Showing posts with label Γκαίμπελς. Show all posts
Showing posts with label Γκαίμπελς. Show all posts

Η προπαγάνδα του φόβου

“Είτε έχει ένα λόγο να πει, είτε δεν έχει, ο λαός μπορεί πάντα να συρθεί εκεί που θέλουν οι ηγέτες. Αυτό είναι εύκολο. Το μόνο που έχει να κάνει κανείς είναι να τους πει ότι οι άλλοι τούς επιτέθηκαν και να καταγγείλει τους ειρηνιστές για έλλειψη πατριωτισμού και για το ότι βάζουν την πατρίδα σε κίνδυνο. Πιάνει εξίσου καλά σε οποιαδήποτε χώρα.”
(Από την απολογία του Χέρμαν Γκαίρινγκ στη Δίκη της Νυρεμβέργης)

Η συνταγή είναι παλιά, όσο και δοκιμασμένη κι αποτελείται από τέσσερα απλά βήματα:

1. Ένα ακροατήριο τίθεται μπροστά σε μια απειλή.

2. Γίνεται μια συγκεκριμένη πρόταση για την αντιμετώπιση της απειλής .Όσο πιο τρομακτική η απειλή, τόσο πιο αναπόφευκτη – παρότι ίσως δύσκολη και δυσάρεστη, προβάλλει η πρόταση.

3. Το ακροατήριο πρέπει να... πειστεί για την αποτελεσματικότητα της πρότασης

4. Το ακροατήριο πείθεται ότι είναι ικανό να υλοποιήσει την πρόταση

Έχουν όλα αυτά καμιά σχέση με τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα; Θυμηθείτε:

Κατ΄ αρχάς το αναγκαίο ψευδές δίλημμα: Ή αλλάζουμε, ή βουλιάζουμε. Στη συνέχεια η περιγραφή της απειλής: Χρεοκοπία, περιορισμός της εθνικής μας κυριαρχίας, Τιτανικός, Αργεντινή, τανκς…

Η λύση; Σαν έτοιμη από καιρό. Το Μνημόνιο, η δυσάρεστη πλην αναπόφευκτη πρόταση για την αντιμετώπιση της απειλής. Η λογική πλάνη του ψευδούς διλήμματος «η μνημόνιο η χρεοκοπία» στηρίζεται στη δημιουργία της εντύπωσης ότι οι δύο αυτές λύσεις, ακραία εναλλακτικές η μία της άλλης , αποτελούν τις μοναδικές επιλογές ενώ αποσιωπάται ότι στην πραγματικότητα υπάρχει τουλάχιστον μία ακόμη επιλογή… Έτσι ο φόβος της επαπειλούμενης ολοκληρωτικής κατάρρευσης, έγινε συντριπτικός με αποτέλεσμα οι αντιδράσεις να είναι δυσανάλογα μικρές σε σχέση με τις θυσίες που επιβλήθηκαν. Το ακροατήριο πείσθηκε εύκολα ότι μπορεί να υλοποιήσει την πρόταση…

Δεν αρκούσε όμως αυτό. Ένα ολόκληρο σύστημα πολιτικών, δημοσιογράφων, καλλιτεχνών, καθηγητών, διαμορφωτών της κοινής γνώμης, ανέλαβε να υποδαυλίσει το φόβο, να προβάλλει τη δοθείσα λύση ως τη μόνη ρεαλιστική, να λοιδορεί και ν απαξιώνει οποιαδήποτε φωνή αντίδρασης, οποιαδήποτε άλλη εναλλακτική λύση. Κεκτημένα κι επιτεύγματα δεκαετιών, έπρεπε να θυσιαστούν μπροστά στο φόβο της χρεοκοπίας.

Παράλληλα, σε μια καταπληκτική επίδειξη κυνικότητας και μακιαβελισμού, έγινε προσπάθεια, οι διάφορες κοινωνικές ομάδες να στραφούν η μια εναντίον της άλλης. Ο φόβος ξυπνά τα αγελαία ένστικτα και η αγέλη αντιδρά με αγριότητα όταν η επιβίωσή της απειλείται από κάποια άλλη αγέλη. Έτσι είδαμε οι έμποροι να στρέφονται κατά των μεταφορέων, οι ιδιωτικοί κατά των δημοσίων υπάλληλων, κάθε ομάδα και κάθε συντεχνία να στοχοποιείται και να εξωθείται σε μάχη επιβίωσης. Και φυσικά όλοι εναντίον των ξένων και των μεταναστών, νόμιμων και μη.

Φυσικά, όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος, ή μάλλον κλομπ και δακρυγόνα. Με πρωτοφανή μεθοδικότητα, οι δυνάμεις ασφαλείας, χρησιμοποιήθηκαν ως στρατός κατοχής. Αρχικά διαλύονταν οι συγκεντρώσεις και οι διαδηλώσεις, με συνεχώς αυξανόμενη χρήση βίας, ώσπου πρακτικά απαγορεύτηκαν, με την προληπτική καταστολή τους, πριν καλά καλά ξεκινήσουν. Όχι. Το εκφράζεσθαι δεν απαγορεύτηκε… Ακόμη.

Κι ο στόχος φάνηκε να επιτυγχάνεται. Ο φόβος έκανε τη δουλειά του. Τα μέτρα πέρασαν. Όμως, παρά την αρτιότητα του σχεδίου, μια σημαντική παράμετρος φαίνεται να μην έχει υπολογιστεί. Φοβάται κανείς, όταν έχει κάτι να χάσει, όταν έχει κάτι να πάθει. Αλλά μια κοινωνία, ένας λαός που σταδιακά οδηγείται στην εξαθλίωση, σύντομα δε θα έχει τίποτα να χάσει. Και τότε ο φόβος θα φύγει. Θα αντικατασταθεί από τυφλή οργή και μίσος. Κι ο φόβος θα γίνει τρόμος γι αυτούς που συνειδητά ή ασυνείδητα έφεραν τα πράγματα ως εδώ. Η περίπτωση της Αργεντινής έχει δυο όψεις…
γράφει ο Δημήτρης Κολτσής
από το antinews

Σε θέση μάχης οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της κυβέρνησης

Έτοιμοι δηλώνουν οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της κυβέρνησης, περιμένοντας να δοθεί το σχετικό σήμα για να ξεκινήσουν το βρόμικο παιχνίδι, της προετοιμασίας και κυρίως της παραπλάνησης της ελληνικής κοινής γνώμης για την «συντεταγμένη χρεοκοπία» της χώρας. Στόχος τους να πείσουν τους Έλληνες ότι αυτό που πρόκειται να συμβεί είναι μεγάλη επιτυχία της κυβέρνησης Παπανδρέου και προς όφελος του λαού.

Τα παραδοσιακά φερέφωνα, οι «παπαγάλοι» και διάφοροι δημοσιολογούντες χαρτογιακάδες και δημοσιογράφοι, θα επιχειρήσουν για λογαριασμό της αποτυχημένης κυβέρνησης που έριξε στη φτώχια τον ελληνικό λαό να μας πείσουν ότι το «κούρεμα» που θα υποστούμε και η εξαθλίωση που μας περιμένει είναι επιτυχία, αφού αποφύγαμε τα χειρότερα!

Ποτέ δεν θα πουν όμως ποια ήταν τα... χειρότερα, όπως ποτέ δεν είπαν γιατί μετά από δύο χρόνια αιματηρών θυσιών του λαού, χρεοκοπούμε πανηγυρικά! Ποτέ δεν θα ομολογήσουν ότι τα δυο χαμένα αυτά χρόνια, ήταν χρήσιμα για τους δανειστές μας προκειμένου να οχυρωθούν όσο το δυνατόν καλύτερα από τα ελληνικά απόνερα!
από το enimerosi24

Ο αντίχριστος είναι στο δημόσιο

Βοήθα την Κυβέρνηση και την Τρόικα στο έργο τους.

Διέδωσε αυτή την αφίσα παντού για να μάθει ο λαός όλη την αλήθεια για το πως οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι απειλούν την παγκόσμια οικονομία. Να απολυθούν όλοι για να επανέλθει ο πλανήτης στην τροχιά του.

Όταν τους ξεκάνουμε, συνεχίζουμε από εκεί που το αφήσαμε με τους μετανάστες που φταίνε για όλα, εκτός και αν έχουμε πρόχειρους και τους ταξιτζήδες. Ότι μας υποδείξει ο MEGA και το ΣΚΑΪ.
από το antista/chef

Δεν κινδυνεύουμε από την χρεοκοπία, αλλά από την… κυβέρνηση

Το ότι οι «πασόκοι» είναι άσοι στην προπαγάνδα, νομίζω ότι θα το παραδεχόταν, με ικανοποίηση, ακόμα και ο δάσκαλος του είδους, ο Φον Γκαίμπελς. Γιατί το γράφω αυτό;

Εδώ και μερικές μέρες έχει φουντώσει πάλι η συζήτηση για την ενδεχόμενη πτώχευση της Ελλάδος. Και η Κυβέρνηση, από την πλευρά της, κάνει ο,τι περνάει από το χέρι της για να δραματοποιήσει την κατάσταση. Όλως, περιέργως, την εξυπηρετεί βραχυπρόθεσμα, ανεξαρτήτως της μακροπρόθεσμης ζημιάς που προκαλείται στην αξιοπιστία και το μέλλον της χώρας.

Το γιατί την εξυπηρετεί είναι προφανές. Στο εσωτερικό τα έχουν θαλασσώσει, γενικώς. Λέγεται ότι η αύξηση των δαπανών του 2011 σε σχέση με το 2010, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Είναι αυτό το νούμερο, που λέει κάθε βράδυ ο κ. Πρετεντέρης!

Στο εξωτερικό, έχουν φτάσει στο αμήν με την ανικανότητα, του άλλοτε αγαπημένου τους παιδιού. Όλο λόγια είναι και από έργα μηδέν!

Αυτό το πιεστικό κλίμα, καθιστά επιβεβλημένη τη...λήψη νέων εισπρακτικών μέτρων για να κλείσει ο προϋπολογισμός του 2011. Φαίνεται ότι σ’ αυτό η τρόικα είναι αμετακίνητη.

Οι κύριοι Βενιζέλος και Παπανδρέου, είχαν την φαεινή ιδέα να προκαλέσουν μια ρήξη με την τρόικα, τις συνέπειες της οποίας δεν είχαν εκτιμήσει ορθώς. Και τώρα βρίσκονται με …το πιστόλι στον (δικό τους) κρόταφο!

Η τρόικα, με τις πλάτες της ΕΕ, υπαγορεύει όρους! Όροι στους οποίους το… όχι, σημαίνει μη έλευση της τρόικας. Μη έλευση της τρόικας, σημαίνει όχι έκτη δόση! Και πάει λέγοντας!

Η κυβέρνηση δεν μπορούσε, σαν να μη συμβαίνει τίποτα, να βγει και να ανακοινώσει νέα μέτρα! Έπρεπε προηγουμένως, να στηθεί το κατάλληλο σκηνικό!

Κατ’ αρχήν ανέλαβαν δράση οι γνωστοί …φίλοι, Σόρος και Ρουμπινί!

Δεν χρειαζόταν και πολύ για να πάρουν σειρά τα γνωστά ΜΜ"Ε" που διψάνε για αίμα και σενάρια καταστροφής.

Τα υπόλοιπα τα ξέρετε! Ψάχναμε τον πρωθυπουργό μεταξύ Αθήνας και Νέας Υόρκης και τελικά βρέθηκε στο …Λονδίνο.

Ύστερα, ο κ. Βενιζέλος άρχισε τα διαγγέλματα(υψηλοτάτου και δημοκρατικοτάτου επιπέδου: μη μιλάτε γιατί ότι λέτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον μας ) και τις τηλεδιασκέψεις!

Και τα ντόπια ΜΜ"Ε", να μας παρουσιάζουν έναν ορυμαγδό μέτρων.

-100 χιλιάδες απολύσεις, λέει το ένα!

-150 χιλιάδες προσθέτει το άλλο!

-Μειώσεις μισθών έως και 30%, διαλαλεί ο ένας!

-Μπορεί να φτάσει και 50%, συμπληρώνει ο άλλος!

-Σενάρια επί σεναρίων!

-Τα ακούει ο κόσμος και παγώνει το αίμα στις φλέβες του….


Λοιπόν, με τον κίνδυνο να με …απολύσει ο Προφήτης, αναλαμβάνω το ρίσκο της πρόβλεψης!

Πρώτον: η έκτη δόση θα εγκριθεί!

Δεύτερον: δεν θα απολυθούν 100 χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι!

Τρίτον: δεν θα μειωθούν οι μισθοί κατά 50%

Τέταρτον: δεν θα πτωχεύσει η χώρα. Αν συμβεί το μοιραίο, αυτό θα γίνει από ατζαμοσύνη των κυβερνώντων! Σας θυμίζω ότι και για τον Τιτανικό έλεγαν ότι είναι …αβύθιστος! Αλλά ξέρετε την ιστορία!

Έκτον: δεν θα βγούμε από το ευρώ!

Που στηρίζω τη …..βεβαιότητά μου αυτή;

Σήμερα δημοσιοποιήθηκε (τυχαία υποθέτω;) μια έκθεση των ….5 μεγάλων αδελφών (Nomura, Credit Suisse, Fitch, Morgan Stanley και Deutsche Bank) που προβλέπει:

1. H Ελλάδα είναι πιο μικρή και από τη …Lehman Brothers!!! Αν, όμως, την αφήσουν να πτωχεύσει θα δημιουργήσει πολύ κακό προηγούμενο, ενώ και το πλήγμα για το κύρος της Ευρωζώνης θα είναι τεράστιο.

2. Tο κόστος διάλυσης της Ευρωζώνης θα ανέλθει στα 430 δις ευρώ, ενώ το κόστος σωτηρίας της Περιφέρειας στα 260 δις ευρώ! Άρα συμφέρει η σωτηρία!

3. Θα “προικοδοτηθεί» με περισσότερα κεφάλαια το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

4. Για την Ελλάδα μεθοδεύεται ένα γενναίο κούρεμα του χρέους μεταξύ 50-60%.

Δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, θα μας τη… φέρει πάλι; Θα ρωτούσε ο … Αδέξιος Δεξιός.

Αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι η οικονομία! Είναι η Κυβέρνηση!

Και αυτό αρχίζουν πλέον να το φωνάζουν όλοι.

Η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου αντιμετωπίζει τα εξής …σωρευτικά προβλήματα:

1. Όλοι ομολογούν ότι απέτυχε

2. Σχεδόν κανένας δεν πιστεύει ότι μπορεί να εφαρμόσει τις απαιτούμενες πολιτικές

3. Δεν έχει πλέον λαϊκή νομιμοποίηση. Το Eurogroup αποδόμησε το τέλος στα ακίνητα επειδή πείσθηκε ότι η λαϊκή αγανάκτηση θα το ακυρώσει στην πράξη!

Συμπέρασμα: Ο κ. Παπανδρέου βρίσκεται αντιμέτωπος με το εξής δίλημμα:

Αν πάρει τα μέτρα, θα πέσει επειδή δεν αντέχει η κοινωνία!

Αν δεν πάρει τα μέτρα, θα πέσει επειδή θα σταματήσει τη χρηματοδότηση η τρόικα!
(οι φωτό είναι από το καταπληκτικό antista/chef)
γράφει ο Αδέξιος... Προφήτης
από το antinews

Λοβερδισμός, το ανώτατο στάδιο του αριβισμού

Διασκευή του πίνακα του Καραβάτζιο “Νάρκισσος
Ο Αντρέας πράγματι είπε τα πράγματα με το όνομα τους. Όχι για τους δημόσιους υπαλλήλους και την αριστερά αλλά για το που πάει πραγματικά το ΠΑΣΟΚ και ποιόν εκπροσωπεί πια. Διαβάστε εδώ τις δηλώσεις του: Επίθεση Α. Λοβέρδου, στους δημοσίου υπαλλήλους, το Σύνταγμα και την αριστερά.

O Ανδρέας ο Λοβέρδος εξελίσσεται στο κοινωνικό πρότυπο του εκσυγχρονιστήτης χώρας και της πορείας της προς το μέλλον. Ενσαρκώνει τον άνθρωπο που προκειμένου να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του είναι έτοιμος να πει και να κάνει οτιδήποτε, να πατήσει επί πτωμάτων, να συκοφαντήσει, να πει ψέματα με τον ίδιο τρόπο που θα έλεγε κάποιος την πιο απλή αλήθεια. Είναι η χαρακτηριστική περίπτωση του ανθρώπου: “αυτές είναι οι αρχές μου και αν δεν σας αρέσουν έχω κι άλλες”. Πάνω απ’ όλα όμως ξεκαθαρίζει το τοπίο. Ότι δηλαδή, ο νεοφιλελευθερισμός, ο τροϊκανισμός, η ανθρωποφαγία, ο εκσυγχρονισμός, ο αριβισμός, ο νεποτισμός και άλλες ευγενείς έννοιες, είναι πλευρές του ίδιου νομίσματος. Η μία συμπληρώνει την άλλη.

Ο γίγαντας της σκέψης Αντρέας διέγνωσε ότι την κρίση έφεραν…“Το 1 εκατ. υπάλληλοι που ταλαιπωρούν τους 10 εκ. Έλληνες έφερε τα πράγματα εδώ που είναι σήμερα”. Τώρα το πως γίνεται τότε η κρίση να είναι πανευρωπαϊκή και όχι μόνο… θα μας το αποκαλύψει άλλη φόρα.

Είναι πλέον φανερό ότι η ζυγαριά έγειρε. Δεν είναι πια οι ακροδεξιοί του Λ’ΑΟΣ που στηρίζουν την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, αλλά το ΠΑΣΟΚ που ενστερνίζεται την μία μετά την άλλη τις σκοτεινές “αξίες” της ακροδεξιάς και δεξιάς μαζί και την χουντική ρητορεία για την μεταπολίτευση. Οι αριβίστες που παρίσταναν τους φιλολαϊκούς “σοσιαλιστές” για να βρίσκονται στην εξουσία, πετάνε τη μάσκα και μας αποδεικνύουν πόσο μεγάλη λέρα πρέπει να είσαι για να κυβερνάς γαλέρα. Όσοι έφτιαξαν το διεφθαρμένο σύστημα, σήμερα το κατεδαφίζουν για να φτιάξουν ένα ακόμα πιο διεφθαρμένο ελπίζοντας να παραμείνουν στον αφρό. Όχι. Ο Λοβέρδος δεν είναι η εξαίρεση, όπως δεν είναι και ο Πάγκαλος. Είναι πρωτοπόροι της λογικής εξέλιξης του ΠΑΣΟΚ. Είναι εικόνες από το μέλλον που φιλοδοξεί την επανάληψη του πιο σκοτεινού παρελθόντος. Την εποχή της πιο άγριας συσσώρευσης του πλούτου που γνώρισε η σύγχρονη ανθρωπότητα την εποχή της πρώτης βιομηχανικής επανάστασης ή την εποχή των τσιφλικάδων για την Ελλάδα. Κάντε υπομονή και έρχονται και άλλοι πίσω από τον Λοβέρδο με πρώτη την Αννούλα.

Ο Αντρέας μας δεν παρέλειψε μαζί με τον νεοφιλελεύθερο κανιβαλισμό να υιοθετήσει και την χρυσαυγήτικη ανάλυση για την μεταπολίτευση… “Διότι στη μεταπολιτευτική Ελλάδα η αξία της ζωής είναι μόνο αν είσαι αριστερός. Αν δεν είσαι αριστερός, σε πεθαίνουν σε δύο μέρες”.
Έλεγα κι εγώ….
Γιατί περνάω τόσο καλά…;
από το antista/chef

Όταν η προπαγάνδα αποτυπώνεται στα γκάλοπ

Οι πρώτες δημοσκοπήσεις μετά τη θερινή ραστώνη δεν μας έκαναν σοφότερους. Αν εξαιρέσουμε την μεγάλη απόκλιση – όσον αφορά στη διαφορά μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων – που εμφανίζει η μία από τις τρεις εταιρίες σε σχέση με τα ευρήματα των άλλων δύο, τα πράγματα βρίσκονται εκεί που τα αφήσαμε πριν από το καλοκαίρι.

Το μόνο καινούργιο στοιχείο είναι αυτό της (μεθοδευόμενης) συγκυβέρνησης.

Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και η Νέα Δημοκρατία προηγείται, έχοντας διευρύνει μεν τη διαφορά της, αλλά χωρίς να εμφανίζει τάση αυτοδυναμίας.

Τα ποσοστά της αδιευκρίνιστης ψήφου παραμένουν υψηλά – το ίδιο και αυτά της αποχής.

Δεν βγαίνουν ενδιαφέροντα συμπεράσματα; Μα και βέβαια. Το πρώτο είναι πως... οι εκλογές βρίσκονται προ των πυλών. Με το ένα κόμμα λίγο κάτω από το 20% και το άλλο λίγο πάνω από το 20%, είναι η κατάλληλη ώρα για να γίνουν οι εκλογές, προκειμένου να προκύψει συγκυβέρνηση, ώστε να γίνουν οι αλλαγές.

Με τις λεπτομέρειες δεν είναι εύκολο να ασχοληθούμε, καθώς όλα δείχνουν πως κατάφεραν να τον αποδιοργανώσουν τον λαό.

Αν εξαιρέσουμε την δημοσκόπηση της ΚΑΠΑ Research που εμφανίζει τον κόσμο, σε ποσοστό 56,2%, να επιθυμεί να εξαντλήσει την τετραετία η κυβέρνηση (!), η ιδέα της συγκυβέρνησης – κατάλληλα προπαγανδισμένης - κερδίζει έδαφος.

Από την άλλη πλευρά, ο κόσμος εξακολουθεί να δηλώνει πως δεν επιθυμεί εκλογές (σε ποσοστό 67% κατά την δημοσκόπηση της ALCO).

Μάλιστα, όπως προκύπτει από την δημοσκόπηση της MRB το 56,4% δέχεται την συγκυβέρνηση μετά από εκλογές, ενώ το 52,1% τάσσονται υπέρ της συγκυβέρνησης χωρίς εκλογές. Η πρόσθεση δεν βγαίνει, αλλά προφανώς απαντήθηκαν δύο διακριτά ερωτήματα από τους ίδιους ανθρώπους.

Προκύπτει, λοιπόν, ότι η πλύση εγκεφάλου πήγε καλά, αφού παραπάνω από τους μισούς Έλληνες θεωρούν ότι δεν χρειάζεται να ερωτώνται σχετικά με το ποιοι θα σχηματίζουν κυβέρνηση σ’ αυτή τη χώρα.

Και το λένε αυτό, την ίδια ώρα που πιστεύουν πως το ακολουθούμενο πρόγραμμα (Μνημόνιο, Μεσοπρόθεσμο κλπ) δεν οδηγεί πουθενά, είναι αποτυχημένο – αλλά και σ’ αυτήν την περίπτωση δεν τους ρώτησε κανείς.

Και την ίδια ώρα (στην έρευνα της MRB) θέλουν η κυβέρνηση να προχωρήσει και να εφαρμόσει τα μέτρα – που προβλέπουν μνημόνιο και μεσοπρόθεσμο με τα οποία… διαφωνούν!

Μοιρασμένοι είναι οι Έλληνες και σχετικά με το αν είναι θετικές ή όχι οι αποφάσεις της 21ης Ιουλίου.

Εντάξει, αλλά με βάση ποια ενημέρωση απαντούν; Με βάση την επίσημη κυβερνητική προπαγάνδα, φυσικά. Ουδείς φαντάζεται ότι οι Έλληνες διάβασαν το κείμενο. Διότι το κείμενο (δύο κείμενα, για την ακρίβεια) προβλέπει και τις εγγυήσεις που ζητούν τώρα οι Φιλανδοί.

Αν γνώριζαν οι Έλληνες πως οι αποφάσεις της 21ης Ιουλίου περιλαμβάνουν τις εγγυήσεις, θα βρισκόταν έστω και ένας ο οποίος να συμφωνούσε με αυτές;

Επομένως, επί ποίου θέματος κλήθηκαν να απαντήσουν – και μάλιστα χωρίς να υπάρχει στο ερωτηματολόγιο το θέμα των εγγυήσεων, αν και αυτό είναι που κυρίως μας απασχολεί από τις 16 Αυγούστου;

Με λίγα λόγια, συμπέρασμα δεν βγαίνει. Η χώρα πηγαίνει στα κουτουρού. Το μόνο βέβαιο είναι πως οι Έλληνες όχι μόνο δεν βλέπουν φως στο τέρμα του τούνελ, αλλά είναι σίγουροι πως το τρένο τους έχει πατήσει.

Προκύπτει επίσης και μια ακόμη βεβαιότητα: Ότι η ζοφερή κατάσταση που έχει δημιουργηθεί έχει επιτείνει την σύγχυση και πλέον όλα έχουν πάρει μια μοιραία τροπή.

Με δεδομένο ότι το πρόγραμμα δεν βγαίνει, στήνεται το επόμενο σκηνικό, αυτό της συγκυβέρνησης, που πάντως – ό,τι κι’ αν εμφανίζουν οι δημοσκοπήσεις – δεν μπορεί να προκύψει χωρίς εκλογές, διότι κάτι τέτοιο θα αποτελούσε εκτροπή.

Οποιαδήποτε κυβέρνηση συνεργασίας που δεν θα ήταν προϊόν της βούλησης του λαού, θα οδηγείτο αμέσως σε πτώση, μετά από μεγάλη κοινωνική αναταραχή, καθώς θα επιδίωκε να επιβάλει μέτρα χωρίς να έχει νωπή εντολή.

Επομένως, συγκυβέρνηση μπορεί να υπάρξει (αρκεί οι συγκυβερνήτες να μην χρησιμοποιήσουν τους ίδιους άχρηστους και άσχετους – ο καθένας τους δικούς του), αλλά αφού ο λαός δώσει με την ψήφο του αυτή την εντολή.

Είναι απλό και ας μην επιχειρηθεί. Κατάφεραν να κάνουν τον λαό να χάσει τον προσανατολισμό του και να μην μπορεί να σκεφθεί επαγωγικά. Ας μην τον οδηγήσουν και στον εμφύλιο!

Υ.Γ. Αν χρησιμοποιήσουν τους ίδιους άχρηστους και άσχετους (βάλε τον τάδε να βάλω τον δείνα), και η συγκυβέρνηση που θα έχει προκύψει από εκλογές θα πέσει με μεγάλο πάταγο, οπότε η χώρα θα βρεθεί επίσης σε συνθήκες κοινωνικής αναταραχής. Διότι μπορεί ο λαός να λέει τώρα ότι δεν θέλει εκλογές και συμφωνεί με την συγκυβέρνηση, αλλά δεν μπορούμε να φανταστούμε πως θα βρεθούν κάποιοι οι οποίοι θα παραπέμπουν στα… γκάλοπ όταν η χώρα θα βυθιστεί στο πηγάδι του εμφυλίου.
γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Followers