Ράκος αποκαθημένης…

Θυμάστε μήπως εκείνον το δεληκανή υπουργό κι εκείνον το στρουμπουλό πρωθυπουργό, της προηγούμενης κυβέρνησης, που δεν ήξεραν ότι το νόμιμο δεν είναι και ηθικό; Την αλήθεια και πραγματικότητα αυτή «αγνοούν», ασφαλώς, πολύ περισσότερο οι τωρινοί στρουμπουλοί και δεληκανήδες ασύδοτοι, σε βάρος του λαού, λήσταρχοι και ξεπουλητάδες, σε βάρος της πατρίδας μας, πολυπρονομιούχοι αφεντάδες! Που φτάνουν στο σημείο, τόσο αυτοί, όσο και τα υπηρεσιακά ή τα δημοσιογραφικά τους φερέφωνα, ν’ αντιμετωπίζουν την απεγνωσμένη άμυνα του λαού απέναντι στο όργιο της κανιβαλικής τους αυθαιρεσίας με τη λάσπη της παρανομίας.

Είναι παράνομοι, λένε, για παράδειγμα, αυτοί, που, εκεί στη Βέροια, επανασυνδέουν το... ηλεκτρικό ρεύμα, στις φτωχές οικογένειες, που τους το έκοψε η ΔΕΗ, επειδή αδυνατούσαν να το πληρώσουν. Κι ακόμη ήταν παράνομοι οι έφεδροι καταδρομείς, που την 1η Οκτωβρίου πήγαν να καταθέσουν στεφάνι στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Κλπ, κλπ, κλπ… Ενώ η επίδειξη βαρβαρότητας και κτηνωδίας σε βάρος του λαού, που διαμαρτύρεται, για την καταλήστευσή του, είναι καθόλα νόμιμη…

Και ασφαλώς είναι απειράριθμα τα παραδείγματα, που, επιβεβαιώνουν, στις μέρες μας, το γεγονός ότι η νομιμότητα έχει, κατά κανόνα, ταυτιστεί με τον αμοραλισμό, το πλιάτσικο, την απανθρωπιά, την προδοσία…. Που σημαίνει ότι οι νόμοι, για παράδειγμα, που στηρίζουν το τοκογλυφικό τραπεζικό καθεστώς είναι εγκληματικοί. Γιατί, στην πραγματικότητα, οι νόμοι και οι άνθρωποι, που σπρώχνουν τους συνανθρώπους τους στην απόγνωση και την αυτοκτονία, ουσιαστικά τους δολοφονούν.

Αλλά δολοφονική, κατά κανόνα, είναι και η νομιμότητα, που στηρίζει, στο σύνολό του, το απάνθρωπο και τοκογλυφικό, στη βάση του, καπιταλιστικό καθεστώς.Οι νομοθέτες του οποίου δεν έχουν καμιά σχέση με τη λογική και τη σοφία πάνω στην οποία έχει οικοδομηθεί, δια μέσου των αιώνων, ο ελληνικός πολιτισμός. Η οποία σοφία, όπως είναι γνωστό, στην περίπτωση του Σόλωνα, έφτασε μέχρι τη λυτρωτική λύση της σεισάχθειας.

Για να μην πάμε και στο Ευαγγέλιο, που καταδικάζει απερίφραστα αυτού του είδους τη νομιμότητα. Τη νομιμότητα της πολύμορφης αρπαγής και της πολυεπίπεδης, ενορχηστρωμένης, απάτης και υποκρισίας. Ακόμη και ο προφήτης Ησαΐας, οχτακόσια χρόνια προ Χριστού, χαρακτηρίζει αυτού του είδους τη νομιμότητα ως βρώμικο κουρελόπανο («ράκος αποκαθημένης»).

Βέβαια ο Χριστός χλευάζει την απύθμενη υποκρισία των υπερασπιστών της πανάθλιας αυτής νομιμότητας. Η οποία έχει ταυτίσει την κακουργία με τη νομιμότητα κι από το άλλο μέρος την ανθρωπιά και την ευεργεσία με την παρανομία και το έγκλημα. Επισημαίνει ακόμη ο Χριστός ότι, σε κάθε περίπτωση, υπέρτατος νόμος είναι ο άνθρωπος. Και, συνεπώς, νόμιμο είναι ο, τι υπηρετεί τον άνθρωπο. Ενώ ο, τι τον υπονομεύει είναι παράνομο και εγκληματικό. Και είναι προφανές ότι, για να μη μολυνθεί το κοινωνικό σύνολο απ’ τις «επικίνδυνες» και «ολέθριες» αυτές αντιλήψεις και ιδέες του Χριστού, τον σταύρωσαν μεταξύ των κακούργων. Οι νομιμόφρονες κακούργοι της εποχής του.

Όπως ακριβώς κάνουν και οι ομόφρονες και ομογάλακτοι των τότε φαρισαίων σύγχρονοι νομοθέτες και νομιμόφρονες….
Που δολοφονούν και σταυρώνουν την Ελλάδα και τους Έλληνες.
γράφει ο παπά Ηλίας

από το ΥΠΕΡΒΑΣΗ

Κουφιοκεφαλάκης

Ο εκπρόσωπος Τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας κ. Κοκκαλάκης -απαντώντας σε έρευνα της οργάνωσης «Δημοσιογράφοι χωρίς σύνορα» για τις επιθέσεις αστυνομικών κατά δημοσιογράφων- είπε ότι «όταν ένας αστυνομικός βλέπει έναν δημοσιογράφο μπροστά του -όχι συγκεκριμένα αυτόν που βρίσκεται εκεί- αλλά μόνη η παρουσία του δημοσιογράφου μπορεί να του θυμίσει συναισθηματικά καταστάσεις και περιπτώσεις που έτυχε άδικης μεταχείρισης από τα Μέσα Ενημέρωσης».

Δηλαδή, σύμφωνα με τον κ. Κοκκαλάκη, οι αστυνομικοί δρουν συναισθηματικά όταν... βλέπουν έναν δημοσιογράφο και τον πλακώνουν στο ξύλο επειδή τους θυμίζει κάποιους άλλους δημοσιογράφους.

Άρα, τα ΜΑΤ μπορεί να χτυπάνε τους διαδηλωτές επειδή τους θυμίζουν έναν δάσκαλο – που τους έλεγε συνέχεια «στουρνάρια»-, μια παλιά τους γκόμενα ή την πεθερά τους.

Θέλω να πω στον κ. Κοκκαλάκη πως αυτό μπορεί να συμβεί και στους πολίτες. Δηλαδή, όταν βλέπουν έναν αστυνομικό -οποιονδήποτε αστυνομικό- να βλέπουν στο πρόσωπό του τον Κορκονέα.

Οπότε, αν κάποιοι πολίτες τσακίσουν στο ξύλο έναν αστυνομικό, φαντάζομαι πως ο κ. Κοκκαλάκης θα τους κατανοήσει, αφού θα έχουν πλακώσει στα μπουνίδια έναν αστυνομικό που τους θυμίζει έναν καταδικασμένο δολοφόνο.

Η χούντα έχει τον Κουφιοκεφαλάκη της.
Υ.γ. Τα ΜΑΤ χτύπησαν τον Λουκάνικο επειδή τους θύμισε τον Ραν Ταν Πλαν!

γράφει ο Πιτσιρίκος

Ακριβή μου ασφάλεια

Δεν ξέρουμε τι ορίζει ως «ανεύθυνο» ο κ. Χρήστος Παπουτσής, όμως η έκκλησή του προς συντρόφους υπουργούς «να μην εμφανίζουν πλεόνασμα ανευθυνότητας» μόνο μειδιάματα μπορεί να προκαλέσει. Αν καταλάβαμε καλά θεωρεί σοβαρό και υπεύθυνο όποιον αποδέχεται σιωπηρά τους απεχθείς όρους του Μνημονίου. Ο ίδιος έχει επιλέξει τη σιωπή και την υπακοή στη βιαιότητα κατά των πολιτών. Μοιάζει άνετος με τη φορολογική βία, μοιάζει άνετος με την οικονομική επίθεση στην τρίτη ηλικία, μοιάζει άνετος με τις περικοπές. Δεν ξέρουμε πότε απέκτησε αυτή την άνεση, όμως ξέρουμε ότι επεκτείνεται και στο πεδίο της αληθινής μάχης. Επί των ημερών του η αστυνομία έχει ρίξει τόσο ξύλο ώστε να αναιρείται το ίδιο του το βιογραφικό.

Ο υπουργός Ξυλοκοπήματος Πολίτη έδωσε...μερικά εκατομμύρια ευρώ για να ρίξει δακρυγόνα σε πορείες. Δεν μπορεί να πείσει κανέναν ότι τα βλαβερά πολεμοφόδια απώθησαν ατάκτους των Εξαρχείων. Πρόκειται για δακρυγόνα που έπεσαν στα κεφάλια απλών πολιτών οι οποίοι έκαναν το λάθος να διαμαρτυρηθούν για τη μοίρα τους, πρόκειται για θυμωμένους πολίτες που διά της φυσικής παρουσίας τους έστειλαν στην κυβέρνηση ένα μήνυμα ανησυχίας. Τα παράλογα έξοδα του υπουργείου αφορούν εν πολλοίς και τις μετακινήσεις αστυνομικών από πόλη σε πόλη. Ακούγονται διάφορα νούμερα: τόσα εκατομμύρια για τα χημικά, άλλα τόσα για τις υπερωρίες και τα μεταφορικά. Εκατομμύρια ευρώ εναντίον πολιτών που στην πλειονότητά τους θέλησαν να παραστούν ειρηνικά σε μια συγκέντρωση. Ακόμη και αν ορισμένοι έχουν τη διάθεση να ξεκινήσουν αυγοπόλεμο, η στάση της αστυνομίας υπήρξε ανεπίτρεπτη και, για να μην ξεχνιόμαστε, υπερβολικά σπάταλη.

Η πολιτική του κ. Παπουτσή επικεντρώθηκε στην καταστολή των διαδηλώσεων και στην προστασία των υψηλών προσώπων. Ας ανακαλέσουμε λοιπόν όσα υποσχέθηκε πριν από μισό χρόνο για το κέντρο της Αθήνας. Από τα μειδιάματα περνάμε στα χάχανα. Θα έβγαζε στον δρόμο, έλεγε, ειδικά κλιμάκια, με ειδικούς φρουρούς, ειδικά σκυλιά, ειδικούς εφοριακούς, θα έδιωχνε το παραεμπόριο, θα μείωνε τις αρπαγές, τις διαρρήξεις, θα αύξανε τις περιπολίες.

Τι έχει γίνει έκτοτε; Κάθε απατεωνάκος που σέβεται τον εαυτό του κουβαλάει και από ένα καλάσνικοφ. Δεν υπάρχει γωνιά στην Ελλάδα όπου να νιώθει κανείς ασφαλής αφού κάθε λεπτό της ημέρας κάποιος πυροβολεί, ληστεύει, απειλεί. Έχουμε φτάσει στο σημείο να χρειάζεται κάθε οικογένεια τον δικό της φρουρό αλλά για να φτάσουμε ως εκεί, υπήρξε μια επιδεικτική αδιαφορία των αρχών απέναντι σε οτιδήποτε σχετιζόταν με την ασφάλεια των απλών ανθρώπων. Τα εγκλήματα της καθημερινότητας όχι μόνο μένουν ατιμώρητα αλλά δεν γίνονται καν αντικείμενο έρευνας. Η αστυνομία δεν κυνηγάει τον κλέφτη απλά καταγράφει τα ανδραγαθήματά του.

Σε ένα πράγμα ήταν συνεπής ο κ. Χρήστος Παπουτσής: υπήρξε διακριτικός και σιωπηλός. Καλά έκανε.
Όσο μιλάει, εκτίθεται.
γράφει η Λώρη Κέζα

από το ΒΗΜΑ