Είμαστε λαός ή «τζάμπα μάγκας»;

Σε ό,τι αφορά εμάς τους πολίτες, θα πρέπει να κοιτάξουμε τους εαυτούς μας στον καθρέπτη και να απαντήσουμε, εάν πίσω από αυτό που βλέπουμε είναι ένας πολίτης που μπορεί να πάρει δύσκολες και οδυνηρές αποφάσεις ή ένας «τζάμπα μάγκας» που ενώ μπορεί να στέκεται έξω από τη Βουλή και να φωνάζει «Να καεί, να καεί….» ή να παρακαλάει τους πολιτικούς «πάρτε το μνημόνιο και φύγετε από δω», ταυτόχρονα δεν μπορεί να αποφασίσει ο ίδιος, αλλά αναζητεί κάποιον «μεσσία», προκειμένου να σηκώσει τις δικές του ευθύνες.

Απίστευτα γεγονότα εκτυλίσσονται τα τελευταία εικοσιτετράωρα στη χώρα μας, μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων μας, έπειτα από την εκδήλωση της πρόθεσης του Παπανδρέου για την διενέργεια δημοψηφίσματος. Και μόνο στη σκέψη ότι μπορεί να... κληθεί ο λαός να αποφασίσει για το οικονομικό του μέλλον, απασφαλίστηκαν παντός είδους καθεστωτικές δυνάμεις, οι οποίες με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσουν στην πτώση Παπανδρέου, εκτός και αν ο τελευταίος «συνετιστεί».

Από χθες λοιπόν, όλα τα καθεστωτικά ΜΜ"Ε" (οι ταγοί της αντικειμενικής ενημέρωσης του ελληνικού λαού ντε) και τα παπαγαλάκια του καθεστώτος, ξεσαλώνουν εναντίον του δημοψηφίσματος, με το επιχείρημα ότι είναι Εθνικά (ξαναβρήκαν τον όρο) επικίνδυνο και βάζει σε κίνδυνο την πορεία μας στην Ενωμένη Ευρώπη (αυτή που κατηγορούσαν ως Ευρώπη των μονοπωλίων). Ξαφνικά ξέθαψαν παλιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ της Σημιτικής περιόδου, τα οποία καταφέρονται εναντίον του Παπανδρέου. Κωμικοτραγικά πράγματα.

Το κωμικότερο στην όλη υπόθεση είναι ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης, εντελώς πανικοβλημένα, ενώ από το ένα μέρος ζητούν την απομάκρυνση του Παπανδρέου ως πολιτικά ανίκανου και επικίνδυνου, από το άλλο μέρος υπόσχονται ότι θα τηρήσουν τις συμφωνίες του και τις υπογραφές του, χωρίς να απαιτείται δημοψήφισμα για να τα εγκρίνει ή να τα απορρίψει ο λαός, αλλά μόνο εκλογές, για να αλλάξουν απλά οι καρέκλες της εξουσίας.

Και όλα αυτά γίνονται προκειμένου για να μην δοθεί η δυνατότητα στο λαό να μπει στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, γιατί μετά, αφενός θα δεθούν τα χέρια του πολιτικού συστήματος και δεν θα μπορεί να παίζει ελεύθερα τα πολιτικά παιχνίδια του, αφετέρου όταν δώσεις «θάρρος στον χωριάτη» ο τελευταίος θα ζητήσει ευθύνες και επιστροφή των κλεμμένων. Για τέτοια είμαστε τώρα; Είναι ποτέ δυνατόν να ανοίξουν οι «ασκοί του Αιόλου» οι οποίοι θα οδηγήσουν στην κατάρρευση του καθεστώτος και στην τιμωρία των ενόχων;;
Ας μην είμαστε αφελείς.

από το προεδρική δημοκρατία

Αυτή είναι η αλήθεια για τις τράπεζες

Στο απώτατο όριο πολιτικής υποκρισίας, αλλά και επικίνδυνου τυχοδιωκτισμού, κινείται η προσπάθεια «ιδεολογικοποίησης» του κουρέματος χρέους που συνοδεύτηκε από ρητορικού τύπου επιθέσεις, εναντίον των ελληνικών τραπεζών.

Οι κ. Παπανδρέου και Βενιζέλος επιχείρησαν ξεδιάντροπα να αποδώσουν στις διοικήσεις των εγχώριων τραπεζών ευθύνες για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό, προαναγγέλοντας μάλιστα, σε πανηγυρικούς τόνους, την υπαγωγή των πιστωτικών ιδρυμάτων σε εθνικό/κρατικό έλεγχο.

Στην πράξη, το κυβερνητικό δίδυμο της συμφοράς προσπάθησε να...
εμφανίσει ως «υπηρεσία υπέρ του ευρύτερου δημοσίου συμφέροντος» τις παράπλευρες απώλειες του άγριου «κουρέματος» των ελληνικών ομολόγων που επέβαλλαν οι Γερμανοί. Η χοντροκομμένη κυβερνητική προπαγάνδα δηλαδή, έφτασε να προσδώσει χαρακτηριστικά «πολιτικής πρωτοβουλίας» στην υποχρεωτική προσφυγή των ελληνικών τραπεζών στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, έπειτα από τις τεράστιες ζημιές που μοιραία θα εγγράψουν.

Η παρελκυστική αυτή τακτική των κ. Παπανδρέου και Βενιζέλου, πέραν της καταφανούς κοροϊδίας προς το εκλογικό σώμα, υποκρύπτει δυστυχώς και επικίνδυνες φιλοδοξίες για κομματικό έλεγχο των ελληνικών τραπεζών με στόχο την παράταση της κυβερνητικής θητείας μέσα από σχέσεις πελατειακής εξάρτησης και διαπλοκής.

Η αλήθεια είναι ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν είναι άμοιρες ευθυνών για το φαινόμενο της ελληνικής «καταναλωτικής φούσκας» που τροφοδότησε τα σημερινά ανοίγματα στο έλλειμμα και το δημόσιο χρέος. Το αντίθετο μάλιστα. Οι διοικήσεις των τραπεζών, μπορεί να μην πλειοδότησαν σε εμπορικές πολιτικές δανειοληπτικής ασυδοσίας «χαμηλής κλίμακας» (όπως για παράδειγμα οι αμερικανικές ή οι ιρλανδικές τράπεζες με τα πάσης φύσεως δάνεια προς…αναξιοπαθούντες) αλλά συμμετείχαν, από κοινού με τους πολιτικούς, σε ένα «πάρτυ» χαριστικών ρυθμίσεων προς διαπλεκόμενους εκπροσώπους του επιχειρηματικού, «μιντιακού» και διαφημιστικού κατεστημένου.

Η εσφαλμένη όμως αυτή πρακτική δεν σημαίνει ότι απλώς πρέπει να αλλάξει χέρια το μάνατζμεντ για να περάσει στο έλεος του πράσινου κομματικού κράτους και μιας χρεοκοπημένης κυβέρνησης που ψάχνει ερείσματα για να κρατηθεί στην εξουσία. Γιατί μεταξύ άλλων οι τράπεζες, στο σημερινό τους σχήμα, έχουν ένα σοβαρό ελαφρυντικό. Υποχρεώθηκαν από αυτή την κυβέρνηση να συνδράμουν την μνημονιακή δανειοδότηση φορτώνοντας τα χαρτοφυλάκια τους με τοξικά ελληνικά ομόλογα. Και σήμερα καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα, υπό την απειλή μάλιστα, υποχρεωτικής αλλαγής της μετοχικής τους σύνθεσης. Δυστυχώς αυτό δεν αποτελεί εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος, αλλά εξυπηρέτηση των «επενδυτικών» αρπακτικών που θέλουν να τις αγοράσουν τσάμπα και του κ. Παπανδρέου που επιχειρεί να εξαγοράσει την διάσωση του…
γράφει ο Γιώργος Χαρβαλιάς

από το ethnosnews

Χάιλ Γκέμπελς!

Τι είναι μια χώρα που γιορτάζει την εθνική της επέτειο φιμωμένη και χωρίς να μπορεί να μιλήσει για την αλήθεια της;

Τι είναι μια χώρα που γιορτάζει τις νίκες της ηττημένη, καθημαγμένη, ντροπιασμένη, πτωχευμένη, καταπτοημένη;

Τι είναι μια χώρα που καταντά, ακριβώς την ημέρα της επετείου της νίκης της, να βλέπει την εθνική της κυριαρχία να καταργείται και να τίθεται υπό την επιτροπεία αυτών που κάποτε αψήφησε – με το αντάρτικο στα βουνά, με το αντάρτικο στις πόλεις, στα κολαστήρια της Μέρλιν, στα μαρτυρικά χωριά της, με τη σιωπηλή και αόρατη στρατιά της που μεγαλούργησε στη συλλογή πληροφοριών και στα σαμποτάζ;

Δυστυχώς, την απάντηση την γνωρίζουμε όλοι: Είναι μια χώρα άθλιων πολιτευτάκηδων, επιγόνων των δοσιλόγων και των άκαπνων, που κυριάρχησαν στην πολιτική της ζωή και συστηματικά, με σχέδιο, την οδήγησαν – οι ασυνείδητοι – στην καταστροφή.

Η σημερινή «σιωπηλή στρατιά» της πατρίδας, οι απόγονοι της ηρωικής νεολαίας του 1940 και της Αντίστασης, παρελαύνει αυτές τις μέρες αποστρέφοντας το βλέμμα από τις εξέδρες των επισήμων (λέμε τώρα) που έμειναν χωρίς «επισήμους», αφού αυτοί απέδρασαν και αποδέχθηκαν ότι δεν έχουν δικαίωμα να γιορτάζουν μαζί με τον λαό.

Θριαμβολογούν πάλι αυτές τις μέρες. Αλλά καθισμένοι στα γραφεία τους, προφυλαγμένοι σε αίθουσες συνεντεύξεων Τύπου, μέσα σε κλοιό αστυνομικών.

Το γεγονός ότι έχουν υποστεί την μεγαλύτερη ταπείνωση - που δεν είναι ούτε το Μνημόνιο, ούτε οι αποφάσεις της 25ης Μαρτίου (άλλη επέτειος αυτή), ούτε εκείνες της 21ης Ιουλίου (άλλος μήνας επετείων κι’ αυτός), ούτε εκείνες της 27ης Οκτωβρίου, αλλά ο αποκλεισμός τους από τον εορτασμό του Έπους - ούτε που τους αγγίζει.

Όλα μπορεί να τα αντέξει ένας πατριώτης. Αλλά να σε αποκαλούν προδότη την ημέρα της Νίκης; Να μην μπορείς να γιορτάσεις μαζί με τον λαό που σε εκλέγει; Να στέκεις μπροστά σε μια νεολαία που επιδεικτικά στρέφει την κεφαλή προς την αντίθετη πλευρά, ενώ μέχρι πριν έναν χρόνο σε χαιρετούσε τιμητικά;

Αν το δέχεσαι αυτό, σημαίνει ότι το αξίζεις. Κανείς δεν αντέχει τέτοια περιφρόνηση αν πιστεύει πως έχει δίκιο, πως έχει πράξει το καθήκον του απέναντι στο λαό και στη χώρα.

Πώς το αντέχουν; Μα επειδή έχουν από καιρό αντικαταστήσει το σύνθημα «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει», με το άλλο, το προσφιλές τους: «Η προπαγάνδα ποτέ δεν πεθαίνει»!

Πώς να τους νοιάξει η επιτήρηση που –σωστά, τέτοιοι που είναι – τους επιβλήθηκε, όταν έχουν αποδειχθεί οι πιο ικανοί και πιο άξιοι συνεχιστές του Γκέμπελς, υπουργού Προπαγάνδας και Δημόσιας Διαφώτισης της ναζιστικής Γερμανίας;

Ως γνωστόν, ο Γκέμπελς, συνήθιζε να λέει πως «δεν λέμε κάτι για να το πούμε, αλλά για να επιτύχουμε ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα».

Και αυτό κάνουν στην Ελλάδα, 71 χρόνια μετά τη νίκη επί του φασισμού και τους ηρωικούς αγώνες κατά του Ναζισμού, οι άξιοι συνεχιστές του αρχιπροπαγανδιστή του Χίτλερ.

Ο κ. Παπανδρέου δεν δίστασε να πει πως «αυτή είναι η πιο ιστορική απόφαση από όσες έχουν ληφθεί μέχρι τώρα» - είχε αποκαλέσει και τις άλλες «ιστορικές» και αποδείχθηκαν κουρελόχαρτα, οπότε μπορούμε να φανταστούμε τι θα αποδειχθεί «η πιο ιστορική».

Όταν τολμάς να προφέρεις αυτή τη φράση τις ημέρες που η πατρίδα σου γιορτάζει πράγματι τις πιο ιστορικές στιγμές της, τότε σημαίνει πως το ψέμα σε έχει κυριεύσει και δεν έχεις συναίσθηση του τι λες.

Δεν δίστασε επίσης να πει πως απηλλάγη ο λαός από ένα «ιστορικό βάρος».

Όταν τολμάς, ακριβώς τις ημέρες που το βάρος της Ιστορίας γίνεται ακόμη πιο αισθητό στους ώμους του λαού (σου – λέμε τώρα) να αποκαλείς «ιστορικό βάρος» το άχθος ενός χρέους που προκλήθηκε από κλεψιές και κακοδιαχείριση, τότε απλώς δείχνεις το μέγεθος της ανελλήνιστης παρουσίας σου στον δημόσιο βίο.

Είπε ακόμη ο κ. Παπανδρέου πως (με τις αποφάσεις της 27ης Οκτωβρίου) «κλείνουμε τους λογαριασμούς μας με το παρελθόν»!

Όταν αυτό το λες την ημέρα μιας επετείου «που δώσαμε ακόμη μια φορά εξετάσεις μπροστά στο Θεό και μπροστά στους ανθρώπους, δείξαμε την ταυτότητά μας την Eθνική και βρέθηκε εν τάξει», τότε δεν είσαι σε θέση να αντιληφθείς πως οι λογαριασμοί με το παρελθόν όχι μόνο δεν έκλεισαν, αλλά τώρα ανοίγουν.

Κι’ όταν η εξουσιομανία σου είναι τόσο μεγάλη που ομολογείς την ανικανότητά σου, δέχεσαι την επιτροπεία (διότι πιστεύεις ότι την αξίζεις και έτσι είναι) και την ξεπερνάς λέγοντας ξεδιάντροπα πως είναι καλύτερα να τους έχεις πάνω από το κεφάλι σου «για να μπει τέλος σε αυτό το σόου που γίνεται κάθε τρεις μήνες», απλώς παραδέχεσαι ότι δεν είσαι σε θέση να κάνεις τίποτε.

Και όταν μετά δίνεις τη σκυτάλη στον υπουργό των Οικονομικών, για να παραδεχθεί κι’ αυτός την ανικανότητα του ίδιου και όλης της κυβέρνησης, λέγοντας πως η παρουσία των ελεγκτών πρέπει να είναι συνεχής «για να μη δημιουργούνται επικοινωνιακά προβλήματα και το έργο να γίνεται ταχύτερα», τότε δεν υπάρχει άλλο σκαλοπάτι να κατεβείς στην κλίμακα του ψεύδους και της διαστροφής.

Αλλά, κατά μια ελπιδοφόρα σύμπτωση - πώς παίζει αλήθεια τα παιχνίδια της η Ιστορία! – ήταν 27 Οκτωβρίου του 1960, όταν ο Στρατής Μυριβήλης εκφωνούσε τον πανηγυρικό της ημέρας στην Ακαδημία Αθηνών, λέγοντας:

«Mεγάλη είναι η ζωή των λαών. Δεν μετριέται με τα χρόνια, όπως η ζωή των ατόμων. Mε τους αιώνες μετριέται, όπως η ζωή της Γης. Λοιπόν, εκεί που πορεύεται την καθημερινή του χαμοζωή ο λαός, απορροφημένος από τις έγνοιες της βιοπάλης, γλεντοκόπος από τη χαρά της νιότης ή σκυθρωπός από τον αγώνα της άχαρης δουλειάς, διχασμένος από τα πάθη και τα ιδιωτικά συμφέροντα, ακούει άξαφνα την ιερή καμπάνα της Φυλής να βαρά συναγερμό. Aυτιάζεται. Σταματά μεσοστρατίς και υψώνει με χτυποκάρδι τα μάτια προς την υψηλότατη κορφή. H καρδιά γιομίζει αναγάλλια, τα μάτια βουρκώνουν. Βλέπουμε στην κορφή ν' ανεμίζει χαιρετιστικά η μεγάλη σημαία του Γένους. Τη γνωρίζουμε τούτη τη σημαία. Tην έχουμε δει να τρικυμίζεται μέσα στους κύκλους του χρόνου. Την είδαμε με τα μάτια των προγόνων, που έχουν πεθάνει πριν από πολλά χρόνια. Την έχουμε στήσει εκεί ψηλά με τα ματωμένα μας χέρια. Aπό τούτη την κορυφογραμμή της 28ης του Oχτώβρη, μπορούμε ν' αγναντέψουμε την πορεία της Φυλής μας. Έρχεται μια μέρα στη ζωή των Εθνών, που οι αιώνες ελέγχουν τα χαρτιά της ιστορικής των ταυτότητας. Tέτοια μέρα για την Eλλάδα είναι η μέρα της Σαλαμίνας, η μέρα του Mαραθώνα, η μέρα του τελευταίου Kωνσταντίνου, η μέρα της 25ης Mαρτίου. Tέτοια είναι και η μέρα της 28ης του Oχτώβρη. Aυτή τη μέρα δώσαμε ακόμη μια φορά εξετάσεις μπροστά στο Θεό και μπροστά στους ανθρώπους. Δείξαμε την ταυτότητά μας την Eθνική και βρέθηκε εν τάξει».

Δυστυχώς για τους Γκέμπελς, αυτές τις μέρες χτυπάει και πάλι η καμπάνα της Φυλής!
γράφει η Σοφία Βούλτεψη

από την Ελεύθερη Ζώνη

Παπαγαλάκια εν δράση...

Απίστευτο μένος κατά των πολιτών και χολή χύνουν από το πρώτο λεπτό τα δελτία ειδήσεων. Πληγώθηκαν όλοι τους για τα συνθήματα κατά του Προέδρου, λένε άθλια ψέματα ότι η παρέλαση ματαιώθηκε, όπως είπαμε πραγματοποιήθηκε χωρίς την παρουσία πολιτικών, ενώ χαρακτηρίζουν μικρές μειοψηφίες τους Θεσσαλονικείς που εξέφρασαν την οργή τους και στρέφουν τα βέλη τους σε κόμματα της αριστεράς.

Είναι όμως τόσο γελοίοι που στο επόμενο ακριβώς θέμα παρουσιάζουν τις χιλιάδες των αγανακτισμένων πολιτών σε κάθε πόλη της χώρας που αντέδρασαν σήμερα με... τον ίδιο τρόπο εναντίον κάθε προδότη που έβλεπαν.

Ποιες είναι οι μειοψηφίες λοιπόν κύριοι δημοσιογράφοι;

Οι πολίτες της Θεσσαλονίκης, της Αθήνας, του Βόλου, της Πάτρας, της Δράμας, της Βέροιας, της Καβάλας, του Ηρακλείου, της Καλαμάτας, της Νάουσας, της Λάρισας, των Τρικάλων, της Άρτας, των Ιωαννίνων, και τόσων ακόμη πόλεων που οι πολίτες τους διώχνουν τους πολιτικούς που τους πρόδωσαν;

Όλοι αυτοί είναι ακραίοι και ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ ή σε όποιο άλλο κόμμα νομίζετε;

Αυτό που συνέβη σήμερα είναι η αρχή του τέλους και του παρόντος πολιτικού συστήματος, αλλά και το δικό σας αφού θα σας πάρει μαζί σας στην κατάρρευσή του.

Τρέμετε στην ιδέα ότι δεν μπορείτε να χειραγωγήσετε τον λαό πλέον και γι΄ αυτό τον βρίζετε, τον εκφοβίζετε μήπως και τον κρατήσετε σε καταστολή. Λέτε ψέματα αλλά σας κόβετε η ανάσα όταν βλέπετε τον κόσμο να κυνηγάει μοσχοαναθρεμένα σας πολιτικά τέκνα και να ζητάει να γίνει παρέλαση με παλλαϊκή συμμετοχή, τραγουδώντας το “πότε θα κάνει ξαστεριά”!

Τρέμετε που δεν μπορέσατε να κάνετε τους Έλληνες να αλληλοεξοντωθούν, αλλά τους ενώσατε εναντίον σας!
Δείτε τώρα το τέλος του σάπιου συστήματός σας….

από το αἰέν ἀριστεύειν

Από το χθες το πρωί τα ΜΜ“Ε” κρατούν τον κόσμο σε καταστολή

Λογικά, έπειτα από αυτό που συνέβη, δηλαδή τη στάση πληρωμών και την εξαθλιωμένη ζωή που καλούμαστε να ζήσουμε από εδώ και στο εξής (με μόνο τα δικά μας έσοδα, χωρίς δυνατότητα δανεισμού), θα έπρεπε ο κόσμος να έχει ήδη βγει από το χθες πρωί στους δρόμους και να αναζητεί τους υπεύθυνους της τραγωδίας.

Αντί γι΄ αυτό τι βλέπουμε; Βλέπουμε τα καθεστωτικά ΜΜ"Ε" (δηλαδή τον βραχίονα του συστήματος για τον πνευματικό έλεγχο των μαζών), να έχουν πιάσει δουλειά από... τα άγρια χαράματα, καταβάλλοντας τιτάνιες προσπάθειες, με τόνους καθησυχαστικής προπαγάνδας, προκειμένου να κρατήσουν την κοινωνία σε καταστολή και να μην πληροφορηθεί ο κόσμος την ωμή αλήθεια για το τι ακριβώς έγινε και τι ακριβώς τον περιμένει, με ορατό τον κίνδυνο να ξεχυθεί στους δρόμους.

Το σύνθημα που, κατά κόρον, ρίχνουν από το πρωί, κυβέρνηση και ΜΜ"Ε" είναι: «δεν κινδυνεύουν μισθοί, συντάξεις και καταθέσεις». Είναι μια πρώτη αντίδραση για να συγκρατήσουν την οργή και να βάλουν τη λαϊκή μάζα σε έναν βολικό εφησυχασμό. Αν είναι δυνατόν!!! Πως κοροϊδεύουν αυτόν το δύστυχο λαό!!! Που είναι η αντιπολίτευση, που είναι η Νέα Δημοκρατία να πει την αλήθεια;;;

Ελλάδα πεθαίνεις και φταίνε οι ηγέτες που εσύ επέλεξες…

από το προεδρική δημοκρατία

Ως εδώ!

Το Φθινόπωρο του 2009 βρέθηκα αντιμέτωπος με τηλεοπτικό σταρ, ο οποίος υπερασπιζότανε, τότε, με νύχια και με δόντια τη γραμμή του πολιτικού κόσμου, ότι δεν υπήρχε κρίση και ότι αυτή ήταν εφεύρημα των αγορών! Σήμερα ο ίδιος άνθρωπος δημοσιεύει λίστες με τους... συνεργάτες της τρόικας! Έτερος αστέρας είχε αναδειχτεί σε πρωταθλητή των κρατικών διαφημίσεων. Σήμερα καταγγέλλει δημόσια τους... προδότες. Έχουμε τρελαθεί εντελώς!

Έχουμε εισέλθει στην ζώνη του λυκόφωτος. Μόλις προχτές διάβαζα έναν νέο αστέρα της δημόσιας ζωής που φιλοδοξεί να συγκυβερνήσει αύριο τη χώρα μαζί με τον κ. Σαμαρά, να ζητάει εμμέσως πλην σαφώς να... μπει φίμωτρο στο χώρο του Τύπου. Δεν ξέρουμε αν ο κ. Σαμαράς συμφωνεί μαζί του ή όχι, αλλά το δικό του όνομα χρησιμοποιείται. Να υποθέσουμε, λοιπόν, ότι η πολυποίκιλη κομματική κάλυψη που παρέχεται στον αρθρογράφο σημαίνει και αποδοχή των όσων πρεσβεύει...

Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι η Ένωση Συντακτών, ένα επαγγελματικό και επιστημονικό σωματείο, δεν ασχολείται στο ελάχιστο με τις φωνές διαφόρων ακραίων στοιχείων που εμμέσως πλην σαφώς ζητούν την φίμωση της ελεύθερης έκφρασης του Τύπου. Όπως και ελάχιστοι ασχοληθήκαμε με τις καταγγελίες του κ. Τσίπρα για τα μυστικά κονδύλια. Αλήθεια, ποιος πήρε επί τόσα χρόνια τόσα εκατομμύρια ευρώ από τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου εξωτερικών και από άλλες κρατικές υπηρεσίες ασφάλειας; Υπήρχαν μεταξύ αυτών Μέσα Ενημέρωσης και δημοσιογράφοι; Μήπως και εταιρείες δημοσίων σχέσεων;

Όσο για το κράτος; Είναι ανύπαρκτο. Πράκτορες και πρακτορίσκοι έχουν αναδειχτεί σε μέντορες της ενημέρωσης και απειλούν ανοικτά τους διαφωνούντες ακόμη και με τη ζωή τους. Ευτυχώς η 17 Νοέμβρη έχει συλληφθεί. Δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τους εν λόγω κύκλους, όπως το έκαναν στο παρελθόν. Λέμε για τότε που κατηγορούσαν για μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης όποιον τους πλάσαραν οι μυστικές υπηρεσίες. Εκτός κι αν δημιουργήσουν ένα νέο τερατούργημα (Το βαθύ παρακράτος επιστρατεύει τη “Τρομοκρατία” ενάντια στους “εθνικούς σωτήρες”!).
Ως εδώ!
Ως πότε θα μείνουμε αδιάφοροι στην επώαση του αυγού του φιδιού...
γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης

από το capital

Απίστευτο: Ο κ. Παπανδρέου μας λέει ότι διαπραγματεύεται το χρέος!

Θα πρέπει να μας περνάει για εντελώς αφελείς ο κ. πρωθυπουργός.

«Διαπραγματευόμαστε με κάθε τρόπο για να μειώσουμε το χρέος. Είναι μια μεγάλη διαπραγμάτευση και εκεί έγκειται το μεγάλο πρόβλημα» είπε ο κ. Παπανδρέου μιλώντας χθες στο υπουργικό συμβούλιο. Φυσικά δεν απευθυνόταν στους υπουργούς του οι οποίοι μάλλον γνωρίζουν, αλλά σε όλους εμάς τους οποίους θα πληροφορούσαν στη συνέχεια καταλλήλως τα ΜΜ"Ε". Εδώ ο κόσμος «τόχει τούμπανο» για το «κούρεμα» και ο κ. Παπανδρέου κρυφό καμάρι.

Για ποια διαπραγμάτευση μιλά άραγε ο κ. Παπανδρέου; Ειλικρινά αναρωτιόμαστε, αν τον έχει έστω ενημερώσει κάποιος από την ΕΕ, για το περιεχόμενο των συνομιλιών των κ.κ. Μέρκελ και Σαρκοζί; Πολύ αμφιβάλουμε. Μάλλον έχει... πληροφορηθεί και ο ίδιος κάποια πράγματα για το τι μέλλει γενέσθαι (ότι δηλαδή περίπου κι εμείς) και προσπαθεί τώρα να πείσει όλους εμάς ότι δήθεν δίνει και πάλι τις μάχες του για να μειώσει το χρέος της χώρας αυτή τη φορά. Ανέλαβε μάλιστα και επικοινωνιακή πρωτοβουλία, πάλι με ταξίδια στο εξωτερικό για να μας πείσει ότι συμμετέχει στις αποφάσεις που πρόκειται να ληφθούν στην πραγματικότητα ερήμην της Ελλάδας.

Εμείς σας το έχουμε πει ότι προετοιμάζεται ήδη η προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ να παρουσιάσει τις όποιες αποφάσεις της επόμενης Συνόδου Κορυφής, ερήμην της κυβέρνησης, σαν δική της νίκη;
Ε, περιμένετε και θα δείτε.
Εδώ θα είμαστε...

από το προεδρική δημοκρατία

Μάθημα προπαγάνδας ΠΑΣΟΚ: το παραμύθι με το άρθρο 37

Οι πολίτες έχουν γίνει πλέον εξπέρ στην προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ και δεν μασάνε στα τεχνάσματα που χρησιμοποιεί. Για παράδειγμα, αυτή τη φορά και προκειμένου να περάσει το πολυνομοσχέδιο, το ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιεί την δήθεν διαφοροποίηση κάποιων βουλευτών και στελεχών του με το άρθρο 37 του πολυνομοσχεδίου το οποίο αφορά τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.

Το τέχνασμα είναι να εστιαστεί όλη η προσοχή της Κοινής Γνώμης και η δήθεν διαφοροποίηση ορισμένων στελεχών (που ταυτόχρονα κερδίζουν σε δημοσιότητα, κάθε φορά και άλλοι με τη σειρά) σε ένα συγκεκριμένο ζήτημα, το οποίο είναι... προαποφασισμένο ότι θα τροποποιηθεί. Έτσι στο τέλος, με μια μικρή τροποποίηση του άρθρου 37 που θα δείτε ότι θα γίνει, όλοι οι διαφωνούντες δήθεν θα συμφωνήσουν. Αυτό το παιχνίδι το παίζει χρόνια τώρα το ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο.

Δηλαδή πάνε να μας τρελάνουν εντελώς. Αναρωτιόμαστε: Τόσα άλλα άρθρα του πολυνομοσχεδίου, όπως π.χ. τα φορολογικά κ.λ.π. που στέλνουν τον ελληνικό λαό στην πλήρη εξαθλίωση και του αρπάζουν τις περιουσίες, δεν ενοχλούν κάποιον βουλευτή, αλλά ξαφνικά μόνο το άρθρο 37;;; Είπαμε, το μάθαμε το παραμύθι πλέον!!!

Όλη λοιπόν η προσοχή της Κοινής Γνώμης συγκεντρώνεται από τα καθεστωτικά ΜΜ"Ε", με την βοήθεια «πρόθυμων» διαφωνούντων, σε συγκεκριμένο θέμα, ώστε αφενός όλα τα υπόλοιπα να περάσουν απαρατήρητα, αφετέρου η μικρή τροποποίηση στο θέμα της διαφωνίας, να εγκλωβίσει και να δικαιολογήσει το σύνολο της ΚΟ για την ψήφιση του συνόλου του νομοσχεδίου.
Ταυτόχρονα η Κοινή Γνώμη μένει με την…. διαφωνία και την ελπίδα… στο χέρι…

Μπράβο ΠΑΣΟΚ.
Αφού τα καταφέρνεις ακόμα τόσο καλά και πάλι μπράβο!!!

από το προεδρική δημοκρατία

Το πρόβλημα δεν είναι το χρέος, αλλά το έλλειμμα

Όσο δεν το κατανοούμε αυτό, τόσο δεν παίρνουμε τις κατάλληλες αποφάσεις εμεί οι ίδιοι οι πολίτες και τόσο θα είμαστε εξαρτημένοι από τα πολιτικά παιχνίδια του πολιτικού συστήματος και θα σερνόμαστε στην εξαθλίωση. Δυστυχώς η πολιτική ηγεσία της χώρας δεν θέλει να πει αυτή την αλήθεια στο λαό, γιατί δεν την συμφέρει. Όλων μας λοιπόν η προσοχή στρέφεται έντεχνα στο δημόσιο χρέος, στην δήθεν σωτηρία μέσα από το «κούρεμα», το οποίο «κούρεμα» περιμένει η προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ, σαν τον «από μηχανής θεό» για να το παρουσιάσει ως τεράστια επιτυχία, κερδίζοντας πόντους. Όμως το πραγματικό πρόβλημα είναι το έλλειμμα και είναι αυτή ακριβώς η αιτία που γεννά το χρέος.

Ας το πούμε όσο πιο απλά γίνεται. Όλα εξαρτώνται από τα... έξοδα και τα έσοδα του κράτους. Αν τα έξοδα είναι περισσότερα έχουμε έλλειμμα, αν αντίθετα τα έσοδα είναι περισσότερα, έχουμε πλεόνασμα. Όταν τα έξοδα είναι περισσότερα, τότε το έλλειμμα που δημιουργείται πρέπει να καλυφθεί υποχρεωτικά με δανεικά. Επομένως το χρέος γεννιέται από τα δημόσια ελλείμματα.

Εδώ ακριβώς έρχεται το κρατικοδίαιτο καθεστώς και επίτηδες συσκοτίζει τα πράγματα. Επειδή λοιπόν το καθεστώς είναι το ίδιο κρατικοδίαιτο, δηλαδή υπάρχει και ζει από τα κρατικά έξοδα, δεν θέλει με τίποτα να περιορίσει αυτά τα έξοδα. Αλλά για να καλυφθούν τα έξοδα, απαιτούνται έσοδα και επειδή δεν υπάρχουν δανεικά δεν μένει τίποτε άλλο από το να αρπάζει το καθεστώς τις περιουσίες των ιδιωτών (μέσω φορολογίας, χαρατσιών, μειώσεις μισθών κ.λ.π.), προκειμένου να επιβιώσει. Αυτή όμως η αρπαγή των ατομικών περιουσιών οδηγεί μοιραία στην πτώση της κατανάλωσης και ως εκ τούτου της παραγωγής και επομένως στην οικονομική ύφεση. Τόσο απλά.

Εμείς δεν θα πούμε τι πρέπει να γίνει, δηλαδή, αν θα πρέπει να μειωθούν οι δημόσιες δαπάνες ή αν θα πρέπει να συνεχιστεί η αρπαγή των ατομικών περιουσιών και των εισοδημάτων. Αυτό μπορεί τώρα πλέον ο καθένας να το απαντήσει μόνος του.

Ένα πράγμα μόνο πρέπει εμείς να επισημάνουμε. Μέσα στα δημόσια έξοδα είναι τα τοκοχρεολύσια. Θα πρέπει λοιπόν να δούμε, τι ακριβώς θα μας προσφέρει το όποιο "κούρεμα" του χρέους που ακούγεται. Θα μειώσει άραγε αυτό σημαντικά το δημόσιο έλλειμμα ή όχι;;
Γιατί αν δεν το μειώνει, τότε κάποιο λάκκο έχει η φάβα...

από το προεδρική δημοκρατία

Έρχεται συγκυβέρνηση

Το ερώτημα δεν είναι το εάν, αλλά το πότε, καθώς και ο τρόπος που θα την παρουσιάσουν, ώστε να μην υπάρξουν μεγάλες πολιτικές απώλειες. Αυτή τη στιγμή, ολόκληρο το σάπιο και διεφθαρμένο κρατικοδίαιτο καθεστώς επιδιώκει να διασωθεί και όπως γίνεται αντιληπτό, κανένα κόμμα μόνο του δεν μπορεί να το επιτύχει αυτό.

Επομένως ολόκληρο το καθεστώς, τόσο παρασκηνιακά, όσο και με τα παπαγαλάκια του στα καθεστωτικά ΜΜ"Ε' πιέζει και προσπαθεί να πείσει ότι η συγκυβέρνηση (ή κάποιας μορφής οικουμενική κυβέρνηση) είναι η λύση για τη χώρα.

Εξάλλου, τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και η ΝΔ, σε καμία περίπτωση δεν... θέλουν να διαχειριστούν μόνοι τους αυτήν την κρίση. Και οι δύο γνωρίζουν πολύ καλά ότι η εξαθλίωση του λαού στην οποία μας οδηγούν, θα διαλύσει και τα δύο κόμματα και θα στείλει στα σπίτια τους ή στις φυλακές πολλούς από τους σημερινούς πολιτικοοικονομικούς ταγούς. Γι’ αυτό πολλοί από το ΠΑΣΟΚ, ανοιχτά πλέον ζητούν συγκυβέρνηση, ενώ ταυτόχρονα πολλοί από την Νέα Δημοκρατία, οι επονομαζόμενοι και μετριοπαθείς (βλ. σκληροί Νεοφιλελεύθεροι) θέλουν συγκυβέρνηση.

Επομένως το ερώτημα είναι το πότε. Η διαφορά είναι η εξής: Το μεν ΠΑΣΟΚ θέλει συγκυβέρνηση τώρα, που αυτό θα έχει το πάνω χέρι. Θα έχει την πρωθυπουργία και την πλειοψηφία και απλά θα επιδιώξει με δόλωμα το τυρί στη φάκα, να φορτώσει στα άλλα κόμματα το πολιτικό κόστος. Η δε Νέα Δημοκρατία, θέλει την συγκυβέρνηση μετά από εκλογές, γιατί πιστεύει ότι θα έρθει πρώτο κόμμα (αυτοδυναμία ελπίζουμε ότι δεν υπάρχει αφελής που να την πιστεύει), ώστε να έχει εκείνη το πάνω χέρι και να κατευθύνει τις εξελίξεις. Εδώ ακριβώς παίζεται το σκληρό πολιτικό πόκερ αυτή τη στιγμή. Τώρα ή μετά από εκλογές;

Η συγκυβέρνηση δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά η μοναδική πραγματική πολιτική πράξη σε όλο αυτό το θεατρικό πολιτικό σύστημα της ψεύτικης και ανούσιας αντιπαράθεσης. Μιας πλασματικής αντιπαράθεσης, που μοναδικό πραγματικό στόχο έχει την εξουσία και την ικανοποίηση της κάθε λογής πολιτικής πελατείας, που στηρίζει τις διάφορες κομματικές ελίτ, μέσα από ψεύτικα ιδεολογικά περιτυλίγματα.

Για όσους όμως, αυτή τη στιγμή νομίζουν ότι η συγκυβέρνηση θα είναι λύση στο πρόβλημά μας, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η συγκυβέρνηση θα απελευθερώσει τους πολιτικούς από το πολιτικό κόστος και το φόβο του καταλογισμού των ευθυνών και ως εκ τούτου, θα φέρει σκληρές αντιλαϊκές αποφάσεις, σκληρή καταπίεση του λαού, δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, αρπαγή περιουσιών και πλήρη εξαθλίωση, ενώ παράλληλα θα διατηρείται η καθεστωτική ολιγαρχία αλώβητη, πράγματα που δεν μπορεί να κάνει ένα κόμμα μόνο του.

Επιτέλους, λέμε εμείς, να γίνει αυτή η συγκυβέρνηση, για να αποδειχθεί η πλήρης ανικανότητα του ισχύοντος ψευτοδημοκρατικού πολιτικού συστήματος και επιτέλους να αρχίσει να δημιουργείται γνήσια λαϊκή αντιπολίτευση που θα ανατρέψει τα πάντα.

Η σύγκρουση θα είναι σκληρή και αιματηρή, γιατί το καθεστώς θα παίξει όλη του την ύπαρξη πάνω σ’ αυτή τη συγκυβέρνηση.
από το προεδρική δημοκρατία

Η προπαγάνδα του φόβου

“Είτε έχει ένα λόγο να πει, είτε δεν έχει, ο λαός μπορεί πάντα να συρθεί εκεί που θέλουν οι ηγέτες. Αυτό είναι εύκολο. Το μόνο που έχει να κάνει κανείς είναι να τους πει ότι οι άλλοι τούς επιτέθηκαν και να καταγγείλει τους ειρηνιστές για έλλειψη πατριωτισμού και για το ότι βάζουν την πατρίδα σε κίνδυνο. Πιάνει εξίσου καλά σε οποιαδήποτε χώρα.”
(Από την απολογία του Χέρμαν Γκαίρινγκ στη Δίκη της Νυρεμβέργης)

Η συνταγή είναι παλιά, όσο και δοκιμασμένη κι αποτελείται από τέσσερα απλά βήματα:

1. Ένα ακροατήριο τίθεται μπροστά σε μια απειλή.

2. Γίνεται μια συγκεκριμένη πρόταση για την αντιμετώπιση της απειλής .Όσο πιο τρομακτική η απειλή, τόσο πιο αναπόφευκτη – παρότι ίσως δύσκολη και δυσάρεστη, προβάλλει η πρόταση.

3. Το ακροατήριο πρέπει να... πειστεί για την αποτελεσματικότητα της πρότασης

4. Το ακροατήριο πείθεται ότι είναι ικανό να υλοποιήσει την πρόταση

Έχουν όλα αυτά καμιά σχέση με τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα; Θυμηθείτε:

Κατ΄ αρχάς το αναγκαίο ψευδές δίλημμα: Ή αλλάζουμε, ή βουλιάζουμε. Στη συνέχεια η περιγραφή της απειλής: Χρεοκοπία, περιορισμός της εθνικής μας κυριαρχίας, Τιτανικός, Αργεντινή, τανκς…

Η λύση; Σαν έτοιμη από καιρό. Το Μνημόνιο, η δυσάρεστη πλην αναπόφευκτη πρόταση για την αντιμετώπιση της απειλής. Η λογική πλάνη του ψευδούς διλήμματος «η μνημόνιο η χρεοκοπία» στηρίζεται στη δημιουργία της εντύπωσης ότι οι δύο αυτές λύσεις, ακραία εναλλακτικές η μία της άλλης , αποτελούν τις μοναδικές επιλογές ενώ αποσιωπάται ότι στην πραγματικότητα υπάρχει τουλάχιστον μία ακόμη επιλογή… Έτσι ο φόβος της επαπειλούμενης ολοκληρωτικής κατάρρευσης, έγινε συντριπτικός με αποτέλεσμα οι αντιδράσεις να είναι δυσανάλογα μικρές σε σχέση με τις θυσίες που επιβλήθηκαν. Το ακροατήριο πείσθηκε εύκολα ότι μπορεί να υλοποιήσει την πρόταση…

Δεν αρκούσε όμως αυτό. Ένα ολόκληρο σύστημα πολιτικών, δημοσιογράφων, καλλιτεχνών, καθηγητών, διαμορφωτών της κοινής γνώμης, ανέλαβε να υποδαυλίσει το φόβο, να προβάλλει τη δοθείσα λύση ως τη μόνη ρεαλιστική, να λοιδορεί και ν απαξιώνει οποιαδήποτε φωνή αντίδρασης, οποιαδήποτε άλλη εναλλακτική λύση. Κεκτημένα κι επιτεύγματα δεκαετιών, έπρεπε να θυσιαστούν μπροστά στο φόβο της χρεοκοπίας.

Παράλληλα, σε μια καταπληκτική επίδειξη κυνικότητας και μακιαβελισμού, έγινε προσπάθεια, οι διάφορες κοινωνικές ομάδες να στραφούν η μια εναντίον της άλλης. Ο φόβος ξυπνά τα αγελαία ένστικτα και η αγέλη αντιδρά με αγριότητα όταν η επιβίωσή της απειλείται από κάποια άλλη αγέλη. Έτσι είδαμε οι έμποροι να στρέφονται κατά των μεταφορέων, οι ιδιωτικοί κατά των δημοσίων υπάλληλων, κάθε ομάδα και κάθε συντεχνία να στοχοποιείται και να εξωθείται σε μάχη επιβίωσης. Και φυσικά όλοι εναντίον των ξένων και των μεταναστών, νόμιμων και μη.

Φυσικά, όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος, ή μάλλον κλομπ και δακρυγόνα. Με πρωτοφανή μεθοδικότητα, οι δυνάμεις ασφαλείας, χρησιμοποιήθηκαν ως στρατός κατοχής. Αρχικά διαλύονταν οι συγκεντρώσεις και οι διαδηλώσεις, με συνεχώς αυξανόμενη χρήση βίας, ώσπου πρακτικά απαγορεύτηκαν, με την προληπτική καταστολή τους, πριν καλά καλά ξεκινήσουν. Όχι. Το εκφράζεσθαι δεν απαγορεύτηκε… Ακόμη.

Κι ο στόχος φάνηκε να επιτυγχάνεται. Ο φόβος έκανε τη δουλειά του. Τα μέτρα πέρασαν. Όμως, παρά την αρτιότητα του σχεδίου, μια σημαντική παράμετρος φαίνεται να μην έχει υπολογιστεί. Φοβάται κανείς, όταν έχει κάτι να χάσει, όταν έχει κάτι να πάθει. Αλλά μια κοινωνία, ένας λαός που σταδιακά οδηγείται στην εξαθλίωση, σύντομα δε θα έχει τίποτα να χάσει. Και τότε ο φόβος θα φύγει. Θα αντικατασταθεί από τυφλή οργή και μίσος. Κι ο φόβος θα γίνει τρόμος γι αυτούς που συνειδητά ή ασυνείδητα έφεραν τα πράγματα ως εδώ. Η περίπτωση της Αργεντινής έχει δυο όψεις…
γράφει ο Δημήτρης Κολτσής

από το antinews

Η χρεοκοπία προ των πυλών και η κυβέρνηση μιλά για …επενδύσεις

Η κυβερνητική Υπηρεσία προπαγάνδας έχει πάρει φωτιά. Με την οικονομία στην κόψη του ξυραφιού, την επίσημη χρεοκοπία ante portas και την κοινωνία σε αποσύνθεση, θυμίζει τις τελευταίες ηρωικές ώρες της Ιρακινής κυβέρνησης του Σαντάμ. Η Βαγδάτη είχε ισοπεδωθεί, οι αμερικανικές μεραρχίες έμπαιναν στα προάστια και η δημόσια τηλεόραση διαλαλούσε την διαφαινόμενη νίκη του επαχθούς καθεστώτος.

Τα φαντάσματα που έβλεπε ο Σαντάμ τα βλέπει τώρα και ο κ. Παπανδρέου. Πιθανότατα να είναι ίδιον των... ηγετών της σοσιαλιστικής διεθνούς. Την ώρα που και ο τελευταίος βοσκός των Αγράφων έχει καταλάβει ότι επείγονται αναπτυξιακές διαδικασίες, η κυβέρνηση ψάχνει τον επόμενο φόρο. Και η Υπηρεσία προπαγάνδας αναλαμβάνει να πουλήσει τις εικονικές αναπτυξιακές διαδικασίες στους πληβείους.

Στην αρχή είχαμε το Ελληνικό. Μέρα και νύχτα ακούγαμε και διαβάζαμε για μεταμοντέρνους αρχιτέκτονες, βαθύπλουτους εμίρηδες και πανίσχυρα funds που θα έσπερναν δισεκατομμύρια στην πίστα του αεροδρομίου. Μετά ανακαλύφθηκε ο Αστακός. Το γραφικό λιμανάκι έγινε διάσημο. Στις προβλήτες του σφάζονταν το διεθνές κεφάλαιο για μια θέση στον Ελληνικό αναπτυξιακό παράδεισο του κ. Παπανδρέου. Ακολούθησε ο εμίρης του Κατάρ. Μια καλή ανασκόπηση των συναλλαγών του με την ελληνική κυβέρνηση, θα μπορούσε να ανταγωνιστεί με σθένος τα τουρκικά σίριαλ. Αφού πρώτα έκανε το φοβερό φακιρικό κόλπο να μετατρέψει δυο χρεοκοπημένα μαγαζάκια σε έναν ευρωπαϊκό τραπεζικό κολοσσό, αποφάσισε μετά να στηρίξει και την Οικογένεια, σπαταλώντας μερικά εκατομμύρια πετροδολάρια για μια παράγκα που είχε χαριστεί πριν λίγα χρόνια από το κράτος.

Το τελευταίο επεισόδιο της Υπηρεσίας ήταν η επίσκεψη των Γερμανών ‘’επενδυτών’’. Πράγματι η επιχειρηματική αφρόκρεμα της Γερμανίας αποφάσισε να ρίξει μια ματιά στο τελευταίο της απόκτημα. Όλη η ιστορία αυτή μοιάζει με τον τοκογλύφο που έχει κατασχέσει το οικοπεδάκι ενός φουκαρά και πάει να δει τι μπορεί να κάνει με δαύτο, για να του φέρει πίσω λίγα από τα χρήματα που έχασε.

Κοιτώντας πίσω από τη βιτρίνα, σκίζοντας το περίτεχνο περιτύλιγμα της Υπηρεσίας, το προϊόν είναι σκάρτο. Σαν μία Πόρσε με μηχανικά μέρη από Λάντα. Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι στην παρούσα φάση δεν πρόκειται να γίνει καμία σοβαρή επένδυση στην Ελλάδα, όχι γιατί η χώρα μας δεν είναι ανταγωνιστική ή ελκυστική, αλλά για τον απλούστατο λόγο ότι υπάρχουν σοβαρές εκκρεμότητες τις οποίες η κυβέρνηση διαιωνίζει, αντί να λύνει:

• Ο πλανήτης βουίζει για επικείμενη χρεοκοπία. Κανένας δεν επενδύει σε ένα κράτος που πρόκειται να πτωχεύσει. Περιμένει πρώτα την ολοκλήρωση της διαδικασίας
• Στο μυαλό πολλών επενδυτών, ακόμα και αν ακούγεται ακραίο, στο τέλος αυτής της πορείας η Ελλάδα αποπέμπεται από το ευρώ. Το δήλωσε απερίφραστα και ο επικεφαλής της ένωσης των γερμανικών τραπεζών. Συνεπώς κανείς δεν πρόκειται να επενδύσει σε ευρώ για να εισπράξει σε υποτιμημένες δραχμές. Θα περιμένει πρώτα μια βιώσιμη λύση
• Το τραπεζικό σύστημα της χώρας βρίσκεται υπό καθεστώς ελεγχόμενης χρεοκοπίας και υπό διεθνή λογιστικό έλεγχο (Blackrock). Ως συνέπεια της κατάστασης αυτής και της έλλειψης ρευστότητας που συνεπάγεται, η ελληνική αγορά υποχρηματοδοτείται, άρα κανένας δεν πρόκειται να επενδύσει σε μια αγορά που παρουσιάζει διαρκή ύφεση. Θα περιμένει πρώτα μια λύση στο κεφαλαιακό πρόβλημα των τραπεζών.
• Το φορολογικό σύστημα αλλάζει κάθε δύο εβδομάδες. Κανένα business plan δεν μπορεί να συμπεριλάβει τέτοιου είδους ανωμαλίες
• Η εγχώρια αγορά παρουσιάζει ένα επικίνδυνο φαινόμενο: Υπερχρέωση των νοικοκυριών σε συνδυασμό με μειώσεις αποδοχών και αύξηση φορολογίας. Κανένας επενδυτής δεν πρόκειται να απευθυνθεί σε μια αγορά που γονατίζει κάτω από ασήκωτα βάρη. Θα περιμένει πρώτα μια λύση που θα απελευθέρωνε κάποιες καταναλωτικές δυνάμεις
• Από όλες τις γκάφες της κυβέρνησης, η πλέον αντιαναπτυξιακή είναι η θέσπιση δρακόντειων τεκμηρίων διαβίωσης. Στο επόμενο φορολογικό νόμο, θα αποτελεί τεκμήριο ακόμα και η έξοδος στην ταβέρνα (ελπίζω να μη νε διαβάζει ο κ. Βενιζέλος., γιατί του βάζω ιδέες). Κανένας δεν πρόκειται να επενδύσει σε μία αγορά στην οποία τιμωρείται η κατανάλωση (αντί να πριμοδοτείται) 

γράφει ο Κακοφωνίξ

από το antinews

Η Μαφία της διαπλοκής στήνει την επόμενη μέρα...

Χάνουν την πρόσβασή τους στο τραπεζικό σύστημα και παίζουν τα ρέστα τους για την επιβίωσή τους. Το κούρεμα των ομολόγων κατά 50% θα έχει ως αποτέλεσμα ένα νέο σχέδιο σωτηρίας των τραπεζών (κι όχι των μετοχών τους αυτή την φορά) με λεφτά της ΕΚΤ, η οποία και θα έχει πλέον τον έλεγχο όλης της κατάστασης. Η Μαφία της διαπλοκής ετοιμάζεται ήδη για την επόμενη ημέρα...

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τους τελευταίους μήνες το τραπεζικό σύστημα έχει ανοίξει τους κρουνούς του για τα χρεοκοπημένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Οι τράπεζες που σε... άλλες περιπτώσεις οδηγούν στη χρεοκοπία υγιείς επιχειρήσεις, στην προκειμένη περίπτωση κλείνουν τα μάτια και πετάνε τα λεφτά τους στον Καιάδα.

Ο λόγος είναι απλός: Αύριο δεν θα βρίσκονται στο τιμόνι εκείνοι που δίνουν σήμερα τα λεφτά. Είναι δεδομένο ότι αυτή την στιγμή σκορπάνε λεφτά των καταθετών και του ελληνικού δημοσίου. Ο απαράδεκτος νόμος Αλογοσκούφη τους έδωσε το δικαίωμα να ασκούν εξουσία με λεφτά των φορολογουμένων, με τα χρήματα των Ελλήνων πολιτών. Οι συνταξιούχοι των 600 ευρώ στερούνται την σύνταξή τους για να πάρουν τα χρεοκοπημένα Μέσα Ενημέρωσης νέα δάνεια. Τόσο απλά, τόσο ξεκάθαρα.

Οι εντολές προέρχονται από το σάπιο και βαθιά διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Ο στόχος είναι εμφανής: Στην διαμόρφωση της νέας κατάστασης, μετά από το κούρεμα, να έχουν στα χέρια τους υποθηκευμένες συνειδήσεις για να πλάσουν κατά το δοκούν την επόμενη ημέρα. Αφού περάσει ο πρώτος καιρός του σοκ και επιχειρήσουν να αναλάβουν και πάλι τα ηνία μέσα από νέα πολιτικά σχήματα! Οι ίδιοι άνθρωποι, τα ίδια συμφέροντα, με άλλη πιθανότατα ενδυμασία.

Κι όσοι έχουν αρνηθεί να παίξουν σε αυτό το άθλιο παιγνίδι έχουν δει το όνομα τους πρωτοσέλιδο πίσω από την εκφοβιστική λέξη «σκάνδαλο». Εδώ δεν μιλάμε για Μέσα Ενημέρωσης, αλλά για φωλιές εκβιαστών. Από πληρωμένα πιστόλια που περιμένουν την επόμενη αποστολή τους...
γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης

από το capital

Σε θέση μάχης οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της κυβέρνησης

Έτοιμοι δηλώνουν οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της κυβέρνησης, περιμένοντας να δοθεί το σχετικό σήμα για να ξεκινήσουν το βρόμικο παιχνίδι, της προετοιμασίας και κυρίως της παραπλάνησης της ελληνικής κοινής γνώμης για την «συντεταγμένη χρεοκοπία» της χώρας. Στόχος τους να πείσουν τους Έλληνες ότι αυτό που πρόκειται να συμβεί είναι μεγάλη επιτυχία της κυβέρνησης Παπανδρέου και προς όφελος του λαού.

Τα παραδοσιακά φερέφωνα, οι «παπαγάλοι» και διάφοροι δημοσιολογούντες χαρτογιακάδες και δημοσιογράφοι, θα επιχειρήσουν για λογαριασμό της αποτυχημένης κυβέρνησης που έριξε στη φτώχια τον ελληνικό λαό να μας πείσουν ότι το «κούρεμα» που θα υποστούμε και η εξαθλίωση που μας περιμένει είναι επιτυχία, αφού αποφύγαμε τα χειρότερα!

Ποτέ δεν θα πουν όμως ποια ήταν τα... χειρότερα, όπως ποτέ δεν είπαν γιατί μετά από δύο χρόνια αιματηρών θυσιών του λαού, χρεοκοπούμε πανηγυρικά! Ποτέ δεν θα ομολογήσουν ότι τα δυο χαμένα αυτά χρόνια, ήταν χρήσιμα για τους δανειστές μας προκειμένου να οχυρωθούν όσο το δυνατόν καλύτερα από τα ελληνικά απόνερα!

από το enimerosi24

Σκάνδαλο δισεκατομμυρίων με τις ελληνικές τράπεζες;

Σκάνδαλο δισεκατομμυρίων φαίνεται ότι συγκαλύπτει η κυβέρνηση για τη διάσωση των ελληνικών τραπεζών. Απ' ότι δείχνουν τα στοιχεία φαίνεται ότι οι τράπεζες ευθύνονται κατά πολύ για την εκτόξευση τα ύψη του δημόσιου χρέους. ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ενώ έχουν εισπράξει πολλά! Διαβάστε πώς έχει στηθεί το μεγάλο κόλπο...

Πριν βιαστούν κάποιοι κυβερνητικοί... παπαγάλοι, να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, τους ενημερώνουμε ότι... στο planet-greece τους θέτουμε απλά κάποια συμπεράσματα, για τα οποία, όμως, περιμένουμε ΑΜΕΣΑ απαντήσεις.

Οι τράπεζες, βάσει του προγράμματος ενισχύσεως κεφαλαίων και ρευστότητας, έχουν λάβει από το τελευταίο εξάμηνο της κυβέρνησης Καραμανλή μέχρι και σήμερα ενέσεις που αγγίζουν τα 100 δις ευρώ (το 25% του ελληνικού χρέους, δηλαδή).

Από αυτά, περίπου 5 δισεκατομμύρια ευρώ αφορούν ενισχύσεις κεφαλαίων με έκδοση προνομιούχων μετοχών υπέρ του Δημοσίου και τα υπόλοιπα είναι ενισχύσεις ρευστότητας, με ειδικά ομόλογα του Δημοσίου, που οι ίδιες οι τράπεζες εν συνεχεία "σπάνε" στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) προκειμένου να αντλούν δανειακή ρευστότητα.

Αυτές οι ενισχύσεις, λοιπόν, δε δίνονται (υποτίθεται)... τσάμπα από το ελληνικό Δημόσιο. Αυτό απαγορεύεται, ούτως ή άλλως, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που είναι αρμόδια για την χρηματοδότηση των τραπεζών.

Σύμφωνα με τους κανονισμούς, που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει θέσει, για τις προνομιούχες μετοχές, οι τράπεζες πρέπει να πληρώνουν ετήσια σταθερή απόδοση ύψους 10% το χρόνο ενώ για τα κρατικά ομόλογα (που "σπάνε") πρέπει να πληρώνουν επίσης προμήθειες προς το ελληνικό Δημόσιο.

Κι ερχόμαστε στα ερωτήματα - εύλογες απορίες που έχουμε προς τον υπουργό Οικονομικών, κο Βενιζέλο.

- Ποιο είναι το ακριβές ποσό που οι τράπεζες έχουν πληρώσει προς το ελληνικό Δημόσιο από το 2009, οπότε και ξεκίνησαν να τους χορηγούνται αυτά τα βοηθήματα;
- Κι αν δεν έχουν πληρωθεί τα χρήματα αυτά, γιατί η κυβέρνηση δεν προχωρεί σε κεφαλαιοποίηση των χρεών, που θα αποδόσουν ΑΜΕΣΑ τουλάχιστον 5 δισεκατομμύρια στα κρατικά ταμεία, ποσό πολύ μεγαλύτερο από τα σχεδόν 2 δισ. που εκτιμά ότι θα εισπράξει από το χαράτσι της εφορίας με την έκτακτη εισφορά και το νέο χαράτσι για την ακίνητη περιουσία στο λογαριασμό της ΔΕΗ;

Περιμένουμε απαντήσεις ΑΜΕΣΑ κύριε υπουργέ.

Τρισάθλιοι ψεύτες

Στην Εισηγητική Εκθεση του Προϋπολογισμού του 2011, στον Πίνακα 5.7 (σελίδα 72) αναγράφεται: «Καθαρά Εσοδα: 55,56 δισ. ευρώ».

Στην ίδια Εισηγητική Έκθεση και στον ίδιο Πίνακα αναγράφεται επίσης:
«Τόκοι και λοιπές δαπάνες δημοσίου χρέους: 15,920 δισ. ευρώ».
Δυο σελίδες παρακάτω και στον Πίνακα 5.9 της Εισηγητικής Εκθεσης, αναγράφεται: «Χρεολύσια μεσομακροπρόθεσμου χρέους: 28,130 δισ. ευρώ». «Πρόβλεψη εξόφλησης βραχυπρόθεσμου χρέους: 18 δισ. ευρώ».

Τι σημαίνουν όλα τα προηγούμενα:

Πρώτον: Με βάση τον προϋπολογισμό του 2011 το ελληνικό κράτος θα πρέπει εντός του έτους να έχει καταβάλει σε ομολογιούχους, σε κερδοσκόπους, σε ντόπιους και ξένους τοκογλύφους το συνολικό ποσό των 62,050 δισ. ευρώ για τόκους, χρεολύσια και λοιπές δαπάνες μεσομακροπρόθεσμου και βραχυπρόθεσμου δημοσίου χρέους.

Δεύτερον: Την ίδια ώρα, και μετά την - έως την ώρα σύνταξης του προϋπολογισμού - λεηλασία του ελληνικού λαού, τα συνολικά κρατικά έσοδα δεν ξεπερνούν τα 55,56 δισ. ευρώ. Δηλαδή: Το συνολικό ποσό των εσόδων του κράτους υπολείπεται κατά πολύ των τοκογλυφικών.

Τρίτον: Το κράτος του Παπανδρέου, του Βενιζέλου, του Λοβέρδου, του ΛΑ.Ο.Σ., της Μπακογιάννη, του ΣΕΒ, των μονοπωλίων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών και των θιασωτών της ΕΕ, δεν κόβει μισθούς, δεν κόβει συντάξεις, δεν αυξάνει τους φόρους και δεν επιβάλλει χαράτσια για να μαζέψει λεφτά ώστε να «σώσει», τάχα, τη χώρα. Τα κάνει όλα αυτά, αφανίζοντας το λαό, για να μαζεύει λεφτά και να τα δίνει σε ομολογιούχους. Μαζεύει λεφτά από το υστέρημα του λαού για να τα δίνει σε κεφαλαιοκράτες κερδοσκόπους και σε καπιταλιστές τοκογλύφους.

Τέταρτον: Τα δάνεια που συνάπτει το κράτος της πλουτοκρατίας, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά της, δεν συνάπτονται για λογαριασμό των μισθωτών και των συνταξιούχων. Συνάπτονται για να επιστρέφουν - κατευθείαν - σε πιστωτές, σε δανειστές και σε επιχορηγούμενους καπιταλιστές. Συνάπτονται για να καλύπτονται οι δανειστές και να εξασφαλίζεται ρευστότητα στο κεφάλαιο, με το λαό να φορτώνεται τους νέους τόκους και τα νέα χρέη.

Οι αριθμοί είναι δικοί τους. Ο προϋπολογισμός είναι δικός τους. Δικός τους και ο ποταμός του ψεύδους και της απάτης με την οποία πασχίζουν να βαφτίσουν το μαύρο - άσπρο.

Ας τελειώνουμε, λοιπόν, με την ελεεινή προπαγάνδα περί «δανείων που δίνει η τρόικα και που τα εξασφαλίζει η κυβέρνηση για να πληρώνονται οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι».

Οι πτωχευμένοι, πλέον, μισθωτοί και συνταξιούχοι το βιώνουν με τον πιο δραματικό τρόπο: Δεν είναι τα δάνεια μέσω των οποίων πληρώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις. Είναι ο χρεοκοπημένος λαός - που με τους κομμένους μισθούς, τις κομμένες συντάξεις, τους κεφαλικούς φόρους, τα αλλεπάλληλα χαράτσια, τις χιλιάδες απολύσεις - πληρώνει τα δάνεια.
γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος

από τον Ριζοσπάστη

Ο αντίχριστος είναι στο δημόσιο

Βοήθα την Κυβέρνηση και την Τρόικα στο έργο τους.

Διέδωσε αυτή την αφίσα παντού για να μάθει ο λαός όλη την αλήθεια για το πως οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι απειλούν την παγκόσμια οικονομία. Να απολυθούν όλοι για να επανέλθει ο πλανήτης στην τροχιά του.

Όταν τους ξεκάνουμε, συνεχίζουμε από εκεί που το αφήσαμε με τους μετανάστες που φταίνε για όλα, εκτός και αν έχουμε πρόχειρους και τους ταξιτζήδες. Ότι μας υποδείξει ο MEGA και το ΣΚΑΪ.

από το antista/chef

Δεν κινδυνεύουμε από την χρεοκοπία, αλλά από την… κυβέρνηση

Το ότι οι «πασόκοι» είναι άσοι στην προπαγάνδα, νομίζω ότι θα το παραδεχόταν, με ικανοποίηση, ακόμα και ο δάσκαλος του είδους, ο Φον Γκαίμπελς. Γιατί το γράφω αυτό;

Εδώ και μερικές μέρες έχει φουντώσει πάλι η συζήτηση για την ενδεχόμενη πτώχευση της Ελλάδος. Και η Κυβέρνηση, από την πλευρά της, κάνει ο,τι περνάει από το χέρι της για να δραματοποιήσει την κατάσταση. Όλως, περιέργως, την εξυπηρετεί βραχυπρόθεσμα, ανεξαρτήτως της μακροπρόθεσμης ζημιάς που προκαλείται στην αξιοπιστία και το μέλλον της χώρας.

Το γιατί την εξυπηρετεί είναι προφανές. Στο εσωτερικό τα έχουν θαλασσώσει, γενικώς. Λέγεται ότι η αύξηση των δαπανών του 2011 σε σχέση με το 2010, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Είναι αυτό το νούμερο, που λέει κάθε βράδυ ο κ. Πρετεντέρης!

Στο εξωτερικό, έχουν φτάσει στο αμήν με την ανικανότητα, του άλλοτε αγαπημένου τους παιδιού. Όλο λόγια είναι και από έργα μηδέν!

Αυτό το πιεστικό κλίμα, καθιστά επιβεβλημένη τη...λήψη νέων εισπρακτικών μέτρων για να κλείσει ο προϋπολογισμός του 2011. Φαίνεται ότι σ’ αυτό η τρόικα είναι αμετακίνητη.

Οι κύριοι Βενιζέλος και Παπανδρέου, είχαν την φαεινή ιδέα να προκαλέσουν μια ρήξη με την τρόικα, τις συνέπειες της οποίας δεν είχαν εκτιμήσει ορθώς. Και τώρα βρίσκονται με …το πιστόλι στον (δικό τους) κρόταφο!

Η τρόικα, με τις πλάτες της ΕΕ, υπαγορεύει όρους! Όροι στους οποίους το… όχι, σημαίνει μη έλευση της τρόικας. Μη έλευση της τρόικας, σημαίνει όχι έκτη δόση! Και πάει λέγοντας!

Η κυβέρνηση δεν μπορούσε, σαν να μη συμβαίνει τίποτα, να βγει και να ανακοινώσει νέα μέτρα! Έπρεπε προηγουμένως, να στηθεί το κατάλληλο σκηνικό!

Κατ’ αρχήν ανέλαβαν δράση οι γνωστοί …φίλοι, Σόρος και Ρουμπινί!

Δεν χρειαζόταν και πολύ για να πάρουν σειρά τα γνωστά ΜΜ"Ε" που διψάνε για αίμα και σενάρια καταστροφής.

Τα υπόλοιπα τα ξέρετε! Ψάχναμε τον πρωθυπουργό μεταξύ Αθήνας και Νέας Υόρκης και τελικά βρέθηκε στο …Λονδίνο.

Ύστερα, ο κ. Βενιζέλος άρχισε τα διαγγέλματα(υψηλοτάτου και δημοκρατικοτάτου επιπέδου: μη μιλάτε γιατί ότι λέτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον μας ) και τις τηλεδιασκέψεις!

Και τα ντόπια ΜΜ"Ε", να μας παρουσιάζουν έναν ορυμαγδό μέτρων.

-100 χιλιάδες απολύσεις, λέει το ένα!

-150 χιλιάδες προσθέτει το άλλο!

-Μειώσεις μισθών έως και 30%, διαλαλεί ο ένας!

-Μπορεί να φτάσει και 50%, συμπληρώνει ο άλλος!

-Σενάρια επί σεναρίων!

-Τα ακούει ο κόσμος και παγώνει το αίμα στις φλέβες του….

Λοιπόν, με τον κίνδυνο να με …απολύσει ο Προφήτης, αναλαμβάνω το ρίσκο της πρόβλεψης!

Πρώτον: η έκτη δόση θα εγκριθεί!

Δεύτερον: δεν θα απολυθούν 100 χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι!

Τρίτον: δεν θα μειωθούν οι μισθοί κατά 50%

Τέταρτον: δεν θα πτωχεύσει η χώρα. Αν συμβεί το μοιραίο, αυτό θα γίνει από ατζαμοσύνη των κυβερνώντων! Σας θυμίζω ότι και για τον Τιτανικό έλεγαν ότι είναι …αβύθιστος! Αλλά ξέρετε την ιστορία!

Έκτον: δεν θα βγούμε από το ευρώ!

Που στηρίζω τη …..βεβαιότητά μου αυτή;

Σήμερα δημοσιοποιήθηκε (τυχαία υποθέτω;) μια έκθεση των ….5 μεγάλων αδελφών (Nomura, Credit Suisse, Fitch, Morgan Stanley και Deutsche Bank) που προβλέπει:

1. H Ελλάδα είναι πιο μικρή και από τη …Lehman Brothers!!! Αν, όμως, την αφήσουν να πτωχεύσει θα δημιουργήσει πολύ κακό προηγούμενο, ενώ και το πλήγμα για το κύρος της Ευρωζώνης θα είναι τεράστιο.

2. Tο κόστος διάλυσης της Ευρωζώνης θα ανέλθει στα 430 δις ευρώ, ενώ το κόστος σωτηρίας της Περιφέρειας στα 260 δις ευρώ! Άρα συμφέρει η σωτηρία!

3. Θα “προικοδοτηθεί» με περισσότερα κεφάλαια το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

4. Για την Ελλάδα μεθοδεύεται ένα γενναίο κούρεμα του χρέους μεταξύ 50-60%.

Δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, θα μας τη… φέρει πάλι; Θα ρωτούσε ο … Αδέξιος Δεξιός.

Αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι η οικονομία! Είναι η Κυβέρνηση!

Και αυτό αρχίζουν πλέον να το φωνάζουν όλοι.

Η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου αντιμετωπίζει τα εξής …σωρευτικά προβλήματα:

1. Όλοι ομολογούν ότι απέτυχε

2. Σχεδόν κανένας δεν πιστεύει ότι μπορεί να εφαρμόσει τις απαιτούμενες πολιτικές

3. Δεν έχει πλέον λαϊκή νομιμοποίηση. Το Eurogroup αποδόμησε το τέλος στα ακίνητα επειδή πείσθηκε ότι η λαϊκή αγανάκτηση θα το ακυρώσει στην πράξη!

Συμπέρασμα: Ο κ. Παπανδρέου βρίσκεται αντιμέτωπος με το εξής δίλημμα:

Αν πάρει τα μέτρα, θα πέσει επειδή δεν αντέχει η κοινωνία!

Αν δεν πάρει τα μέτρα, θα πέσει επειδή θα σταματήσει τη χρηματοδότηση η τρόικα!
(οι φωτό είναι από το καταπληκτικό antista/chef)
γράφει ο Αδέξιος... Προφήτης

από το antinews

Από το πρωί τα ΜΜ“Ε” στηρίζουν με πάθος το χαράτσι...

Από το πρωί τα καθεστωτικά ΜΜ"Ε" έχουν πιάσει δουλειά και προσπαθούν να απορροφήσουν τους κραδασμούς και τις αντιδράσεις που δημιουργεί η επιβολή του χαρατσιού στα ακίνητα.

Με τον γνωστό έξυπνο τρόπο και με στημένα «σκηνικά» συζητήσεων με διάφορους μόνιμους «μαϊντανούς», αποσπούν την προσοχή του κόσμου από το βασικό θέμα που είναι αυτή ταύτη η ενέργεια της κυβέρνησης και η νομιμότητά της και αναλώνονται επίτηδες σε περιπτωσιολογίες επιβολής αυτού του αντισυνταγματικού εκτρώματος. Αποσπούν δηλαδή την προσοχή του πολίτη από το κεντρικό θέμα.

Εστιάζουν επίτηδες, σε... επιμέρους επιπτώσεις του μέτρου, π.χ. στους ανέργους, στους πολύτεκνους, στους ανάπηρους κ.λ.π., με προφανή στόχο να αποπροσανατολίσουν την Κοινή Γνώμη και να την ακυρώσουν, αφού στην ουσία δεν αμφισβητούν αυτό τούτο το μέτρο, το οποίο το θεωρούν δεδομένο. Παρουσιάζουν δε δαιδαλώδεις πίνακες υπολογισμών, σε ένα στημένο θέατρο, για να έρθει μετά ο καλός ηγέτης και να βάλει κάποιες ελαφρύνσεις για να δείξει το σοσιαλιστικό του πρόσωπο.

Καλούν με τις ώρες εκπροσώπους της πολιτικής ολιγαρχίας και κυρίως από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και αφού δήθεν αρχικά τους επιτίθενται, για να εκπροσωπήσουν και να υποκαταστήσουν πλήρως το λαϊκό αίσθημα και να εκτονωθεί η αγανάκτηση, στη συνέχεια και πάλι δήθεν μαλακώνουν για να βγει το ανθρώπινο πρόσωπο του πολιτικού που δήθεν απελπισμένα προσπαθεί και έτσι αθωώνεται η εξουσία.
Ταυτόχρονα ρίχνουν και βέλη κοινωνικού αυτοματισμού για να διατηρείται η κοινωνική αντιπαλότητα...
Επιστημονική δουλειά....

Τελικά, εκεί που ο αγανακτισμένος πολίτης περιμένει από τα ΜΜ"Ε" να τον εκνευρίσουν και να τον ενώσουν μαζί με τους άλλους αγανακτισμένους πολίτες, σε μια κοινή αντίσταση, για να σωθεί ο ίδιος, η οικογένειά του και η περιουσία του, ξαφνικά αισθάνεται πάλι μόνος και απομονωμένος, η δε κυβέρνηση αθωώνεται μπροστά στις συνθήκες «πολέμου» που διατυμπανίζουν τα παπαγαλάκια ότι βρισκόμαστε και μην ξεχνάμε και ότι ο καλός Ομπάμα από Αμέρικα, πίεσε την κακιά τρόικα και βοήθησε να πάρουμε τη δόση που έτσι κι αλλιώς 1000% θα την παίρναμε.

Βασικό πρόβλημα του ελληνικού λαού αυτή τη στιγμή λοιπόν, είναι τα καθεστωτικά ΜΜ"Ε", που αντί να τον βοηθούν να αντισταθεί, τον παραπληροφορούν, τον υποσκάπτουν εκ των έσω και τον ακυρώνουν.
Ενώ οι περιουσίες των πολιτών χάνονται, η κοινωνική συνοχή διαλύεται, η μεσαία τάξη καταστρέφεται, η δημόσια περιουσία ξεπουλιέται, αντίθετα τα ΜΜ"Ε" φροντίζουν για την καταστολή της κοινωνίας, την ίδια στιγμή που τα κρατικοδίαιτα παράσιτα αυξάνουν τα πλούτη τους, από τους δικούς μας φόρους.
Μια τεράστια μεταφορά πλούτου συντελείται.
Η κρίση γεννά ευκαιρίες. Μην το ξεχνάτε…
Είναι το σύνθημα αυτής της κυβέρνησης…

από το προεδρική δημοκρατία

Είναι αδιόρθωτοι ψεύτες δυστυχώς είμαστε “τελειωμένοι”...

Η κυβέρνηση μάς έκανε αρχικά να πιστέψουμε ότι είναι σοκαρισμένη από το γεγονός ότι μας εγκατέλειψαν και οι πιο πιστοί μας σύμμαχοι στην ευρωζώνη. Οπότε περιμέναμε χτες να δείξουν έμπρακτα το μέγεθος της μεταμέλειάς τους. Κι αυτοί ανακοίνωσαν νέο φόρο στα ακίνητα. Δυστυχώς, δεν έχουμε ελπίδα με αυτούς που μας κυβερνούν. Είναι ένας θίασος ανίκανων αρχομανών που αδυνατεί να αντιληφθεί τα προφανή...

Μας είπαν ότι οι ελεγκτές της τρόικας έφυγαν κατόπιν συνεννόησης με την κυβέρνηση. Ο κ. Βενιζέλος συνελήφθη ψευδόμενος. Οι ελεγκτές αποχώρησαν από τις συζητήσεις επειδή η κυβέρνηση δεν ήταν διατεθειμένη να συνεργαστεί μαζί τους. Το ρεπορτάζ αναφέρει κι άλλα πράγματα, τα οποία και αδυνατούμε να πιστέψουμε: Ότι κορυφαίος υπουργός της κυβέρνησης τους έκανε κήρυγμα για το Σύνταγμα της χώρας, με αποτέλεσμα τουλάχιστον ένας από τους ελεγκτές να δηλώσει στους προϊσταμένους του ότι αποκλείει στο μέλλον την συνεργασία με τον εν λόγω υπουργό. Απίστευτα πράγματα, την ώρα που η χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν πέσει στον γκρεμό...

Έχουν την δύναμη με τα πληρωμένα τους Μέσα Ενημέρωσης να παρουσιάσουν την προδοτική τους στάση ως μνημείο... αντίστασης κατά των ξένων. Έχουν την δύναμη να παρουσιάσουν το άσπρο μαύρο. Αυτό που σίγουρα δεν θα μπορούν να κάνουν είναι να δικαιολογήσουν στον ελληνικό λαό την μεγάλη δυστυχία που τον περιμένει σε περίπτωση που επιστρέψουμε στην δραχμή.

Σε αντίθεση με ό,τι λένε στα παπαγαλάκια τους, προκειμένου οι τελευταίοι να τα αναπαράγουν στους πρόθυμους να ακούσουν παραμυθάκια ιθαγενείς, οι κυβερνήσεις της Ευρώπης αποδεικνύονται περισσότερο φιλελληνικές απ’ όσο οι προύχοντες της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Οι επαγγελματίες δημαγωγοί της εγχώριας πολιτικής σκηνής εμφανίζουν μία εικόνα ότι η τρόικα ζητά συνεχώς νέα μέτρα. Προσπαθούν οι άθλιοι να εμφανιστούν για άλλη μία φορά ως θύματα. Είναι ψεύτες! Οι ξένες κυβερνήσεις ζητάνε να εφαρμόσουμε αυτά που έχουμε ήδη υποσχεθεί. Ζητάνε από τον κ. Παπανδρέου και τους υπουργούς του να τηρήσουν τον λόγο τους.

Ας πουν στον ελληνικό λαό τι σημαίνει χρεοκοπία. Διότι κάποιοι ανόητοι λένε ότι ίσως έτσι τα πράγματα εξελιχτούν καλύτερα. Όταν θα ψάχνουν για φάρμακα στα άδεια ράφια των φαρμακείων και για τρόφιμα στα σούπερ μάρκετ, ας έρθουν να μας πουν πάλι ότι φταίνε οι... νεοφιλελεύθερες πολιτικές! Όταν η βενζίνη θα είναι είδος πολυτελείας, ας έρθουν να μας πουν ότι προσπάθησαν αρκετά.

Επιτέλους, πρέπει να βγουν και να πουν ανοικτά την αλήθεια στον λαό. Ότι αυτή την στιγμή κινδυνεύει ακόμη κι αυτή η υπόσταση της χώρας. Ας πουν την αλήθεια, διαφορετικά να σηκωθούν να φύγουν. Θα ρωτήσετε -και δικαίως- ποια είναι η επόμενη επιλογή που έχουμε. Δυστυχώς, την απάντηση αυτή δεν την έχουμε. Αυτό που γνωρίζουμε όμως καλά είναι ότι η ανικανότητα αυτής της κυβέρνησης είναι απερίγραπτη, τουλάχιστον ίδια αν όχι μεγαλύτερη από εκείνη της προηγούμενης κυβέρνησης...
γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης

από το capital