Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα; επιτέλους η απάντηση!

Έληξε ο πανελλήνιος διαγωνισμός με το ερώτημα “Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;” που είχε θέσει στο λαό ο Γιώργος Παπανδρέου προεκλογικά.

Είχαμε τον άνετο χρόνο να το σκεφτούμε, με βάση τις μνήμες και τις εμπειρίες μας και να απαντήσουμε τόσο στις κάλπες του 2009, όσο και σε αυτές των Δημοτικών εκλογών.

Οι απαντήσεις μας μαζεύτηκαν και έφτασε η ώρα να μάθουμε την λύση του quiz. Οι νικητές θα πάρουν μια ξεγυρισμένη φοροαπαλλαγή ελβετικής ακρίβειας, ενώ όσοι και όσες απάντησαν λάθος θα πάρουν δύο έκτακτες εισφορές αλληλεγγύης στους νικητές και μια διακοπή ρεύματος για προσωπική χρήση.

από το antista/chef

Καθώς πλησιάζει λοιπόν η επέτειος ανάληψης της εξουσίας από την «σωτήρια» διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, κρίνουμε σκόπιμο να... συνοψίσουμε το τιτάνιο έργο του. Χωρίς ρήματα, καθώς αυτά συνήθως υποδηλώνουν κάποια ενέργεια:

Ένα νησί ανά Μνημόνιο.

Ένα μέτρο ανά ημέρα.

Ένα χαράτσι ανά εβδομάδα.

Ένα DVD ανά Τζούλια

Ένας εργαζόμενος ανά οικογένεια

Ένας ασφαλισμένος ανά οικοδομικό τετράγωνο.

Ένας μετανάστης ανά νέο.

Ένας μισθός, ανά τέσσερις εργαζόμενους.

Ένας βουλευτής ανά γιαούρτι.

Ένας Γενικός Γραμματέας ανά 150 συμβούλους.

Ένας Υπουργός ανά Τροϊκανό.

Ένα ΠΑΣΟΚ ανά περίσταση

Ένα πολεμικό αεροπλάνο, ανά πενήντα τουρκικά.

Ένα ταξί ανά τέσσερις κατοίκους.

Ένα φαρμακείο ανά πολυκατοικία.

Ένα σχολείο ανά δέκα χωριά.

Ένα βιβλίο ανά τάξη.

Ένα μήλο ανά Λόλα.

Ένα νοσοκομείο ανά Περιφέρεια.

Ένας γιατρός ανά νομό.

Ένα νερό ανά Βαγγελιώ.

Ένας φόρος ανά λογαριασμό ρεύματος

Τουτέστιν μεθερμηνευόμενα όλα τα παραπάνω σημαίνουν ότι οδηγούμαστε σε ένα νέο πρωτότυπο κοινωνικό μοντέλο «πράσινης ανάπτυξης».

Εκεί που ζούσαμε τον νεοβαρβαρικό «γαπισμό», μας προέκυψε η δημοσιονομική αντεπανάσταση του Βενιζέλου, με έντονα στοιχεία συνταγματικής εκτροπής. Διανθίζεται κατά το δοκούν, τόσο με “οράματα” σοβιετικής και αλβανικής σοσιαλιστικής κουλτούρας όσο και με προσταγές «θατσερικής» προέλευσης.Το νέο μοντέλο θα αποτελέσει πρότυπο για όλα τα προτεκτοράτα, τις νέο-αποικίες, τις υπεράκτιες κτήσεις και τα κράτη με «μειωμένη εθνική κυριαρχία».

Το ερώτημα πλέον είναι πόση «βαρβαρότητα» χωρά ένας ψευδεπίγραφος «σοσιαλισμός»… οεο
γράφει ο Μικρός Οδυσσέας

από το antinews

Αυτό είναι ή δεν είναι «βία»;

Να σου έχουν λεηλατήσει το μισθό. Να σου έχουν στερήσει τη σύνταξη. Να σου έχουν αυξήσει τα εισιτήρια στα λεωφορεία και τον ηλεκτρικό (που τα τρένα του κινούνται πλέον ανά μισάωρο!) κατά 40%.

Να σου λένε ότι η ανεργία σου δεν είναι δυστυχία, αλλά κάτι σαν εκδρομή στο λούνα παρκ της «εργασιακής εφεδρείας». Να σου λένε ότι στόχος τους είναι στην οικογένειά σου να υπάρχει... ένας εργαζόμενος.

Να σου λένε ότι δίπλα στα υπόλοιπα έξοδα για τη «Δημόσια και Δωρεάν» Παιδεία θα πρέπει να πληρώσεις και για τα...βιβλία - φωτοτυπίες των παιδιών.

Να σου δίνουν τα ψίχουλα των 517 ευρώ για μηνιάτικο και να σου ζητάνε - γι' αυτά τα ψίχουλα - να πληρώσεις φόρο εισοδήματος.

Να σου κόβουν το μεροκάματο στο μισό και ταυτόχρονα να σου έχουν διπλασιάσει τις τιμές στο ρεύμα, στα καύσιμα, στα τρόφιμα με απανωτές αυξήσεις στους έμμεσους φόρους.

Και μετά από όλα αυτά κι από τόσα άλλα, να έρχονται - σε σένα που σε χρεοκοπήσανε, που σε πτωχεύσανε, που σου διέλυσαν κάθε προγραμματισμό, που σου τσακίσανε τη ζωή - και να σου λένε: Με τα λεφτά που σου έχουνε απομείνει (σ.σ.: που όμως δεν έχει απομείνει τίποτα, γιατί τα πήρανε όλα!) αν δεν μας πληρώσεις το νέο τρισβάρβαρο χαράτσι που θα σου στείλουμε με το λογαριασμό της ΔΕΗ για το σπίτι που μένεις (σ.σ.: για το σπίτι που στο έχουν φορολογήσει χίλιες φορές, που το πληρώνεις τοκογλυφικά στην τράπεζα μια ζωή και που ζεις με την ελπίδα ότι κάποτε θα το ξεχρεώσουν τα... παιδιά σου) τότε εμείς οι «σοσιαλιστές», οι «αντιεξουσιαστές», «οι σωτήρες», οι «πατριώτες»:

Πρώτον, θα σου κόψουμε το ρεύμα.

Δεύτερον, θα αφήσουμε εσένα και την οικογένειά σου στο σκοτάδι.

Τρίτον, θα σου στερήσουμε ακόμα και τη θέρμανση μέσα στο χειμώνα.

Τέταρτον, θα σε υποχρεώσουμε να ζεις εσύ, τα παιδιά σου και οι γέροντες γονείς σου στο κρύο και στη νύχτα.

Πέμπτον, αφού σου κόψουμε το ρεύμα, θα στείλουμε τον απλήρωτο λογαριασμό σε όλες τις υπηρεσίες του κράτους, θα σε κυνηγήσουμε με όλους τους δυνατούς τρόπους και θα εφαρμόσουμε εις βάρος σου όλες τις διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων.

Απευθυνόμαστε στους κάθε λογής ευαίσθητους της «δημοκρατίας».

Προς τους πάσης φύσεως εισαγγελείς που βαφτίζουν «βία» τις λαϊκές διαμαρτυρίες.

Προς τους κατηγόρους που έχουν αναλάβει εργολαβικά να καταγγέλλουν την «ανομία» των απεργιών και των εργατικών κινητοποιήσεων.

Και ρωτάμε: Αυτό είναι ή δεν είναι «βία»;

Να απειλείς τον χρεοκοπημένο, τον απολυμένο, τον άνεργο, τον κατεστραμμένο, τον λεηλατημένο (αυτόν που εσύ λεηλάτησες) εκδίδοντας χοτζέτι και λέγοντάς του ότι «ή θα τα βρεις να μου τα δώσεις ή θα σε αφήσω χωρίς καλοριφέρ και χωρίς φως μέσα στο χειμώνα», αυτό είναι ή δεν είναι «βία»;

Προφανώς, είναι παραπάνω από «βία». Είναι «πόλεμος». Αυτή τη λέξη, άλλωστε, χρησιμοποίησε ο Παπανδρέου στη Θεσσαλονίκη: «Πόλεμος».

Μόνο που σ' αυτόν τον «πόλεμο» δεν υπάρχει «εξωτερικός αντίπαλος». Υπάρχει μόνο «εσωτερικός εχθρός»: Ο λαός!

Πρόκειται για εκείνον τον ανελέητο και αμείλικτο ταξικό πόλεμο που έχουν εξαπολύσει ενάντια στο λαό οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι καπιταλιστές.

Έναν «πόλεμο» που τον διεξάγουν για λογαριασμό της πλουτοκρατίας ο Παπανδρέου, ο Βενιζέλος, ο Λοβέρδος, έχοντας στο πλευρό τους τον Καρατζαφέρη του μνημονίου, τη ΝΔ του «άλλου μείγματος», την Μπακογιάννη, τους «ενσωματωμένους» στην ΕΕ.

Ο ταξικός πόλεμος, για τον οποίο το ΚΚΕ προειδοποίησε από την πρώτη στιγμή, η βαρβαρότητα που τον εξανδραποδίζει, τα διαδοχικά εγκλήματα που διαπράττονται εις βάρος του, θέτουν πλέον το λαό μπροστά στο ιστορικό δίλημμα: Ή θα διαλέξει τις «αλυσίδες» ή θα τους ανατρέψει.

Ή θα υποκύψει στη βία που του ασκούν και θα αποδεχτεί τον αφανισμό του ή θα πάρει την υπόθεση στα χέρια του, ανοίγοντας το δρόμο για μια Ελλάδα της λαϊκής εξουσίας και της λαϊκής οικονομίας.
γράφει ο Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

από το rizospastis