπάρχει περίπτωση να μην ξεπουλήσει δημόσια περιουσία.

Ο Γιωργάκης είναι ένας ανάξιος πρωθυπουργός. Κάνει πάντα σοφές επιλογές (ακολουθώντας πιστά τις εντολές). Έχει πάντα μαζί του το νεροπίστολο και το βάζει στο τραπέζι ή στο κεφάλι των πολιτών. Ανάμεσα στην εξαθλίωση του λαού για την σωτηρία του τραπεζικού συστήματος και την σωτηρία του λαού άσχετα από την ζημιά των τραπεζών διαλέγει πάντα το σωστό. Την σωτηρία των τραπεζών.
γράφει ο Μικρός Φωκίων

Αυτοί θα διαλέξουν μόνο το πώς θα φύγουν...

Την ίδια ώρα που εκατομμύρια Ινδοί πανηγυρίζουν στον Γάγγη για το γεγονός ότι η Ινδία δεν θα γίνει Ελλάδα, καθώς ο Έλληνας πρωθυπουργός δήλωσε ότι η Ελλάδα δεν θα γίνει Ινδία, ο κ. Παπανδρέου αναζητά σε σενάρια εκλογών διέξοδο στα αδιέξοδα της κυβέρνησής του. Θα είναι η τελευταία κακή υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει η οικογένεια Παπανδρέου στην χώρα. Οι εκλογές δεν είναι λύση, είναι αυτοκτονία.

Η κυβέρνηση αυτή απέτυχε οικτρά. Πιστέψαμε ότι δεν... μπορούσε να υπάρξει χειρότερη κυβέρνηση από εκείνη του Κωνσταντίνου Καραμανλή του νεώτερου. Σφάλαμε! Εχθρός του κακού είναι το χειρότερο. Η κυβέρνηση Παπανδρέου αποδείχτηκε ανίκανη να αντιμετωπίσει και τα πιο απλά προβλήματα της χώρας, πόσο μάλλον να πείσει ότι μπορεί να μας οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση.

Το χειρότερο, όμως, που μπορεί να συμβεί είναι να εγκαταλείψουν άτακτα την εξουσία και να οδηγήσουν την χώρα σε αναρχία. Οι καταλήψεις δημοσίων υπηρεσιών είναι ένας κακός προάγγελος αυτών που μπορούν να συμβούν. Οι επαγγελματίες σαματατζήδες της αριστεράς τρίβουν τα χέρια τους για το λαμπρό πεδίο δόξας που τους ανοίγεται. Μπορούν να καταλαμβάνουν ατιμώρητοι το υπουργείο Εργασίας και την ίδια ώρα οι κομματικές τους επιχειρήσεις να επικαλούνται την... κρίση και να συμπεριφέρονται με ανάρμοστο τρόπο στους εργαζόμενούς τους.

Την κρισιμότητα αυτή των στιγμών δεν μπορεί καν να την αντιληφθεί ο κυβερνητικός θίασος που υποδύεται τον ρόλο μιας δήθεν υπεύθυνης κυβέρνησης. Οι άνθρωποι έχουν παρασυρθεί από τον ρόλο τους, έχουν πιστέψει ότι ο πλανήτης γη εξαρτάται από τις δικές τους επιλογές. Δεν καταλαβαίνουν ότι ο κόσμος δεν τους χρειάζεται και τους έχει ήδη ξεγράψει.

Το πώς θα φύγουν, όμως, έχει σχέση με το πώς θα επιλέξουν οι ίδιοι να φύγουν. Σαν πατριώτες, παραδίδοντας την εξουσία σε όσους τίμιους Έλληνες έχουν ακόμη την διάθεση να κρατήσουν το πλοίο στην καταιγίδα ή σαν κυνηγημένοι κλέφτες, αναζητώντας καταφύγιο στην κολυμπήθρα των εκλογών;
γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
από το capital

Οι καταδότες της τρόικας....

Το έχουμε πει κατ’ επανάληψη ότι η χώρα μας δυστυχώς δεν έχει κεφαλαιοκράτες με αναπτυξιακή και εθνική συνείδηση, αλλά συνήθως κρατικοδίαιτα παράσιτα που τρέφονται από το δημόσιο χρήμα και τις κρατικές προμήθειες. Όσο λοιπόν θα προχωράει η κρίση, τόσο και πιο πολύ θα αποκαλύπτεται σε όλη του την έκταση το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικοοικονομικό καθεστώς.

Προχθές λοιπόν στη Βουλή, ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και μαζί τους και η ΓΣΕΒΕΕ κατήγγειλαν...συνεχείς παρεμβάσεις κρατικοδίαιτων επιχειρηματικών και εξωθεσμικών κύκλων προς την τρόικα, προκειμένου να την πείθουν να υποδεικνύει στη συνέχεια στην Ελληνική κυβέρνηση εξοντωτικά μέτρα κατά των εργαζομένων και του ελληνικού λαού. Δηλαδή στην ουσία κατήγγειλαν εσωτερική «πέμπτη φάλαγγα» που δρα μαζί με την τρόϊκα, υπέρ των συμφερόντων της και σε βάρος του ελληνικού λαού.

Το ότι δυστυχώς η χώρα μας, δεν ανέπτυξε ποτέ παραγωγικό τομέα με αναπτυξιακή και εθνική συνείδηση, εκτός από ορισμένες εξαιρέσεις, αυτό οφείλεται κυρίως στις εγγενείς αδυναμίες του πολιτικού συστήματος το οποίο ελέγχεται από αυτά τα παρασιτικά συμφέροντα, τα οποία ρυθμίζουν τα ίδια παρασκηνιακά, τις στρόφιγγες της χρηματοδότησης της ιδιωτικής οικονομίας της χώρας και επιβάλλουν τα γραφειοκρατικά εμπόδια που πνίγουν την ελληνική επιχειρηματικότητα. Μετά από αυτό, περιμένει άραγε κανείς ανάπτυξη της ιδιωτικής οικονομίας; Κάτι άλλο πρέπει να προηγηθεί.

ΥΓ. Όλοι οι Έλληνες πλέον περιμένουν από ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΒΕΕ, να πουν τα ονόματα των επιχειρηματιών και εξωθεσμικών, τα οποία άφησαν να διαφανεί ότι γνωρίζουν. Εκεί που φτάσαμε, όλα θα πρέπει να βγουν στο φως.
Το απόστημα πρέπει να σπάσει πριν να είναι αργά…

Θέμα χρόνου, το πολιτικό τέλος της κυβέρνησης

Κλιμακώνονται οι αμφίδρομες οξείες αντιπαραθέσεις μεταξύ υπουργών και βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος, όπως οι χθεσινές με πρωταγωνιστές τους κ.κ Πάγκαλο και Ραγκούση που χρησιμοποίησαν βαριές εκφράσεις κατά βουλευτών του ΠΑΣΟΚ.

Αυτή η γενικευμένη σύρραξη που έχει ξεσπάσει στο κυβερνητικό στρατόπεδο είναι πρωτοφανής για τα δεδομένα ενός κόμματος που (υποτίθεται ότι) κυβερνά τον τόπο.

Και αποκαλύπτει ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι... παντελώς απομονωμένη. Όχι μόνο για την κοινωνία, που δεν αντέχει άλλο την καθημερινή οικονομική αφαίμαξη και την προσβολή της αξιοπρέπειας που υφίσταται.

Αλλά και από την ίδια την Κ.Ο του ΠΑΣΟΚ, που διαπιστώνει τώρα, με αρκετή καθυστέρηση, ότι η πολιτική της ύφεσης και της φτώχειας που ακολουθεί η κυβέρνηση Παπανδρέου-Βενιζέλου είναι καταστροφική για τους πολίτες.

Είναι προφανές ότι το χάσμα ανάμεσα στην κυβέρνηση και στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ βαθαίνει επικίνδυνα για τον κ.Παπανδρέου και την κυβέρνησή του και ότι ο εμφύλιος που σοβεί θα επιταχύνει με ραγδαίους ρυθμούς τις πολιτικές εξελίξεις.

Είναι σαφές, άλλωστε, ότι αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να κυβερνήσει, αφού δεν είναι σε θέση να προωθήσει αποτελεσματικά την εφαρμογή των απαιτούμενων μέτρων μετά οποία θα μπορούσαν επιτευχθούν τουλάχιστον κάποιοι στόχοι για την οικονομία, αλλά ακόμα και να διεκπεραιώσει την επίλυση των προβλημάτων της καθημερινότητας.

Δεν διαθέτει κανένα πολιτικό στίγμα, αλλά και καμία πολιτική στήριξη, προκειμένου να διαχειριστεί από δω και πέρα τα κρίσιμα ζητήματα για τη χώρα.

Κατά συνέπεια, είναι απλώς θέμα χρόνου να επέλθει το πολιτικό τέλος για την κυβέρνηση. Ελπίζουμε μόνο τότε να μην είναι πολύ αργά για τον τόπο.

Ποιο 2004 κύριε Βενιζέλε; στα επίπεδα ζωής του 1904 μας πάτε!

Ο κ. Βενιζέλος έκανε λόγο σήμερα μετά το τέλος των συνομιλιών με τους τροϊκανούς, ότι είναι εξαιρετικά δυσάρεστο και προβληματικό, μια χώρα να αναγκάζεται να προσφύγει σε διεθνή οργανισμό για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα χρέους της, ώστε να αποφύγει τη πτώχευση και να διαφυλάξει το επίπεδο ζωής των πολιτών της. Επεσήμανε δε ότι μέχρι το τέλος του 2012, η ύφεση θα είναι (αθροιστικά) μείον 15% και (έτσι, όπως είπε) γυρίζουμε στα επίπεδα ζωής του 2004!

Σχόλιο: όχι στα επίπεδα ζωής των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, αλλά στα επίπεδα ζωής των Ολυμπιακών Αγώνων του... 1904 θα μας επιστρέψει -μάλλον ξεπαστρέψει- η κυβέρνηση!
από το taxalia

Η χρεοκοπία προ των πυλών και η κυβέρνηση μιλά για …επενδύσεις

Η κυβερνητική Υπηρεσία προπαγάνδας έχει πάρει φωτιά. Με την οικονομία στην κόψη του ξυραφιού, την επίσημη χρεοκοπία ante portas και την κοινωνία σε αποσύνθεση, θυμίζει τις τελευταίες ηρωικές ώρες της Ιρακινής κυβέρνησης του Σαντάμ. Η Βαγδάτη είχε ισοπεδωθεί, οι αμερικανικές μεραρχίες έμπαιναν στα προάστια και η δημόσια τηλεόραση διαλαλούσε την διαφαινόμενη νίκη του επαχθούς καθεστώτος.

Τα φαντάσματα που έβλεπε ο Σαντάμ τα βλέπει τώρα και ο κ. Παπανδρέου. Πιθανότατα να είναι ίδιον των... ηγετών της σοσιαλιστικής διεθνούς. Την ώρα που και ο τελευταίος βοσκός των Αγράφων έχει καταλάβει ότι επείγονται αναπτυξιακές διαδικασίες, η κυβέρνηση ψάχνει τον επόμενο φόρο. Και η Υπηρεσία προπαγάνδας αναλαμβάνει να πουλήσει τις εικονικές αναπτυξιακές διαδικασίες στους πληβείους.

Στην αρχή είχαμε το Ελληνικό. Μέρα και νύχτα ακούγαμε και διαβάζαμε για μεταμοντέρνους αρχιτέκτονες, βαθύπλουτους εμίρηδες και πανίσχυρα funds που θα έσπερναν δισεκατομμύρια στην πίστα του αεροδρομίου. Μετά ανακαλύφθηκε ο Αστακός. Το γραφικό λιμανάκι έγινε διάσημο. Στις προβλήτες του σφάζονταν το διεθνές κεφάλαιο για μια θέση στον Ελληνικό αναπτυξιακό παράδεισο του κ. Παπανδρέου. Ακολούθησε ο εμίρης του Κατάρ. Μια καλή ανασκόπηση των συναλλαγών του με την ελληνική κυβέρνηση, θα μπορούσε να ανταγωνιστεί με σθένος τα τουρκικά σίριαλ. Αφού πρώτα έκανε το φοβερό φακιρικό κόλπο να μετατρέψει δυο χρεοκοπημένα μαγαζάκια σε έναν ευρωπαϊκό τραπεζικό κολοσσό, αποφάσισε μετά να στηρίξει και την Οικογένεια, σπαταλώντας μερικά εκατομμύρια πετροδολάρια για μια παράγκα που είχε χαριστεί πριν λίγα χρόνια από το κράτος.

Το τελευταίο επεισόδιο της Υπηρεσίας ήταν η επίσκεψη των Γερμανών ‘’επενδυτών’’. Πράγματι η επιχειρηματική αφρόκρεμα της Γερμανίας αποφάσισε να ρίξει μια ματιά στο τελευταίο της απόκτημα. Όλη η ιστορία αυτή μοιάζει με τον τοκογλύφο που έχει κατασχέσει το οικοπεδάκι ενός φουκαρά και πάει να δει τι μπορεί να κάνει με δαύτο, για να του φέρει πίσω λίγα από τα χρήματα που έχασε.

Κοιτώντας πίσω από τη βιτρίνα, σκίζοντας το περίτεχνο περιτύλιγμα της Υπηρεσίας, το προϊόν είναι σκάρτο. Σαν μία Πόρσε με μηχανικά μέρη από Λάντα. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι στην παρούσα φάση δεν πρόκειται να γίνει καμία σοβαρή επένδυση στην Ελλάδα, όχι γιατί η χώρα μας δεν είναι ανταγωνιστική ή ελκυστική, αλλά για τον απλούστατο λόγο ότι υπάρχουν σοβαρές εκκρεμότητες τις οποίες η κυβέρνηση διαιωνίζει, αντί να λύνει:
  • Ο πλανήτης βουίζει για επικείμενη χρεοκοπία. Κανένας δεν επενδύει σε ένα κράτος που πρόκειται να πτωχεύσει. Περιμένει πρώτα την ολοκλήρωση της διαδικασίας
  • Στο μυαλό πολλών επενδυτών, ακόμα και αν ακούγεται ακραίο, στο τέλος αυτής της πορείας η Ελλάδα αποπέμπεται από το ευρώ. Το δήλωσε απερίφραστα και ο επικεφαλής της ένωσης των γερμανικών τραπεζών. Συνεπώς κανείς δεν πρόκειται να επενδύσει σε ευρώ για να εισπράξει σε υποτιμημένες δραχμές. Θα περιμένει πρώτα μια βιώσιμη λύση
  • Το τραπεζικό σύστημα της χώρας βρίσκεται υπό καθεστώς ελεγχόμενης χρεοκοπίας και υπό διεθνή λογιστικό έλεγχο (Blackrock). Ως συνέπεια της κατάστασης αυτής και της έλλειψης ρευστότητας που συνεπάγεται, η ελληνική αγορά υποχρηματοδοτείται, άρα κανένας δεν πρόκειται να επενδύσει σε μια αγορά που παρουσιάζει διαρκή ύφεση. Θα περιμένει πρώτα μια λύση στο κεφαλαιακό πρόβλημα των τραπεζών.
  • Το φορολογικό σύστημα αλλάζει κάθε δύο εβδομάδες. Κανένα business plan δεν μπορεί να συμπεριλάβει τέτοιου είδους ανωμαλίες
  • Η εγχώρια αγορά παρουσιάζει ένα επικίνδυνο φαινόμενο: Υπερχρέωση των νοικοκυριών σε συνδυασμό με μειώσεις αποδοχών και αύξηση φορολογίας. Κανένας επενδυτής δεν πρόκειται να απευθυνθεί σε μια αγορά που γονατίζει κάτω από ασήκωτα βάρη. Θα περιμένει πρώτα μια λύση που θα απελευθέρωνε κάποιες καταναλωτικές δυνάμεις
  • Από όλες τις γκάφες της κυβέρνησης, η πλέον αντιαναπτυξιακή είναι η θέσπιση δρακόντειων τεκμηρίων διαβίωσης. Στο επόμενο φορολογικό νόμο, θα αποτελεί τεκμήριο ακόμα και η έξοδος στην ταβέρνα (ελπίζω να μη νε διαβάζει ο κ. Βενιζέλος., γιατί του βάζω ιδέες). Κανένας δεν πρόκειται να επενδύσει σε μία αγορά στην οποία τιμωρείται η κατανάλωση (αντί να πριμοδοτείται) 
γράφει ο Κακοφωνίξ
από το antinews

Φτάνει πια ρε υποτελή γιουσουφάκια της Τρόικας!

Ορθώστε επιτέλους το ανάστημά σας!

Εσείς οι 154 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ πως αντέχετε να κοιτάτε τον εαυτό σας στο καθρέφτη;

Δεν φοβάστε μην πεταχτεί ένα χέρι από μέσα και σας αρχίσει στα χαστούκια;

Δεν τρέμετε τις νύχτες που κοιμάστε μην μπουκάρουν στις κρεβατοκάμαρές σας οι κολασμένες ψυχές των Ελλήνων και σας κατασπαράξουν;

Πως μπορείτε να βουλιάζετε τη χώρα στην... εξαθλίωση όταν είναι προφανές το αδιέξοδο της συνταγής;

Γιατί δε μπορείτε να δείτε βρε νάνοι της Ιστορίας λίγο πιο πέρα από τη πάρτη σας και τις οικογένειές σας τα δράματα της διπλανής πόρτας;

Ποιος σας δίνει το δικαίωμα να λεηλατείτε τις ζωές μιας ολόκληρης γενιάς;

Ποιος σας βεβαιώνει ότι θα συνεχίσετε ατιμώρητοι τον δολοφονικό σας κρεσέντο;

Ποιος;

Followers