Showing posts with label Εξαθλίωση. Show all posts
Showing posts with label Εξαθλίωση. Show all posts

Φτώχεια χωρίς τέλος φέρνει το κούρεμα 50%

Λιτότητα για δεκαετίες, φτώχεια και μετατροπή της χώρας σε οικονομικό προτεκτοράτο των ισχυρών της ευρωζώνης φέρνει το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους κατά 50% έως 60%, που «μαγειρεύεται» στις Βρυξέλλες.

Το «μακελειό» στις συντάξεις, οι μεγάλες μειώσεις των εισοδημάτων ή, στην καλύτερη περίπτωση, το πάγωμά τους για δεκαετίες και η μεταφορά των αποφάσεων για το οικονομικό μέλλον των Ελλήνων εκτός των ελληνικών συνόρων είναι μερικά από τα στοιχεία που συνθέτουν τη «λύση» για το ελληνικό χρέος που ετοιμάζουν οι ισχυροί της ευρωζώνης.

Πρόκειται για μερικά από τα μεγάλα ανταλλάγματα που θα...κληθούν να δώσουν οι Έλληνες για το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους έως και 60%, το οποίο, όπως ομολογεί και η ίδια η τρόικα, δεν αποτελεί οριστική λύση. Και σε αυτήν την περίπτωση το ελληνικό χρέος θα παραμείνει πάνω από το 140% του ΑΕΠ, εκεί δηλαδή που βρισκόταν το 2010, χρονιά κατά την οποία η κυβέρνηση έφερε το Μνημόνιο στην Ελλάδα. Τα νέα σκληρά δεδομένα που θα φέρει για τους Έλληνες το «κούρεμα» προανήγγειλε από τις Βρυξέλλες ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος είπε με νόημα ότι η συμφωνία προβλέπει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να λάβει σημαντικές νέες αποφάσεις. Με άλλα λόγια νέα σκληρά μέτρα.

Μετά την έγκριση την Παρασκευή από το συμβούλιο υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης της καταβολής της έκτης δόσης του δανείου της τρόικας, την οποία οι Έλληνες πλήρωσαν με νέες αιματηρές περικοπές εισοδημάτων και εφεδρεία- απολύσεις στο Δημόσιο, οι ηγέτες της ευρωζώνης συγκεντρώθηκαν στις Βρυξέλλες για το επόμενο βήμα, που είναι η αύξηση του «κουρέματος» του ελληνικού χρέος από το 21%, που προέβλεπε η συμφωνία της 21ης Ιουλίου, στο 50% ή και 60%.

Στη χθεσινή σύνοδο, που αναμένεται να επαναληφθεί την ερχόμενη Τετάρτη για την οριστικοποίηση των αποφάσεων για την κρίση χρέους στην ευρωζώνη και το χρέος της Ελλάδας, έπεσαν στο τραπέζι πολλά πιθανά σενάρια. Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες και τις διαρροές αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, η συμφωνία που επιδιώκεται θα προβλέπει τα εξής:
  • Μείωση («κούρεμα») της αξίας των ελληνικών ομολόγων που έχουν στην κατοχή τους ιδιώτες (π.χ. τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρίες) και ασφαλιστικά ταμεία κατά τουλάχιστον 50%. Μάλιστα υπάρχουν πληροφορίες ότι το «κούρεμα» μπορεί να φτάσει ακόμη και στο 60% ή και να το ξεπεράσει. Να σημειωθεί ότι πρόσφατα αξιωματούχοι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου εξέφρασαν την εκτίμηση ότι για να γίνει βιώσιμο το ελληνικό χρέος απαιτείται «κούρεμα» ύψους 80%. Η εκτίμηση αυτή ενισχύεται και από την έκθεση της τρόικας για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, που δόθηκε την Παρασκευή στο Eurogroup. Η έκθεση παρουσιάζει στοιχεία σύμφωνα με τα οποία ακόμη και ένα «κούρεμα» της τάξης του 60% οδηγεί το ελληνικό χρέος το 2012 στο 140% του ΑΕΠ από 165% που είναι σήμερα. Δηλαδή το χρέος μειώνεται ελάχιστα.
  • Ανακεφαλαιοποίηση με ευρωπαϊκούς πόρους (εφόσον δεν είναι εφικτό με εθνικούς) των τραπεζών και μόνο για τις ζημιές που θα καταγράψουν από το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων. Από τη συμφωνία, σύμφωνα με πληροφορίες, εξαιρείται η ανακεφαλαιοποίηση με ευρωπαϊκούς πόρους των ασφαλιστικών ταμείων. Να σημειωθεί ότι τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία θα υποστούν «κούρεμα» 50% με ζημιές ύψους περίπου 3,5 έως 4 δισ. ευρώ.
  • Αλλαγή των κανόνων οικονομικής διακυβέρνησης στην ευρωζώνη. Πίσω από αυτές τις εύηχες λέξεις βρίσκεται ουσιαστικά η τοποθέτηση της Ελλάδας σε καθεστώς πλήρους επιτήρησης από τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης και καθορισμού της οικονομικής της πολιτικής. Αυτή η εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας σημαίνει ότι οι σημαντικές οικονομικές αποφάσεις όπως οι προσλήψεις, η έγκριση και η παρακολούθηση εκτέλεσης του Προϋπολογισμού θα λαμβάνονται απευθείας από το Eurogroup, ενώ οι αποφάσεις θα λαμβάνονται εκεί με απλή πλειοψηφία.
  • Το «κούρεμα» θα είναι εθελοντικό από την πλευρά των τραπεζών και των άλλων ιδιωτών πιστωτών προκειμένου να αποφευχθεί η ενεργοποίηση των ασφαλίστρων χρεοκοπίας της Ελλάδας, η οποία θα οδηγούσε σε καταστροφικό ντόμινο κατάρρευσης το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. Προκειμένου να αποδεχτούν οι κάτοχοι ελληνικών ομολόγων μεγαλύτερο «κούρεμα», και μάλιστα εθελοντικό, πιέζονται από τους ηγέτες της ευρωζώνης με το επιχείρημα ότι η εναλλακτική είναι η ανεξέλεγκτη χρεοκοπία της Ελλάδας και η απώλεια μεγάλων ποσών που επένδυσαν στα ελληνικά ομόλογα.
Οι επιπτώσεις
Στη μετά το «κούρεμα» του χρέους Ελλάδα έρχεται νέα μείωση εισοδημάτων ή πάγωμά τους για πολλά πολλά χρόνια (τουλάχιστον έως το 2020 που προβλέπεται η Ελλάδα να δανειστεί ξανά από τις αγορές). Η ελληνική κυβέρνηση καλείται να παρουσιάζει πρωτογενές πλεόνασμα, που σημαίνει άγρια φορολογία και καθήλωση των κρατικών δαπανών (με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις παροχές προς τους πολίτες και τα εισοδήματα). Η μη κάλυψη των ζημιών των ασφαλιστικών ταμείων από το «κούρεμα» οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε νέες μεγάλες μειώσεις συντάξεων και παροχών των ταμείων προς τους ασφαλισμένους.
γράφει ο Σπύρος Δημητρέλης
από την Δημοκρατία

Κι αν δεν πληρώσουμε… μία;

Καλύτερη χρονική συγκυρία δεν μπορούσε να υπάρχει για να αναδειχθεί η αντίθεση.Όλη η Ελλάδα, έστω το 99% για να χρησιμοποιήσουμε την πολιτική ορολογία του κινήματος «Καταλάβετε την Γουόλ Στριτ», βρίσκεται με κομμένη την ανάσα καθώς συνειδητοποιεί ότι η γερμανική λύση για ένα βίαιο κούρεμα του ελληνικού δημόσιου χρέους, της τάξης του 60% που κατά πάσα πιθανότητα έχει συμφωνηθεί, θα έχει τις εξής δραματικές συνέπειες:
  1. Καθεστώς οικονομικής κατοχής, με τεχνοκράτες της Γερμανίας και των Βρυξελλών να στρογγυλοκάθονται σε υπουργεία και υπηρεσίες έχοντας τον τελικό λόγο για κάθε δαπάνη και όλη την ευθύνη για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και του εθνικού πλούτου.
  2. Αποσάθρωση της μικρής μας δημοκρατίας, καθώς το γερμανικό σχέδιο για το κούρεμα του ελληνικού χρέους θα ψηφιστεί μεν από την γερμανική βουλή την Τετάρτη το απόγευμα, όπως ακριβώς πρόσταξε το συνταγματικό δικαστήριο της Καρλσρούης τον Σεπτέμβρη, αλλά ο ελληνικός λαός, τα κόμματα, ακόμη κι οι κυβερνητικοί βουλευτές θα μάθουν τις λεπτομέρειές του από Πέμπτη! Εκ των υστέρων!
  3. Αφελληνισμός των ελληνικών τραπεζών, λόγω απωλειών που θα εγγράψουν από την απομείωση των ομολόγων που κατέχουν συνολικού ύψους 45-50 δις., που μετά από μια σύντομη στάση έως δύο χρόνια στα χέρια του δημοσίου θα περάσουν στα χέρια της Ντόιτσε Μπανκ.
  4. Διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος καθώς τα ασφαλιστικά ταμεία, εγγράφοντας ζημιές ύψους 11 δις. ευρώ, από ομόλογα του ελληνικού δημοσίου ύψους 21 δις. ευρώ που έχουν στα χέρια τους με κάθε μορφή διατηρούν ελάχιστες ελπίδες να εξαιρεθούν του κουρέματος.
  5. Η πιο βάρβαρη λιτότητα μέχρι το 2021 και στην πράξη εφ’ όρου ζωής, με ένα και μοναδικό στόχο: την δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων. Σε αυτό το βωμό θα κλείσουν σχολεία, πανεπιστήμια και νοσοκομεία.
  6. Το χειρότερο απ’ όλα, μια λύση μεταβατική, όπως και αυτή του Ιουλίου καθώς μετά από ένα κούρεμα της τάξης του 50% το χρέος θα μειωθεί στο 120% του ΑΕΠ. Μα όταν ανέλαβαν να μας «σώσουν» το χρέος ήταν χαμηλότερα, στο 115%, και η οικονομία χαρακτηρίστηκε Τιτανικός, από τον τότε υπουργό Οικονομικών. Τώρα, γιατί να θεωρείται βιώσιμο το χρέος σε αυτό το ύψος; Μεταβατική είναι η λύση και για τις ευρωπαϊκές τράπεζες καθώς τα 100 δις. ευρώ που φημολογείται ότι θα δοθούν (με άγνωστο τρόπο ακόμη) για αναπλήρωση κεφαλαίου αντιστοιχούν στο ένα τρίτο των κεφαλαίων που απαιτούνται και ανέρχονται σε 300 δισ. ευρώ σύμφωνα με την πιο πρόσφατη (18 Οκτώβρη 2011) εκτίμηση του ΔΝΤ.
  7. Τέλος, προλαβαίνοντας προσπάθειες να παρουσιαστεί η λύση ως μία ακόμη επιτυχία της κυβέρνησης, να μεταφέρουμε την εκτίμηση των Φαϊνάνσιαλ Τάιμς της Δευτέρας, όπως γράφτηκε από τον ανταποκριτή τους στις Βρυξέλες, ο οποίος σημείωνε πως «είναι μια νίκη των πιστωτών των βόρειων χωρών με επικεφαλής τη Γερμανία οι οποίοι πίεζαν τους έλληνες ομολογιούχους να δεχτούν μια επιβάρυνση πολύ μεγαλύτερη από το δεύτερο πακέτο διάσωσης». Καθόλου τυχαίο δε, δεν είναι το γεγονός ότι τα δάνεια της Τρόικας, 65 δις. δολ. μέχρι στιγμής θα εξαιρεθούν του κουρέματος.
Απέναντι σε αυτό το ζοφερό μέλλον, συνώνυμο της χειρότερης οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής που έχει ζήσει η μεταπολεμική γενιά, υπάρχει ένα παράδειγμα που όσο η Ελλάδα βυθίζεται στο βούρκο της λιτότητας, της φτώχειας και της υπερχρέωσης αποκτά όλο και μεγαλύτερη λάμψη. Είναι το παράδειγμα της Αργεντινής.

«Υπάρχει ζωή μετά την παύση πληρωμών», τόνιζε το εντιτόριαλ των Φαϊνάνσιαλ Τάιμς την Παρασκευή, δύο μέρες μετά τις προεδρικές εκλογές που ανέδειξαν πρόεδρο την «βασίλισσα Κριστίνα» Κίρχνερ σύμφωνα με την βρετανική εφημερίδα, η οποία κέρδισε μια σαρωτική νίκη εξασφαλίζοντας το 54% των ψήφων! Η δε προεκλογική μάχη, που κορυφώθηκε την Κυριακή όταν η Ελλάδα βυθιζόταν στο πένθος, ήταν κανονική φιέστα. Κι όχι για μόνο για την Κίρχνερ. «Η αξιοσημείωτη επιρροή της οφείλεται σε μεγάλο μέρος στην οικονομική ανάκαμψη της χώρας που ξεκίνησε μετά την υποτίμηση και την παύση πληρωμών που επέβαλε η Αργεντινή σε χρέος ύψους 100 δις. δολ. το 2001», συνέχιζε το σημείωμα της σύνταξης της αγαπημένης εφημερίδας του Σίτι.

Επομένως μετά την παύση πληρωμών, δηλαδή την μονομερή αθέτηση των υποχρεώσεων απέναντι στους δανειστές μας όχι μόνο υπάρχει ζωή αλλά είναι και πολύ καλύτερη απ’ το ζυγό των δανειστών, του κάθε Ράιχ-ενμπαχ...
από το sofokleous10

“Έτσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη…”

Το αίτημα του διαχρονικού ελληνικού εθνικού κινήματος είναι η Ελευθερία. Ούτε η αναζήτηση χαμηλότοκων δανεικών, ούτε η πτώση των spreads, ούτε η αποφυγή του «πιστωτικού γεγονότος», που θα ενεργοποιήσει τα στοιχήματα αιφνίδιου οικονομικού θανάτου, που καλούνται ευσχήμως CDS. Τίποτα από όλα αυτά. Το εθνεγερτικό σύνθημα του Λαού μας ήταν «Ελευθερία ή θάνατος» κι όχι «Ό,τι έχετε ευχαρίστηση»…

Ο Λεωνίδας του Αναξανδρίδα στις Θερμοπύλες είπε, «Μολών λαβέ» κι όχι «ελάτε κι άμα μας δώσετε την έκτη δόση, τα δίνουμε».

Οι αγωνιζόμενοι Έλληνες, από την δρομαία έφοδο στο Μαραθώνα ως τις εθνικές εξορμήσεις της δεκαετίας 1912-1922, από την αντίσταση κατά του Άξονα ως τον... Ενωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ και την ηρωϊκή αντίσταση στην Κερύνεια, το αεροδρόμιο της Λευκωσίας και τον Άγιο Ιλαρίωνα, έδιναν τη Μάχη για την Ελευθερία. Εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία. Αυτά ήταν, είναι και θα είναι το άλφα και το ωμέγα της ύπαρξης μας, το κίνητρο αλλά και ο σκοπός μας. Όλα τα άλλα έπονται κι όλα τα άλλα πάνω σε αυτά στηρίζονται. Παιδεία, οικονομία, υγεία, έχουν ως προϋπόθεση την Ελευθερία.

Τα ηρωικά λόγια σίγουρα δεν πληρώνουν μισθούς και συντάξεις. Οι ιστορικές αναδρομές σε στιγμές μεγαλείου και αυτοθυσίας είναι βέβαιο πως δεν περιορίζουν το έλλειμμα και το χρέος. Όμως στον αγώνα που πρέπει να δώσουμε, γιατί ακόμη δεν τον δώσαμε, δεν δίνει κανένα αγώνα ο ιδεοληπτικός τουρίστας του Μαξίμου, ούτε ο αντ’ αυτού φαφλατάς προφέσορας, πρέπει να ξέρουμε ποιο είναι το διακύβευμα.

Λοιπόν, αδέρφια, το διακύβευμα δεν είναι απλά η ποιότητα ζωής μας, η τυχόν κατάρρευση τραπεζών κι ασφαλιστικών ταμείων. Δεν κινδυνεύουμε απλά από την φτώχεια και την χρεοκοπία. Κινδυνεύουμε από κάτι χειρότερο: την σκλαβιά.

Στην ουσία σήμερα κινδυνεύουν γι’ άλλη μια φορά τα αποτελέσματα της Ελληνικής Επανάστασης. Πελεκούν το δέντρο της ελληνικής Ελευθερίας, αναστημένο με το αίμα των πατέρων και των παππούδων μας.

Όταν γίνει κατανοητό αυτό, όταν συνειδητοποιήσουμε τον αληθινό κίνδυνο, τότε θα μπορούμε να δώσουμε τον αγώνα για την οικονομία και για όλα αλλά φυσικά με εθνική ηγεσία και όχι με τους οσποδάρους της Τρόικας.

Η παρούσα κυβέρνηση οδηγεί την Πατρίδα σε ένα οικονομικό 1922. Οδηγεί τους Έλληνες σε μια καταστροφή, με βαθιές ρίζες στο 1981, που δεν θα πλήξει πια έναν γεωγραφικό πυλώνα του Ελληνισμού, όπως ήταν η Μικρά Ασία αλλά τα ίδια τα θεμέλια του ελλαδικού κράτους.

Ο προφέσορ Ξερόλας, δεινός στις γλωσσικές περικοκλάδες, μπορεί να μιλάει επτά ώρες για την αξία της σιωπής, πειστικός στους αδαείς και μικρόνοες και μετά να γυρίσει την τραγιάσκα του ανάποδα, να κάτσει από την άλλή μεριά του τραπεζιού και να πει στον εαυτό του τα ακριβώς αντίθετα, εξίσου πειστικά, για όσους έχουν πέσει με το κεφάλι από το μουλάρι ή πίστεψαν ότι «λεφτά υπάρχουν».

Στις απλές ερωτήσεις, «πέστε μας, έναν, μόνον έναν στόχο που εξαγγείλατε και τον πιάσατε» ή «γιατί, παρά τα μέτρα, έχετε υστέρηση εσόδων και ακόμη μεγαλύτερο έλλειμμα;», θ΄ ακούσετε ως απάντηση σχοινοτενείς θεωρίες για την επίδραση της αυξήσεως του πληθυσμού των μελιγκρών επί της κινεζικής οικονομίας και πως το κάνουν οι λιβελούλες αλλά για την ταμπακέρα, μόκο και τουμπεκί ψιλοκομμένο και νεοφιλεύθερο. Κι ύστερα θα μας μοστράρουν πάλι κουμπούρια στο τραπέζι, απειλές και όψιμο πατριωτισμό για να μας «σώσουν», όπως κάνουν κάθε τρεις μήνες.

Λοιπόν, ακούστε, ωμά και για να μην το πηγαίνουμε γύρω – γύρω. Τούτοι δω, εκτός από φαλιρημένοι πολιτικά, είναι και αδίστακτοι. Έχουν βρώμικο μάτι. Τους είδατε πως χειροκροτούσανε τον ΓΑΠ και τον προφέσορα; Την χώρα την έχουν βγάλει στη διατίμηση, είναι πρωταθλητές της αποτυχίας κι έχουν πιάσει αράχνες από την αβελτηρία. Είναι εργώδεις μόνο για το κακό. Τριάντα χρόνια υπονομεύανε και καταστρέφανε την παραγωγική βάση της χώρας, έκαναν κοινωνική πολιτική με δανεικά, προσλαμβάνανε στρατιές, έβαζαν μπουρλότο στους θεσμούς, ξεφτίλιζαν τις έννοιες των ιδεών, αποδομούσαν την εθνική ταυτότητα. Τώρα δε μερικοί στέλνουν κι επιστολές στο Λαό και λένε «δεν είμαστε εμείς, είμαστε άλλοι»! Ποιος θ’ αγοράσει αυτές τις χάντρες κι αυτά τα σπασμένα καθρεφτάκια;

Ομοψυχία; Ναι, αλλά με ποιον. Έχω ομοψυχία με τους απολυμένους και τους άνεργους ιδιώτες αλλά και με τους κατασυκοφαντημένους δημοσίους υπαλλήλους. Μιλούν όλοι οι νεοφιλεύθεροι ψευτογιάπηδες, που δεν έχουν βγάλει ούτε ένα ευρώ στην ελεύθερη αγορά, λες κι η χώρα ήταν στον αυτόματο, λες και δεν υπάρχουν αξιόλογοι, εργατικοί, υπεύθυνοι άνθρωποι στις δημόσιες υπηρεσίες. Η κατασυκοφάντηση ολόκληρων κατηγοριών εργαζομένων από κατά κανόνα ανεπάγγελτα κωλόπαιδα του Κολωνακίου, είναι μια δόλια μέθοδος τεμαχισμού της κοινωνίας, που διευκολύνει, στρέφοντας τον ένα ενάντια στον άλλο, την κοινωνική ανθρωποφαγία της μνημονιακής υποτέλειας.

Είμαι αλληλέγγυος με τους υποψηφίους εφέδρους, που τα «πουλάκια» λένε ότι επιλέγονται με καθαρά κομματικά κριτήρια. Έχω ομοψυχία με τα θύματα της γενοκτονίας της παραγωγικής βάσης της χώρας, με τους βιοτέχνες και τους εμπόρους. Είμαι αλληλέγγυος με τους εργαζόμενους στην ζώνη στο Πέραμα, όπου πια δεν βαράει ούτε σφυρί. Είμαι αλληλέγγυος με τους αγρότες που αν τους γυρίσεις ανάποδα θα πέσουν μόνο απλήρωτοι λογαριασμοί και τα κλειδιά του χρεωμένου τρακτέρ.

Με αυτούς ναι, είμαι αλληλέγγυος, γιατί αυτοί, ως σύνολο, δημόσιοι κι ιδιωτικοί, ελεύθεροι επαγγελματίες, επιστήμονες και χειρώνακτες, είναι ο Λαός. Κι η Κεντροδεξιά είναι λαϊκή κι οφείλει να είναι λαϊκή. Γιατί λαϊκό δεν σημαίνει ευτελές, ούτε χυδαίο. Είναι ό,τι προέρχεται από το Λαό, ό,τι του ανήκει, τον σέβεται και τον υπηρετεί. Κι η δύναμη της Πατρίδας είναι οι Άνθρωποι της. Έχουν όνομα, καταγωγή, τιμή, αξιοπρέπεια. Και θέλουν φρόνημα, κίνητρο. Και το βαθύτερο κίνητρο είναι η Ελευθερία. Δώστο τους ως στόχο, δώσε και το παράδειγμα σου και μετά σου δίνουν και την ψυχή τους. Θα θυσιαστούν αρκεί να πεισθούν ότι υπάρχει όραμα, σκοπός και σχέδιο.

Για τους πολλούς υπάρχουν όλα. Στους πολλούς ανήκω και μ’ αυτούς έχω ομοψυχία. Με ψεύτες, κερδοσκόπους, συκοφάντες κι ανθρωποφάγους δεν έχω τίποτα κοινό.

Αν δεν αντιληφθούμε το διακύβευμα, αν πλησιάσουμε τα ζητήματα μόνο με την υπολογιστική μηχανή, με ελιγμούς, χειρισμούς και την προπαίδεια, όσο εμείς θα λογαριάζουμε, η οργή του Λαού θα προσπεράσει τους πάντες και τα πάντα. Το Έθνος δεν είναι εταιρεία. Θέλει πολιτική κι όχι απλά λογιστική.

Την νομιμοφροσύνη του Λαού την γεννά η παραδειγματική ηγεσία, αυτή που λέει την αλήθεια κι υπερασπίζεται την Ελευθερία και την ευημερία των πολιτών και – εξίσου σημαντικό – αυτή που τιμωρεί. Η ατιμωρησία των υπευθύνων γι’ αυτό που ζούμε και θα ζήσουμε, θα πυροδοτήσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Μια συμφορά, κάτι απρόβλεπτο μπορεί να σε κάνει φτωχότερο. Αυτό, με σχέδιο, πίστη, καρτερία και τολμηρή ηγεσία, μπορείς να το αντέξεις. Αν όμως γίνεις φτωχός και ταυτόχρονα νοιώθεις προδομένος και σκλάβος, τότε είσαι ζώσα εκρηκτική ύλη.

Η χώρα χρειάζεται εναλλακτική επιλογή. Άλλο δρόμο, άλλο ήθος, άλλη ηγεσία. Συντεταγμένη διέξοδο προς το μέλλον. Αυτή δεν μπορούν να τη δώσουν αυτοί που δεν το πιστεύουν, οι συκοφάντες κι εκβιαστές του Λαού, ούτε όμως και τα απολιθώματα μιας προκατακλυσμιαίας αριστεράς.

«Έτσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη», λέει το τραγούδι, «ή κόκκινη από ζωή ή κόκκινη από θάνατο». Η ζωή, λοιπόν, γιατί αυτή θέλουμε, απαιτεί Ελευθερία. Και τώρα που το σκέφτομαι, ο σωστός τρόπος για να τραγουδάς τον Εθνικό Ύμνο, είναι σε στάση προσοχής αλλά με την γροθιά υψωμένη και το κεφάλι σκυμμένο, φόρο τιμής στους ταπεινούς. Αυτοί είναι ο Λαός και ο Στρατός, αυτοί είναι ο κορμός της μεγάλης παράταξης, που έχει το χρέος να αλλάξει στ’ αλήθεια την Πατρίδα.
γράφει ο ο Φαήλος Κρανιδιώτης
από το antinews

Ανικανότητα, ξενόφερτη τρομοκρατία με εκβιασμούς και θυσίες χωρίς τέλος δεν πάνε μαζί για πολύ

“Σωτήριο” ξεβράκωμα στην Σύνοδο...

Όπως αναμενόταν οι βάσεις τέθηκαν στην Σύνοδο της Κυριακής για την επιτροπεία της χώρας από τους Γερμανούς, που αποτελεί και προϋπόθεση για το μεγάλο κούρεμα. Από εκεί και πέρα για haircut πάνω από 50% τίποτε δεν εγγυάται ότι θα αποφύγουμε το πιστωτικό γεγονός, γιατί η πλειοψηφία των τραπεζών δεν δέχεται πάνω από 40%. Αν συμβεί κάτι τέτοιο μιλάμε για ελεγχόμενη χρεοκοπία και πληρωμή των cds.

Επιβεβαιώθηκε επίσης η μεγάλη σύγκρουση μεταξύ των Γερμανών και των Γάλλων τόσο σε σχέση με την... λειτουργικότητα του EFSF όσο και για το τελικό ύψος του κουρέματος. Η έκθεση του ΔΝΤ είναι ανατριχιαστική, αποκαλύπτοντας τις αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας και την πρόβλεψη για επιστροφή στις αγορές το 2020! Οταν το 2009 η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ αναλάμβανε δεν άκουγε κανέναν εκπρόσωπο της αγοράς, δεν έπαιρνε κανένα μέτρο και ο Γ. Παπακωνσταντίνου ως καλό παιδί οδηγούσε την χώρα στο ΔΝΤ. Σήμερα παρά την αποτυχία της συνταγής της Τρόικας, η κυβέρνηση εγκλωβισμένη στην αποτυχία της όσον αφορά την διαχείριση του μνημονίου εγκαλείται από τους πιστωτές για συνέχεια της αδιέξοδης πορείας. Πολιτικά το κλίμα είναι ιδιαίτερα βεβαρημένο και είναι πολύ αμφίβολο αν μπορεί η κοινωνία αλλά ακόμα και οι παραγωγικές τάξεις να ακολουθήσουν και να εφαρμόσουν τα όσα τα τελευταία νομοσχέδια τις δεσμεύουν.

Άρα εκείνο που μένει να δούμε ενόψει Τετάρτης είναι αν η πλήρης υποταγή στους Γερμανούς έχει ανταλλάγματα σε σχέση με επενδύσεις στους κλάδους που έχει επιλέξει ο κ. Ράιχενμπαχ, τι θα επιλεγεί για την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και σε κάθε περίπτωση αν υπάρχουν περιθώρια πολιτικών συγκερασμών για να περάσει η χώρα στην επόμενη μέρα. Αυτά όμως έχουν να κάνουν με διαπραγματεύσεις που αφορούν το σύνολο των συμφερόντων του ελληνικού λαού και για τον λόγο αυτό η σημερινή κυβέρνηση δεν είναι η κατάλληλη να τις πραγματοποιήσει. Αυτο απέδειξε με την μέχρι τώρα διαχείριση της κρίσης και την αναξιοπιστία που "ανέβασε" τους τελευταίους μήνες σε πιστωτές και αγορές. Πώς άραγε μέσα στους 3 τελευταίους μήνες οι εκτιμήσεις του ΔΝΤ για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας επιδεινώθηκαν σε τέτοιο βαθμό;

Ανικανότητα, ξενόφερτη τρομοκρατία με εκβιασμούς και θυσίες χωρίς τέλος δεν πάνε μαζί για πολύ. Και για να μην κοροϊδευόμαστε. Υπήρχε περίπτωση το κυβερνών κόμμα να επισπεύσει όλα αυτά που κάνει και με τον τρόπο που τα κάνει αν δεν υπήρχε η απειλή της χρεοκοπίας; Γιατί δεν άφησαν τον Γιαννίτση να προλάβει την κρίση του ασφαλιστικού από το 2001; Κατά τα άλλα ας μας δώσουν πια και ορισμένους επαρκείς λόγους γιατί πρέπει να κάνουμε τα καλά παιδιά στο ευρώ.

Μήπως πρέπει να διαπραγματευτούμε πιο επιθετικά κει έξυπνα τα γεωπολιτικά μας πλεονεκτήματα για να φύγει η μαγκιά και στην Μέρκελ και στον Σόιμπλε. Σε εμάς το παίζουν "νταβατζήδες". Ας κάνουν το ίδιο και στον Μπερλουσκόνι. Τα funds τύπου GLG αυτούς περιμένουν όμως στην γωνία για τους τινάξουν στον αέρα. Θέλει όμως κυβέρνηση με γνώσεις στην οικονομία κατά πρώτο και άντερα κατά δεύτερο.
γράφει ο Παναγιώτης Μπουσμπουρέλης
από το capital

Ρημάζουν την Ελλάδα Βενιζέλος και Παπανδρέου

Ούτε στους χειρότερους εφιάλτες του δεν θα μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι θα φτάναμε στο σημείο οι εκπρόσωποι των βιομηχάνων και των εμπόρων να κατηγορούν δημοσίως τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπαν δρέου –είναι και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, τρομάρα του!– και την κυβέρνησή του ως... αντεργατικούς απατεώνες και δωσίλογους! Δυστυχώς, όχι μόνο έγινε κι αυτό, αλλά οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι δεν έχουν και καθόλου άδικο στις κατηγορίες τους!

«Δεν είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι μια χούφτα τεχνοκρατών “μερικής απασχόλησης” (Σ.Σ.: εννοεί την τρόικα) σε συνεργασία με κάποιους λίγους “πρόθυμους γενίτσαρους” θα δείξουν ευαισθησία στην προαλειφόμενη εξαθλίωση των Ελλήνων πολιτών», δήλωσε χαρακτηριστικά ο...πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου, Β. Κορκίδης.

Καταπέλτης ήταν και ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλος: «Ο ΣΕΒ έχει πρωτοστατήσει στον αγώνα για να μην καταργηθούν ο 13ος και ο 14ος μισθός στον ιδιωτικό τομέα και έχει με στοιχεία τεκμηριώσει στην τρόικα την άποψη ότι το κύριο πρόβλημα της ιδιωτικής οικονομίας δεν είναι το μισθολογικό», τόνισε.

«Κακοστημένο θέατρο»
Ο πρόεδρος των βιομηχάνων να υπερασπίζεται τους μισθούς των εργαζομένων εναντίον μιας κυβέρνησης «πρόθυμων γενίτσαρων» που θέλει να τους λεηλατήσει! Κυβέρνησης, μάλιστα, του... προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς!

Ούτε το πιο διεστραμμένο μυαλό συγγραφέα θεατρικών έργων του παραλόγου δεν θα μπορούσε να γεννήσει πιο ψυχεδελική σκηνή, την οποία, όμως, βιώνουν δέκα εκατομμύρια Ελλήνων όχι ως αποκύημα παραισθησιογόνων φαρμάκων, αλλά ως οικτρή πραγματικότητα.

«Η έμμεση επαναφορά του θέματος της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας παραπέμπει σε ένα κακοστημένο θέατρο, μέσω του οποίου οι υπαίτιοι της κρίσης επιχειρούν να φορτώσουν για άλλη μια φορά το κόστος των επιλογών και χειρισμών τους σε αυτούς που δεν ευθύνονται για την κρίση, στον ιδιωτικό τομέα και στους εργαζομένους του, που εξοντώνονται αργά και σταθερά στο βωμό της διατήρησης του πελατειακού κράτους», υπογράμμισε ο πρόεδρος του ΣΕΒ.

Ο δεξιός βιομήχανος κατηγορεί το «σοσιαλιστή» πρωθυπουργό για πολιτική «εξόντωσης» των εργαζομένων – κι έχει και δίκιο από πάνω! Τα ύστερα του κόσμου!

Μισθός Δημοσίου... 660 ευρώ!
Η ανατριχιαστική απόδειξη του απύθμενου μίσους της κυβέρνησης Παπανδρέου εναντίον των εργαζομένων είναι, μεταξύ πολλών άλλων, και το νέο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων.

Όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, το μισθολόγιο αυτό ορίζει για τους πρωτοδιοριζόμενους εκπαιδευτικούς καθαρό μισθό... 660 ευρώ!

Γνωρίζουμε ότι όλοι οι νεοδιοριζόμενοι καθηγητές και δά σκαλοι, πλην ειδικών περιπτώσεων, τοποθετούνται στην επαρχία, άρα μακριά από το σπίτι τους. Αν δώσουν ένα ελάχιστο ποσό 250 ευρώ για νοίκι, τους μένουν 400 ευρώ, με τα οποία πρέπει να πληρώνουν φως, νερό, τηλέφωνο, να τρέφονται έναν ολόκληρο μήνα, να ντύνονται, να μετακινούνται, να αγοράζουν βιβλία, να ξοδεύουν βγαίνοντας έξω... Δηλαδή, ούτε... 5 (πέντε!) ευρώ την ημέρα δεν τους μένουν για φαγητό!

Κι όχι τίποτ’ άλλο, αλλά σήμερα είναι και «ανεπρόκοποι» και «αφιλόξενοι» οι επαρχιώτες για να πηγαίνουν στους λιπόσαρκους δασκάλους... αβγά, χυλοπίτες ή ζαρζαβατικά, όπως έκαναν οι «καλοκάγαθοι χωριάτες» τη δεκαετία του 1950 κι έτσι επιβίωναν εν εντίμω πενία οι εξίσου κακοπληρωμένοι εκπαιδευτικοί...

«Δανία του Νότου» είχε προεκλογικά υποσχεθεί να κάνει την Ελλάδα ο Γ. Παπανδρέου. Αντί γι’ αυτό τη μετατρέπει ταχύτατα σε... «Ινδία του Βορρά»!

Ερείπια οι συμβάσεις
Αγανάκτησε με την κυβερνητική πολιτική ακόμη και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, σύμβολο της πιο ακραίας συμβιβαστικής τάσης που υπάρχει στο συνδικαλισμό, ο οποίος ουδέποτε κατηγορήθηκε για μαχητικότητα, έστω και φραστική.

«Η κυβέρνηση ας μην “κοπιάζει” άλλο να κρατήσει τη χώρα στην Ευρώπη και στο ευρώ. Με τέτοιες αποφάσεις βγάζει τους Έλληνες εργαζόμενους εκτός ευρωπαϊκής προοπτικής, εκτός ευρωπαϊκού κοινωνικού κεκτημένου, εκτός ευρωπαϊκού πολιτισμού, δηλαδή εκτός αυτού που είναι η πραγματική Ευρώπη», δήλωσε και συνέχισε: «Η κυβερνητική υποχωρητικότητα δεν έχει τελειωμό... Την ύστατη στιγμή καλώ την κυβέρνηση να μην νομοθετήσει αυτά που η τρόικα επιτάσσει, γιατί έτσι ανοίγει την πόρτα ή μάλλον γκρεμίζει τους τοίχους για αμοιβές και εργασιακές σχέσεις τύπου Κίνας, Ιν δίας και χωρών του Τρίτου Κόσμου».

Αν εξαιρέσει κανείς τις αφελείς αυταπάτες του Γ. Παναγόπουλου για την κατά φαντασίαν «πραγματική Ευρώπη» (αφού το σημερινό ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα της ΕΕ είναι ακριβώς το αποκρουστικό, μισητό πρόσωπο της τρόικας που ζητά το αίμα των Ελλήνων εργαζομένων και συνταξιούχων), η ουσία είναι ότι μέχρι και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ καταγγέλλει την κυβέρνηση Παπανδρέου πως φέρνει στη χώρα εργασιακές σχέσεις και αμοιβές τριτοκοσμικές.

Εφεδρεία ίσον απόλυση
Τίποτα δεν αφήνει όρθιο από τις εργασιακές κατακτήσεις ενός ολόκληρου αιώνα το ολέθριο δίδυμο Παπανδρέου - Βενιζέλου, το οποίο θα περάσει στην ιστορία για το αβυσσαλέο μίσος που τρέφει εναντίον του κόσμου της εργασίας και για το επαίσχυντο έργο του στην αποδόμηση κάθε εργασιακού δικαιώματος.

Πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών κατάργησαν τη λεγόμενη «ευνοϊκή ρήτρα» που πρόβλεπε ότι ισχύει η σύμβαση πάντοτε που είναι πιο ευνοϊκή για τον εργαζόμενο. Ανέστειλαν την υποχρεωτική επέκταση των κλαδικών συμβάσεων στο σύνολο του κλάδου, όταν υπογραφούν από το 51% των εργοδοτών. Κατάργησαν τη διάταξη ελέγχου των επιχειρησιακών συμβάσεων από το Συμβούλιο Εργασίας. Διασπούν το συνδικαλισμό, επιβάλλοντας στα δικαστήρια να εγκρίνουν ή όχι μέσα σε δέκα (!) μόλις ημέρες τις αιτήσεις για επιχειρησιακά –δηλαδή κατά κανόνα εργοδοτικά– σωματεία, ενώ δίνουν το δικαίωμα υπογραφής επιχειρησιακών συμβάσεων ακόμη και σε «ενώσεις προσώπων» σε επιχειρήσεις που είναι τόσο μικρές, ώστε δεν έχουν καν είκοσι έναν εργαζόμενους για να συγκροτήσουν επιχειρησιακό σωματείο. Αρκούν... τρεις εργαζόμενοι σε μια επιχείρηση με πέντε υπαλλήλους για να υπογράψουν επιχειρησιακή σύμβαση! Το παν είναι να υπονομευτεί ο συνδικαλισμός – και αναφερόμαστε, βεβαίως, αποκλειστικά στον ιδιωτικό τομέα.

Όσο για τον δημόσιο, η κυβέρνηση Παπανδρέου - Βενιζέλου άφησε πια κατά μέρος τα προσχήματα και δείχνει καθαρά τα σχέδιά της να απολύσει εκατοντάδες χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους, αν κατορθώσει να ολοκληρώσει την τετραετή θητεία της μέσω του κόλπου της «εφεδρείας».

Ανενδοίαστα πλέον νομοθετεί με το πολυνομοσχέδιό της ότι «η ένταξη σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας λογίζεται ως προαναγγελία απόλυσης για κάθε νόμιμη συνέπεια», όπως αναφέρει επί λέξει.

Οι μάσκες έπεσαν, αλλά οι «κουκουλοφόροι» συνεργάτες των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων παραμένουν στην εξουσία...

Πήγαν το χρέος στο... 190%!
Λεηλασία των μισθών, λεηλασία των συντάξεων, λεηλασία του εφάπαξ, άγρια φορολόγηση, χειρότερη κι από την εποχή της Τουρκοκρατίας – αυτό είναι το έργο της συνεργασίας της κυβέρνησης Παπανδρέου με την ΕΕ και το ΔΝΤ.

Έτσι θα μας έσωζαν, με την εξαθλίω ση, μας έλεγαν πέρσι. Γδέρνοντάς μας και κρεμώντας μας στο τσιγκέλι θα βελτιωθούν οι μακροοικονομικοί δείκτες, ισχυρίζονταν. Έλεγαν συνειδητά ψέματα.

Παπανδρέου, ΕΕ και ΔΝΤ παρέλαβαν το 2009 από την κυβέρνηση Καραμανλή το δημόσιο χρέος στο 115% του ΑΕΠ. Τι έκαναν; Λεηλατώντας τα εισοδήματα του ελληνικού λαού, το εκτόξευσαν σε δύο μόλις χρόνια στο... 160% (!) του ΑΕΠ και του χρόνου, όπως ανακοίνωσε το ΔΝΤ, θα το έχουν εκτοξεύσει, στα τέλη του 2012 συγκεκριμένα, στο... 190% του ΑΕΠ!

Κατακρήμνισαν στα Τάρταρα της δυστυχίας και της μιζέριας τον ελληνικό λαό δήθεν για να τον σώσουν, στην πραγματικότητα για να τον ληστέψουν και να τον εξανδραποδίσουν, και το αποτέλεσμα είναι ότι αύξησαν κατά 75 εκατοστιαίες μονάδες το δημόσιο χρέος, διασφαλίζοντας έτσι ότι η Ελλάδα θα οδηγηθεί οπωσδήποτε σε χρεοκοπία με τους όρους που θα επιβάλει το Βερολίνο μέσω της ΕΕ, ώστε να καταστεί υποτελής επαρχία του Γερμανικού Ράιχ. 
γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
από τα Επίκαιρα

Άρχισαν τα παπαγαλάκια να εμφανίζουν το κούρεμα ως …επιτυχία

Άρχισαν τα παπαγαλάκια και τα επικοινωνιακά φερέφωνα της κυβέρνησης να εμφανίζουν το κούρεμα σε όποιο ποσοστό κι αν είναι αυτό, ως μεγάλη επιτυχία.

Κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος βγήκε πριν από λίγο σε διεθνή πρακτορεία λέγοντας ότι θα πρέπει να είναι εθελοντική η συμμετοχή των ιδιωτών στο haircut, προαγγέλλοντας δηλαδή ότι οι ελληνικές τράπεζες και τα ταμεία θα συμφωνήσουν, επομένως δε θα υπάρξει και πιστωτικό γεγονός.

Μάλιστα, τα ίδια παπαγαλάκια έχουν αρχίσει να διοχετεύουν πληροφορίες ότι τα... ταμεία και οι τράπεζες είναι απόλυτα διασφαλισμένες και θα στηριχθούν, οπότε δε θα υπάρξει πρόβλημα. Μ’ αυτή την επιχειρηματολογία θα εμφανιστεί και ο κ. Παπανδρέου θέλοντας να δικαιολογήσει το κούρεμα και τις συνέπειες για τους Έλληνες πολίτες.

Θα θελήσει δηλαδή να περάσει στον κόσμο το δίλημμα της εθελοντικής συμμετοχής σε ένα κούρεμα πολύ μεγαλύτερο από 21% και σε μια χρεοκοπία και κατάρρευση σε έναν με δύο μήνες.

Φυσικά, μόνο εθελοντικό δεν είναι το χαρακίρι, ότι κι αν λένε οι κυβερνητικοί. Οι τραπεζίτες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό θα εκβιαστούν με το παραπάνω δίλημμα ώστε να συναινέσουν σε μια εθελοντική συμμετοχή και οι αγορές να μην το εκλάβουν ως στάση πληρωμών.
από το antinews
Διαβάστε... Τι σημαίνει το “κούρεμα” κατά 60% για τις ζωές των Ελλήνων

Τι σημαίνει το “κούρεμα” κατά 60% για τις ζωές των Ελλήνων

- Δε θα καταβάλλονται συντάξεις, κινδυνεύουν και οι μισθοί
- Δε θα πληρώνονται νοσήλια
- Δεν κινδυνεύουν οι καταθέσεις αλλά δε θα χορηγούνται δάνεια από τις τράπεζες
- Δε θα γίνονται εισαγωγές καυσίμων και φαρμάκων
- "Η ελληνική οικονομία θα γυρίσει στις συνθήκες του 1960" αποκαλύπτει ο οικονομολόγος Δ. Χιόνης

Ένα μεγαλύτερο κούρεμα έως και 60% πριν λίγους μήνες ήταν κάτι που έβρισκε παντού κατακραυγή, αλλά πλέον είναι το πλέον υπαρκτό σενάριο για την Ελλάδα με την Ευρωπαϊκή Ένωση να συνεδριάζει την Κυριακή και να... προσανατολίζεται προς αυτή την κατεύθυνση.

Τι σημαίνει όμως αυτό πρακτικά για την Ελλάδα και τις ζωές μας από εδώ και πέρα.

Κινδυνεύουν άμεσα να μείνουν δίχως σύνταξη εκατομμύρια ασφαλισμένοι. Θα καταρρεύσει ο κλάδος υγείας καθώς τα ασφαλιστικά ταμεία δε θα μπορούν να πληρώνουν νοσήλια. Στο μάτι του κυκλώνα θα βρεθεί και ο εισαγωγικός κλάδος της χώρας με αποτέλεσμα να μην μπορούν να γίνουν εισαγωγές σε καύσιμα και ενέργεια και άρα εκτός από το ότι οι Έλληνες θα παγώσουν, θα παραλύσουν εκατομμύρια δραστηριότητες που συνδέονται με την ενέργεια.

Όπως εξηγεί o καθηγητής Οικονομικών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, Διονύσης Χιόνης " οι συνέπειες πρέπει να ανιχνευθούν στο τραπεζικό σύστημα το οποίο έχει στην κατοχή του περισσότερα από 55 δισεκατομμύρια ευρώ ελληνικά ομόλογα.

Ένα "κούρεμα" της τάξης του 60% θα καταστήσει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα μη ενεργό με αποτέλεσμα να χρειαστεί το ελληνικό δημόσιο να ανακεφαλαιοποίηση και να εθνικοποιήσει σε δεύτερο στάδιο όλες τις ελληνικές τράπεζες. Αυτό σημαίνει πως δεν κινδυνεύουν οι καταθέσεις καθώς σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις οι ελληνικές τράπεζες θα διασωθούν από τον μηχανισμό στήριξης. Όμως τα προβλήματα ρευστότητας θα μεταδοθούν σε όλη την οικονομία με αποτέλεσμα να γίνει αδύνατη η χορήγηση οποιουδήποτε δανείου.

Στη συνέχεια τα αποτελέσματα της χρεοκοπίας και της μείωσης της αξίας των ομολόγων κατά 60% θα πρέπει να αναζητηθούν στα ασφαλιστικά ταμεία. Τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν αυτή τη στιγμή στην κατοχή τους 25 δισεκατομμύρια ευρώ ελληνικά ομόλογα και με τα έσοδα από τα ομόλογα, από τα κουπόνια αλλά και από την αξία των ομολόγων μπορούν και πληρώνουν συντάξεις και καλύπτουν τις δαπάνες υγείας, τα νοσήλια των ασφαλισμένων τους. Η οποιαδήποτε μείωση θα απαιτήσει από το ελληνικό δημόσιο να ενισχύσει τη συμμετοχή του εάν μπορεί στα ασφαλιστικά ταμεία προκειμένου να μπορούν να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους. Αυτό αναμφισβήτητα σημαίνει πως μπορεί να υπάρξει αδυναμία να καταβληθούν συντάξεις από τα ασφαλιστικά ταμεία και θα μπορούν να καλυφθούν νοσήλια.

Στη συνέχεια επειδή "κούρεμα" 60% είναι εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό κουρέματος των ομολόγων, η ελληνική οικονομία θα απομακρυνθεί για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα από τις διεθνείς κεφαλαιαγορές. Δηλαδή θα πρέπει να ζει με όσα μπορεί και συλλέγει από έμμεσους και άμεσους φόρους. Γεγονός που σημαίνει ότι θα πρέπει πολύ σύντομα να ζήσουμε με ένα πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα. Διαφορετικά θα υπάρχει αδυναμία από το ελληνικό δημόσιο να καλύπτει τα δημοσιονομικά ελλείμματα.

Το ίδιο θα ισχύσει και με το ισοζύγιο των εξωτερικών συναλλαγών. Τη στιγμή που δε θα υπάρχει δυνατότητα δανεισμού από το εξωτερικό θα πρέπει να είναι ισοσκελισμένες οι εισαγωγές με τις εξαγωγές, με ότι αυτό συνεπάγεται για πολλές ανεδαφικές εισαγωγές όπως των καυσίμων και των φαρμάκων.

ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΜΑΣ ΖΩΗ
Δε θα καταβάλλονται συντάξεις, κινδυνεύουν οι μισθοί, δε θα μπορούν να γίνουν εισαγωγές καυσίμων, ενέργειας και φαρμάκων και άρα "θα αλλάξει η καθημερινή μας ζωή άρδην θυμίζοντας την οικονομία της Ελλάδας της δεκαετίας του 1960" είπε τέλος ο κύριος Χιόνης.
από το citypress-gr

Οι τρίχες του κουρέματος

Βρισκόμαστε λίγες ώρες πριν από την τυπική χρεοκοπία, συντεταγμένη μεν χρεοκοπία δε και όλα γίνονται ερήμην της χώρας που οδηγείται εκεί που πριν από 1,5 χρόνο ήταν καταστροφικό.

Ο Γιωργάκης ο αντιεξουσιαστής ο οποίος παριστάνει τον πρωθυπουργό και ο έτερος υπάλληλος της τρόικας που ήθελε να γίνει χαλίφης στην θέση του χαλίφη περιμένουν να τους ανακοινώσουν οι υπόλοιποι τις αποφάσεις τους.

Πόσο θα είναι το κούρεμα; 35% λέει ο ένας. Όχι 50% λέει ο άλλος. Γιατί 50% και όχι 65% λέει ο τρίτος. Πετάγεται και το ΔΝΤ και λέει 80%.

Παίζουν την κολοκυθιά με το... μέλλον μας και εμείς κάνουμε τουρισμό παριστάνοντας τους διαπραγματευτές.

Επί της ουσίας. Όπως τότε που μπαίναμε στο μνημόνιο έγραφα ότι οδηγεί σε ένα αδιέξοδο καθώς τα νούμερα δεν έβγαιναν και με μαθηματική ακρίβεια θα πηγαίναμε σε χρεοκοπία έτσι και τώρα θα γράψω ότι όσο και αν είναι το κούρεμα το πρόβλημα χρέους της Ελλάδας δεν θα λυθεί και η μία καταστροφή θα διαδέχεται την άλλη.

Εξάλλου το λένε και οι ίδιοι καθαρά. Με το 50% η Ελλάδα από το χρέος θα γλιτώσει περίπου 25-30 δις. Από τα 380 που χρωστάει. Τρίχες δηλαδή. Ακόμα και το 100% να κουρέψουν θα μας μένει ένα χρέος (από αυτό που δεν κουρεύεται) κοντά στα 205 δις και επιπλέον τα νέα δάνεια για να καλύψουμε τις αγαπημένες τράπεζες και ίσως και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Άρα, μηδέν εις το πηλίκο.

Ακόμα και το πιο αισιόδοξο σενάριο να πάρουμε η Ελλάδα, λένε, θα κάνει βιώσιμο το χρέος της το 2030. Με τόσα «αν» βέβαια που είναι πιο εύκολο να κερδίσω το tzoker ενώ δεν παίζω παρά να γίνουν πραγματικότητα όλα τα «αν».

Σώσε Έλληνα την Ευρώπη. Ή μάλλον, Σώσε Έλληνα τις τράπεζες.

Η Ελλάδα με τους εγκληματίες πολιτικούς που έχει μπλέξει (με την έγκριση της πλειοψηφίας των πολιτών) αντί να καθορίζει την πορεία της ακολουθεί τις επιταγές των συμφερόντων των ευρωπαϊκών τραπεζών και των υπάλληλων - κυβερνήσεων τους.

Αφού δεν πιέσαμε για οριστική λύση πριν από 1,5 χρόνο, πριν τις τρόικες, τα ενυπόθηκα δάνεια και τα ρέστα έστω και τώρα ας δούμε ότι μόνο μια ελπίδα υπάρχει.

Άρνηση πληρωμών για το σύνολο, πρωτογενές πλεόνασμα, ώθηση στην παραγωγή της χώρας, αλλαγή του μεταπολιτευτικού σκηνικού κλπ (μεγάλη κουβέντα όλα αυτά…)

Ο Γιωργάκης είπε ότι το μοναδικό του διαπραγματευτικό του όπλο είναι οι θυσίες του λαού. Έτσι μετά το νεροπίστολο που είχε ακουμπήσει στο τραπέζι τώρα ακουμπάει τα κλεμμένα από τον Μπένι και τον Παπακωνσταντίνου πορτοφόλια των πολιτών.

Θα συγκινηθούν τώρα οι ευρωπαίοι και οι τραπεζίτες επειδή οι Έλληνες λένε το ψωμί ψωμάκι….

Να τους πάμε και κανένα μαντήλι να σκουπίσουν τα δάκρια τους. Πόσο δούλεμα αντέχει πια αυτός ο λαός;

Πριν λίγες μέρες είχε δημοσιευθεί στο Βήμα ένα κείμενο όπου ανώνυμο στέλεχος της κυβέρνησης εξιστορούσε κάποιες λεπτομέρειες για την στάση της κυβέρνησης προ μνημονίου και μετά.

Σε αυτό το κείμενο αναφέρεται ότι την ημέρα που δολοφονήθηκαν οι τρεις άνθρωποι στην Marfin ο Πάγκαλος φοβόταν μην γίνει ντου στην Βουλή και τους πάρει και τους σηκώσει. Αλλά όμως η περιφρούρηση του ΠΑΜΕ απέτρεψε την πιθανότητα μιας τέτοιας κίνησης.

ΠΑΜΕ να φύγουμε από την υποκρισία της επαναστατικότητας του γλυκού νερού.

Οι Ευρωπαίοι έχουν ήδη ετοιμάσει την μοιρασιά στην χώρα. Άλλη χώρα θα αναλάβει τα ταμεία, άλλη τις ιδιωτικοποιήσεις, άλλη την ενέργεια και πάει λέγοντας.

Επίσης θα υπάρχει μόνιμη επιτροπία που θα υπογράφει την όποια απόφαση της κυβέρνησης η οποία πρώτα θα ρωτά την επιτροπία για το ποια απόφαση να πάρει.

Όμως, φαντάζομαι γιατί δεν έχει διευκρινιστεί, ο λαός κάθε 4 χρόνια θα γιορτάζει την δημοκρατία, την ελεύθερη χώρα του, την ανεξαρτησία και την εθνική υπερηφάνεια ψηφίζοντας τους υπάλληλους που θα εκτελούν τις εντολές της τρόικας.

Αφού έτσι κι αλλιώς άλλοι αποφασίζουν και κυβερνάν (και τους χρυσοπληρώνουμε κιόλας) γιατί να πληρώνουμε και 300 χειροκροτητές στην βουλή; Βάλε και τους κολλητούς που σέρνουν μαζί τους οι 300, ένα σκασμό λεφτά θέλουμε μόνο και μόνο για να λένε «yes sir»…

Διαιτητής διέκοψε τον αγώνα του Παναθηναϊκού λόγω ενός πανό που έγραφε για λαμόγια πολιτικούς.

Πρέπει να έχει μεγάλο πρόβλημα ο άνθρωπος. Κρίμα. Πάσχει από πασοκισμό κνίτικου τύπου με οξεία μεγκάλη προπαγάνδα συνεπικουρούμενο από iq ραδικιού και εξωπραγματικής μπενικής φορολόγησης (αποδεδειγμένα προξενεί ανεπανόρθωτες βλάβες).
γράφει ο Μικρός Φωκίων

Νόμος 4.000 για την Ελλάδα: Κούρεμα και διαπόμπευση

Αυτό που παίζεται στις Βρυξέλλες μοιάζει με ταινία γυρισμένη σε κουρείο στο οποίο ο κουρέας ετοιμάζεται να κουρέψει γουλί τον πελάτης κι αυτός προσβλέπει στο έλεος και την αλληλεγγύη του κουρέα.

Ή αλλιώς, πιάσε το αυγό και κούρευτο.

Αφού μας έχουν τσακίσει τα νεύρα με το 21%, το 40%, το 50% έρχεται και το ΔΝΤ τώρα και μας λέει ότι η όλη συζήτηση για το χρέος είναι στο 60%. Η απόρρητη και άκρως εμπιστευτική (τώρα αυτό είναι για γέλια) έκθεση διέρρευσε στους FT και αναφέρει ότι αν δεν γίνει αυτό το σενάριο το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο και σε λίγο καιρό θα χρειαστεί κούρεμα 80%.

Την έκθεση αυτή φέρεται να... κατέθεσε η Κριστίν Λαγκάρντ, στους ηγέτες των κρατών – μελών της ευρωζώνης. Όπως λένε στο ΔΝΤ θα πρέπει η Ελλάδα να πάρει και δεύτερο πακέτο βοήθειας που θα φτάσει τα 252 δις αλλά θα μπορούσε να ανέβει στα 444 δις σε βάθος χρόνου.

Όλα αυτά καλά μέχρι εδώ αλλά κανείς δε ρώτησε τους ξενοδόχους, δηλαδή τους ομολογιούχους, τις τράπεζες που έχουν μαζέψει τοξικά ομόλογα.

Πριν λίγες ώρες ο επικεφαλής του IFF, Τσ. Νταλάρα βγήκε και είπε ότι οι συζητήσεις που γίνονται στις Βρυξέλλες, γίνονται ερήμην των ιδιωτών που κρατούν ομόλογα και που φυσικά δε συμφωνούν σε μια εθελοντική συμμετοχή τους. Με λίγα λόγια οι ιδιώτες επενδυτές δεν σκοπεύουν να μπουν στο πρόγραμμα εθελοντικού κουρέματος των ελληνικών ομολόγων σε ποσοστό πάνω από το συμφωνηθέν 21%. Ήτοι, αν γίνει κάτι τέτοιο θα αποτελεί πιστωτικό γεγονός, χρεοκοπία καραμπινάτη ή στάση πληρωμών και φυσικά θα μας περιλάβουν οι αγορές και η χώρα θα διαλυθεί εν μια νυκτί.

Το ερώτημα λοιπόν είναι γιατί οι Ευρωπαίοι συζητούν για κούρεμα χωρίς να ρωτήσουν αυτούς που θα χάσουν τόσα χρήματα; Μήπως οδηγούν την Ελλάδα κατευθείαν σε χρεοκοπία, χωρίς προηγούμενο στάδιο; Και γιατί η ελληνική κυβέρνηση δε λέει κάτι γι’ αυτό, αντίθετα αποδέχεται αλλαγή των όρων της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου για κούρεμα 21%, το πρόγραμμα μάλιστα που μόλις και μετά βίας ξεπέρασε το 80% συμμετοχή;

Από την άλλη ο Γ. Παπανδρέου πήγε στις Βρυξέλλες χωρίς κανένας σχέδιο. Χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του μετά τη συνάντηση με τον Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο. “Το ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο της Ελλάδας είναι οι θυσίες του ελληνικού λαού τα τελευταία δύο χρόνια” τόνισε ο πρωθυπουργός. “Τώρα είναι η ώρα της Ευρώπης” συνέχισε, σημειώνοντας ότι καθημερινά χάνεται η εμπιστοσύνη των πολιτών της Ευρώπης στους θεσμούς και στη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και στην κοινωνική συνοχή της Ευρώπης.
Για το λόγο αυτό, πρόσθεσε ο πρωθυπουργός, οι αποφάσεις πρέπει να είναι καθοριστικές, για να πάμε σε μία “Ευρώπη της αλληλεγγύης”. “Τώρα είναι η ώρα των συνολικών αποφάσεων για την Ευρώπη” ανέφερε ο κ. Παπανδρέου και κατέληξε, λέγοντας ότι “οι αποφάσεις που θα ληφθούν τις επόμενες ημέρες είναι ιστορικές”.

Δηλαδή ο Έλληνας πρωθυπουργός αφήνει το μέλλον της χώρας στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, αν δηλαδή θα μας λυπηθούν και δε θα μας κουρέψουν γουλί.

Νόμος 4.000 με κούρεμα γουλί και διαπόμπευση με κρεμασμένες ταμπέλες που αντί για τεντιμπόις θα γράφουν «μπαταχτσής και ανεπιθύμητος».
από το antinews

Κούρεμα πάνω από 50% και αιώνια φτώχεια

Τα μαύρα μαντάτα για την Ελλάδα αποτυπώνουν οι ξένες εφημερίδες οι οποίες κάνουν προβλέψεις για το ύψος του κουρέματος και για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Οι Financial Times μιλάνε για κούρεμα 60%.

Η γαλλική εφημερίδα Les Echos τονίζει ότι υπήρξε συμφωνία στο Eurogroup για κούρεμα που θα φτάνει το 50%-55% και σ’ αυτό έχουν συμφωνήσει οι ιδιώτες που κρατούν ελληνικά ομόλογα.

Πιθανότατα σήμερα Κυριακή ο Τσ. Νταλάρα του Διεθνούς Χρηματοοικονομικού Ινστιτούτου (IIF) θα... επιβεβαιώσει τη συμφωνία των ιδιωτικών τραπεζών πάνω σ’ αυτό το ποσοστό. Μάλιστα έχουν κάνει και τους υπολογισμούς τους για τις ζημιές των Γάλλων που θα είναι για τον όμιλο BNP Paribas κοντά 1,7 δισ. ευρώ (επιπλέον των 534 εκατ. ευρώ που έχει ήδη διαγράψει) ενώ η Societe Generale εκτιμά ότι θα έχει ζημιές έως 150 εκατ. ευρώ. Οι Γάλλοι επιχειρούν να πετύχουν στήριξη των τραπεζών του από τον EFSF κι από εκεί και ύστερα δεν ενδιαφέρονται για το αν η Ελλάδα μπορεί να αντέξει.

Την ίδια στιγμή η γερμανική εφημερίδα Bild αναφέρει ότι η Ελλάδα θα ξαναβγεί για δανεισμό στις αγορές το… 2021 και μετά. Κι αυτό γιατί η κατάσταση της οικονομίας έχει επιδεινωθεί (;) περισσότερο. Αυτό σημαίνει ότι για τα επόμενα 10 χρόνια τουλάχιστον θα πρέπει να μας δανείζουν οι ξένοι, αυτό όμως θα γίνει υπό σκληρούς όρους.

Το σχέδιο είναι να μας δανείζουν μόνο για την αποπληρωμή του εξωτερικού χρέους. Για τα εσωτερικά θέματα θα μας αφήσουν στο έλεος, ήτοι θα πρέπει να έχουμε πλεονασματικούς προϋπολογισμούς και το εσωτερικό χρέος να το πληρώνουμε μόνοι μας. Αν π.χ. δεν μπορούμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις, θα τους κόβουμε. Αν δεν έχουμε να πληρώσουμε φάρμακα θα κάνουμε περικοπές στις ιατροφαρμακευτικές δαπάνες κ.λπ.

Σύμφωνα με την Bild, που επικαλείται προγενέστερη έκθεση της «τρόικας», σε σύγκριση με τον Ιούλιο ο ρυθμός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας είναι 7,25 μονάδες κατώτερος.

Επίσης, το έτος 2020 το ελληνικό δημόσιο χρέος θα αντιπροσωπεύει το 152% του ΑΕΠ της Ελλάδας, αναλογία που θα μετατραπεί στο 130% το έτος 2030.

Το μεγάλο ερώτημα είναι τι έχουν γίνει τόσες θυσίες. Πώς δηλαδή ενώ έχουν κοπεί τα πάντα, ο λαός έχει γίνει απίστευτα φτωχός, η κατάσταση γίνεται όλο και πιο δραματική. Γιατί τα κρατικά ταμεία μοιάζουν με τρύπιο πιθάρι που όσα και να ρίξει μέσα, μένει πάντα άδειο.

Κι, επίσης, η τρόικα δεν τα έβλεπε όλα αυτά πέρυσι; Όταν μας έβαζε σκληρή λιτότητα δεν προέβλεψε ότι οδηγούμαστε στην καταστροφή;

Μάλλον το ήξερε, αυτό ήταν το σχέδιο. Υποτελής χώρα, υποτελής λαός, ξεπούλημα της περιουσίας και φτώχεια στον κόσμο.

Όσο για την κυβέρνηση; Κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Ένα κούρεμα πάνω από 40%-50% είναι καταστροφικό, το λένε όλοι. Τόσο καταστροφικό όσο και η χρεοκοπία. Τι κάνει γι΄αυτό ο κ. Παπανδρέου; Έχει πάει μήπως με καμιά άλλη πρόταση;.

Για παράδειγμα η παραλλαγή του σχεδίου Εύρηκα, το γνωστό σχέδιο της πρωτοβουλίας Κάππα. Το είδε η κυβέρνηση; Μπορεί να είναι κακό σχέδιο, μπορεί να βγαίνει και κάτι θετικό. Ασχολήθηκε κανείς μαζί του;

Άκουσε άλλες προτάσεις που έχουν κατατεθεί από οικονομολόγους;
Φυσικά όχι. Ο κ. Καθηγητής Ευ. Βενιζέλος ξέρει τα πάντα.
από το antinews

Τα κρατικοδίαιτα παράσιτα επέβαλαν το άρθρο 37 και όχι η τρόικα

Αποδείχθηκε χθες περίτρανα, από τις ίδιες τις επιστολές των Παπανδρέου – Βενιζέλου, προς το ΔΝΤ, ότι σ΄ αυτές περιλαμβάνονταν όλες οι άλλες δεσμεύσεις, τις οποίες περιείχε το γνωστό πολυνομοσχέδιο, που ο κ. Παπανδρέου επέβαλε με το ζόρι στους βουλευτές του να ψηφίσουν, πλην του άρθρου 37. Το άρθρο 37 λοιπόν, που μετατρέπει σε σκλάβους των αφεντικών τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, δεν το ζήτησε η τρόικα.

Άρα τι έγινε; Ποιος επέβαλε αυτή την μεσαιωνική ρύθμιση και μάλιστα με την απειλή πως, αν δεν... πεταχτούν οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα στον Καιάδα της εξαθλίωσης, δεν θα μας δοθεί η 6η δόση;

Είναι πλέον «ηλίου φαεινότερο» ότι η κατάργηση της προστασίας των εργαζομένων μέσα από τις συλλογικές τους συμβάσεις, επιβλήθηκε από το εσωτερικό της χώρας. Και επειδή δεν πιστεύουμε ότι ο ίδιος κ. Παπανδρέου το έκανε από μόνος του, είναι φανερό ότι του το επέβαλε το εσωτερικό οικονομικό καθεστώς που στηρίζει τον κ. Παπανδρέου, αλλά και ολόκληρο το σάπιο πολιτικό σύστημα.

Το επέβαλαν προφανώς, τα κρατικοδίαιτα εκείνα παράσιτα, τα οποία, τώρα που περιορίζονται οι κρατικές προμήθειες και οι μίζες τους, θέλουν να ρεφάρουν με τα εισοδήματα των εργαζομένων, αλλά και με επαγγέλματα της μεσαία τάξης, που θέλουν να αρπάξουν, μέσα από το τέχνασμα της απελευθέρωσης των επαγγελμάτων.
Κάνουμε μήπως λάθος εκτίμηση;

Πλησιάζει λοιπόν η “ημέρα της κρίσης”!

Πλησιάζει λοιπόν η “ημέρα της κρίσης”! Το λένε πλέον ξεκάθαρα τα ξένα μέσα ενημέρωσης.. Κράζουν πια ανοικτά τα «γεράκια» του Δ.Ν.Τ. και της Ε.Κ.Τ. που γίνανε κοράκια και γυρνάνε γύρω από το πτώμα της Ελληνικής οικονομίας.. Το θεωρούν ως δεδομένο οι «εταίροι» μας (ή να πω καλύτερα οι εταίρες…χώρες ) στη χάραξη της οικονομικής τους πολιτικής προκειμένου να γλιτώσουν οι τράπεζες τους με τις λιγότερες δυνατές απώλειες…

Η Ελληνική χρεοκοπία είναι προ των πυλών!
Μπορεί να είναι ελεγχόμενη, συντεταγμένη, μερική, κούρεμα, ξύρισμα ή όπως αλλιώς θέλουν να την ονομάσουν, αλλά... είναι προ των πυλών! Οι μόνοι που συνεχίζουν να το αρνούνται είναι οι ντόπιοι λακέδες τους και τα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης που θέλουν να μας πείσουν πως με 1.500.000 άνεργους, έναν (;) εργαζόμενο σε κάθε σπίτι και λιγότερα από 600€ βασικό μισθό θα «ανταποκριθούμε στις δεσμεύσεις μας έναντι των εταίρων μας»!...Λες και δεν είναι αυτό που ζούμε ήδη χρεοκοπία!

Κι εσύ καλέ μου συνάδελφε τι λες τώρα;
Ρωτώ εσένα που πριν 18 μήνες κοίταζες δύσπιστα όσους μίλαγαν για τον εφιάλτη που έρχεται. Εσένα συνάδελφε που ανησυχούσες μήπως και δεν πάρουν οι τράπεζες το πακέτο να σωθούν και να μας σώσουν, που χαμογέλαγες ειρωνικά στο άκουσμα και μόνο της περίπτωσης να μας κόψουν από το δώρο ή τα επιδόματα…Ρωτώ εσένα συνάδελφε που έλεγες πως όσοι μιλάνε για δώδεκα μισθούς που θα είναι σαν δέκα, για μειώσεις αντί αυξήσεων και για απολύσεις στο δημόσιο (άκου να δεις παλαβάδες…) κινδυνολογούν! Ρωτώ εσένα που όταν ξεκίνησε η λαίλαπα έλεγες είναι μπόρα και θα περάσει, που σκέφτηκες πως είσαι παλιός και οι μειώσεις θα πιάσουν τους νέους, πως είσαι μόνιμος και οι περικοπές προσωπικού θα πιάσουν τους αναπληρωτές, που είσαι διορισμένος με Α.Σ.Ε.Π. και η απόλυση δε θα σε αγγίξει…

Τι λες τώρα; Εσύ συνάδελφε μου που δεν έκανες στάσεις, 24ωρες και 48ωρες γιατί «είναι τουφεκιές στον αέρα» και δεν κάνεις πενθήμερες γιατί «δε βγαίνεις οικονομικά», που δεν πας στη Γενική Συνέλευση του σωματείου σου γιατί «λένε όλο τα ίδια και τα ίδια», που ψάχνεις να βρεις το «κόλπο γκρόσο» μέσα από αποχή από τις εκδρομές, καθιστικές διαμαρτυρίες, λευκές απεργίες, λαμπαδηφορίες, ανακοινώσεις διαμαρτυρίας, δικηγόρους και νομοθετήματα, μέσα από οτιδήποτε άλλο εκτός από απεργία «που τη θέλει το κράτος για να κονομάει από το μισθό που δε σου δίνει τη μέρα αυτή»;

Φθάσαμε λες αρκετά μακριά; Χωθήκαμε αρκούντως βαθιά στο σκατό ή θέλει ακόμα λίγο; Έχεις ακόμα αντοχές, μικροοικονομίες, περισσεύματα ή σιγά-σιγά σώνονται κι αυτά; Δε νοιώθεις κι εσύ κάτι να σε πνίγει όταν σε ρωτά το παιδί σου «και τώρα τί;.. »

Πιστεύεις ότι ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ή να περιμένουμε ακόμα λίγο; Ή μήπως να μην αντιδράσουμε και να επιμείνουμε μακάριοι στον ύπνο μας μέχρι ένα ηλιόλουστο πρωινό να μας ξυπνήσουν από αυτό το κακό όνειρο τα πουλάκια;... Όμως φοβάμαι συνάδελφε, και μάλλον το καταλαβαίνεις πια κι εσύ, πως μόλις ανοίξουμε τα μάτια μας τα πουλάκια θα είναι μαύρα με νύχια γαμψά και δε θα τιτιβίζουν αλλά θα κράζουν. Θα κράζουν πάνω στα κουφάρια μας και στα κουφάρια των παιδιών μας, των παιδιών που υποχρεούμαστε να διδάξουμε, εκτός από μαθηματικά και γλώσσα και γεωγραφία, κάτι πιο αναγκαίο μα και πιο δύσκολο…: ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ. Και αναξιοπρεπής δεν είναι αυτός που πεινάει, είναι αυτός που το δέχεται μοιρολατρικά και δε φωνάζει γι αυτό!

Εδώ που φτάσαμε συνάδελφε υπάρχουν δυο δρόμοι : του ραγιά και του ζορμπά…Ναι, μη χαμογελάς, μη σου ακούγεται μελοδραματικό… Ή σκύβουμε το κεφάλι, κλείνεται ο καθένας στο καβούκι του κοιτώντας πώς θα τη βολέψει και βράζει και παιδιά και συναδέλφους και σχολεία και παιδαγωγούς, ή σηκώνει το κεφάλι, πιάνεται χέρι με χέρι ΜΕ ΟΛΟΥΣ τους όμοιους του και ξεκινά να παλεύει…

Και οι δυο δρόμοι διδάσκουν. Ο ένας ραγιαδισμό, υποταγή, ιδιοτέλεια και ο άλλος περηφάνια, αλληλεγγύη, ελπίδα. Και τους δυο τους έχουν διαλέξει πολλοί πριν από εμάς σε παρόμοιους, δύσκολους καιρούς. Και ανάλογα με την επιλογή τους χαρακτηρίστηκαν στις συνειδήσεις μας και στη συλλογική μνήμη.

Τι λες λοιπόν τώρα συνάδελφε; Και σε λέω ακόμα συνάδελφο γιατί έχω την κρυφή ελπίδα πως το δεύτερο δρόμο θα διαλέξεις. Θα δεις πια καθαρά πως ο μοναχικός δρόμος δεν οδηγεί πουθενά. Κι αν η συλλογική δράση δεν έχει εγγυημένο αποτέλεσμα, έχει η απραξία: Οδηγεί στο χαμό μας. Σε λέω ακόμα συνάδελφο γιατί ελπίζω πως θα βγεις απ’ το καβούκι σου και θα έρθεις να πιαστούμε μαζί στο δρόμο να διεκδικήσουμε πίσω το παρόν και το μέλλον μας, το δικό μας μα και των παιδιών μας. Των παιδιών που θα μας κοιτάνε αύριο στα μάτια και θα μας ρωτούν:
«Εσύ τι είπες τότε δάσκαλε, τότε που έπρεπε να μιλήσεις»;
γράφει ο Χρήστος Δάμαλος

Κρίση ίσον κατάθλιψη, αυτοκτονίες, πορνεία, ναρκωτικά...

Τα σκληρά οικονομικά μέτρα λιτότητας και η κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας προκαλούν κατάθλιψη σε ολοένα και περισσότερους πολίτες και ωθούν στην εξάρτηση από ουσίες, ενώ η συρρίκνωση των ιατροφαρμακευτικών δαπανών του δημοσίου περιορίζει τις δυνατότητες των ανθρώπων να έχουν ιατρική βοήθεια.

“Η εικόνα της υγείας στην Ελλάδα είναι ανησυχητική,” τονίζει ο Ντέιβιντ Στάκλερ, κοινωνιολόγος στο πανεπιστήμιο Κέιμπριτζ της Βρετανίας, ο οποίος δημοσίευσε τα αποτελέσματα της έρευνάς του στην... ιατρική επιθεώρηση Lancet. “Διαπιστώνουμε… ανησυχητικές τάσεις–διπλασιασμό των αυτοκτονιών, αύξηση των ανθρωποκτονιών, αύξηση κατά 50% των κρουσμάτων μόλυνσης με HIV και οι πολίτες αναφέρουν ότι η υγεία τους επιδεινώνεται, αλλά δεν επισκέπτονται γιατρό παρότι νιώθουν ότι θα έπρεπε,” υπογραμμίζει.

Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε 17% αύξηση των αυτοκτονιών από το 2007 ως το 2009, ενώ από επίσημα στοιχεία που προβλήθηκαν στο ελληνικό κοινοβούλιο προβλέπεται ακόμη μεγαλύτερη αύξηση, από 25% ως 40%.

Σημειώνεται πως το πόρισμα της μελέτης προτείνεται, από τον Μάρτιν Μακί της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου και συνεργάτη του Στάκλερ, να ληφθεί σοβαρά υπόψη από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση χρέους. “Η περίπτωση της Ελλάδας είναι μία προειδοποίηση του τι μπορεί να συμβεί αν πραγματοποιηθούν σημαντικές περικοπές στον τομέα της υγείας εξαιτίας της ύφεσης,” τόνισε σε τηλεφωνική του συνέντευξη.

Προηγούμενη έρευνα του Μακί, του Στόκερ και άλλων επιστημόνων, που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο, διαπίστωσε ότι τα ποσοστά αυτοκτονίας στην Ευρώπη αυξήθηκαν σημαντικά τη διετία 2008-2009 εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, της μείωσης των εισοδημάτων και της αύξησης της ανεργίας. Ελλάδα και Ιρλανδία ήταν αυτές που επλήγησαν περισσότερο.

Στην τελευταία έρευνα διαπιστώνεται επίσης μία σημαντική αύξηση στα κρούσματα μόλυνσης με HIV στην Ελλάδα κατά τα τέλη του 2010 και εκτιμάται πως τα κρούσματα του ιού του AIDS θα αυξηθούν κατά 52% φέτος.

Επίσης, αυξήθηκαν κατά 20% τα ποσοστά χρηστών ηρωίνης το 2009 ενώ συγχρόνως οι περικοπές στον προϋπολογισμό το 2009 και το 2010 οδήγησαν στην κατά 30% μείωση των κρατικών προγραμμάτων βοήθειας των τοξικομανών και παροχής υπηρεσιών πρόληψης κατά του HIV. Μάλιστα, υπάρχουν πληροφορίες ότι ορισμένοι τοξικομανείς μολύνονται σκοπίμως με τον HIV, προκειμένου να λάβουν το μηνιαίο επίδομα των 700 ευρώ και συντομότερη ένταξη στα προγράμματα υποκατάστασης για τους χρήστες.

Τέλος, λόγω της κρίσης, εντάθηκαν οι σχέσεις της Ελλάδας με τις φαρμακευτικές εταιρίες καθώς επιβλήθηκαν μεγάλες μειώσεις στις τιμές των φαρμάκων συγκριτικά με οποιαδήποτε άλλη χώρα στην Ευρώπη και με απλήρωτους λογαριασμούς να επιβαρύνουν περαιτέρω τις φαρμακευτικές εταιρίες. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πχ η ελβετική εταιρία Roche να διακόψει την προμήθεια φαρμάκων για τον καρκίνο σε ορισμένα κρατικά νοσοκομεία της Ελλάδας καθώς δεν τα έχουν πληρώσει και οι ασθενείς να κληθούν να τα προμηθευτούν από φαρμακεία.

Αρκετές φαρμακευτικές εταιρίες υποχρεώνονται να δεχτούν, αντί μετρητών χρημάτων, ελληνικά κρατικά ομόλογα για την αποπληρωμή ορισμένων υπέρογκων χρεών. Την ίδια στιγμή όπως αναφέρει η μελέτη οι περικοπές της τάξης του 40% στον προϋπολογισμό των νοσοκομείων, με άμεσο αποτέλεσμα την έλλειψη προσωπικού και φαρμάκων και το “λάδωμα” του υπάρχοντος προσωπικού προκειμένου να γλιτώσουν από τις μεγάλες ουρές και την αναμονή στα υπερφορτωμένα νοσοκομεία.

Νοσοκομεία στα οποία την ίδια στιγμή οι ασθενείς αυξάνονται κατά 24% καθώς η κρίση τους στρέφει από τα ιδιωτικά νοσοκομεία στα δημόσια. Ταυτόχρονα ένα 15% των ασθενών αποφεύγουν να πάνε στον γιατρό ή τον οδοντίατρο λόγω των συνθηκών στα δημόσια νοσοκομεία.

Αυτό όμως που είναι ανησυχητικό είναι ότι αυτή είναι η κορυφή του παγόβουνου. Όπως δήλωσε ο δόκτωρ Αλέξανδρος Κεντικελένις του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ στο ΒΒC “πολλές από τις επιπλοκές θα αργήσουν να εκδηλωθούν. Στην μεγάλη ύφεση (του 1928) χρειάστηκαν πέντε χρόνια προκειμένου να δούμε τα συμπτώματα της κρίσης στην υγεία των Αμερικανών”.
από το antinews

Το κούρεμα κατά 50% δεν ωφελεί, xρεοκοπία τώρα η μόνη λύση

Χθες Κυριακή, σε πρωινή εκπομπή γνωστού τηλεοπτικού σταθμού, ακούσαμε εμβρόντητοι γνωστό οικονομικό αναλυτή να αναλύει τι θα κερδίσουμε σε περίπτωση που γίνει «κούρεμα» του ελληνικού δημοσίου χρέους κατά 50%. Καθίστε παρακαλούμε κάπου για να μην πέσετε.

Σε περίπτωση λοιπόν που η τρόικα αποφασίσει να «κουρέψει» το χρέος κατά 50%, τότε το έτος 2020 το χρέος θα μειωθεί μεν, αλλά σε απόλυτους αριθμούς θα είναι περί τα 300 δισεκατομμύρια ευρώ και σε ποσοστό επί του ΑΕΠ, θα είναι περίπου 130%. Αυτή την αλήθεια την κρύβει το πολιτικό σύστημα και δεν την λέει στο λαό για να μην ξεσηκωθεί. Αντίθετα του πουλάει ελπίδες για καλυτέρευση σε κάθε επόμενο έτος.

Υπενθυμίζουμε ότι όταν... ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ την εξουσία τον Οκτώβριο του 2009, το μεν δημόσιο χρέος σε απόλυτους αριθμούς ήταν περί τα 290 δισεκατομμύρια ευρώ και σε ποσοστό επί του ΑΕΠ ήταν περί τα 110%!!!

Ναι καλά ακούσατε. Δηλαδή θα υποφέρουμε για τα επόμενα δέκα χρόνια, θα εξαθλιωθούμε πλήρως, θα πουλήσουμε δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες, για να είμαστε τότε, το 2020, σε αυτά τα νούμερα, που είναι σαφώς μεγαλύτερα από εκείνα που παρέδωσε ο Καραμανλής τον Οκτώβριο του 2009!!!

Γι' αυτό, επαναλαμβάνουμε για πολλοστή φορά, ότι η Ελλάδα έπρεπε από χθες ήδη να πάει σε πλήρη στάση πληρωμών. Να επανεξετάσει το χρέος της και ότι δεν κριθεί απεχθές να εξοφληθεί πλήρως και με τους τόκους του, σε χρόνο που η ίδια η χώρα θα μπορεί.

Φίλοι μας, αν τώρα μηδενίσουμε το κοντέρ, θα υποφέρουμε, θα αναγκαστούμε να δουλέψουμε, να ξαναβρούμε τη γη και τα εργοστάσια, που κλείσαμε και εγκαταλείψαμε, αλλά το 2020 θα είμαστε αφέντες στον τόπο μας και όχι εξαθλιωμένοι και σκλάβοι των ξένων συμφερόντων.

Όμηροι της κυβέρνησης χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι

Εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες δημοσίων υπαλλήλων, βλέπουν από το ένα μέρος να μειώνονται δραματικά (με κάθε δόση της τρόικας) τα εισοδήματά τους, κάτι το οποίο δεν πρόκειται φυσικά να σταματήσει μέχρι πλήρους εξαθλίωσης και από το άλλο ζουν συνεχώς με τον μπαμπούλα της απόλυσης και της ανεργίας.

Επόμενο είναι, όλοι αυτοί οι άνθρωποι να έχουν παραλύσει από το φόβο και την αγωνία τους και να έχουν καταστεί όμηροι στα χέρια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Δεν αντιδρούν, ούτε αντιπαρατίθενται με το ΠΑΣΟΚ, σε όλα αυτά που κάνει σε βάρος του λαού, γιατί... φοβούνται πως αν καταρρεύσει το ΠΑΣΟΚ, τότε η υπηρεσιακή τύχη εκατοντάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων θα είναι εντελώς στον αέρα.

Αυτή η τρομοκρατική παράλυση των δημοσίων υπαλλήλων (όπως ακριβώς συμβαίνει και με ολόκληρο το λαό) είναι αντίθετα η δύναμη του ΠΑΣΟΚ, ετούτη τη δύσκολη για το ίδιο συγκυρία, καθόσον είναι γνωστό πως η εξουσία της κάθε κυβέρνησης, χωρίς την συνδρομή των εκτελεστικών οργάνων, δηλαδή των δημοσίων υπαλλήλων, είναι άνευ αξίας.

Η «Νέα Τάξη Πραγμάτων» ξεπροβάλλει – Θα διαρκέσει; – (Μέρος Γ’)

Τα γεγονότα αποκαλύπτουν πως ο λαός μας έχει πέσει θύμα καιροσκόπων, τυχοδιωκτών, και υπερφίαλων «στοχαστών».

Αν και είναι σοφό να παραμένει κανείς προσγειωμένος και να κοιτάζει απλά τη δουλειά του φροντίζοντας να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις του σαν άνθρωπος και σαν πολίτης, χωρίς περιττές φιλοσοφικές περιπλανήσεις που δεν οδηγούν πουθενά, οι περιστάσεις κάνουν εντούτοις και τον ποιο συνετό άνθρωπο κάποτε να παραφρονεί. Όταν χαθεί η εμπιστοσύνη στους θεσμούς, τότε λογικό είναι να επιχειρήσει ο κάθε νοικοκύρης να πάρει τα πράγματα στα χέρια του. Να κάνει και να ασχοληθεί με πράγματα που κάτω από διαφορετικές συνθήκες ούτε που θα τα άγγιζε…Αυτό έχει συμβεί και σήμερα. Η ανασφάλεια και το φυσικό ένστικτο αυτοσυντήρησης μας κάνουν όλους να αναζητούμε διεξόδους. Αυτό δεν είναι τυχαίο…

Όλα δείχνουν πως κάτι συμβαίνει γύρω μας και ο καθένας έχει την υποχρέωση, πρωτίστως απέναντι στον εαυτό του και στη σφαίρα επιρροής και ευθύνης του, να καταλάβει τι συμβαίνει και να λάβει τα μέτρα του. Αυτό συμβαίνει κυρίως διότι έχει αποδειχτεί, δυστυχώς, πως οι θεσμικοί «φύλακες» έχουν εγκαταλείψει τα πόστα τους και επιδίδονται με περισσό ζήλο στο …πλιάτσικο. Άρα δεν μας μένει παρά να ανασκουμπωθούμε και να δούμε ο καθένας τι θα κάνουμε.

Δεν είναι λογικό όμως, προτού αρχίσουμε να …τρέχουμε, να κάνουμε πρώτα μια αξιολόγηση της κατάστασης;

Στη σειρά αυτών των άρθρων επιχειρώ να παρουσιάσω τα δεδομένα, που φανερώνουν, πως η προοπτική της “Εθνικής Ανεξαρτησίας – Λαϊκής Κυριαρχίας και Κοινωνικής Απελευθέρωσης” που έγινε σημαία της Μεταπολίτευσης, δεν ήταν παρά μια αυταπάτη. Τα γεγονότα αποκαλύπτουν, πως ο λαός μας έχει πέσει θύμα καιροσκόπων, τυχοδιωκτών, και υπερφίαλων «στοχαστών».

Αυτό που θεωρήθηκε αρχικά προοδευτισμός κατέληξε να γίνει τελικά μια καταστροφική δίνη, που βλέπουμε αυτές τις ημέρες να ολοκληρώνεται με μια ολική απαλλοτρίωση.

Επειδή αναζητούμε όμως διέξοδο, και είμαστε στη διαδικασία αξιολόγησης της κατάστασης, πρέπει να επιχειρήσουμε να δούμε τα πράγματα ποιο σφαιρικά. Θα ήταν λάθος, εφόσον ζούμε σήμερα μέσα σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία, να περιορίσουμε το οπτικό μας πεδίο μέσα στα ελληνικά σύνορα. Αυτό θα οδηγούσε σίγουρα σε λάθος συμπεράσματα.

Τι φανερώνει το γενικό πλαίσιο; Δεν δείχνει πως τα προβλήματα είναι σχεδόν κοινά, όσο κι αν κάποιοι καταφέρνουν να καμουφλάρουν την πραγματική εικόνα, όπως λ.χ. η Αμερική, η Γερμανία, η Αγγλία και η Γαλλία, με το τεράστιο εξωτερικό χρέος;

Αν τα προβλήματα είναι άρα κοινά, τότε θα πρέπει να υπάρχουν και κοινές αιτίες που οδήγησαν σε αυτά. Και από την άλλη, θα πρέπει να αναζητηθούν και κοινές λύσεις.

Σχετικά με το πρώτο, έχουν γίνει αναλύσεις επί αναλύσεων και οι αιτίες των κοινών προβλημάτων είναι λίγο πολύ γνωστές. Το φλέγον ζήτημα όμως είναι, οι κοινές λύσεις!

Είναι όμως ρεαλιστικό να πιστεύουμε ότι μπορεί να υπάρξει διεθνής συνεργασία για να εξευρεθούν κοινές λύσεις;

Εδώ οι χρηματιστηριακοί κερδοσκόποι έχουν καταφέρει να κρατούν το παγκόσμιο πολιτικοοικονομικό σύστημα σε έναν σφιχτό κλοιό, και κανείς δεν μπορεί (φαινομενικά) να τους αντισταθεί, πως μπορούμε να περιμένουμε άρα διέξοδο; Και από ποιους; Από τις εθνικές κυβερνήσεις; Από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Ή μήπως από την Κίνα με την τεράστια φούσκα των ακινήτων που ετοιμάζεται επίσης να εκραγεί; Και είναι τα προβλήματα μόνο οικονομικά;

Ας ξεκινήσουμε την έρευνά μας από την Ελλάδα.

Οι Παπανδρέου και οι Έλληνες
Για την γενιά του Πολυτεχνείου, που συσπειρώθηκε γύρω από έναν πυρήνα ανανέωσης και αλλαγής του πολιτικού σκηνικού, μετά την πτώση της χούντας, ο σύγχρονος Έλληνας φιλόσοφος Στέλιος Ράμφος λέει τα εξής: «Με την υπεροψία ενός νικητή που δεν ενδιαφέρθηκε να σκεφτεί τη νίκη του, εξαργύρωσε βιαστικά το επίτευγμα, με τα σύμβολα και τα προνόμια της εξουσίας. Χωρίς στοιχειώδη εφόδια η γενιά τούτη η οποία κυβερνά ως σήμερα, ακολούθησε με ασύνειδη μακαριότητα το δρόμο του λαϊκισμού, υποδαύλισε ένα πνεύμα εμφυλίου πολέμου και οδήγησε τον τόπο στη σημερινή κατάντια. Ήταν ίσως το μόνο που μπορούσε να κάνει με μια σκέψη βγαλμένη από την ιδεολογική παράνοια.»

Στο προηγούμενο άρθρο έγινε αναφορά στο πρόσωπο του Ανδρέα Παπανδρέου και στο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ) το οποίο ίδρυσε, εισβάλλοντας ως «μεταρρυθμιστής» μέσα στο πολιτικό «κατεστημένο», όπως αυτός το είχε ονομάσει.

Πολλοί έχουν ασχοληθεί με το πρόσωπο «Ανδρέας Παπανδρέου» και τον χαρισματικό ηγέτη, κανείς όμως δεν τόλμησε να αγγίξει την «προίκα» που αυτός έφερε μαζί του από την δεύτερη πατρίδα του την Αμερική, την οποία πιστά υπηρέτησε -μάλιστα ως εθελοντής- στον Β’ ΠΠ.

Το όνομα «Παπανδρέου» έμελε να παίξει σημαντικό διαχρονικό ρόλο στις πολιτικοοικονομικές εξελίξεις στον τόπο μας. «Παιχνίδια της Ιστορίας» τα χαρακτηρίζει ο πρώην βουλευτής, ευρωβουλευτής και υπουργός Γιώργος Ρωμαίος σε άρθρο του στο ΒΗΜΑ, στο οποίο αναφέρει επίσης τα εξής:

“Τον Ιούλιο του 1944, στο ξενοδοχείο «MountWashi– ngton» του Νιου Χαµσάιρ, συγκεντρώθηκαν 700 αντιπρόσωποι από 44 χώρες του αντιχιτλερικού συνασπισμού µε σκοπό να διαμορφώσουν νομισματικούς κανόνες για τον μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κόσμο. Στις 22 Ιουλίου υπογράφηκε η ιστορική συμφωνία, γνωστή ως Συμφωνία του Μπρέτον Γουντς.

Με τη συμφωνία εκείνη «ανακηρύχθηκε» το δολάριο παγκόσμιο νόμισμα και ιδρύθηκαν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και η Παγκόσμια Τράπεζα µε σκοπό «να παίξουν αποφασιστικό ρόλο στη διεθνή οικονομία μετά την αποκατάσταση των εκ του πολέμου ζημιών και την επάνοδο του κόσμου στην ομαλότητα».[…]

Το επείγον πρόβλημα μετά την απελευθέρωση, δεν θα ήταν η νομισματική σταθεροποίηση και ο τρόπος μελλοντικού δανεισμού, αλλά τα είδη πρώτης ανάγκης… Σήμερα, το πρόβλημά µας είναι πρόβλημα δανεισμού και η τύχη της χώρας «παίζεται» στην Ευρώπη, αλλά και στο ∆ΝΤ, το οποίο ιδρύθηκε µε την υπογραφή του Γεωργίου Παπανδρέου, παππού. Και όχι μόνον… Ο Ανδρέας Παπανδρέου μετείχε στη διάσκεψη ως εμπειρογνώμων της ελληνικής αντιπροσωπείας!

Σε ηλικία 26 ετών τότε, ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν βοηθός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και υπηρετούσε ως εθελοντής στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ.”


Άρα αρκετά νωρίς μπήκε «στα πράγματα» ο μετέπειτα χαρισματικός ηγέτης του Σοσιαλιστικού Κινήματος, ο «σωτήρας» των αδικημένων της χώρας.

Είχαν να κάνουν όμως πράγματι τα σχέδιά του με τα συμφέροντα του τόπου; Ήταν πατριωτικοί οι στόχοι και τα κίνητρά του που τον ωθούσαν να παλέψει για την Ελλάδα και του Έλληνες; Όπως κι αν έχουν τα πράγματα, ο τρόπος με τον οποίο έγινε δεκτός στην Ελλάδα έδειξε, πως η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων είχε πιστέψει πως είχε βρει επιτέλους τον γνήσιο εκφραστή της. Τον ηγέτη της!

Τι ήταν όμως αυτό το οποίο πράγματι αντιπροσώπευε;

Προτού αναζητήσουμε την απάντηση σε αυτό το ερώτημα, καλό θα ήταν να ρίξουμε μια ματιά και σε ένα άλλο, σημαντικό, πρόσωπο της οικογένειας, στη δεύτερη σύζυγο του Ανδρέα (παντρεύτηκαν το 1951), την Μαργαρίτα Παπανδρέου, διότι μια παροιμία λέει «Πίσω από κάθε επιτυχημένο άνδρα υπάρχει πάντα μια έξυπνη γυναίκα». Οπότε, θα ήταν έλλειψη στην έρευνά μας να μη λάβουμε υπόψη και αυτόν τον παράγοντα. Εξάλλου είναι γνωστή η επιρροή που ασκεί η Μαργαρίτα στον σημερινό πρωθυπουργό, πράγμα το οποίο σημαίνει, ότι έχει ενεργό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις.

Πόσοι γνωρίζουν πως η Μαργαρίτα ως πρόεδρος της Ένωσης Γυναικών πέτυχε, ως λέγεται, τη βελτίωση του νομικού και κοινωνικού κατεστημένου των Ελληνίδων; Ας σημειωθεί, πως πρόσφατες μεταρρυθμίσεις περιλαμβάνουν τη νομιμοποίηση των εκτρώσεων, τη θέσπιση του πολιτικού γάμου, τη νομιμοποίηση διαζυγίων με αμοιβαία συναίνεση, τη δυνατότητα διατήρησης του επώνυμου των γυναικών μετά το γάμο τους και την απόκτηση ίσων δικαιωμάτων με το σύζυγο στα παιδιά τους.

Το επίσημο site της ΜΚΟ (ΚΕΔΕ) στο οποίο είναι ακόμη σήμερα επίτιμος πρόεδρος, αναφέρει για την ίδια: “Ακτιβίστρια της ειρήνης και των γυναικείων δικαιωμάτων, συντονίστρια του παγκόσμιου δικτύου Women for Mutual Security, επίτιμη Πρόεδρος του Κέντρου Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη (ΚΕΔΕ), συντονίστρια της Ειρηνευτικής Πρωτοβουλίας Γυναικών Ελλάδας-Τουρκίας (WINPEACE) και ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Γυναικών Ελλάδας (ΕΓΕ). Επισκέπτρια Διδάκτωρ στις Ειρηνευτικές Σπουδές (Πανεπιστήμιο Oregon) και συγγραφέας των βιβλίων «Εφιάλτης στην Αθήνα» και «Επειδή Είμαστε Γυναίκες».”

Η οικογένεια Παπανδρέου δεν έχει γίνει σημείο αναφοράς μόνο για εμάς τους Έλληνες. Οι New York Times σε εκτενές άρθρο τους για την ελληνική κρίση την οποία προσπαθούν να ερμηνεύσουν μέσα από ένα συγκριτικό “ψυχογράφημα” Γιώργου και Ανδρέα Παπανδρέου, αναφέρουν χαρακτηριστικά: «Η ιστορία της οικογένειας Παπανδρέου θα μπορούσε να έχει γραφεί από τον Σοφοκλή».

Πιστεύω πως θα ήταν χρήσιμο, να επιχειρήσει κάποιος να κάνει ορισμένους συσχετισμούς και να βρει τον κοινό παρονομαστή στη δράση και τα ενδιαφέροντα του Ανδρέα, της Μαργαρίτας και του Γιώργου Παπανδρέου, του σημερινού πρωθυπουργού, διότι αυτός ο κοινός παρονομαστής είναι που θα μας χρησιμεύσει ως «μίτος», για να βρούμε διέξοδο από τον λαβύρινθο στον οποίο μας έχει οδηγήσει αυτή η οικογένεια.
(…συνεχίζεται στο επόμενο: «Μια παγκόσμια οργάνωση με κοινωνικό πρόσωπο»)
από το Alkimos archive
Δείτε και... Η Νέα Τάξη Πραγμάτων ξεπροβάλλει… Θα διαρκέσει; – (Μέρος Α’) και Η «Νέα Τάξη Πραγμάτων» ξεπροβάλλει… Θα διαρκέσει; – (Μέρος Β’) και Η «Νέα Τάξη Πραγμάτων» ξεπροβάλλει – Θα διαρκέσει; – (Μέρος Δ’)

Εσύ Πάγκαλε, ζεις με 300 ευρώ τον μήνα;

Όταν καίγεται το σπίτι σου, το πλέον εξωφρενικό που μπορεί πλέον να σου συμβεί, εκείνο που είναι δυνατόν να σε στείλει στα «κάγκελα», είναι να ακούς τους «εμπρηστές» να λένε αστειάκια. Λες και βρίσκονται σε κοκτέιλ πάρτι στα Ανάκτορα κάποιου Άγγλου ευγενούς. Λοιπόν, κύριε Πάγκαλε! Εσείς ζείτε μία οικογένεια με 300 ευρώ τον μήνα, όπως τη ζει ο φίλος μας ο Στάθης; Κι είναι τυχερός ο Στάθης που παίρνει κι αυτά τα 300 ευρώ και δεν έχει τύχει της φιλανθρωπίας των επιδομάτων της ανεργίας σας...

Προχτές με επισκέφθηκε ένας παλιός φίλος. Έχει περάσει τα πενήντα και καλείται σήμερα να ζήσει με 300 ευρώ τον μήνα. Με τα χρήματα αυτά θα πρέπει να...
πληρώσει λογαριασμούς στις ΔΕΚΟ, να αγοράσει τρόφιμα για την τριμελή οικογένειά του και να σπουδάσει την κόρη του. Μέχρι πρόσφατα έπαιρνε 900 ευρώ και δούλευε και η σύζυγός του. Η εταιρεία που δούλευε η γυναίκα του έκλεισε και αυτή που δουλεύει ο ίδιος κινδυνεύει επίσης με λουκέτο. Τους τελευταίους τρεις μήνες τον πληρώνουν με «έναντι». Τριακόσια ευρώ τον μήνα και όπου βγάλει...

Ο άνθρωπος αυτός είναι ήρωας. Όχι γιατί δήθεν κατορθώνει να ζήσει με 300 ευρώ τον μήνα. Δεν τα καταφέρνει. Αλλά διότι δεν έχει βγει ακόμη στα κάγκελα! Αντίθετα, είναι διατεθειμένος να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να σωθεί η χώρα. Αυτός, ο ταπεινός άνθρωπος των 300 ευρώ τον μήνα. Την ίδια ώρα που οι άλλοι έχουν βγει στα κάγκελα γιατί με ένα πτυχίο και με ένα εισιτήριο στο δημόσιο έφτασαν να παίρνουν μέχρι και 3.000 ευρώ τον μήνα. Δεν είναι πολλοί, η μεγάλη πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων δεν παίρνει αυτά τα χρήματα, αλλά αυτοί οι λίγοι έχουν ξεσηκώσει τον κόσμο...

Τι λέτε κύριε Πάγκαλε; Ο κ. Βενιζέλος θα τον κλείσει φυλακή τον Στάθη; Διότι και ο κ. Στάθης, όπως κι εσείς, δεν έχει τα χρήματα για να πληρώσει τις έκτακτες εισφορές που του ζητάει ο συνάδελφός σας. Η διαφορά μεταξύ σε εσάς και τον Στάθη είναι πάντως εμφανής. Αν τύχει και τον συναντήσετε από κοντά θα καταλάβετε...

Μία κοινωνία μπορεί να βρεθεί σε αδυναμία να αντιμετωπίσει τα προβλήματα των μελών της στον βαθμό που θα επιθυμούσε. Το κράτος, για παράδειγμα, δεν μπορεί αυτή την στιγμή να ασκήσει κοινωνική πολιτική και να ασχοληθεί με το πρόβλημα του Στάθη. Αυτό που με «χαλάει», όμως, είναι το γεγονός ότι βλέπω τα συνδικάτα των χορτάτων να ξεσηκώνονται για να προασπίσουν τα «δίκαια» των μελών τους και την ίδια ώρα να αγνοούν επιδεικτικά το γεγονός ότι συνάνθρωποί τους καλούνται να ζήσουν με ψίχουλα.

Κι αυτοί, οι Στάθηδες, είναι οι τυχεροί της ιστορίας. Διότι υπάρχουν κι άλλοι που καλούνται να ζήσουν με το απόλυτο «τίποτα». Είναι οι άνεργοι. Είναι οι στρατιές των ανέργων του ιδιωτικού τομέα, εκείνοι που θυσιάστηκαν πρώτοι στον βωμό της κρίσης.

Και τι μπορεί να συμβεί; Να οργανώσουμε συσσίτια για τους πεινασμένους; Ναι! Ακόμη κι αυτό, Να δείξουμε, ρε γαμώτο, την αλληλεγγύη μας σε ανθρώπους που αυτή την στιγμή την χρειάζονται. Σε ανθρώπους που έχουν την ανάγκη να νιώσουν ότι δεν θα αντιμετωπίσουν μόνοι αυτή την λαίλαπα.

Το πρόβλημα της ανεργίας δεν λύνεται με φιλανθρωπίες, αλλά με πολιτικές επενδύσεων. Αλλά αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για να μην ασχοληθούμε στο ελάχιστο με τους συμπολίτες μας που αυτή την στιγμή μας έχουν ανάγκη.
γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
από το capital

Η «Νέα Τάξη Πραγμάτων» ξεπροβάλλει… Θα διαρκέσει; – (Μέρος Β’)

“Οι μόνοι ζωντανοί οργανισμοί σε αυτό τον πλανήτη που δεν μπορούν να υπερηφανεύονται για το παρών τους, είναι οι άνθρωποι.”

Πρόσφατα πληροφορηθήκαμε, πως τα πουλιά μαθαίνουν μέσα από την εμπειρία τους την τέχνη της κατασκευής φωλιών και δεν καταφεύγουν μόνο στο εκ γενετής ένστικτό τους. Αυτή η ανακάλυψη, που προέκυψε από μια νέα σκωτσέζικη επιστημονική έρευνα, έρχεται να προσθέσει ένα ακόμα «συν» στις ικανότητες άλλων πλασμάτων πέρα από τον άνθρωπο, ενώ ανατρέπει την καθιερωμένη αντίληψη μεταξύ των επιστημόνων ότι η κατασκευή φωλιάς είναι αποκλειστικά μια έμφυτη ικανότητα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Πάτρικ Γουόλς του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, που...δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό ζωολογίας «Behavioural Processes», σύμφωνα με το BBC, βιντεοσκόπησαν και μελέτησαν, στην Μποτσουάνα της Αφρικής, τη συμπεριφορά ενός είδους πολύχρωμης «υφάντρας», που διακρίνεται για την κατασκευή πολλών και πολύπλοκων φωλιών, δεκάδων μέσα σε μία μόνο χρονιά.

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι η μελέτη αποκάλυψε «ένα ξεκάθαρο ρόλο για την εμπειρία». Κάθε ξεχωριστό πουλί χρησιμοποιούσε ελαφρώς διαφοροποιημένη τεχνική από την μία φωλιά στην επόμενη, ανάλογα με την εμπειρία που είχε αποκομίσει στο μεταξύ. Άλλες φορές ξεκινούσε από δεξιά προς τα αριστερά και άλλες αντίστροφα, ενώ όσο περνούσε ο χρόνος και συσσωρευόταν η «οικοδομική» μάθηση, τα πουλιά έριχναν στο έδαφος όλο και λιγότερα «οικοδομικά υλικά» (π.χ. χορταράκια). «Αν τα πουλιά ακολουθούσαν κάποια γενετική προδιαγραφή για το χτίσιμο των φωλιών τους, τότε θα ανέμενε κανείς ότι όλα θα έχτιζαν τη φωλιά τους πάντα με τον ίδιο τρόπο. Όμως αυτό δεν συμβαίνει», δήλωσε ο δρ Γουόλς.

«Ακόμα και για τα πουλιά, η πρακτική τελειοποιεί την τεχνική τους», πρόσθεσε.

Είναι θλιβερό να σκέπτεται κανείς, πως οι μόνοι ζωντανοί οργανισμοί σε αυτό τον πλανήτη που δεν μπορούν να υπερηφανεύονται για το παρών τους, είναι οι άνθρωποι. Τα πάντα γύρω μας φωνάζουν πως ο άνθρωπος απέτυχε!

Όχι μόνο δεν έμαθε από το παρελθόν, αλλά αντίθετα κοντεύει να διαλύσει τα πάντα. Αντί για εξέλιξη και βελτίωση βλέπουμε να επικρατεί, γενικά, μια κατάσταση «εντροπίας», δηλαδή παρακμής… σε όλους τους τομείς.

Και δεν χρειάζεται να πάμε μακριά, αρκεί να κοιτάξουμε γύρω μας. Τι έχει συμβεί με την πατρίδα μας; Το λίκνο των επιστημών και της τέχνης; Το λίκνο της δημοκρατίας, της ισότητας, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας;

Μπορούμε οι σημερινοί Έλληνες να είμαστε υπερήφανοι για τα σύγχρονα επιτεύγματά μας;

Τι συνέβη; Τι πήγε στραβά και αντί ο άνθρωπος να βελτιώσει την ζωή του την έχει μετατρέψει αντίθετα σε κόλαση, αναφερόμενοι πάντα στη μεγάλη πλειονότητα;

Η απάντηση ίσως βρίσκεται σε μια αρχαία δήλωση, η οποία έλεγε: «…άνθρωπος εξουσιάζει άνθρωπον προς βλάβην αυτού».

Θα ήταν μήπως λάθος να αποδώσουμε την ευθύνη για την κατάντια αυτή στους κυβερνώντες;

Ας ανατρέξουμε πάλι σε μια αρχαία ρήση (εφόσον υποτίθεται πως πρέπει να μαθαίνουμε από την πείρα του παρελθόντος): «…η καταδυναστεία παραλογίζει τον σοφόν».

Μια διαχρονική αλήθεια!
Πως είναι δυνατόν κάποιος να βελτιωθεί κάτω από συνθήκες καταδυνάστευσης, τυραννίας, εκμετάλλευσης; Και πως είναι επίσης δυνατόν να βελτιωθεί ο δυνάστης, ο τύραννος ο εκμεταλλευτής; Δεν οδηγεί αυτό σε έναν φαύλο κύκλο;

Δεν προκαλούν οι συνθήκες αυτές μια εκατέρωθεν παρακμιακή κατάσταση;

Εμφανίζεται ο …σωτήρας.
Σε μια εποχή, όπου η πολιτική ζωή στη χώρα μας είχε κυριολεκτικά εκτραπεί, όπου ο λαός προσπαθούσε ακόμη να συνέλθει από τις συνέπειες ενός πολέμου, μιας σκληρής κατοχής και ενός καταστροφικού εμφυλίου, στα τέλη του 60’, τότε εμφανίστηκε ένας «σωτήρας».

Αυτός ήταν ο διαπρεπής καθηγητής του Μπέρκλεϊ και δηµόσιος διανοούµενος, o συγγραφέας του «Πατερναλιστικού καπιταλισµού», ο επαναπατρισθείς πρόεδρος του Κέντρου Οικονομικών Ερευνών, ο αναπληρωτής υπουργός Συντονισµού της Κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου, αλλά και ο δις φυλακισθείς και διωχθείς επί δικτατορίας Μεταξά και συνταγματαρχών. Το όνομά αυτού, Ανδρέας Γ. Παπανδρέου.

Ήταν αυτός που ίδρυσε το ΠΑΚ το 1968 και επέστρεψε στην Ελλάδα µε την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974, κάνοντας το απολύτως µη αναμενόμενο.

Αρνούμενος την ευθεία αποδοχή της κληρονομιάς της Ένωσης Κέντρου, προχώρησε στην ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, ενός πολιτικού σχηματισμού µε πολύσηµο, ακριβέστερα πολυτροπικό, παρελθόν. Τα βασικά του στελέχη είχαν αναδειχθεί στη διάρκεια του «Ανενδότου», του 114 και του αντιδικτατορικού αγώνα, ενώ δεν έλειπαν και τα στελέχη της Ένωσης Κέντρου.

Επαγγέλθηκε την ανατροπή των απότοκων της «αρχής της µη εναλλαγής» του μετεμφυλιακού κράτους σε πρόταση εξουσίας µε πρόταγµα την κοινωνική δικαιοσύνη, την ενσωμάτωση των αποκλεισμένων και την οικοδόμηση του κοινωνικού κράτους.

Είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε, πως ο συγκεκριμένος «σωτήρας», με τους ευγενείς αυτούς στόχους, είχε πολλούς διακεκριμένους υποστηρικτές σε Ευρώπη και Αμερική. Όταν για παράδειγμα είχε συλληφθεί και φυλακιστεί από τη Χούντα των συνταγματαρχών, εμφανίστηκε στην έγκριτη «Ουάσιγκτον Ποστ» µια δήλωση διαμαρτυρίας, υπογεγραμμένη από περίπου 500 αμερικανούς καθηγητές.

Στον κύκλο των φίλων του στην Αμερική περιλαμβάνονταν ισχυρές φυσιογνωμίες του κατεστημένου του Δημοκρατικού Κόμματος, όπως ο Καρλ Κέισεν, ο πρώην ειδικός βοηθός του προέδρου Κένεντι στην Ουάσινγκτον σε θέματα εθνικής ασφαλείας, ο οποίος, ως νέος οικονοµολόγος, είχε βοηθήσει τον Ανδρέα να αναπτύξει την πρότασή του για τη δημιουργία του Κέντρου Οικονομικών Ερευνών (αργότερα ΚΕΠΕ)· ο Εντµουντ Μπράουν, ο δημοφιλής πρώην κυβερνήτης της Καλιφόρνιας, του οποίου ο Ανδρέας ήταν οικονομικός σύμβουλος όταν ήταν πρόεδρος του Οικονομικού Τμήματος του Πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ· ο Ουόλτερ Χέλερ, µε τον οποίο ο Ανδρέας μοιραζόταν το γραφείο του στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότας και ο οποίος είχε ηγηθεί του ισχυρού Συμβουλίου Οικονομικών Συμβούλων υπό τον Κένεντι· και ο Τζον Κένεθ Γκαλµπρέιθ, ο μέντορας του Ανδρέα στο Χάρβαρντ, ο οποίος είχε υπηρετήσει ως πρεσβευτής του Κένεντι στην Ινδία και μόλις είχε εκλεγεί πρόεδρος της ισχυρής προοδευτικής «δεξαμενής σκέψης» και οργάνωσης λόµπι: «Αμερικανοί για Δημοκρατική Δράση».

Λίγο αργότερα, ο τότε πρόεδρος της Αμερικής Τζόνσον ειρωνεύτηκε πως η ασφάλεια του Ανδρέα ήταν «το πρώτο ζήτημα στην ιστορία της δημοκρατίας, στο οποίο φαινόταν να συμφωνούν όλοι οι αμερικανοί οικονομολόγοι».

Στην Ευρώπη, η υποστήριξη στον Ανδρέα προήρχετο κυρίως από ισχυρούς πολιτικούς των Σκανδιναβικών χωρών.

Πως έγινε δεκτός ο Ανδρέας στην Ελλάδα και ποιο είναι το έργο το οποίο επιτέλεσε το ΠΑΣΟΚ σε μια μακρά περίοδο διακυβέρνησης;

Κατάφερε να φέρει στην Ελλάδα την κοινωνική δικαιοσύνη, την ενσωμάτωση των αποκλεισμένων με την οικοδόμηση του κοινωνικού κράτους, να κάνει δηλαδή την Ελλάδα «Σκανδιναβία»;

Αν όχι, τι και ποιος τους εμπόδισε;

Μπορεί να κοιτάξει το «κοινωνικό» ΠΑΣΟΚ πίσω σήμερα και να ισχυριστεί ότι βελτίωσε την Ελλάδα, πως διδάχτηκε από το παρελθόν, όπως το έκανε αυτό η «υφάντρα» της Μποτσουάνας;

Πως βλέπουν οι …«σωσμένοι» Έλληνες σήμερα τα πράγματα;

Τα γεγονότα δυστυχώς αποδεικνύουν, πως άλλα ήταν αυτά που επιδιώχθηκαν, που καμιά σχέση δεν είχαν με την ευημερία του ντόπιου πληθυσμού. Τα σχέδια αυτά ήταν διεθνιστικά και βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη.

Από την σκοπιά βέβαια των σχεδιαστών, θα μπορούσε κάποιος να πει, πως ναι! Τα σχέδια εξελίχτηκαν με επιτυχία, και τώρα βαίνουν μάλιστα προς ένα αποκορύφωμα. Προς την ολοκλήρωσή τους!

Ποιοι είναι όμως οι σχεδιαστές και ποιοι θα είναι οι ωφελημένοι με βάση αυτά τα σχέδια; Θα είναι ο λαός ή μήπως κάποια ολιγαρχία; Υπάρχει υγιής βάση που να μας κάνει να πιστεύουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια διεθνή μεταρρύθμιση με επίκεντρο τα ανθρώπινα δικαιώματα και την κοινωνική δικαιοσύνη;

Με τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα θα ασχοληθούμε στο επόμενο άρθρο.
…συνεχίζεται.
από το Alkimos archive
Διαβάστε το... Η Νέα Τάξη Πραγμάτων ξεπροβάλλει… Θα διαρκέσει; – Μέρος Α’, το Μέρος Γ’ και το Μέρος Δ’.

Πτωχεύουν οι Έλληνες κ. Βενιζέλε, αλλά ποιοι θα πάρουν τις περιουσίες τους;

Όπως είναι γνωστό, πτώχευση ενός ατόμου, σημαίνει απώλεια της ατομικής του περιουσίας. «Το ότι πτωχεύουν οι Έλληνες δεν είναι ταυτόσημο με ότι πτωχεύει η χώρα» μας είπε από το βήμα της Βουλής ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός των οικονομικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος. Δηλαδή στην ουσία μας είπε ότι ναι, οι Έλληνες πράγματι χάνουν τις περιουσίες τους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πτωχεύει η χώρα. Αναρωτιόμαστε όμως και θα πρέπει ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος, ως καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου να μας εξηγήσει, από τι αποτελείται αυτή η χώρα; Οι Έλληνες μαζί με τις περιουσίες τους δεν είναι άραγε συστατικό στοιχείο της χώρας;; Ή μήπως η χώρα είναι μια εδαφική έκταση με αέρα κοπανιστό;; Είναι δυνατόν να υπάρξει Ελλάδα χωρίς τους Έλληνες και τις περιουσίες τους;

Η κάθε χώρα λοιπόν είναι μια... συγκεκριμένη εδαφική έκταση της υδρογείου, η οποία όμως κατοικείται και κυριαρχείται αποκλειστικά από συγκεκριμένο λαό με τις ατομικές του περιουσίες και ο οποίος λαός, είναι οργανωμένος σε Νομικό Πρόσωπο (κράτος) με ένα εξουσιαστικό σύστημα.

Επομένως τι εννοεί ο κ. Βενιζέλος όταν λέει ότι οι Έλληνες πτωχεύουν, όχι όμως και η χώρα; Δηλαδή όταν οι Έλληνες χάσουν τις ατομικές τους περιουσίες (πτωχεύσουν) και εξαθλιωθούν τι θα απομείνει; Η κουτσουρεμένη εδαφική έκταση και το εξουσιαστικό σύστημα;;

Και κάτι ακόμα. Αφού οι Έλληνες πτωχεύουν, δηλαδή χάνουν τις ατομικές τους περιουσίες, ρωτάμε: Ποιος ή ποιοι είναι εκείνοι που παίρνουν αυτές τις περιουσίες των πτωχευμένων Ελλήνων;; Γιατί αυτές οι περιουσίες κάπου πηγαίνουν, δεν εξαϋλώνονται!!!

Δηλαδή πτωχεύουν οι Έλληνες και κάποιοι κερδίζουν από τις περιουσίες τους, προκειμένου να διασωθεί το εξουσιαστικό καθεστώς κ. Βενιζέλε;;

Μάλλον, δεν τα έχετε λογαριάσει καλά τα πράγματα.

Followers