Η πράσινη συμμορία με τα Καλάνσικοφ

Οργή, απόγνωση, εξαπάτηση, αναλγησία. Οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους με την κυβέρνηση αυτή και ειδικά με τον υπουργό Οικονομίας και αντιπρόεδρο κ. Βενιζέλο. Ο οποίος θα μείνει στην ιστορία ως ο πλέον αποτυχημένος αλλά και ο πλέον σκληρός υπουργός επί των οικονομικών από την εποχή του Καποδίστρια που αναγκάστηκε να επιβάλει φόρους γιατί η χώρα ήταν διαλυμένη.

Το νέο κόλπο που σκαρφίστηκαν με την πληρωμή της έκτακτης εισφοράς μέσω της μισθοδοσίας, σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα χαράτσια, θα κάνει τους Έλληνες όχι απλά φτωχότερους το 2012 αλλά θα τους εξωθήσει σε μια απίστευτη κατάσταση πείνας και ανέχειας.

Δε μιλάμε βέβαια για τα εκατομμύρια των ανέργων που... δεν έχουν δουλειά και που έτσι κι αλλιώς είναι χαμένοι από χέρι. Μιλάμε και για όσους τυχερούς θα έχουν δουλειά του χρόνου αλλά θα έχουν και το Βενιζέλο να τους παίρνει τον κόπο τους. Αν και είναι κυνικό αυτό που θα πω, αλλά ποια η διαφορά της κυβέρνησης με τους ληστές με τα Καλάσνικοφ. Και οι δύο μπαίνουν στα σπίτια μας, κλέβουν ότι βρουν, απειλούν και στο τέλος το… γλεντάνε αφού έκαναν τόσο κόπο. Αυτό κάνει και ο κ. Βενιζέλος.

Σκεφτείτε ότι με τη νέα επινόησή του κάποιοι μισθωτοί θα αναγκαστούν να πληρώσουν σε άμεσους φόρους τα 6 από τα 10 ευρώ που θα πάρουν. Η μείωση του αφορολόγητου και η κατάργηση των φοροαπαλλαγών, η επιβολή έκτακτων εισφορών και άλλων χαρατσιών θα κάνει πολλούς να τρίβουν τα μάτια τους με τα λεφτά που θα παίρνουν κάθε μήνα από τη δουλειά τους.

Από 1-1-2012 η έκτακτη εισφορά θα προκαταβάλλεται τμηματικά, μαζί με την μηνιαία παρακράτηση φόρου. Έτσι πριν τελειώσει η χρονιά, θα πληρώσουν τμηματικά και την έκτακτη εισφορά 1%-5%.

Όμως, του χρόνου το φθινόπωρο θα έρθει και το χαράτσι για τα εισοδήματα του 2011 ενώ εκείνη την περίοδο θα έλθει και το εκκαθαριστικό για το φόρο εισοδήματος. Επειδή, όμως, για την έκτακτη εισφορά του 2010 κάποιοι θα πληρώνουν ακόμη σε δόσεις, συνάγεται το συμπέρασμα ότι το 2012 θα πληρώσουμε δύο και τρία χαράτσι μαζί.

Για να μη μείνουν… παραπονεμένοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες, θα πληρώσουν για το μπλοκάκι 500 ευρώ του χρόνου ενώ προβλέπεται και αύξηση της παρακράτησης από 20% σήμερα σε 25% ή 30%.

Τρία παραδείγματα για το τι μας περιμένει είναι ενδεικτικά:

* Έγγαμος με ένα παιδί και 20.000 ευρώ ετησίως:

- φόρος εισοδήματος 2011: 920 ευρω (παρακρατήθηκαν φέτος άλλα 1300)

- συνολική παρακράτηση φόρου από 1/1/12 στους μισθούς τους: 2.200 ευρώ

- Εισφορά αλληλεγγύης για εισοδήματα του 2011: 200 ευρώ

- Παρακράτηση εισφοράς στα εισοδήματα του 2012: 200 ευρώ

Σύνολο αμέσων φόρων 2012: 3.520 ευρώ. Του μένουν στην τσέπη 16.480 ευρώ. Χάνει 17,6% του εισοδήματός του.

* Έγγαμος με τρία παιδιά και 25.000 ευρώ ετησίως:

- φόρος εισοδήματος 2011: 2.500 ευρω (του παρακρατήθηκαν ελάχιστα φέτος)

- συνολική παρακράτηση φόρου από 1/1/12 στους μισθούς τους: 2.900 ευρώ

- Εισφορά αλληλεγγύης για εισοδήματα του 2011: 500 ευρώ

- Παρακράτηση εισφοράς στα εισοδήματα του 2012: 500 ευρώ

Σύνολο αμέσων φόρων 2012: 7.400 ευρώ. Του μένουν στην τσέπη 17.620, για να θρέψει πέντε στόματα. Χάνει 29,6% του εισοδήματός του.

* Έγγαμος με δύο παιδιά και 50.000 ευρώ ετησίως:

- φόρος εισοδήματος 2011: 2.220 ευρω (του παρακρατήθηκαν 10.000 φέτος)

- συνολική παρακράτηση φόρου από 1/1/12 στους μισθούς τους: 12.000 ευρώ

- Εισφορά αλληλεγγύης για εισοδήματα του 2011: 1000 ευρώ

- Παρακράτηση εισφοράς στα εισοδήματα του 2012: 1000 ευρώ

- Δόσεις εισφοράς 2010 μέσα στο 2012: 400 ευρώ

Σύνολο αμέσων φόρων 2012: 16.620 ευρώ. Του μένουν στην τσέπη 33.320. Χάνει 33,2% του εισοδήματός του.

από το antinews

Σημίτης, τα βαμπίρ τραγουδούν ακόμα...

Το πιο αποτελεσματικό όπλο του νεοφιλελευθερισμού είναι η αποβλάκωση που έχει επιφέρει, η υποβάθμιση του δημόσιου λόγου κυρίως μέσω των ΜΜ"Ε" σε επίπεδο πριν απ' την αλφάβητο. Λες και, -λέγε-λέγε-λέγε- η ανθρωπότητα να έχασε τη μνήμη της, να ξεφορτώθηκε γνώσεις, φιλοσοφία, επιστήμη και να μπορεί να συζητά ωσάν τα βασικά να 'ναι τα αταβιστικά της, τα αρχετυπικά της ή το πολύ τα γκλαμουριάρικα νεαντερταλιανά της. Λόγου χάριν ο ανταγωνισμός! μια έννοια που εκλαμβάνουν ως χρήσιμη ακόμα και άνθρωποι καλών προθέσεων.

Σου λένε, πρέπει μια επιχείρηση να 'ναι ανταγωνιστική, έτσι θα αντέξει. Ας αντιπαρέλθουμε το κόστος της ανταγωνιστικότητας για τους μισθούς κι ας δεχθούμε ότι προσπορίζεται την ισχύ της από άλλους παράγοντες.

Αν λοιπόν η ανταγωνιστικότητα βοηθήσει μια επιχείρηση να αντέξει (κατ' αρχήν) αυτό σημαίνει ότι (στη συνέχεια) θα την οδηγήσει να κατισχύσει μιας άλλης ανταγωνιστικής επιχείρησης. Κι αυτό θα... συνεχίζεται ώσπου να 'ρθει η σειρά της «δικιάς μας» να φαγωθεί από μιαν άλλη που με τη σειρά της θα φαγωθεί από μιαν επόμενη - ζούγκλα κανονική. Ωσπου μια νέα τάξη μονοπωλιακή να επικρατήσει και να επιβληθεί επί όλων μόνη της ή με συμμάχους, τραστ. Κι όμως τριάντα χρόνια η συζήτηση έχει εφιαλτικά περιχαρακωθεί γύρω από έννοιες όπως ο ανταγωνισμός, ενώ κάθε άλλη συζήτηση για εναλλακτικές οικονομικές πολιτικές έχει εξ ορισμού εξορισθεί ου μην και στιγματισθεί. Αν αυτό δεν είναι αποβλάκωση...

Ως πότε μία χώρα μπορεί να ζει με τη σπάθη του Δαμοκλή πάνω απ' το κεφάλι της; Το ερώτημα δεν είναι θεωρητικό, είναι επείγον. Δεν μπορεί κάθε μέρα μα κάθε μέρα να περιμένει ένας ολόκληρος λαός, μια ολόκληρη κοινωνία ποιο κομμάτι του ουρανού θα πέσει στο κεφάλι της, ποια κεραμίδα θα φάει εσένα ή τον διπλανό σου, ποια τάξη, ποια ομάδα, ποιον κλάδο θα πάρει ο χάρος.

Δεν μπορεί μια χώρα ολόκληρη, ένας λαός ολόκληρος να ζει διαρκώς με την αγωνία του «ξαφνικού θανάτου» μερικών μέσα στον «αργό θάνατο» όλων. Ποια κοινωνία μπορεί να αντέξει συνεχώς, δυο χρόνια τώρα, αλλά και για πολλά απ' τα ερχόμενα έτη το σπαθί του Δαμοκλή πάνω απ' το κεφάλι της, φάσγανο και φάουσα ζαριά, ποιος ζει και ποιος πεθαίνει και κορώνα γράμματα, σήμερα την έβγαλες, αύριο ίσως όχι.

Δεν γίνεται να λειτουργήσει μια κοινωνία σε συνθήκες διαρκούς νευρικής κρίσης δεν μπορεί να κοιτάς τις σφαίρες προσπαθώντας να μαντέψεις ποια γράφει πάνω της το όνομά σου, το όνομα της γυναίκας σου - αίφνης άνεργη, το όνομα του παιδιού σου να φεύγει για την Αυστραλία. Δεν γίνεται!

Από πότε οι φόροι γίνανε τιμωρία για όσους έχουν παιδιά; Από πότε μία κυβέρνηση μπορεί να στήνει στους πολίτες παγίδες σαν τον τελευταίο απατεώνα, όπως αυτή η κομπίνα με τους «εφέδρους» δημόσιους υπαλλήλους τους οποίους εμ στέλνει στην εφεδρεία, εμ κλέβει απ' την ίδιαν τους την αποζημίωση, που θα πάρουν όταν εν τέλει απολυθούν, τα λεφτά που χρειάζεται για να τους πληρώνει στο μεταξύ τους γλίσχρους μισθούς τους;

Που (ξανα)ακούσθηκε να σου πληρώνουν τον μισθό σου από τα ίδια σου τα δεδουλευμένα; Ποιοι εγκέφαλοι σκέφτονται τέτοια πράγματα; τι είναι ο λαός; εχθρός στα απέναντι χαρακώματα τη μια μέρα να τον φυσουνίζουν με χημικά οι μπάτσοι και την άλλη να του ρίχνει όλμους τα νέα μέτρα κατά ριπάς και κατά βούλησιν ο Βενιζέλος ή όποιος άλλος τυχάρπαστος σκεφθεί να βάλει καθάρσιο στις τυρόπιττες για να αυξήσει τα έσοδα των Βεσπασιανών;..

Δεν μπορεί, δεν γίνεται μια χώρα να ζει συνέχεια με το κεφάλι στον πάγκο του χασάπη, δεν μπορεί κάθε πρωί να πιάνει δουλειά η γκιλοτίνα και να απολύεται φέρ' ειπείν από τη Λυρική Σκηνή η κυρία Κωνσταντίνα Στ., ετών 31, η οποία πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας (κι όμως άριστη στη δουλειά της) - μαζί της να απολύονται ακόμα 250 ψυχές, κι όμως ο Μπενύτο να ανοίγει και δεύτερο Γραφείο, να προσλαμβάνει και νέους συμβούλους.

Δεν γίνεται να τρώνε οι κυβερνώντες του φτωχού τ' αρνί, ζητώντας απ' τον κ. Πέτρο Βλ., υπερήλικα και βαρειά άρρωστο, χαράτσι για ένα παλιοχώραφο - είκοσι χρόνια χέρσο, επειδή κάποιος καρεκλοκένταυρος του το βγάζει... οικοδομήσιμο. Το δίλημμα του γέροντα είναι: να πάρει τα φάρμακά του ή να φάει; Διότι και τα δύο δεν μπορεί ...κι εσείς, ω θρασείς, του λέτε ότι «μαζί τα φάγατε» και φέρε μας τώρα χαράτσι. Και γρήγορα, πριν να πεθάνεις! Και πιστεύετε με όλα αυτά ότι δεν θα σας πάρει ο διάολος;

Λιμνάζουν 15 δισ. Ευρώ αναπορρόφητα στα ΕΣΠΑ και σεις ζητάτε από έναν πατέρα τριών ανήλικων, καρδιοπαθή με δύο εγχειρήσεις ανοιχτής καρδιάς, που ζει στην Αντίπαρο 143 Ευρώ εισφορά κοινωνικής αλληλεγγύης σε ποιον; στον κοτερούχο, που ο καρδιακός τού φυλάει την έπαυλη; στον φοροφυγά που δίνει τα 143 Ευρώ που καλείται να πληρώσει ο φουκαράς για ένα σούσι σαν αυτά που τρώει ο Γιωργάκης όταν είναι στενοχωρημένος (που υποδούλωσε την Ελλάδα στους Τοκογλύφους);

Και πιστεύετε ότι με όλα αυτά και άλλα μύρια όσα κακά δεν θα σας πάρει ο διάολος;
Οτι δεν θα σας πάρει ο διάολος με τις πέτρες; με τα γιαούρτια, τα αυγά και τις λεμονόκουπες;
Θα σας πάρει, και θα σας σηκώσει! (χωρίς ελικόπτερο)...
γράφει ο ΣΤΑΘΗΣ Σ.

από την enet

ΠΑΣΟΚ... με νύχια και με δόντια γατζωμένοι στην καρέκλα

Απεγνωσμένη μάχη μέχρις εσχάτων για να μην πάει σε πρόωρες εκλογές δίνει η κυβέρνηση, με το παράδοξο δίδυμο Παπανδρέου – Βενιζέλου να βρίσκεται απέναντι σε ολόκληρη την κοινωνία, αλλά και την κοινή λογική, όπως αυτή διατυπώνεται από παράγοντες του εξωτερικού, αλλά και από τον διεθνή Τύπο.

Ο κ. Βενιζέλος προχώρησε χθες και σε νέες τρομοκρατικού περιεχομένου δηλώσεις εξερχόμενος του προεδρικού μεγάρου, όπου – για κάποιον λόγο – έγινε δεκτός από τον κ. Κ. Παπούλια.

Στην απέλπιδα προσπάθειά του να δικαιολογήσει τα νέα χαράτσια και τις νέες περικοπές - αλλά και το γεγονός ότι μέσα στη Βουλή δήλωσε πως το χαράτσι στα ακίνητα θα…μονιμοποιηθεί - επανέλαβε ότι η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη και επικίνδυνη.

Κατέφυγε δε σε ένα νέο εφεύρημα, σύμφωνα με το οποίο η κρίση δεν είναι αυτή που ζούμε σήμερα, με τις αιματηρές θυσίες, αλλά αυτή που θα ζήσουμε αν δεν υποστούμε όλα αυτά, διότι «θα είναι η Αργεντινή του 2000. Δηλαδή, η πλήρης διάλυση της οικονομίας, των θεσμών, του κοινωνικού ιστού και της παραγωγικής βάσης της χώρας. Αν θέλουμε να σώσουμε τη χώρα και να μην ζήσουμε σκηνές που βλέπουμε σε ντοκιμαντέρ από χώρες της Λατινικής Αμερικής, πρέπει να βάλουμε το κεφάλι κάτω και να δουλέψουμε, γιατί το θαύμα που θα σώσει τη χώρα βρίσκεται μέσα στο μυαλό και στα χέρια των Ελλήνων. Θέλει δουλειά, δουλειά, δουλειά».

Τα νέα σκληρά μέτρα, αλλά και τα περί Αργεντινής και οι δηλώσεις Πάγκαλου περί κλεφτών, προκάλεσαν την αντίδραση όλων των κομμάτων, εντός και εκτός κοινοβουλίου.

Ατολμία, αδράνεια και αναβλητικότητα καταλόγισε στην κυβέρνηση ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Σταύρος Δήμας, κατηγορώντας την ότι με τα νέα μέτρα που ανακοίνωσε, «προκαλεί επιπλέον ύφεση, αυξάνει το έλλειμμα και την ανεργία και διώχνει τις επενδύσεις».

«Την ώρα που η κοινωνία δεν έχει συνέλθει ακόμη από το σοκ των τελευταίων σκληρών μέτρων, η κυβέρνηση προαναγγέλλει, με την ίδια προχειρότητα, νέα. Αντί, από την αρχή, να μειώσει δραστικά τις δαπάνες, περιορίζοντας το κράτος και κάνοντας το ταυτόχρονα λιγότερο γραφειοκρατικό και πιο αποτελεσματικό, επέλεξε τη βαριά φορολογία, που σε περίοδο ύφεσης δεν αποδίδει», υπογράμμισε.

Ο κ. Δήμας κάλεσε το οικονομικό επιτελείο να κινητοποιήσει μέτρα άμεσης ανάκαμψης, «για να αποτρέψει βαθύτερη ύφεση και περαιτέρω χειροτέρευση της οικονομίας».

«Κυβέρνηση και τρόικα αδίστακτα και με σχέδιο ολοκληρώνουν το αποτρόπαιο έργο εξόντωσης των λαϊκών κατακτήσεων και δικαιωμάτων», ήταν η αντίδραση του ΚΚΕ.

«Μια μέρα μετά τις χθεσινές του δηλώσεις, που συνιστούν ευθεία αμφισβήτηση της δημοκρατικής λειτουργίας, συνέχισε την επιχείρηση τρομοκράτησης και εκβιασμού της κοινωνίας προειδοποιώντας μας πως θα γίνουμε Αργεντινή», δήλωσε εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΝ, Π. Σκουρλέτης.

«Πανικόβλητη και χαμένη στο διάστημα» χαρακτήρισε την κυβέρνηση η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας Ντόρα Μπακογιάννη, ενώ για τα νέα μέτρα τόνισε ότι λαμβάνονται «χωρίς στρατηγική, χωρίς στόχο και χωρίς κανένα σχέδιο».

Για «ανευθυνότητα, προχειρότητα και αναλγησία» μίλησε ο υπεύθυνος για θέματα Οικονομικής Πολιτικής της Δημοκρατικής Αριστεράς, Δημήτρης Χατζησωκράτης.

Ακόμη και η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ αντέδρασε λέγοντας πως «δεν πρέπει να συγκρίνουμε την Ελλάδα με την Αργεντινή».

Ακόμη και ο γερμανικός Τύπος αντέδρασε, με την εφημερίδα «Ντι Βελτ» να χαρακτηρίζει «ανήκουστα» τα μέτρα που ανακοίνωσε ο κ. Βενιζέλος.

Φυσικά, άλλη μια παράσταση δόθηκε χθες και στον ΚΤΕ Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ, με τους βουλευτές να μιλούν για αστοχίες, καθυστερήσεις και δημιουργία μιας αφόρητης κατάστασης, κατά την οποία, όπως είπε η πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών Βάσω Παπανδρέου «έχουμε μέχρι στιγμής σώσει έξι φορές τη χώρα».

Οι εκλογές φαίνεται να πλησιάζουν όλο και πιο πολύ, κυρίως επειδή πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι στη διάρκεια του οποίου η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτε, αντίθετα ο προϋπολογισμός έχει εκτροχιαστεί.

Ο πολύτιμος αυτός χαμένος χρόνος στοιχίζει αυτή τη στιγμή σε τρομερές και ασήκωτες θυσίες.
γράφει η Σοφία Βούλτεψη

από την Ελεύθερη Ζώνη η φωτό από το antista/chef