Η ελληνική δυναστική κομματοκρατία “συστημικός κίνδυνος” για την Ευρώπη και τον κόσμο

Η απόφαση του Γ.Παπανδρέου να διεξαγάγει δημοψήφισμα δεν υπαγορεύθηκε από δημοκρατική ευαισθησία. Αποβλέπει στον εκβιασμό της κοινωνίας. Την οποία αφού έστησε στο χείλος του γκρεμού την απειλεί ότι θα την πυροβολήσει εάν δεν αυτοκτονήσει.

Ο Γ.Παπανδρέου κέρδισε τις εκλογές με απάτη διακηρύσσοντας ότι “λεφτά υπάρχουν”, ενώ γνώριζε ότι η χώρα ευρίσκετο ένα βήμα πριν από το αδιέξοδο, έχοντας επί μακρόν, με συστηματικό τρόπο, λεηλατηθεί ο δημόσιος πλούτος και το κράτος διαφθαρεί από την πολιτική τάξη.

Ως πρωθυπουργός, για πολλούς μήνες, δεν...έπραξε το παραμικρό για να προλάβει τη συμφορά, κάνοντας έτσι αναπόφευκτη την υπαγωγή της στη διεθνή επιτροπεία υπό την τρόικα. Αλλά και καθόλη τη μετέπειτα περίοδο έως σήμερα, πολιτεύθηκε ως κατακτητής επί της κοινωνίας, μετακυλίοντας σ’αυτήν το σύνολο των βαρών που συσσώρευσε η πολιτική τάξη. Μοναδική του μέριμνα ήταν να διατηρήσει ατόφιους τους πυλώνες του δυναστικού και διεφθαρμένου κράτους, τα προνόμια της πολιτικής τάξης και των συμμάχων της.

Στο διάστημα αυτό όχι μόνο δεν ελήφθησαν μέτρα για τη μεταρρύθμιση του κράτους, αλλά και βάθυνε η διαφθορά, διευρύνθηκε η φοροδιαφυγή, η ευνοιοκρατία και η αναποτελεσματικότητά του. Είναι χαρακτηριστικό ότι το σώμα της νομοθεσίας που συντηρεί τη διαπλοκή και τη διαφθορά, αντί να μειωθεί, ενισχύθηκε. Ακόμη και τα κραυγαλέα και ομολογημένα σκάνδαλα συγκαλύφθηκαν. Κανένας πολιτικός δεν προσήχθη στη δικαιοσύνη. Ούτε ο πιο ευφάνταστος κακοποιός δεν θα είχε στήσει τόσα συνταγματικά, νομικά και πραγματικά αναχώματα, προκειμένου να προστατευθεί από τις ανομίες του, όσα η πολιτική τάξη της χώρας. Η κοινωνία έχει αναδειχθεί σε μείζονα εχθρό της πολιτικής τάξης. Και η κοινωνία την έχει στοχοποιήσει ως την μείζονα αιτία της δυστυχίας της. Μια πολιτική τάξη που δεν διαθέτει την παραμικρή νομιμοποίηση στην κοινωνία δεν μπορεί να εκπροσωπεί τη χώρα.

Η πολιτική Ευρώπη επέλεξε δυστυχώς να στηριχθεί και να στηρίξει την ηγεσία αυτή για τη διαχείριση της κρίσης, βλάπτοντας την ελληνική κοινωνία, χωρίς να αναλογισθεί ότι αργά ή γρήγορα θα εκκαλείτο να καταβάλει το τίμημα. Η ελληνική κοινωνία, αντιμέτωπη με τις καταστροφικές συνέπειες της κρίσης, σε κατάσταση ασφυξίας, με τη βεβαιότητα ότι δεν διαγράφεται στον ορίζοντα καμία προοπτική εξόδου από την κρίση, παρά τις πρωτοφανείς θυσίες στις οποίες υπεβλήθη, οδηγήθηκε στη διαμόρφωση ενός εκρηκτικού μίγματος επιθετικής συμπεριφοράς κατά της πολιτικής τάξης, ιδίως κατά της κυβέρνησης. Η τελευταία, επέλεξε με προκλητικό τρόπο την καταστροφή της χώρας, από την απαλλοτρίωση του προνομίου της ιδιοποίησης του δημόσιου αγαθού, το οποίο εμμένει να διατηρεί ατόφιο μέχρι και σήμερα. Το αδιέξοδο αυτό έγινε πασιφανές όταν κατά την εθνική εορτή της 28ης Οκτωβρίου, η κοινωνία κατέβασε από τις εξέδρες των επισήμων τους πολιτικούς, συμπεριλαμβανομένου και εκείνου του μικρού ανθρώπου που έστησε η πολιτική τάξη στην προεδρία της πολιτείας.

Η απόφαση του Γ.Παπανδρέου να διεξαγάγει δημοψήφισμα δεν υπαγορεύθηκε από δημοκρατική ευαισθησία. Αποβλέπει στον εκβιασμό της κοινωνίας. Την οποία αφού έστησε στο χείλος του γκρεμού την απειλεί ότι θα την πυροβολήσει εάν δεν αυτοκτονήσει.

Η πολιτική Ευρώπη οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες της, να συμπήξει συμμαχία με την ελληνική κοινωνία, να την βοηθήσει -βοηθώντας έτσι τον εαυτό της- να απαλλαγεί από τη δυναστική κομματοκρατία, η οποία είναι σε δυσαρμονία με το εθνικό – και το ευρωπαϊκό- συμφέρον. Να αντιληφθεί ότι η ελληνική πολιτική τάξη αποτελεί την πρωτογενή αιτία της ελληνικής κρίσης και, κατά τούτο, συνιστά “συστημική απειλή” εφεξής και για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και, όπως όλα δείχνουν, για τον κόσμο.

Όσο και αν για τα ευρωπαϊκά ήθη φαντάζει υπερβολικό, είναι επείγον να συνδράμει την ελληνική κοινωνία: (α) με την έκδοση διεθνούς εντάλματος για την σύλληψη του πρωθυπουργού και την προσαγωγή του στη δικαιοσύνη, για το ενσυνείδητο έγκλημα που διέπραξε σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας και, περαιτέρω, εναντίον της Ευρώπης. Η ευρωπαϊκή κοινότητα καλείται να πράξει αυτό που το ελληνικό Σύνταγμα απαγορεύει. Η σύλληψή του θα λειτουργήσει παραδειγματικά, ως καταλύτης, για να συνετισθεί το σύνολο της πολιτικής τάξης της χώρας, που διακατέχεται από την ίδια λεηλατική λογική. (β) επιλέγοντας να στηρίξει τη συγκρότηση μεταβατικής κυβέρνησης στη χώρα, αποκλειστικά από εξωπολιτικούς παράγοντες, με συγκεκριμένη εντολή την υπέρβαση του δυναστικού κράτους και την αποκάθαρση του πολιτικού συστήματος από τις πολιτικές συμμορίες που το λυμαίνονται.

Η ελληνική κοινωνία, μια κατά παράδοση και φύσει ευρωπαϊκή κοινωνία, αξίζει τη συμπαράσταση αυτή. Για το συμφέρον της ίδιας της πολιτικής Ευρώπης. Πολλώ μάλλον, αφού η εναντίωση της κοινωνίας στην πολιτική τάξη και, ειδικά, στην κυβέρνηση της χώρας, δεν στοιχειοθετεί την επιλογή της υπέρ της χρεωκοπίας, της εξόδου από το ευρώ και φυσικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στο δίλημμα αυτό σπρώχνει την ελληνική κοινωνία ο τυχοδιωκτισμός του Γ. Παπανδρέου, δεν την αντιπροσωπεύει.
γράφει ο Γεώργιος Κοντογιώργης

από το Κοσμοσύστημα

Οι απλές λύσεις είναι λύσεις που ανταποκρίνονται καλύτερα στην πολυπλοκότητα των αντίστοιχων προβλημάτων

Άκουσα και διάβασα διάφορα πριν καταλήξω στα δικά μου συμπεράσματα και ομολογώ πως δεν είναι όντως εύκολο να είναι κάποιος βέβαιος για όποια συμπεράσματα και αν βγάλει, όσο αντικειμενικός και να θέλει να είναι.

Προσωπικά πιστεύω πως το πρόβλημά στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι τα άθλια δημοσιονομικά ή η οικονομική κρίση. Το πρόβλημα έχει όνομα και επίθετο και λέγεται Γεώργιος Α. Παπανδρέου. Για να καταλήξω λοιπόν σε μια λύση σχετικά με αυτό το πρόβλημα, έλαβα υπόψη την συμβουλή: «Μη περιπλέκεις τα πράγματα !… Φαντάσου τις απλούστερες λύσεις…»

Και αυτό ακριβώς έκανα…

Έλαβα λοιπόν υπόψη όλα όσα είναι γνωστά για το συγκεκριμένο πρόσωπο, τις οικογενειακές του καταβολές, τις συνήθειές του και τις πολιτικές του πράξεις όλα αυτά τα χρόνια που είναι στα πράγματα. Χωρίς να έχω εξειδικευμένες γνώσεις στον τομέα της ψυχανάλυσης, με απλή ανθρώπινη αξιολόγηση, κατέληξα στο συμπέρασμα, πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος, είναι ένα τραγικό άβουλο πλάσμα. Το μοντέλο του ανθρώπου που επιδιώκει να κατασκευάσει η Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Αυτά είναι τα «προσόντα» που του επέτρεψαν να κατέχει την θέση του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς επί σειρά ετών και αυτά είναι επίσης που τον έκαναν να γίνει το …πρόσωπο της ημέρας, για μια ακόμη φορά, μετά την τελευταία εξαγγελία, περί δημοψηφίσματος.

Το να προσπαθεί κάποιος να βρει συμβατικές λύσεις στο πρόβλημα «ΓΑΠ», μοιάζει σαν το ακόλουθο παράδειγμα:

Όταν η NASA άρχισε να στέλνει αστροναύτες στο διάστημα, ανακάλυψαν πως οι στιλογράφοι δεν δουλεύανε με βαρύτητα μηδέν, αφού η μελάνη δεν κατέβαινε για να γράψει.

Μετά 6 χρόνια ερευνών και με έξοδα που ανέρχονταν στα 12 εκατ. δολάρια, έφτιαξαν τελικά ένα στιλογράφο που δούλευε κάτω από μηδέν βαρύτητα, ανάποδα, μέσα στο νερό, σε οποιαδήποτε επιφάνεια και με θερμοκρασίες που κυμαίνονται από πολλούς βαθμούς υπό του μηδενός μέχρι τους 300 βαθμούς Κελσίου. Ένα αληθινά εντυπωσιακό επίτευγμα.

Αν είναι όμως να μπούμε και εμείς στη διαδικασία να λύσουμε το δικό μας –και όχι μόνο- πρόβλημα με αυτές τις μεθόδους, υπάρχει ο κίνδυνος να έχουμε γίνει στο μεταξύ …Ουγκάντα.

Ποια είναι όμως η λύση που έδωσαν οι Ρώσοι στο ανωτέρω διαστημικό πρόβλημα;

Αυτοί ακολούθησαν την ανωτέρω συμβουλή, αναζήτησαν δηλαδή μια απλούστερη λύση: Χρησιμοποίησαν μολύβια!

Ποια είναι άρα η λύση στην οποία θα πρέπει να ανατρέξει ο ελληνικός λαός, για να σώσει την χώρα αλλά και την ανθρωπότητα;

Είναι πολύ απλό: Να ζητήσει να γίνει ένα τεστ νοημοσύνης στον πρωθυπουργό της χώρας!

Χωρίς πλάκα…

Έχουμε το δικαίωμα να αμφισβητήσουμε την νοητική ικανότητα του ανθρώπου αυτού να διαχειριστεί τα πράγματα που αφορούν την διακυβέρνηση της χώρας.

Μπορεί να αποτελέσει αυτό μια διεθνή πρωτοτυπία, αλλά θα είναι μια νέα πράξη ηρωισμού από πλευράς των Ελλήνων, διότι θα δείξει ότι δεν τρώμε κουτόχορτο και δεν είναι δυνατόν να δεχτούμε να μας κυβερνούν αχυράνθρωποι της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Αν οι Έλληνες τολμήσουν να προβούν μαζικά σε μια τέτοιου είδους πράξη, δηλαδή την αμφισβήτηση της ικανότητας του συγκεκριμένου ανθρώπου να κατέχει μια τέτοια θέση ευθύνης, τότε αυτό θα μπορούσε να ανατρέψει ό,τι μέχρι τώρα έχει υπογραφεί από αυτόν τον άνθρωπο και θα μπορέσει ίσως να οδηγήσει στην φυλακή και όλους αυτούς που τον χρησιμοποίησαν. Εντός και εκτός συνόρων.

Όσο έχουμε ακόμη καιρό, θα πρέπει να αποδείξουμε, πως δεν είναι ο ελληνικός λαός ανίκανος να διαχειρίζεται τα του οίκου του, αλλά ότι βρισκόμαστε υπό την ομηρία μιας συμμορίας, η οποία χρησιμοποιεί ένα άβουλο άτομο, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί η χώρα ως όχημα απόκτησης αθέμιτου κέρδους. Είναι προτιμότερο να οδηγήσουμε ένα άτομο σε «ανάκληση αυτοδιάθεσης» (Entmündigung, στα γερμανικά) παρά να χάσει μια ολόκληρη χώρα τα κυριαρχικά της δικαιώματα.

Αυτό είναι λοιπόν το δικό μου συμπέρασμα, και το βάζω εδώ ως δίλημμα προς τους νηφάλιους αναγνώστες.

Ας έχουμε πάντως υπόψη, πως οι Γερμανοί καραδοκούν και τρίβουν τα χέρια τους, οι υπόλοιποι λαοί μας παρακολουθούν έκπληκτοι, ενώ Βρετανοί και Αμερικάνοι γελούν εις βάρος μας!
Η τύχη μας είναι τώρα στα χέρια μας.

από το Alkimos archive

“Αυτοκτονία” Παπανδρέου

Η τάξη που επήλθε στο ευρωπαϊκό χάος πριν από μια εβδομάδα, δεν κράτησε για πολύ. Αντικαταστάθηκε από το ελληνικό χάος, το οποίο πυροδότησε η ακατανόητη απόφαση του Γ. Παπανδρέου να εξαγγείλει δημοψήφισμα.

Αντί να ξεκινήσει την εφαρμογή της σκληρής, από πλευράς κοινωνικών συνεπειών, συμφωνίας των Βρυξελλών, ο κος Παπανδρέου προσπαθεί να αναπαραστήσει την ένδοξη «έξοδο του Μεσολογγίου», που σημάδεψε την επανάσταση του 1821.

Η ανακοίνωσή του μεταβιβάζει στους Έλληνες πολίτες την πολιτική ευθύνη για διλήμματα του τύπου «δραχμή ή ευρώ», «ευρωζώνη ή περιθωριοποίηση», και «φτώχεια ή πείνα».

Με άλλα λόγια, πρόκειται για μια προσπάθεια του Παπανδρέου να αποφύγει τις αρνητικές επιπτώσεις για το ΠΑΣΟΚ, και να... ελαχιστοποιήσει την κριτική έναντι των μελών της κυβέρνησής του, εξασφαλίζοντας παράλληλα μια ψήφο εμπιστοσύνης, πείθοντας του βουλευτές του, ότι η ευθύνη δεν είναι πλέον δική τους.

Η ευθύνη τώρα είναι της κοινωνίας. Και πιο θα είναι το αποτέλεσμα; Βραχυκύκλωμα της κυβέρνησης, ατέλειωτες πολιτικές συζητήσεις στα ΜΜΕ, παντελής θεσμική παράλυση, και μια τεράστια αναστάτωση στην υπόλοιπη Ευρώπη, η οποία θα θέσει το λογικό ερώτημα: Ισχύει ακόμη η συμφωνία των Βρυξελλών ή όχι;

Μεταξύ των διάφορων σχολίων, έχει ακουστεί και αυτό περί πολιτικής ανωριμότητας, οπισθοχώρησης, και στρατηγικής απόφασης για διακοπή της διακυβέρνησης.

Το δημοψήφισμα θα αποτελέσει ένα παγκόσμιο αξιοπερίεργο, όχι τόσο διότι δεν θα τεθεί κάποιο συγκεκριμένο ερώτημα, όσο διότι δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιο πλαίσιο ή κάποια αναφορά, όσον αφορά στο περιεχόμενό του.

Ένα δημοψήφισμα μπορεί να εκτόνωνε την κατάσταση τον περασμένο Μάιο. Σήμερα δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια βόμβα Μολότοφ που θα εκραγεί στα χέρια της κυβέρνησης.

Μπορεί μάλιστα να θεωρηθεί και άκυρο, αν συμμετάσχει λιγότερο από το 40% του εκλογικού σώματος. Ακόμη όμως και αν το ποσοστό συμμετοχής είναι μεγαλύτερο, το αποτέλεσμα μπορεί να αγνοηθεί. Άλλωστε, οτιδήποτε εγκρίνεται με ποσοστό λιγότερο από το 55% του εκλογικού σώματος, δεν είναι δεσμευτικό αλλά απλά συμβουλευτικό.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Α. Σαμαράς συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και δήλωσε πως θα κάνει οτιδήποτε (θεσμικά) μπορεί για να σταματήσει αυτόν τον εκβιασμό, και να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές, που αποτελούν την μόνη λύση για ένα νομιμοποιημένο αποτέλεσμα.

Ο κος Παπανδρέου μπορεί να πάρει πίσω την απόφασή του, αλλά μάλλον δεν θα το κάνει, διότι έτσι θα εξαφανίζονταν ως πολιτικός αρχηγός. Εξάλλου, μάλλον πιστεύει πως θα μπορέσει να κερδίσει μια ψήφο εμπιστοσύνης, προφυλάγοντας τα νώτα του με ένα δημοψήφισμα, και επιταχύνοντας τις εξελίξεις.

Τα λάθη αυτής της κυβέρνησης, και οι ερασιτεχνισμοί της, έχουν νομιμοποιήσει την ρητορική της αριστεράς, δημιουργώντας ένα κλίμα κοινωνικής αναστάτωσης, αντίστοιχο με αυτό των γεγονότων του 1965.

Προφανώς πλησιάζουμε στο τέλος της ελληνικής μεταπολίτευσης, με την κυβέρνηση να ζει τις τελευταίες ημέρες της, αν όχι ώρες.

Όλα τώρα δείχνουν πως οι εκλογές αποτελούν τη μοναδική λύση που μπορεί να εγγυηθεί την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, και τη εφαρμογή των συμφωνιών που υπογράφτηκαν.

Η υψηλού κινδύνου πολιτική μανούβρα του πρωθυπουργού, καταστρέφει την κυβέρνησή του, και το δημοψήφισμα αποτελεί την πολιτική αυτοκτονία του.
γράφει ο Μιχάλης Αγγελόπουλος στο BBC

το είδαμε antinews

Πανικός στη σκέψη ότι θα αποφασίσει το “πειραματόζωο - Έλληνας”.

Και μόνο στο άκουσμα της προαναγγελίας του δημοψηφίσματος, ολόκληρο το σάπιο πολιτικό σύστημα, έντρομο τρέχει να ανατρέψει τον κ. Παπανδρέου. Πανικόβλητο το ελληνικό πολιτικό σύστημα, αλλά και οι ντόπιοι και ξένοι νταβατζήδες του, σπεύδουν να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό και να τον κρατήσουν μακριά από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Σε καμία περίπτωση δεν θέλουν το λαό να αναμιχθεί στα πόδια τους. Το «πειραματόζωο - Έλληνας» δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ερωτηθεί. Πρέπει να μείνει «πειραματόζωο» φοβισμένο και εύκολο αντικείμενο για εκμετάλλευση.

Μέχρι σήμερα, στην νεότερη πολιτική ιστορία της Ελλάδας, έγιναν μόνο επτά δημοψηφίσματα και μάλιστα τα δύο από αυτά, κατά τη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας. Το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα χρησιμοποίησε πάντοτε το λαό ως... «γλάστρα» μόνο κατά την ημέρα των εκλογών, κατά την οποία το μόνο που επιτυγχάνεται, είναι απλά το ανακάτεμα της τράπουλας μέσα στο ίδιο το πολιτικό σύστημα. Έτσι και σήμερα, ολόκληρο το πολιτικό σύστημα (όλα τα κόμματα και τα κρατικοδίαιτα παράσιτα που κινούνται στο παρασκήνιο) ζητούν μόνο εκλογές και όχι δημοψήφισμα. Δηλαδή μόνο ανακάτωμα στην πολιτικής τράπουλας και όχι να δοθούν αρμοδιότητες στο λαό. Θέλουν δηλαδή να διατηρήσουν την αυτονομία της εξουσίας τους απέναντι στην κοινωνία.

Δυστυχώς τόσο για το λαό, όσο και για τον κ. Παπανδρέου, τώρα είναι πλέον αργά. Το σύνθημα της ανατροπής του, έχει ήδη δοθεί. Όταν ήταν δυνατός, είχε κι αυτός το λαό «γραμμένο» και ζούσε με την έπαρση της ισοβιότητας. Τώρα, έγινε και ο ίδιος καμένο χαρτί και είναι πλέον άχρηστος στην πολιτικοοικονομική ολιγαρχία του τόπου.

Και δεν είναι μόνο ότι είναι αργά, είναι και ο τρόπος που ο κ. Παπανδρέου θέλει να χρησιμοποιήσει το δημοψήφισμα. Δεν θέλει να δώσει πραγματικά αρμοδιότητες στο λαό. Αν είχε τέτοιες δημοκρατικές προθέσεις θα το είχε κάνει από την αρχή. Θέλει απλά να χρησιμοποιήσει το δημοψήφισμα για να παραμείνει ο ίδιος στην εξουσία, βάζοντας εκβιαστικά και διχαστικά διλήμματα, αντί να ζητήσει μια νηφάλια και ψύχραιμη λαϊκή τοποθέτηση. Αν η πρόθεσή του ήταν πραγματικά δημοκρατική, τότε δεν θα μπορούσε να του πει κανείς τίποτα. Όμως τώρα βρήκαν την ευκαιρία για να εξαπατήσουν το λαό, αυτοί ακριβώς που θέλουν τον λαό φιμωμένο.

Τώρα πλέον θα πρέπει αναγκαστικά να γίνουν εκλογές, γιατί απλά ο κ. Παπανδρέου είναι πολιτικά επικίνδυνος, για πολλούς και ποικίλους λόγους.
Όμως, αμέσως μετά θα πρέπει να γίνει οπωσδήποτε δημοψήφισμα.
Ο λαός πρέπει να πάρει απόφαση ο ίδιος για το μέλλον του.

από το προεδρική δημοκρατία

Πρωθυπουργός ανεύθυνος και Εθνικά επικίνδυνος!!

από το τρελό κουνέλι

Γιώργο μην φύγεις, τώρα αρχίζει το γλέντι...

Κύριε Παπανδρέου

Μέχρι χθες ο λαός ανέχτηκε πολλά. Ανέχτηκε την πολιτική εξαπάτηση με το «λεφτά υπάρχουν». Ανέχτηκε να προσπαθήσεις και εσύ να μας σώσεις, έστω και αν άλλαξες από τις προεκλογικές σου υποσχέσεις, κατά 180 μοίρες. Αρχικά σου συγχώρεσε αυτό το πολιτικό ολίσθημα. Σου συγχώρεσε ακόμα και την επικαλούμενη από εσένα άγνοιά σου για τα οικονομικά της χώρας. Ανέχτηκε τα όσα έλεγες διεθνώς για τη χώρα και το λαό της και ακόμα,....αν και με δυσκολία, ανέχτηκε το μνημόνιό σου με την τρόικα, αφού υποσχέθηκες ότι πολύ γρήγορα, θα βγαίναμε από αυτό. Έτσι, ανέχτηκε επί δύο χρόνια, τα απανωτά αντιλαϊκά μέτρα, μέχρι που μας οδήγησες στην πτώχευση.

Ξέρεις κύριε Παπανδρέου τι άλλο μεγάλο έκανε αυτός ο υπομονετικός λαός; Ήταν έτοιμος ακόμα και να... δεχτεί την χρεοκοπία της χώρας που επέβαλαν προχθές οι Γερμανοί και ακόμα, με πολύ πάντως μεγάλη δυσκολία, ίσως και την επιτροπεία της τρόικας, μιας και κατάλαβε ότι το πολιτικό σας σύστημα είναι ανίκανο να κυβερνήσει την Ελλάδα.

Όμως κ. Παπανδρέου, έκανες ένα μοιραίο λάθος, το οποίο πλέον δεν σου το συγχωρεί κανείς και με τίποτα.

Υποτίμησες αυτόν τον λαό. Υποτίμησες την υπομονή του και την νοημοσύνη του. Αντί να επιστρέψεις από τις Βρυξέλλες πραγματικά συντετριμμένος, αντί να ζητήσεις συγνώμη για την αποτυχία σου, η οποία θα μας κοστίσει πολλά δισεκατομμύρια παραπάνω και πολλές δεκαετίες σκλαβιάς και αντί να πεις ότι τώρα το λόγο έχει ο λαός, εσύ προσπάθησες να ξεγελάσεις πολιτικά έναν ολόκληρο λαό, για μια ακόμα φορά και να εμφανιστείς και ως «νικητής» και από πάνω, για να μείνεις στην εξουσία. Νικητής, γιατί μας χρεοκόπησες! Αν είναι δυνατόν!!!

Αυτή η ενέργειά σου, πλήγωσε αφάνταστα τον ελληνικό λαό, ανεξαρτήτως κομμάτων. Πλήγωσε το φιλότιμό του και την νοημοσύνη του. Εξάντλησε την υπομονή του.

Κύριε Παπανδρέου, δεν έκανες την κατάλληλη κίνηση, την κατάλληλη στιγμή, χθες το βράδυ στο διάγγελμά σου, ώστε να παραδοθείς στη λαϊκή ετυμηγορία ή να αποχωρήσεις.

Τώρα, κ. Παπανδρέου είναι πολύ αργά.
Τώρα μην φύγεις, δεν χρειάζεται.
Τώρα αρχίζει το «γλέντι» του λαού…

από το προεδρική δημοκρατία, η φωτό από το greki-gr

Δεν υπάρχει... κάτι τον ποτίζουν!

Η προσφυγή στο ΔΝΤ είναι καταστροφή και πανηγύρισε που μας έβαλε στο ΔΝΤ…

Το μνημόνιο είναι σωτηρία και πανηγυρίζει για το 9ο μετά τη χθεσινή "νίκη" του...

Η αναπροσαρμογή, το «κούρεμα» είναι καταστροφή και πανηγυρίζει για το «κούρεμα»…

Τι άλλο θα δουν τα μάτια μας και θ’ ακούσουν... τ’ αυτιά μας;

Θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόµατί µου καὶ θύραν περιοχῆς περὶ τὰ χείλη µου...

από το sibilla

Η Ελλάδα γιορτάζει τις νίκες της ηττημένη

Η δραματική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα από ψυχολογικής πλευράς και όσον αφορά στο ηθικό του λαού καθιστά ουσιαστικά άνευ σημασίας τις αποφάσεις των Ευρωπαίων ηγετών, που, εντελώς απομυθοποιημένοι στα μάτια της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης, επιδίδονται σε οικονομικού περιεχομένου παζάρια, την ώρα που το πρόβλημα είναι βαθιά πολιτικό και οδηγεί στην διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η απώλεια του ηθικού και το γεγονός ότι... οι Έλληνες γιορτάζουν αυτές τις μέρες ηττημένοι τις νίκες τους κατά το Έπος του 1940, είναι το σοβαρότερο πρόβλημα, η πιο μεγάλη πληγή της χώρας, που δύσκολα θα επουλωθεί.

Ήταν από την αρχή βέβαιο – μόνο η ελληνική πολιτική τάξη δεν εννοεί να το καταλάβει – ότι ο ελληνικός λαός, κινούμενος μεταξύ εξουθένωσης και οργής, αν και προπαγανδιστικά καταβλήθηκε προσπάθεια να δοθεί έμφαση στο χθεσινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στην ουσία έχει χάσει εντελώς την ελπίδα του και δεν αισθάνεται ότι μπορεί να στηριχθεί κάπου για έξοδο από την άβυσσο.

Η εικόνα διάλυσης που παρουσιάζει η Ευρώπη, με μεγάλες χώρες, όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Βρετανία να έχουν βγάλει τα μαχαίρια επιβάλλεται της εικόνας σύγκρουσης με τους τραπεζίτες που θέλησαν χθες να εμφανίσουν ως κυρίαρχη από την Εσπερία.

Η χθεσινή νύχτα τρόμου, κατά την οποία οι πολιτικοί έκαναν οι ίδιοι διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές της Ελλάδας, προσπαθώντας να επιβάλουν τις απόψεις τους στους τραπεζίτες, προκειμένου να αποδεχθούν «κούρεμα» άνω του 50%, εμφανίστηκε ως μπρα-ντε-φερ μεταξύ της πολιτικής και της οικονομικής εξουσίας, αλλά στην ουσία ενίσχυσε την εικόνα διάλυσης και δυσαρμονίας σε όλα τα επίπεδα.

Η κ. Μέρκελ, μιλώντας στην γερμανικής Βουλή προκειμένου να αποσπάσει την έγκρισή της για την ενίσχυση του EFSF, δήλωσε πως στόχος είναι να μειωθεί ως το 2020 το έλλειμμα της Ελλάδας από 160% του ΑΕΠ που είναι σήμερα στο 120%.

Κάτι που πέρασε σχεδόν απαρατήρητο, είναι ότι οι πιστώτριες τράπεζες ζητούσαν εγγυήσεις προκειμένου να αποδεχθούν μια τόσο γενναία απομείωση του ελληνικού χρέους – αποτέλεσμα και αυτό των «σπουδαίων» αποφάσεων της 21ης Ιουλίου, που καταργήθηκαν πριν καν ξεκινήσει η εφαρμογή τους.

Άλλη μια «μεγάλη επιτυχία» της ελληνικής κυβέρνησης, τότε που πανηγύριζε, με το υπουργικό συμβούλιο να χειροκροτεί.

Όπως και να έχει το πράγμα, η χώρα βρίσκεται τόσο κοντά στην κοινωνική έκρηξη, που αυτό και μόνο θα ήταν αρκετό για να δώσουν οι Ευρωπαίοι λύσεις που δεν θα οδηγήσουν στην απόλυτη καταστροφή.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, μικρή σημασία έχει αν θα υπάρξει μικρή ή μεγάλη εποπτεία εκ μέρους της Κομισιόν, όπως ζήτησε χθες η κ. Μέρκελ, ή αν τελικά ο Χορστ Ράιχενμπαχ προσφέρει απλώς τεχνοκρατική βοήθεια ή είναι ένας «γκαουλάιτερ από το παρελθόν».

Ο ίδιος, κατά την χθεσινή συνέντευξη Τύπου, απέρριψε οποιαδήποτε σύνδεση με το παρελθόν.

Και σωστά. Μετά την αποχώρηση των Γερμανών, στη χώρα ανέλαβαν άλλοι γκαουλάιτερ…

Πολύ περισσότερο που ο πρωθυπουργός, παρά την… αγωνία, δεν άφησε πίσω τη Σοσιαλιστική Διεθνή, την οποία ετοιμάζεται να υποδεχθεί στην Κρήτη!

γράφει η Σοφία Βούλτεψη

από την Ελεύθερη Ζώνη

Για ποιά αξιοπιστία μιλάει ο Παπανδρέου;

Για αξιοπιστία μιλά ασταμάτητα ο Γ. Παπανδρέου και οι υπουργοί του. Ότι έχουμε ανακτήσει την αξιοπιστία μας στο εξωτερικό, ότι η Ελλάδα έχει πλέον «πρόσωπο» στο εξωτερικό και άλλα τέτοια τσιτάτα που ούτε οι ίδιοι δεν τα πιστεύουν.

Χαρακτηριστική είναι η έρευνα των Βιομηχάνων της Βορείου Ελλάδος που ούτε λίγο ούτε πολύ δείχνει ότι οι Έλληνες στο εξωτερικό αντιμετωπίζονται με τον χειρότερο τρόπο. Μπαταχτζήδες, αναξιόπιστους και κακοπληρωτές είναι ίσως τα λιγότερα κοσμητικά επίθετα που μας στολίζουν ενώ όσο πλησιάζει και το κούρεμα τόσο χειρότερη γίνεται η... κατάσταση.

• Η έρευνα που έγινε στους Έλληνες εξαγωγείς, την τελευταία ελπίδα της οικονομίας για ανάκαμψη δείχνει ότι πάνω από επτά στους δέκα (ποσοστό 72,8%) δηλώνουν ότι οι ξένοι προμηθευτές έχουν διαφοροποιήσει τους όρους πληρωμής. Δηλαδή:
• Πολλοί εξαγωγείς αναγκάζονται να προεξοφλούν άμεσα τις οφειλές τους προς τους ξένους (αλλά και προς τους Έλληνες) συνεργάτες τους, που δεν είναι πλέον ιδιαίτερα πρόθυμοι να προσφέρουν εκπτώσεις.
• Ερωτηθέντες αν οι δυσκολίες στις συναλλαγές τους με τους προμηθευτές οφείλονται στον πιστωτικό κίνδυνο της επιχείρησης ή της χώρας, πάνω από εννέα στους δέκα (92%) απάντησαν το δεύτερο.
• Το 82,1% διαπιστώνει γενικότερη αλλαγή της αντιμετώπισης των προμηθευτών απέναντι στην επιχείρησή τους, μετά την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης.
• Απαντώντας σε ερώτηση, σχετικά με το αν διαφοροποιήθηκαν -σε βάρος τους- οι όροι πληρωμής προς τους προμηθευτές τους την τελευταία διετία, το 72,8% των επιχειρηματιών απάντησε «ναι» για τους προμηθευτές εξωτερικού. Σε ό,τι αφορά τους προμηθευτές του εσωτερικού, το ποσοστό ήταν ακόμη υψηλότερο (75,3%).
• Σε ερώτηση αναφορικά με το αν συνεχίζουν να επιτυγχάνουν κάποιο ποσοστό έκπτωσης σε περίπτωση ολικής εξόφλησης της παραγγελίας τους, πάνω από τους μισούς (53,7%) απάντησαν «όχι» για τους προμηθευτές του εξωτερικού. Στην περίπτωση των προμηθευτών εσωτερικού, ωστόσο, σχεδόν το 70% των ερωτηθέντων απάντησε «ναι».
• Αναφορικά με το ποιες μεθόδους πληρωμής χρησιμοποιούν οι επιχειρήσεις σήμερα για την εξόφληση των προμηθευτών εξωτερικού, το 53,7% δήλωσε ότι κάνει άμεση προεξόφληση του 100% του ποσού. Ποσοστό 36%-37% δήλωσε ότι χρησιμοποιεί εξίσου τις μεθόδους προκαταβολής, ανοικτού λογαριασμού και πληρωμής έναντι φορτωτικών εγγράφων.

Θα πρέπει να είναι πολλοί περήφανοι στα οικονομικά και παραγωγικά υπουργεία μ’ αυτή την κατάσταση. Μια κατάσταση που είναι συχνή ακόμη και για τους Έλληνες τουρίστες στο εξωτερικό οι οποίοι αντιμετωπίζονται ως λαμόγια, κακοπληρωτές, αποτυχημένους, κλέφτες των χρημάτων των Ευρωπαίων και άλλα πολλά.

από το antinews

Ζήσε την δικιά σου πραγματικότητα και άσε εμάς ήσυχους!

Καλά, τι πίνει;

Απευθυνόμενος στον πρόεδρο της ευρωπαϊκής επιτροπής, Βαν Ρομπάι, ο ΓΑΠ δήλωσε: «Χρειάζονται ριζοσπαστικές αλλαγές και ο ελληνικός λαός θέλει αυτές τις αλλαγές όσο επώδυνες και αν είναι».

Δεν το είπε έστω πέρυσι, το είπε πριν λίγες μέρες στις 13 Οκτωβρίου. Είναι φανερό ότι... δεν ζει σε αυτή την χώρα, ούτε ίσως στην ίδια διάσταση με τον υπόλοιπο κόσμο.

Δεν τον ενδιαφέρει άλλωστε όπως είχε πει η αποδοχή του λαού. Έτσι έχει φτιάξει έναν δικό του φανταστικό κόσμο και κυβερνάει εκεί που τον αγαπάνε ότι κι αν κάνει. Το κακομάθανε το παιδί και έτσι όταν η πραγματικότητα δεν ταιριάζει με τις απόψεις του, τόσο το χειρότερο γι’ αυτήν…

από το antista/chef

Ο πρωθυπουργός δεν μπορεί πια, το ομολογεί πλέον και ο ίδιος

“Θα ήθελα πολύ να εγγυηθώ σε όλους μία άμεση λύση, μία καλύτερη ζωή σήμερα. Θα ήμουν ο ευτυχέστερος άνθρωπος του κόσμου αν μπορούσα να το κάνω. Αλλά δεν μπορώ”. Ποιος νομίζετε ότι τα λέει αυτά; Ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας σε συνέντευξή σήμερα στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα». Δηλαδή ομολογεί ο ίδιος αυτό που το σύνολο του ελληνικού λαού το γνωρίζει ήδη.

Σε άλλο σημείο λέει πάλι το γνωστό για τα περί μάχης που θα δώσει για να μην πτωχεύσει η χώρα, την ώρα που μάλλον ο ελληνικός λαός επιθυμεί την εδώ και τώρα πτώχευσή της και το ξεκαθάρισμα της σαπίλας.

Το αντιλαμβάνεστε φίλοι μας τι είπε ο πρωθυπουργός της χώρας; Μα αλήθεια, το αντιλαμβάνεστε;; Λέει δημόσια ότι... «θέλει αλλά δεν μπορεί» να εγγυηθεί μια καλύτερη ζωή στο λαό.

Δηλαδή ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας δηλώνει δημόσια ότι θα χειροτερεύσει η ζωή μας, την ώρα που ο ίδιος θα είναι ο πρωθυπουργός. Νομίζουμε ότι είναι η πρώτη φορά που ο κ. Παπανδρέου, δηλώνει δημόσια αδυναμία. Στην ουσία είναι σαν να εκλιπαρεί για την απόσυρσή του. Δεν τα κατάφερε τον Ιούνιο με τον Σαμαρά, το επαναφέρει και τώρα.

Κύριε Παπανδρέου, με όλο το σεβασμό στο πρόσωπό σας, μετά από αυτό δεν μπορείτε να παραμείνετε στο τιμόνι της χώρας. Δεν έχετε πλέον παρά να παραιτηθείτε. Και αν δεν το κάνετε εσείς θα πρέπει να το κάνουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να διασώσουν τη χώρα και το ΠΑΣΟΚ.

από το προεδρική δημοκρατία

Μαζέψτε τους άμεσα!

Κάθε άνθρωπος που έχει στοιχειώδη δυνατότητα αντίληψης καταλαβαίνει ότι αν κάποιος απειλεί σήμερα την δημόσια υγεία αυτός δεν είναι πρωτίστως τα σκουπίδια αλλά αυτοί που κατσικώθηκαν στην κυβέρνηση.

Ήδη οι πολιτικές τους κατεδαφίζουν την δημόσια υγεία, σπέρνουν την κατάθλιψη, απειλούν με διακοπή ρεύματος τους φτωχούς ανθρώπους και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για πραγματική κατάρρευση της υγείας του κόσμου. Αυτοί λοιπόν είναι τα σκουπίδια που μας απειλούν και πρέπει να πάνε άμεσα στην... χωματερή.

από το antista/chef

Ποιο 2004 κύριε Βενιζέλε; στα επίπεδα ζωής του 1904 μας πάτε!

Ο κ. Βενιζέλος έκανε λόγο σήμερα μετά το τέλος των συνομιλιών με τους τροϊκανούς, ότι είναι εξαιρετικά δυσάρεστο και προβληματικό, μια χώρα να αναγκάζεται να προσφύγει σε διεθνή οργανισμό για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα χρέους της, ώστε να αποφύγει τη πτώχευση και να διαφυλάξει το επίπεδο ζωής των πολιτών της. Επεσήμανε δε ότι μέχρι το τέλος του 2012, η ύφεση θα είναι (αθροιστικά) μείον 15% και (έτσι, όπως είπε) γυρίζουμε στα επίπεδα ζωής του 2004!

Σχόλιο: όχι στα επίπεδα ζωής των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, αλλά στα επίπεδα ζωής των Ολυμπιακών Αγώνων του... 1904 θα μας επιστρέψει -μάλλον ξεπαστρέψει- η κυβέρνηση!

από το taxalia

Η “περηφάνεια” του ΓΑΠ...

Ο «Παπανδρεϊσμός» θα μείνει στην Ιστορία ως το χειρότερο κεφάλαιο, ή τουλάχιστον ένα από τα πέντε χειρότερα, στην ελληνική ιστορία. Ίσως και στην ευρωπαϊκή, γιατί ο γιος του Ανδρέα κοντεύει, σε συνδυασμό με την Merkel (τα δυο άκρα ανίκανων και επικίνδυνων «ηγετών»), να διαλύσει την Ευρώπη (διαλυμένη ποτέ ενωμένη). Μετά την άνευ όρων (ο Jeffrey έχει υπογράψει, ειδικά στους Γερμανούς, «λευκή επιταγή») παράδοση στο Βερολίνο και το Παρίσι, ο προδότης Quisling «πρωθυπουργός» των τοκογλύφων προσκυνάει ΚΑΙ τον αντικαγκελάριο της Γερμανίας, τον Βιετναμέζο Phillip Roesler (άλλος ένας, ας πούμε Ευρωπαίος, «φιλέλληνας» με σχέδιο τύπου Marshall και Schuman για την χρεοκοπία της Ελλάδας).

Μάλιστα του μιλά με περηφάνια για τα «επιτεύγματά» του…
Μισθοί, συντάξεις, επιδόματα τέλος, αντικαθίσταται με ελεημοσύνη, ίσα-ίσα για την μετάβαση στην εκκλησία για το συσσίτιο, ανεργία, χαράτσια, φόροι α λα τούρκα, ακρίβεια, εγκληματικότητα, λαθρομετανάστευση, ναρκωτικά, βιασμοί, δολοφονίες, ποινικοποίηση ουσιαστικά της ιδιοκτησίας, ακρίβεια, αναληθή στοιχεία προϋπολογισμών (για 2-3 έτη τουλάχιστον), «μαγειρεμένα» ελλείμματα και χρέη (ύψος ακριβές για το 2009 ακόμα δεν έχουμε), σπάταλο κράτος, προνόμια πολιτικών, πολυτελής διαβίωση ακόμα, με αστυνομικούς να φυλάνε αυτούς, και κάτι άλλους «σπουδαίους», και να βαράνε ως και ανήλικα παιδιά, μαζί με κουκουλοφόρους, φοροδιαφυγή, απάτη, νέο κύμα μετανάστευσης Ελλήνων, διαλυμένη παιδεία, υγεία, ασφάλιση, ΜΜ"Ε" γκεμπελόσκυλα ή πιστά στην τσόντα και την κλειδαρότρυπα και την σάχλα…

Μαζί με τα ψέματα πριν αναλάβει «πρωθυπουργός» το 2009 για μονόδρομους (η Κύπρος γιατί ρε πήγε Ρωσία που έχει πρόβλημα και εσύ τον Putin τον έγραψες από μακριά γιατί βαράει-και η ΕΕ πονάει όποτε την ακουμπάει-;), Ιθάκη, λεφτά και όσα είπε για όχι νέα μέτρα και τα πανηγύρια μετά τα μνημόνια, το μεσοπρόθεσμο, τον εφαρμοστικό νόμο, τα πολυνομοσχέδια, την σύνοδο της 21ης Ιουλίου (που θα αλλάξει, για να ικανοποιηθεί ο von Schauble) και το… 100ετες ομόλογο (δηλ. από 40 χρόνια με την σύνοδο θα τελειώσει ο Διεθνής Έλεγχος σε 100, όπως στον ΔΟΕ του 1898) εμάς μας έχεις κάνει όχι περήφανους αλλά Τούρκους (όχι στην δουλειά, που ήθελε ο Πάγκαλος) στα νεύρα και στην διάθεση για βία όταν σε βλέπουμε στην τηλεόραση.

Η περηφάνια είναι κάτι που ΔΕΝ έχει ΚΑΝΕΝΑΣ Παπανδρέου. ΔΕΝ μαθαίνεται, ούτε κληρονομείται όπως το όνομα και, δυστυχώς, το αξίωμα Γιωργάκη. Αυτή την έχουν όσοι και όσες άφησες στην ψάθα και τους έχει βρίσει και ο τελευταίος κόπανος σε Γερμανία, Τσεχία, Αγγλία, Ολλανδία, Φιλανδία, Σλοβακία, Αυστρία για την ώρα. Αν ήσουν Έλληνας και αναλάμβανες το χάλι του 2009 θα αρνιόσουν εκείνο το χρέος και θα ΑΠΑΙΤΟΥΣΕΣ διαγραφή του. Δεν θα σιγόνταρες την χολή της Merkel για τεμπελιά, διακοπές.

Με το 1ο εξώφυλλο τύπου FOCUS ή BILD, STERN, SPIEGEL, DE WELT κλπ. οι δημοσιογράφοι θα έκαναν καταναγκαστικά έργα και δεν θα συνέχιζαν να βεβηλώνουν τον Παρθενώνα ή την Αφροδίτη της Μήλου. ΔΕΝ θα ζητούσε κανένας νησιά(Κρήτη και Κέρκυρα) ή να πωληθεί ο Ιερός Βράχος. ΔΕΝ θα έκαναν κηδεία στην Ελλάδα, ούτε θα σχολίαζε Άγγλος κιόλας την αναστήλωση στην Ακρόπολη, ενώ χρωστάει το… μάρμαρο! ΔΕΝ θα βλέπαμε προκλητικές γελοιογραφίες με τον μύθο της Ευρώπης ή με τουρκική(!) σημαία στην Ακρόπολη. ΔΕΝ θα έβαζε μια ακόμα ίδια σημαία κάποιος σε εκκλησία στην Σαντορίνη, ούτε θα μας έλεγαν για το πώς μπήκαμε (χάρη στον Σημίτη, όχι με την θέλησή μας) στο € και ότι πρέπει να γυρίσουμε στην δραχμή (εταιρεία SIXT).

ΔΕΝ θα απαιτούσε κανένας να κυματίζει μεσίστια η σημαία μας λόγω χρέους ούτε την Κω για υποθήκη, ούτε τον Παρθενώνα ως εγγύηση (ειδικά όταν έχει περάσει οικονομικό πρόβλημα παλιά και τον βοήθησαν χωρίς ειρωνείες για «καλό κουράγιο»). Δεν θα ανεχόταν υπουργό με ειδικό βάρος να βρίζει τους πολίτες με κάθε ευκαιρία και να λέει ότι τα έφαγε, τα λεφτά τουλάχιστον, μαζί τους! Θα απαιτούσε, το κυριότερο, ΑΜΕΣΗ αποπληρωμή των πολεμικών αποζημιώσεων της Γερμανίας για τα κατοχικά δάνεια και τα αρχαία που έκλεψαν οι ναζί κατακτητές το 1940. Είναι και οικονομικό και ηθικό θέμα, για την δικαίωση της μνήμης όσων δολοφονήθηκαν από τα χιτλερικά στρατεύματα (πχ. Δίστομο).

Οι ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ δεν χορεύουν ζεϊμπέκικο μάλιστα μπροστά σε Τούρκο και ΔΕΝ τους ανοίγουν πόρτα που δεν τους αξίζει διάπλατη στην ΕΕ. Περηφάνια και ΑΛΛΗ ΜΙΑ προδοσία στην Κύπρο δεν είναι συμβατή. Οι ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ Έλληνες μιλούν ΠΑΝΤΑ και ΠΑΝΤΟΥ ελληνικά, όχι αγγλικά. Να βάλουν οι άλλοι το ακουστικό με την μετάφραση. Αλλά αυτό το χρειάζεσαι και εσύ Έλληνα της διασποράς. Επειδή εμείς είμαστε, παρά τα όσα ακούσαμε δυό χρόνια τώρα, ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ και ΕΛΛΗΝΕΣ και στο τέλος θα δικαιωθούμε, ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ να παραιτηθείτε ΟΛΟΙ, από τον ΑΧΡΗΣΤΟ Πρόεδρο Παπούλια ως τον καφετζή της Βουλής!

ΔΕΝ ξέρετε τι σας περιμένει τον χειμώνα. Ελλείψει χρημάτων για πετρέλαιο θα κάψουμε ό,τι δικό σας βρούμε. Αν είμαστε τυχεροί κάποιον από το «κόμμα» σου ΓΑΠ! Ο Phillip και ΟΛΟΙ οι άλλοι θα πάρουν το… δάκτυλο της Αφροδίτης από εμάς! ΜΟΝΟ! Χρωστάνε και κρύβουν χρέη και από τους Γερμανούς τα παλιογουρούνια!
γράφει η Σοφία Τ.

από το citypress-gr

κ. Παπανδρέου, τι είναι αυτά εδώ, που μας οδήγησες;

Σε λίγες ημέρες έρχεται στην Αθήνα ο αντικαγκελάριος της Γερμανίας Φίλιπ Ρέσλερ. Σύμφωνα με πληροφορίες της D. Welle, ο κ. Ρέσλερ έχει επεξεργαστεί, με την βοήθεια ειδικών, σχέδιο «ελεγχόμενης χρεοκοπίας» της χώρας μας και του λαού μας.

Το σχέδιο προβλέπει διαδικασία χρεοκοπίας, με παράλληλο περιορισμό των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Η Εθνική μας Κυριαρχία ουσιαστικά θα παραδοθεί σε ειδικό σώμα ξένων το οποίο θα αναλάβει τις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην πτωχευμένη χώρα μας και τους δανειστές της..

Το ανατριαχιαστικό με το σχέδιο αυτό είναι πως, αν... οι δανειστές μας δεν καταλήξουν σε κάποια συμφωνία με το πιο πάνω «ειδικό σώμα» που θα διαχειρίζεται την Εθνική μας Κυριαρχία, τότε, σύμφωνα πάντα με το «σχέδιο Ρέσλερ» θα πρέπει αμφότερες οι εμπλεκόμενες πλευρές να υποστούν σοβαρές συνέπειες.

Αυτές οι σοβαρές συνέπειες θα είναι: Η μεν χώρα μας θα αναγκαστεί να δεχτεί πρόσβαση στα περιουσιακά στοιχεία της οι δε πιστωτές υψηλές απώλειες.

Βρε Έλληνες, μήπως ονειρευόμαστε;

Τι μας έκανες τελικά κ. Παπανδρέου;
Που μας οδήγησες;;
Παραιτήσου τώρα αμέσως…

από το προεδρική δημοκρατία

….οι μάγκες, οι κότες και οι κοχλιοί

Είπε πως θα πάει στις δύο αμαζόνες της παγκόσμιας τοκογλυφίας στη Μέρκελ και τη Λαγκάρντ να τους δείξει ποιος είναι αυτός και πήγε. Ξέρετε ποιος είμαι εγώ; Εγώ είμαι απόγονος του Λεωνίδα και δε σηκώνω πολλά πολλά. Αν θέλετε ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ.

Τον κοίταξαν οι δυο αμαζόνες και ξεροκατάπιαν. Ποιος να είναι άραγε αυτός ο χοντρός παλικαράς; Έσκυψαν από πάνω τους οι σύμβουλοι και στη γλώσσα της κάθε μιας εξήγησαν ποιος είναι. Α έκαναν και οι δυο μαζί και του απάντησαν.

- Άντε παιδάκι μου στο καλό και φέρε πρώτα αυτά που... εσύ είπες μέσω του ΕΛΣΤΑΤ πως μας χρωστάς και μετά έλα πάλι να μας απειλήσεις και κοίτα, κάνε γρήγορα μη και σου πούμε να φέρεις κι άλλα.

Φεύγει τρεχάλα ο χοντρός και παίρνει το μεγάλο στο τηλέφωνο.

- Ρε μεγάλε αφού ήξερες πως αυτές δεν παίρνουνε από λόγια, εμένα γιατί με έστειλες;
- Για να μη σε θεωρούν εσένα εξυπνότερο από μένα και μου φας τη θέση. Καλά σου τα έψαλε ο Πετρουλάκης σε μια γελοιογραφία του στην Καθημερινή για αυτά που λες. «στο βάθος του ιστορικού χρόνου η σηματοδότηση "όλον χρέος" συνδιαλέγεται με τον συμβολισμό της ανυπόκριτης και λελογισμένης αντίστιξης των ανακατανεμόμενων αποχρώσεων της εθνικής αυτοσυνειδησίας, σε συντονισμένο αενάως περιβάλλον ενατένησης και διαπερατότητας, δεκτικό σε χειραφέτηση της ευμορφίας και αποθεματοποίησης του συλλογικού υπερεγώ στην αδιαίρετη εκδοχή ενός άυλου αντικατοπτρισμού.» Κατάλαβες, γιατί κανένας δεν κατάλαβε τίποτα. Να κάτι τέτοια λες και οι βλάκες που σε ακούνε επειδή δεν τα καταλαβαίνουν, λένε μωρέ τι έξυπνος που είναι ο Βαγγέλης;

- Λες εμένα πως δε με καταλαβαίνουν και με λένε έξυπνο, ενώ και εσένα που δε σε καταλαβαίνουν με τα σαρδάμ που κάνεις σε λένε βλάκα.

- Επειδή ούτε εμένα με καταλαβαίνουν ούτε εσένα να δεις πως θα πάμε και οι δυο μπροστά ή κατά Διαόλου… Κοίτα τώρα να κάνουμε ζάφτι αυτούς τους βουλευτές μας, γιατί μερικοί θέλουν να το παίξουν κοκοράκια.

- Μη στεναχωριέσαι πρόεδρε ας τους να λένε ότι θέλουν και μετά θα τους πω εγώ για την εθνική αυτοσυνειδησία και το αενάως περιβάλλον της διαπερατότητας της ιστορικής διαδρομής της πατρίδας και των διεθνών αγορών και να δεις για πότε θα γίνουν κότες.

- Κάνε ότι καταλαβαίνεις γιατί δε μας βλέπω καλά. Θα σου πω όμως κάτι που μπορεί να σε στεναχωρήσει. Επειδή δε βλέπω καλά τα πράματα με μένα, σκέφτηκα να βάλω στο πόδι μου το γιό μου τον Αντρέα.

Ήδη κάποια δικά μας κανάλια άρχισαν να τον πλασάρουν και να λένε το πόσο καλό παιδί είναι, πως κι’ αυτός ανήκει στους αγανακτισμένους πολίτες, τον δείχνουν μάλιστα που υπηρέτησε στις ένοπλες δυνάμεις και σχολιάζουν το πόσο περήφανος ένιωσε φορώντας το χακί με το ελληνικό εθνόσημο.

- Ναι αλλά πες του να μην έχει γρήγορα βλέψεις για αρχηγία.

- Μην ανησυχείς γιατί η γιαγιά του, του κάνει ιδιαίτερα μαθήματα υπομονής, όπως μου έκανε και μένα και με έμαθε να περιμένω τη σειρά μου. Στην πολιτική για να ανέλθεις πρέπει να διαθέτεις πολιτικό όνομα ή γλύφοντας και με τα κέρατά σου όπως τα σαλιγκάρια.

γράφει ο Θεόφιλος Αιγινήτης

από το Τόνοι και Πνεύματα…

Ακριβή μου ασφάλεια

Δεν ξέρουμε τι ορίζει ως «ανεύθυνο» ο κ. Χρήστος Παπουτσής, όμως η έκκλησή του προς συντρόφους υπουργούς «να μην εμφανίζουν πλεόνασμα ανευθυνότητας» μόνο μειδιάματα μπορεί να προκαλέσει. Αν καταλάβαμε καλά θεωρεί σοβαρό και υπεύθυνο όποιον αποδέχεται σιωπηρά τους απεχθείς όρους του Μνημονίου. Ο ίδιος έχει επιλέξει τη σιωπή και την υπακοή στη βιαιότητα κατά των πολιτών. Μοιάζει άνετος με τη φορολογική βία, μοιάζει άνετος με την οικονομική επίθεση στην τρίτη ηλικία, μοιάζει άνετος με τις περικοπές. Δεν ξέρουμε πότε απέκτησε αυτή την άνεση, όμως ξέρουμε ότι επεκτείνεται και στο πεδίο της αληθινής μάχης. Επί των ημερών του η αστυνομία έχει ρίξει τόσο ξύλο ώστε να αναιρείται το ίδιο του το βιογραφικό.

Ο υπουργός Ξυλοκοπήματος Πολίτη έδωσε...μερικά εκατομμύρια ευρώ για να ρίξει δακρυγόνα σε πορείες. Δεν μπορεί να πείσει κανέναν ότι τα βλαβερά πολεμοφόδια απώθησαν ατάκτους των Εξαρχείων. Πρόκειται για δακρυγόνα που έπεσαν στα κεφάλια απλών πολιτών οι οποίοι έκαναν το λάθος να διαμαρτυρηθούν για τη μοίρα τους, πρόκειται για θυμωμένους πολίτες που διά της φυσικής παρουσίας τους έστειλαν στην κυβέρνηση ένα μήνυμα ανησυχίας. Τα παράλογα έξοδα του υπουργείου αφορούν εν πολλοίς και τις μετακινήσεις αστυνομικών από πόλη σε πόλη. Ακούγονται διάφορα νούμερα: τόσα εκατομμύρια για τα χημικά, άλλα τόσα για τις υπερωρίες και τα μεταφορικά. Εκατομμύρια ευρώ εναντίον πολιτών που στην πλειονότητά τους θέλησαν να παραστούν ειρηνικά σε μια συγκέντρωση. Ακόμη και αν ορισμένοι έχουν τη διάθεση να ξεκινήσουν αυγοπόλεμο, η στάση της αστυνομίας υπήρξε ανεπίτρεπτη και, για να μην ξεχνιόμαστε, υπερβολικά σπάταλη.

Η πολιτική του κ. Παπουτσή επικεντρώθηκε στην καταστολή των διαδηλώσεων και στην προστασία των υψηλών προσώπων. Ας ανακαλέσουμε λοιπόν όσα υποσχέθηκε πριν από μισό χρόνο για το κέντρο της Αθήνας. Από τα μειδιάματα περνάμε στα χάχανα. Θα έβγαζε στον δρόμο, έλεγε, ειδικά κλιμάκια, με ειδικούς φρουρούς, ειδικά σκυλιά, ειδικούς εφοριακούς, θα έδιωχνε το παραεμπόριο, θα μείωνε τις αρπαγές, τις διαρρήξεις, θα αύξανε τις περιπολίες.

Τι έχει γίνει έκτοτε; Κάθε απατεωνάκος που σέβεται τον εαυτό του κουβαλάει και από ένα καλάσνικοφ. Δεν υπάρχει γωνιά στην Ελλάδα όπου να νιώθει κανείς ασφαλής αφού κάθε λεπτό της ημέρας κάποιος πυροβολεί, ληστεύει, απειλεί. Έχουμε φτάσει στο σημείο να χρειάζεται κάθε οικογένεια τον δικό της φρουρό αλλά για να φτάσουμε ως εκεί, υπήρξε μια επιδεικτική αδιαφορία των αρχών απέναντι σε οτιδήποτε σχετιζόταν με την ασφάλεια των απλών ανθρώπων. Τα εγκλήματα της καθημερινότητας όχι μόνο μένουν ατιμώρητα αλλά δεν γίνονται καν αντικείμενο έρευνας. Η αστυνομία δεν κυνηγάει τον κλέφτη απλά καταγράφει τα ανδραγαθήματά του.

Σε ένα πράγμα ήταν συνεπής ο κ. Χρήστος Παπουτσής: υπήρξε διακριτικός και σιωπηλός. Καλά έκανε.
Όσο μιλάει, εκτίθεται.
γράφει η Λώρη Κέζα

από το ΒΗΜΑ

Σακ βουαγιάζ!

Μαντμαζέλ,

κοινοβουλευτισιόν χοντροκλεψιόν γκαραντί,

απατεών αλέ ρετούρ και...

και μίζα ντούμπλε φας.

Γκραν σουξέ, κι από μανζέ γκουρμέ...

εξοπλισμέ, ζιμενσέ, χρηματιστίκ, βατοπεδουάρ,

ολυμπιάντ, ασφαλιστίκ κασέ

και ζενερέλ φαταούλ αχορταγιέζ!!!

Εμείς, ψηφοφορέλ γκραν μαλακιστίκ ξεφτίλ!

Τώρα, μέσα στο μαιζόν εγκλειστίκ,

τρε μπατίρ,

καταστασιόν απελπιστίκ,

πολύ κοντά σε πεζοδρομουάρ βιζιτέ!!!

Σακ βουαγιάζ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

από το taxalia

Χρειάζονται δύο μόνο μέτρα

Ο κ. Σωκράτης Ξυνίδης, δήλωσε σε συνέντευξή του ότι είναι διατεθειμένος να δεχθεί και το γιαούρτωμα, αφού όπως είπε είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσουν οι πολιτικοί για όσα δεν έκαναν τα προηγούμενα χρόνια.

Για το μόνο που δεν μπορεί να παραπονεθεί κανείς αυτήν την εποχή είναι ότι υπάρχει στασιμότητα στις εξελίξεις.

Οι ένοχοι πολιτικοί, γιατί δεν είναι όλοι το ίδιο, προσαρμόζονται στην περίσταση περνώντας από το ένα στάδιο στο άλλο με τέτοια ταχύτητα, λες και αλλάζουν πίστα σε videogame.

Από τη σιδερόφρακτη Βουλή του Ιουνίου, από...τις επιθετικές δηλώσεις Λοβέρδου κατά διαδηλωτών, από τον εμετικό χλευασμό του ελληνικού λαού από τον Πάγκαλο, περάσαμε στην αποδοχή ενοχής και στην ανάγκη κολασμού.

Κάποια πράγματα όμως δεν αλλάζουν.

Στο ίδιο πνεύμα με τον διαβόητο νόμο Βενιζέλου, που ουσιαστικά απέκλειε στην πράξη την δίωξη και τον κολασμό πολιτικών προσώπων για χειρισμό θεμάτων δημοσίου συμφέροντος, ο κος Ξυνίδης «δικάζει» τάχα τον εαυτό του και επιλέγει ο ίδιος την τιμωρία του!

Ίσως βέβαια η στάση του να προέκυψε από την βροντερή προτροπή του Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Ανδρέα, ο οποίος μιλώντας σε κατοίκους της περιοχής του επιδοκίμασε το γιαούρτωμα πολιτικών.

Αλλά σε κάθε περίπτωση η πονηρή τακτική του κ. Ξυνίδη καταλήγει στο: "Γιάννης κερνάει – Γιάννης πίνει".

Μόνο που, αν φιλοδοξεί να καθορίσει ο ίδιος την τιμωρία του, τού έχω δυσάρεστα νέα.

Η κοινωνία τρέχει πιο γρήγορα από τους πολιτικαντισμούς.

Σχολιάζοντας κάποιος τις επαίσχυντες δηλώσεις Βενιζέλου ότι «ευτυχώς που έχουμε και την τρόικα» και ότι «πρέπει να πάρουμε συμπληρωματικά μέτρα», έγραψε

«Βεβαίως χρειάζονται και άλλα μέτρα. Για την ακρίβεια δυο μέτρα χώμα για τους προδότες».
γράφει ο Προφήτης

από το antinews

Για άλλη μια φορά ανακάλυψε την Αμερική...

Είπε ο Πρωθυπουργός στους Βουλευτές του ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος...

Για άλλη μια φορά...

Υπάρχουν 3 κατηγορίες ανθρώπων όταν διοικούν:

1. Οι Ηγέτες που ανοίγουν δρόμους εκεί που δεν υπάρχουν...
2. Οι Ικανοί που εκμεταλλεύονται τον έτοιμο δρόμο αλλά με προσοχή ώστε να φτάσουν αλώβητοι στο προορισμό τους χωρίς να πέσουν σε παγίδες
3. Οι τυχάρπαστοι που άγονται και φέρονται όπου τους πάνε..

Λυπούμαστε ειλικρινά που παραδεχτήκατε τη κατηγορία στην οποία ανήκετε...
Τη χώρα γιατί τη ταλαιπωρείτε...;

από το pikri-sokolata