Οι υπαλληλίσκοι

Το λεφούσι των υπαλληλίσκων επανέρχεται τώρα δυναμικά στην Ελλάδα, αυτή τη φορά με τις πολιτικές εξελίξεις να το επικροτούν, την ελληνική κυβέρνηση να το εκλιπαρεί για μια ακόμη δόση, και την ελληνική κοινωνία στα όρια της κατάρρευσης.

Μετά από πολύμηνη αδράνεια, Βερολίνο και Παρίσι θα πρέπει να αποφάσισαν το μέλλον της Ελλάδας. Αυτό δείχνουν οι δηλώσεις Μέρκελ και Σαρκοζί. Και καθώς το Βερολίνο ήδη έχει αποστείλει το task force του κ. Ράιχενμπαχ, σήμερα η Ελλάδα δέχτηκε και την αποστολή Γάλλων εμπειρογνωμόνων που σύντομα θα έρθουν στην Ελλάδα. Η χώρα περνάει στη συγκυβέρνηση του γαλλογερμανικού άξονα.

Μέχρι να βρεθεί η "τελική λύση". Είναι θέμα χρόνου. Μόλις η Ευρώπη αποφασίσει τον... τρόπο επίλυσης της ελληνικής κρίσης (κουρέματα, ξυρίσματα και τα περαιτέρω), όλα θα μπουν σε μια νέα σειρά. Τις χρόνιες ελληνικές παθογένειες θα τις αναλάβουν οι γαλλογερμανοί υπαλληλίσκοι. Είναι πλέον πασιφανές πώς παρόλες τις διεθνείς διαβεβαιώσεις, σημαντικές αλλαγές δεν μπορούν να γίνουν από μέσα. Η αντίδραση του κόσμου είναι λογική, συχνά μερικώς ιδεολογική, αλλά το βραχυκύκλωμα είναι κυρίως δομικό. Το "σύστημα ΠΑΣΟΚ" και η Ελλάδα που δημιούργησε έχουν πάθει δομική ηλεκτροπληξία σε όλα τα επίπεδα. Η παλιά Ελλάδα πεθαίνει.

Κάθε ματιά στην καθημερινότητα της πατρίδας (προσωπική και ειδησεογραφική), είναι μια θλιβερή υπερπαραγωγή ενός οχλοκρατικού χαβαλέ καπελωμένου με τη διακυβέρνηση μερικών αφισσοκολλητών που νόμισαν πως μπορούν να διοικήσουν κράτος. Δεν λειτουργεί πλέον τίποτα, δεν υπάρχει σχέδιο, η σήψη έφτασε στο τέλος της και χρειάζεται νυστέρι.

Ήρθε η ώρα που το τσουνάμι θα σαρώσει τα πάντα. Η Ιστορία μας έχει ήδη υπερκεράσει. Θα μείνει μόνον η πικρή ανάμνηση πως για όλα τα τερατώδη προβλήματα αυτής η επιχειρηματικά παρθένας και ανεκμετάλλευτης χώρας, εμείς δεν μπορέσαμε να κάνουμε τίποτα. Η άφιξη των υπαλληλίσκων θα είναι μια τραγική επανάληψη της Ιστορίας.

από το Locus Publicus - Editorium

Η Βουλή διπλασίασε δαπάνες και προσωπικό

Μέσα σε μία δεκαετία ο προϋπολογισμός του Κοινοβουλίου υπερδιπλασιάστηκε, όπως και ο αριθμός των υπαλλήλων. Από τα 97 εκατ. ευρώ το 2000 ξεπέρασε τα 221 εκατ. το 2009. Και τότε, όπως και σήμερα, ο αριθμός των βουλευτών είναι αμετάβλητος.

Όταν συμβαίνουν αυτά στη Βουλή, εύλογα μπορεί να βγάλει κανείς τα συμπεράσματά του για τη διαχείριση του δημόσιου χρήματος και τον εκτροχιασμό των δαπανών στη γενική κυβέρνηση και στις ΔΕΚΟ. Η χρονιά που οι δαπάνες αυξήθηκαν περισσότερο από...κάθε άλλη φορά ήταν το 2005. Ανέβηκαν κατά 19% και από τα 133 εκατ. ευρώ σκαρφάλωσαν στα 158 εκατ. Η τριετία με τις μεγαλύτερες αυξήσεις είναι μεταξύ 2004 και 2006.
Ακόμη και το 2010, τη χρονιά έλευσης της τρόικας στη χώρα, η συνολική ετήσια μείωση περιορίστηκε σε ποσοστό 1,7% (218 εκατ. από 221 εκατ. ευρώ), που βασίστηκε κυρίως στις περικοπές μισθών.

Ο τρέχων προϋπολογισμός προβλέπει μείωση της τάξης του 9%, ωστόσο ευελπιστούν σε μεγαλύτερες μειώσεις. Όπως εκτιμούν, στο τέλος της χρονιάς υπάρχουν αισιόδοξες ενδείξεις για να κλείσει με μείωση κοντά στο 15%. Οι οικονομικές υπηρεσίες της Βουλής επεξεργάζονται σχέδια επιπλέον περικοπών ενόψει της κατάρτισης του προϋπολογισμού για το 2012.
Κατά την τελευταία δεκαετία, ανάλογη του προϋπολογισμού ήταν και η αύξηση του αριθμού των εργαζομένων. Από τους 695, σήμερα υπερβαίνουν τους 1.300. Από τον Σεπτέμβριο του 2009 έχουν συνταξιοδοτηθεί περίπου 90 υπάλληλοι. Ζήτημα πλεονάζοντος προσωπικού ή εργασιακής εφεδρείας δεν τίθεται.

«Ο αριθμός των υπαλλήλων μπορεί να αυξήθηκε κατά την τελευταία δεκαετία, ωστόσο ακολούθησε τη δημιουργία νέων υπηρεσιών», εξηγεί ο Π. Πολίτης, πρόεδρος του συλλόγου υπαλλήλων στη Βουλή. «Λειτουργεί ένα μεγάλο τυπογραφείο επί της Λένορμαν, τμήματα μικροφίλμ, φωτοτυπία, οικονομικές υπηρεσίες, βιβλιοθήκες και άλλα. Παλαιότερα πολλές δουλειές δίνονταν έξω» σημειώνει ο ίδιος.

Προσθέτει ότι πλέον στο προσωπικό περιλαμβάνονται και οι ειδικοί φρουροί, αυξάνοντας έτσι το συνολικό αριθμό. Σε ό,τι αφορά στη μισθοδοσία του προσωπικού, επιμένει ότι ακολουθεί τις περικοπές των υπαλλήλων στο Δημόσιο (δώρα, άδειες, υπερωρίες κ.λπ.). «Δεν εξαιρούμαστε. Δεν υπάρχει ο λεγόμενος 15ος ή 16ος μισθός. Είναι ένα επίδομα, που αντί να κατανέμεται ανά μήνα, εμείς το λαμβάνουμε σε δύο δόσεις. Ισχύει από το 1930 και από πέρυσι κόπηκε στο μισό. Με τις αναδρομικές κρατήσεις από την αρχή του έτους, υπάρχουν μισθοδοσίες 15ημέρου, που δεν ξεπερνούν τα 150 ευρώ» αναφέρει.

Ουσιαστικά κριτήρια, σύγχρονες προϋποθέσεις και διαφανής έλεγχος θα έπρεπε να είχαν από καιρό υιοθετηθεί για τις ατέλειες και τις αποζημιώσεις στη Βουλή. Πόσο αξιόπιστη μπορεί να είναι η κριτική στην κυβέρνηση από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, όταν, έστω σιωπηρά, συναινούν σε μια τέτοια διαχείριση του δημόσιου χρήματος;

από το καφενείο

Διαβάστε επίσης... Η αλήθεια για τους διορισμούς που το ΠΑΣΟΚ κρύβει επιμελώς.