Capo di tutti capi

Αισθάνθηκαν λέει άβολα και στενάχωρα. Άλλα εντούτοις συναντήθηκαν με τους Τροϊκανούς και έφτιαξαν το Μνημόνιο στο πόδι! Φανταστείτε τη σκηνή. Έτρεχαν οι δικοί μας ΑΠΟ δω σε πηγαδάκια, αποκεί έτρεχαν οι Τροϊκανοί που μίλαγαν άλλη γλώσσα, κόβανε λέει και ράβανε κομμάτια από άλλα παλιά Μνημόνια (Μεξικό, Σρι Λάνκα, Σενεγάλη), για να φτιάξουνε τελικά το μεγαλειώδες κείμενο! Τόση σκέψη σε επανίδρυση χώρας δεν έχει ξαναπέσει. Βουρ στο καινούργιο δάνειο και πίσω μην κοιτάτε. Αισθάνθηκαν λέει σαν τις πουτανίτσες.

Οι τουρίστες κυβερνάνε από τη δεκαετία του 80. Από την εποχή των μπαλκονιών. Αδιάλειπτα. Από την εποχή που ο κόσμος στήνονταν ουρές στα πολιτικά γραφεία για να αγοράσει μια δουλειά στο δημόσιο για το παιδί του. Τελικά ο αγώνας δικαιώθηκε. Με ελεγχόμενη χρεοκοπία, λιτότητα δεκαετίας και βάλε, και απουσία από τις αγορές και τον κόσμο. Είμαστε πλέον και... επίσημα στη λίστα των αφερέγγυων πληρωτών, με ένα κράτος διαλυμένο, μια κωμική δημόσια διοίκηση, ανύπαρκτη Παιδεία, Δικαιοσύνη και Ανάπτυξη, και καπελωμένοι από ένα δίκτυο κλεπτοκρατίας που ροκανίζει ό,τι βρει. Ας μην παραπονιόμαστε λοιπόν για την έκβαση της συνόδου κορυφής. Πάλι καλά που μας κράτησαν και πάλι. Φανταστείτε να τραβούσαν τη σκανδάλη...

Στη σύνοδο κορυφής, οι τουρίστες πήραν βραβείο ευρωθέασης. Ευτυχώς πληροφορούμαι, στις "διαπραγματεύσεις" έλαβε μέρος και η αρχιτουρίστρια Ξενογιανακοπούλου, που αφού διέπρεψε στον χώρο της Υγείας, λογικά ανέλαβε τώρα να σώσει και την υπόλοιπη χώρα. Η μόνη "διαπραγμάτευση" που έγινε ήταν στο πώς θα διατυπωθεί στο επίσημο κείμενο το όλο θέμα της ευρωπαϊκής επιτροπείας, μην τυχόν και φανεί πως από δω και στο εξής θα μας κυβερνάνε υπαλληλίσκοι μπάστακες.

Τα επιμέρους ας μην τα σχολιάσουμε εκτενώς. Και πάλι καλά που έγινε έτσι. Θα είμαστε δέκα χρόνια εκτός αγορών και το 2020 θα πιάσουμε τους στόχους του 2009! Στο μεταξύ, λιτότητα, περικοπές, αποκρατικοποιήσεις και πολύ "επανίδρυση". Ένα μόνον πρακτικό δίλημμα μας απομένει πλέον να αποφασίσουμε. Θα συνεχίσουμε στο γνωστό ελληνικό δικομματικό μοτίβο, με Γιωργαντώνηδες, Φωτολυμπερόπουλους και απίθανες συγκυβερνήσεις καφενειακών υπερδυνάμεων, ή θα αφήσουμε επιτέλους τον αγέλαστο καλβινιστή υπαλληλίσκο (και το λεφούσι του) να μας κάνει μια "γερμανική επανεκκίνηση", που θα μας φύγει ο τάκος;

Τελικά, με αφορμή τα 30 χρόνια του ΠΑΣΟΚ, ο Τσοβόλας είπε το πιο ωραίο. Τα πρώτα δέκα χρόνια λέει, πουλάγαμε κουλτούρα, πολιτισμό και λαϊκό αγώνα. Τη δεύτερη δεκαετία κάναμε βούρ για αρπαχτές στο Χρηματιστήριο και στις διαπλοκές. Και την τρίτη δεκαετία παλεύουμε να μην μας πάει φυλακή ο εισαγγελέας.

από το Locus Publicus - Editorium

Να πως εκμεταλλεύονται οι Γερμανοί, το προτεκτοράτο Ελλάδα!

Δυστυχώς το σχέδιο – παγίδα (για τον ελληνισμό) της Μέρκελ, κρύβει πολλά σημεία του από το φως της δημοσιότητας και έχει πολλά ψιλά γράμματα, τα οποία ο λαός δεν θα τα μάθει, παρά μόνο πολλές δεκαετίες αργότερα, όταν θα είναι πλέον αργά. Δυστυχώς, τα καθεστωτικά ΜΜΕ, δεν ενημερώνουν καθόλου το λαό, αντίθετα τον κρατούν σε καταστολή, για τα δικά τους συμφέροντα. Οι Γερμανοί λοιπόν, σχεδίασαν την εξαθλίωση και τον εξανδραποδισμό του ελληνισμού σε βάθος δεκαετιών, με "όργανό" τους τον πολιτικά άβουλο κ. Παπανδρέου.

Δείτε μόνο μία περίπτωση, από τις τόσες, για να καταλάβετε τι συμφώνησε ο κ. Παπανδρέου!!!

Από το «κούρεμα» λοιπόν των ελληνικών ομολόγων κατά 50%, δεν εξαιρείται μόνο το δάνειο της τρόικας, αλλά και... τα ελληνικά ομόλογα ονομαστικής αξίας 62 δισ. Ευρώ, τα οποία η ΕΚΤ τα αγόρασε στη δευτερογενή αγορά ομολόγων. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως όταν τα ομόλογα αυτά λήξουν, θα πρέπει η Ελλάδα να πληρώσει στην ΕΚΤ το σύνολο της ονομαστικής τους αξίας συν τους τόκους. Και καλά θα πείτε, που είναι το πρόβλημα;

Το πρόβλημα είναι ότι η ΕΚΤ αγόρασε τα ομόλογα αυτά, από την δευτερογενή αγορά, κοντά στο μισό της αξίας τους. Τι σημαίνει αυτό; Απλά σημαίνει πως, όταν τα ομόλογα αυτά λήξουν και εμείς, από τις δικές μας ατομικές περιουσίες, κληθούμε να τα πληρώσουμε στο 100% της αξίας τους (συν τους τόκους), η ΕΚΤ, θα έχει επιτύχει ένα κολοσσιαίο υπερκέρδος, περί το 50% (συν τους τόκους) σε βάρος των ατομικών περιουσιών των Ελλήνων. Είπατε τίποτα; Αυτό συμφώνησε ο κ. Παπανδρέου..

Η Μέρκελ αρνήθηκε να «κουρευτούν» αυτά τα ελληνικά ομόλογα που έχει στα χέρια της η ΕΚΤ με το επιχείρημα ότι η ΕΚΤ δεν είναι ιδιωτικός τομέας. Επιτρέποντας έτσι στην ΕΚΤ να κερδοσκοπήσει σε βάρος των περιουσιών των Ελλήνων, ενώ ο θεσμικός της ρόλος δεν είναι κερδοσκοπικός και μάλιστα σε βάρος των κρατών της Ευρωζώνης.

Ταυτόχρονα όμως η κ. Μέρκελ δεν εξαίρεσε τα ασφαλιστικά ταμεία από το «κούρεμα», παρότι είναι νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, με το επιχείρημα, ότι τα χρήματά τους δεν είναι κρατικά, αλλά χρήματα των ιδιωτών ασφαλισμένων, που μπορούν έτσι να «κουρευτούν» και να χαθούν. Αυτό συμφώνησε ο κ. Παπανδρέου.

Αντιλαμβάνεστε πιστεύουμε, τι είδους ακριβώς δίκαιο επικρατεί στην ΕΕ. Απλά, δίκαιο της ΕΕ είναι τα συμφέροντα των Γερμανών…

Το προτεκτοράτο των Γερμανών που λέγεται Ελλάδα, δεν έχει καμία τύχη.
Θα είναι η Νότια Φάρμα του 4ου Ράιχ για άρμεγμα.

Ε, ρε πως θέλει, να ξεσηκωθεί αυτός ο λαός και να τους στείλει όλους (ντόπια παράσιτα και ξένους κερδοσκόπους…), εκεί που πρέπει…

από το προεδρική δημοκρατία η φωτό από το Γρέκι

Ο Ελληνικός λαός θυσία στο βωμό μιας χούφτας ξένων τραπεζών

Η κυβέρνηση Παπανδρέου εκπροσωπεί τις τράπεζες και όχι τον ελληνικό λαό Επιστροφή στη φεουδαρχία, μέσω … Ελλάδας

Σε άρθρο του στο counterpunch, ο Paul Craig Roberts γράφει μεταξύ άλλων και τα εξής ενδιαφέροντα (και μάλλον έχει δίκιο):…Στις ΗΠΑ και στη Βρετανία, οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να τυπώνουν χρήμα με το οποίο να αγοράζεται κρατικό χρέος. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει στην ευρωζώνη.

Όταν η κρίση του χρέους έπληξε τα λεγόμενα κράτη PIIGS, οι κεντρικές τους τράπεζες δεν... μπορούσαν να τυπώσουν ευρώ ώστε να αγοραστούν τα κρατικά τους ομόλογα, όπως έκανε στην Αμερική η Federal Reserve με την λεγόμενη «ποσοτική χαλάρωση».

Η μόνη τράπεζα που μπορεί να τυπώσει ευρώ είναι η ΕΚΤ, και αυτό απαγορεύεται από το καταστατικό της.
Έτσι, στην Ευρώπη, όπως και στις ΗΠΑ, η βασική προτεραιότητα της οικονομίας έγινε η διάσωση των τραπεζών, προκειμένου να μην υποστούν απώλειες στα χαρτοφυλάκιά τους.

Στην περίπτωση της Ελλάδας, έγινε μια συμφωνία με την «σοσιαλιστική» της κυβέρνηση, η οποία εκπροσωπεί τις ελληνικές τράπεζες και όχι τον ελληνικό λαό. Η ΕΚΤ θα παραβίαζε το καταστατικό της, και μαζί με το ΔΝΤ θα πρόσφεραν αρκετά χρήματα στην Ελλάδα ώστε αυτή να μην κηρύξει στάση πληρωμών στα κρατικά της ομόλογα, βλάπτοντας έτσι τις ιδιωτικές τράπεζες που τα κατέχουν.

Ως αντάλλαγμα για αυτά τα δάνεια της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, και προκειμένου να αποπληρωθούν, η ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να συμφωνήσει να πουλήσει σε ξένους ιδιώτες επενδυτές τα κρατικά της λαχεία, τα λιμάνια της, τα δημοτικά δίκτυα ύδρευσης, μια σειρά από νησιά, και επιπλέον θα έπρεπε να επιβάλλει και μια ανάλγητη λιτότητα στον λαό της, μειώνοντας τα μεροκάματα, κόβοντας τις κοινωνικές παροχές και τις συντάξεις, αυξάνοντας την φορολόγηση, και απολύοντας δημόσιους υπάλληλους.

Με άλλα λόγια, ο ελληνικός λαός θυσιάζεται στο βωμό μιας χούφτας ξένων ιδιωτικών τραπεζών της Γερμανίας, της Γαλλίας, και της Ολλανδίας.

Βέβαια, ο ελληνικός λαός, σε αντίθεση με την «σοσιαλιστική» του κυβέρνηση, δεν θεώρησε την παραπάνω συμφωνία ως συμφέρουσα, και για αυτό βρίσκεται συνεχώς στους δρόμους.

Ο επικεφαλής της ΕΚΤ Jean-Claude Trichet, έχει δηλώσει πως η λιτότητα που επιβλήθηκε στους Έλληνες είναι ένα πρώτο βήμα. Αν η Ελλάδα δεν αντεπεξέλθει στα συμφωνηθέντα, το επόμενο βήμα είναι για την ΕΕ να αναλάβει την εθνική κυριαρχία της χώρας, να καθορίζει τον προϋπολογισμό της, να αποφασίζει για την φορολογία, να κρίνει τις δαπάνες, και έτσι, μέσω του πλήρους ελέγχου να ξεζουμίσει τους Έλληνες ώστε να αποπληρωθούν η ΕΚΤ και το ΔΝΤ, που δάνεισαν χρήματα στην Ελλάδα για να πληρώσει τις ξένες ιδιωτικές τράπεζες!

Με άλλα λόγια, η ΕΕ και η ΕΚΤ σηματοδοτούν μια επιστροφή στην πιο ακραία μορφή φεουδαρχίας, όπου μια χούφτα ζάπλουτων προνομιούχων δέχεται κάθε είδους φροντίδα, και περιποίηση, εις βάρος όλων των άλλων.
Εδώ λοιπόν κατέληξε η οικονομική πολιτική της Δύσης: Ένα εργαλείο που χρησιμοποιούν οι πλούσιοι για να αυξήσουν τον πλούτο τους, επιβάλλοντας την εξαθλίωση στην μεγάλη πλειοψηφία του υπόλοιπου πληθυσμού.
γράφει ο PAUL CRAIG ROBERTS

από το Counterpunch το είδαμε στο antinews

Κι αν δεν πληρώσουμε… μία;

Καλύτερη χρονική συγκυρία δεν μπορούσε να υπάρχει για να αναδειχθεί η αντίθεση.Όλη η Ελλάδα, έστω το 99% για να χρησιμοποιήσουμε την πολιτική ορολογία του κινήματος «Καταλάβετε την Γουόλ Στριτ», βρίσκεται με κομμένη την ανάσα καθώς συνειδητοποιεί ότι η γερμανική λύση για ένα βίαιο κούρεμα του ελληνικού δημόσιου χρέους, της τάξης του 60% που κατά πάσα πιθανότητα έχει συμφωνηθεί, θα έχει τις εξής δραματικές συνέπειες:

1. Καθεστώς οικονομικής κατοχής, με τεχνοκράτες της Γερμανίας και των Βρυξελλών να στρογγυλοκάθονται σε υπουργεία και υπηρεσίες έχοντας τον τελικό λόγο για κάθε δαπάνη και όλη την ευθύνη για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και του εθνικού πλούτου.
2. Αποσάθρωση της μικρής μας δημοκρατίας, καθώς το γερμανικό σχέδιο για το κούρεμα του ελληνικού χρέους θα ψηφιστεί μεν από την γερμανική βουλή την Τετάρτη το απόγευμα, όπως ακριβώς πρόσταξε το συνταγματικό δικαστήριο της Καρλσρούης τον Σεπτέμβρη, αλλά ο ελληνικός λαός, τα κόμματα, ακόμη κι οι κυβερνητικοί βουλευτές θα μάθουν τις λεπτομέρειές του από Πέμπτη! Εκ των υστέρων!
3. Αφελληνισμός των ελληνικών τραπεζών, λόγω απωλειών που θα εγγράψουν από την απομείωση των ομολόγων που κατέχουν συνολικού ύψους 45-50 δις., που μετά από μια σύντομη στάση έως δύο χρόνια στα χέρια του δημοσίου θα περάσουν στα χέρια της Ντόιτσε Μπανκ.
4. Διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος καθώς τα ασφαλιστικά ταμεία, εγγράφοντας ζημιές ύψους 11 δις. ευρώ, από ομόλογα του ελληνικού δημοσίου ύψους 21 δις. ευρώ που έχουν στα χέρια τους με κάθε μορφή διατηρούν ελάχιστες ελπίδες να εξαιρεθούν του κουρέματος.
5. Η πιο βάρβαρη λιτότητα μέχρι το 2021 και στην πράξη εφ’ όρου ζωής, με ένα και μοναδικό στόχο: την δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων. Σε αυτό το βωμό θα κλείσουν σχολεία, πανεπιστήμια και νοσοκομεία.
6. Το χειρότερο απ’ όλα, μια λύση μεταβατική, όπως και αυτή του Ιουλίου καθώς μετά από ένα κούρεμα της τάξης του 50% το χρέος θα μειωθεί στο 120% του ΑΕΠ. Μα όταν ανέλαβαν να μας «σώσουν» το χρέος ήταν χαμηλότερα, στο 115%, και η οικονομία χαρακτηρίστηκε Τιτανικός, από τον τότε υπουργό Οικονομικών. Τώρα, γιατί να θεωρείται βιώσιμο το χρέος σε αυτό το ύψος; Μεταβατική είναι η λύση και για τις ευρωπαϊκές τράπεζες καθώς τα 100 δις. ευρώ που φημολογείται ότι θα δοθούν (με άγνωστο τρόπο ακόμη) για αναπλήρωση κεφαλαίου αντιστοιχούν στο ένα τρίτο των κεφαλαίων που απαιτούνται και ανέρχονται σε 300 δισ. ευρώ σύμφωνα με την πιο πρόσφατη (18 Οκτώβρη 2011) εκτίμηση του ΔΝΤ.
7. Τέλος, προλαβαίνοντας προσπάθειες να παρουσιαστεί η λύση ως μία ακόμη επιτυχία της κυβέρνησης, να μεταφέρουμε την εκτίμηση των Φαϊνάνσιαλ Τάιμς της Δευτέρας, όπως γράφτηκε από τον ανταποκριτή τους στις Βρυξέλες, ο οποίος σημείωνε πως «είναι μια νίκη των πιστωτών των βόρειων χωρών με επικεφαλής τη Γερμανία οι οποίοι πίεζαν τους έλληνες ομολογιούχους να δεχτούν μια επιβάρυνση πολύ μεγαλύτερη από το δεύτερο πακέτο διάσωσης». Καθόλου τυχαίο δε, δεν είναι το γεγονός ότι τα δάνεια της Τρόικας, 65 δις. δολ. μέχρι στιγμής θα εξαιρεθούν του κουρέματος.

Απέναντι σε αυτό το ζοφερό μέλλον, συνώνυμο της χειρότερης οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής που έχει ζήσει η μεταπολεμική γενιά, υπάρχει ένα παράδειγμα που όσο η Ελλάδα βυθίζεται στο βούρκο της λιτότητας, της φτώχειας και της υπερχρέωσης αποκτά όλο και μεγαλύτερη λάμψη. Είναι το παράδειγμα της Αργεντινής.

«Υπάρχει ζωή μετά την παύση πληρωμών», τόνιζε το εντιτόριαλ των Φαϊνάνσιαλ Τάιμς την Παρασκευή, δύο μέρες μετά τις προεδρικές εκλογές που ανέδειξαν πρόεδρο την «βασίλισσα Κριστίνα» Κίρχνερ σύμφωνα με την βρετανική εφημερίδα, η οποία κέρδισε μια σαρωτική νίκη εξασφαλίζοντας το 54% των ψήφων! Η δε προεκλογική μάχη, που κορυφώθηκε την Κυριακή όταν η Ελλάδα βυθιζόταν στο πένθος, ήταν κανονική φιέστα. Κι όχι για μόνο για την Κίρχνερ. «Η αξιοσημείωτη επιρροή της οφείλεται σε μεγάλο μέρος στην οικονομική ανάκαμψη της χώρας που ξεκίνησε μετά την υποτίμηση και την παύση πληρωμών που επέβαλε η Αργεντινή σε χρέος ύψους 100 δις. δολ. το 2001», συνέχιζε το σημείωμα της σύνταξης της αγαπημένης εφημερίδας του Σίτι.

Επομένως μετά την παύση πληρωμών, δηλαδή την μονομερή αθέτηση των υποχρεώσεων απέναντι στους δανειστές μας όχι μόνο υπάρχει ζωή αλλά είναι και πολύ καλύτερη απ’ το ζυγό των δανειστών, του κάθε Ράιχ-ενμπαχ...

από το sofokleous10

Θα απολαύσουμε τον βιασμό μας;;;

Η Γερμανία υπολογίζει πως με ένα κούρεμα του χρέους κατά 50%, το ποσοστό του χρέους επί του ΑΕΠ θα πέσει στο 120% σε 10 χρόνια. Τότε ελπίζει (δεν είναι βέβαιο) να καταστεί το ελληνικό χρέος ελέγξιμο (προσέξτε, όχι βιώσιμο), καθότι σήμερα βέβαια τρέχει ανεξέλεγκτα. Ταυτόχρονα ο κ. Καζάκης έλεγε χθες, σε έναν τηλεοπτικό σταθμό, πως αν όλα τηρηθούν με θρησκευτική ευλάβεια και αν υπάρξει απόλυτη δημοσιονομική πειθαρχία και οι στόχοι που τίθενται επιτυγχάνονται στο 100%, τότε η Ελλάδα θα μπορέσει να αποπληρώσει το σημερινό χρέος της το 2150!!!

Απ' όλα τα πιο πάνω βγαίνει εύκολα το συμπέρασμα ότι... η αγωνία του πολιτικού συστήματος, δεν είναι σε καμία πλέον περίπτωση, το εάν θα επιτύχουμε οικονομική ανάκαμψη, οικονομική ευμάρεια και άλλες παρόμοιες αστειότητες. Αυτά είναι τελειωμένα.

Η αγωνία του πολιτικού συστήματος είναι το πώς θα μπορέσει να επιτύχει με κάθε τρόπο, να ξεπεραστεί το σοκ του βιασμού που υφίσταται η παρούσα γενιά. Δηλαδή η γενιά η οποία από την οικονομική άνεση θα πέσει απότομα στην μόνιμη οικονομική εξαθλίωση. Γνωρίζει πως αν καταφέρει να καθυποτάξει την γενιά μας, ώστε να αποδεχτεί τον βιασμό της, τότε θα παγιώσει την κατάσταση και οι επόμενες γενιές θα θεωρούν την μιζέρια και την υποδούλωση της χώρας ως κάτι το φυσιολογικό. Γι’ αυτό βλέπετε ότι μας υπόσχονται πως του χρόνου θα… και ξανά του χρόνου θα… και ξανά μανά του χρόνου θα… και όλο αυτό το παραμύθι θα συνεχίζεται, μέχρι να παγιωθεί η κατάσταση και να ατονήσουν οι αντιστάσεις του βιαζόμενου. Δεν μας λένε την αλήθεια για το πραγματικό χρονοδιάγραμμα εξόδου από την κρίση και είναι εύλογο το γιατί…

Αυτή λοιπόν είναι η σημερινή αγωνία του πολιτικού συστήματος και εμείς θα πρέπει να πάρουμε μια απόφαση επιτέλους.
Θα υποταχθούμε εμείς τώρα και θα υποθηκεύσουμε και τις μελλοντικές γενιές ή θα ξεσηκωθούμε;
Αν είναι να αποδεχτούμε τον βιασμό μας, ας τον αποδεχτούμε ήσυχα και όμορφα και ας μην κάνουμε την κατάσταση πιο δραματική.
Αν όμως είναι να ξεσηκωθούμε, ας αρχίσουμε άμεσα να ετοιμαζόμαστε…

από το προεδρική Δημοκρατία

Πλησιάζει λοιπόν η “ημέρα της κρίσης”!

Πλησιάζει λοιπόν η “ημέρα της κρίσης”! Το λένε πλέον ξεκάθαρα τα ξένα μέσα ενημέρωσης.. Κράζουν πια ανοικτά τα «γεράκια» του Δ.Ν.Τ. και της Ε.Κ.Τ. που γίνανε κοράκια και γυρνάνε γύρω από το πτώμα της Ελληνικής οικονομίας.. Το θεωρούν ως δεδομένο οι «εταίροι» μας (ή να πω καλύτερα οι εταίρες…χώρες ) στη χάραξη της οικονομικής τους πολιτικής προκειμένου να γλιτώσουν οι τράπεζες τους με τις λιγότερες δυνατές απώλειες…

Η Ελληνική χρεοκοπία είναι προ των πυλών!
Μπορεί να είναι ελεγχόμενη, συντεταγμένη, μερική, κούρεμα, ξύρισμα ή όπως αλλιώς θέλουν να την ονομάσουν, αλλά... είναι προ των πυλών! Οι μόνοι που συνεχίζουν να το αρνούνται είναι οι ντόπιοι λακέδες τους και τα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης που θέλουν να μας πείσουν πως με 1.500.000 άνεργους, έναν (;) εργαζόμενο σε κάθε σπίτι και λιγότερα από 600€ βασικό μισθό θα «ανταποκριθούμε στις δεσμεύσεις μας έναντι των εταίρων μας»!...Λες και δεν είναι αυτό που ζούμε ήδη χρεοκοπία!

Κι εσύ καλέ μου συνάδελφε τι λες τώρα;
Ρωτώ εσένα που πριν 18 μήνες κοίταζες δύσπιστα όσους μίλαγαν για τον εφιάλτη που έρχεται. Εσένα συνάδελφε που ανησυχούσες μήπως και δεν πάρουν οι τράπεζες το πακέτο να σωθούν και να μας σώσουν, που χαμογέλαγες ειρωνικά στο άκουσμα και μόνο της περίπτωσης να μας κόψουν από το δώρο ή τα επιδόματα…Ρωτώ εσένα συνάδελφε που έλεγες πως όσοι μιλάνε για δώδεκα μισθούς που θα είναι σαν δέκα, για μειώσεις αντί αυξήσεων και για απολύσεις στο δημόσιο (άκου να δεις παλαβάδες…) κινδυνολογούν! Ρωτώ εσένα που όταν ξεκίνησε η λαίλαπα έλεγες είναι μπόρα και θα περάσει, που σκέφτηκες πως είσαι παλιός και οι μειώσεις θα πιάσουν τους νέους, πως είσαι μόνιμος και οι περικοπές προσωπικού θα πιάσουν τους αναπληρωτές, που είσαι διορισμένος με Α.Σ.Ε.Π. και η απόλυση δε θα σε αγγίξει…

Τι λες τώρα; Εσύ συνάδελφε μου που δεν έκανες στάσεις, 24ωρες και 48ωρες γιατί «είναι τουφεκιές στον αέρα» και δεν κάνεις πενθήμερες γιατί «δε βγαίνεις οικονομικά», που δεν πας στη Γενική Συνέλευση του σωματείου σου γιατί «λένε όλο τα ίδια και τα ίδια», που ψάχνεις να βρεις το «κόλπο γκρόσο» μέσα από αποχή από τις εκδρομές, καθιστικές διαμαρτυρίες, λευκές απεργίες, λαμπαδηφορίες, ανακοινώσεις διαμαρτυρίας, δικηγόρους και νομοθετήματα, μέσα από οτιδήποτε άλλο εκτός από απεργία «που τη θέλει το κράτος για να κονομάει από το μισθό που δε σου δίνει τη μέρα αυτή»;

Φθάσαμε λες αρκετά μακριά; Χωθήκαμε αρκούντως βαθιά στο σκατό ή θέλει ακόμα λίγο; Έχεις ακόμα αντοχές, μικροοικονομίες, περισσεύματα ή σιγά-σιγά σώνονται κι αυτά; Δε νοιώθεις κι εσύ κάτι να σε πνίγει όταν σε ρωτά το παιδί σου «και τώρα τί;.. »

Πιστεύεις ότι ήρθε η ώρα να αντιδράσουμε ή να περιμένουμε ακόμα λίγο; Ή μήπως να μην αντιδράσουμε και να επιμείνουμε μακάριοι στον ύπνο μας μέχρι ένα ηλιόλουστο πρωινό να μας ξυπνήσουν από αυτό το κακό όνειρο τα πουλάκια;... Όμως φοβάμαι συνάδελφε, και μάλλον το καταλαβαίνεις πια κι εσύ, πως μόλις ανοίξουμε τα μάτια μας τα πουλάκια θα είναι μαύρα με νύχια γαμψά και δε θα τιτιβίζουν αλλά θα κράζουν. Θα κράζουν πάνω στα κουφάρια μας και στα κουφάρια των παιδιών μας, των παιδιών που υποχρεούμαστε να διδάξουμε, εκτός από μαθηματικά και γλώσσα και γεωγραφία, κάτι πιο αναγκαίο μα και πιο δύσκολο…: ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ. Και αναξιοπρεπής δεν είναι αυτός που πεινάει, είναι αυτός που το δέχεται μοιρολατρικά και δε φωνάζει γι αυτό!

Εδώ που φτάσαμε συνάδελφε υπάρχουν δυο δρόμοι : του ραγιά και του ζορμπά…Ναι, μη χαμογελάς, μη σου ακούγεται μελοδραματικό… Ή σκύβουμε το κεφάλι, κλείνεται ο καθένας στο καβούκι του κοιτώντας πώς θα τη βολέψει και βράζει και παιδιά και συναδέλφους και σχολεία και παιδαγωγούς, ή σηκώνει το κεφάλι, πιάνεται χέρι με χέρι ΜΕ ΟΛΟΥΣ τους όμοιους του και ξεκινά να παλεύει…

Και οι δυο δρόμοι διδάσκουν. Ο ένας ραγιαδισμό, υποταγή, ιδιοτέλεια και ο άλλος περηφάνια, αλληλεγγύη, ελπίδα. Και τους δυο τους έχουν διαλέξει πολλοί πριν από εμάς σε παρόμοιους, δύσκολους καιρούς. Και ανάλογα με την επιλογή τους χαρακτηρίστηκαν στις συνειδήσεις μας και στη συλλογική μνήμη.

Τι λες λοιπόν τώρα συνάδελφε; Και σε λέω ακόμα συνάδελφο γιατί έχω την κρυφή ελπίδα πως το δεύτερο δρόμο θα διαλέξεις. Θα δεις πια καθαρά πως ο μοναχικός δρόμος δεν οδηγεί πουθενά. Κι αν η συλλογική δράση δεν έχει εγγυημένο αποτέλεσμα, έχει η απραξία: Οδηγεί στο χαμό μας. Σε λέω ακόμα συνάδελφο γιατί ελπίζω πως θα βγεις απ’ το καβούκι σου και θα έρθεις να πιαστούμε μαζί στο δρόμο να διεκδικήσουμε πίσω το παρόν και το μέλλον μας, το δικό μας μα και των παιδιών μας. Των παιδιών που θα μας κοιτάνε αύριο στα μάτια και θα μας ρωτούν:
«Εσύ τι είπες τότε δάσκαλε, τότε που έπρεπε να μιλήσεις»;
γράφει ο Χρήστος Δάμαλος

από το Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Tα λαμόγια λεηλατούν πάντα

Σώζεται η τράπεζα με τα λεφτά των φορολογουμένων και κατόπιν συνεχίζει να τους πίνει το αίμα -σώζεται δηλαδή το βαμπίρ ιδίοις αναλώμασι των θυμάτων του, με τι τέρατα έχουμε μπλέξει; Κλονίζεται η Γαλλοβελγική τράπεζα Ντέξια και την αιμοδοτούν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις με ποσά ίσα με το μισό ελληνικό χρέος (πριν να το κάνει τρισμέγιστο ο Γιωργάκης) -κι ύστερα της Ευρώπης τής φταίνε οι ακαμάτηδες νότιοι, τα pigs...

Μπουκάρει στα καθ' ημάς, σαν τον Αλάριχο στα νοικοκυριά ο Μπενύτο, διαλέγει τι θα βουτήξει, βιάζει όποιον οικογενειακό προϋπολογισμό γουστάρει κι ύστερα κλαίγεται μπροστά στα θύματά του ότι τα... έσφαξε για το καλό τους ότι κάποιος τέλος πάντων έπρεπε να αναλάβει τη βρώμικη δουλειά. Δεν είθισται να βάφουν με αίμα τα χέρια τους οι Κατακτητές, όταν μπορούν να κάνουν το ίδιο για χάρη τους οι σμπίροι τους

Τι είναι οι αγορές;

Ο Τρομερός θεός Κόνανος που όλα τα σφάζει κι όλα τα μαχαιρώνει;

Τι είναι το χρήμα;

Ο Κερασφόρος θεός Κόπανος που ληστεύει όποιον γουστάρει; που κάνει τα αμετάβατα μεταβατικά και λιμοκτονεί όποιον προαιρείται;

Τι είναι το χρέος; Κισμέτ; Τι είναι το έλλειμμα; ο Καιάδας των φτωχών; η Ταρπηία Πέτρα των αδύναμων; το Βάραθρο για τα παιδιά του γείτονά μας, του συναδέλφου μας, τα δικά μας;

Τι έχει γίνει η ζωή μας; μια μαλακία που παρουσιάζεται τετράκις κάθε μήνα στα γκισέ των τραπεζών δι' υπόθεσίν της; ένα αγκομαχητό που πρέπει να πληρώνει λύτρα στη Ζήμενς για κάθε ανάσα, μια ξεφτίλα που αξίζει στους «τεμπέληδες» και στους «διεφθαρμένους»;

Τι είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση;

Μια Ιερά Συμμαχία των Τοκογλύφων με το στομάχι τους;

Ο ζωτικός χώρος των Αρίων; Η διαρκής τιμωρία των μαζών; Η «τελική λύση» για τον πολιτισμό των ανθρώπων;

Τι είναι μια κυβέρνηση που υπεξαιρεί τα λεφτά των πυροπαθών, για να πληρώσει τα κινητά του Πάγκαλου και τις γραμματείς του Βενιζέλου;

Ποιοι είναι οι κρατικοδίαιτοι διανοούμενοι που μπορούν να κατηγορούν για λαϊκισμό τον ίδιον τον λαό; Σε ποια ρεστωράν τρώνε; (όχι γιαούρτια, αυτά τα τρώνε πλέον παντού).

Ποιος είναι ο Μπαρόζο;

Ούτε μια τρίχα απ' τα μαλλάκια της γερόντισσας που έμεινε με τη σύνταξη μισή.

Να τελειώνουμε!

Δεν είμαστε ανδράποδα, να μας κάνουν ό,τι θέλουν τα ανδρείκελα.

Υπάρχουν λύσεις. Υπάρχουν άλλες πολιτικές.

Και καλούνται τα κόμματα ιδίως της Αριστεράς να τις διατυπώσουν, να τις προτείνουν στον λαό, να διαβουλευτούν μαζί του. Παντού! Στα σπίτια στις πλατείες, στους δρόμους, στους εργασιακούς χώρους.

Δεν είναι ώρα τώρα να σνομπάρουν οι μισοί ΣΥΝασπισμένοι τους αγανακτισμένους. Ούτε είναι τώρα η ώρα για να τιμωρεί το ΚΚΕ όσους δεν κατάλαβαν εγκαίρως ότι είχε δίκιο για το Μάαστριχτ.

Είναι βέβαιον ότι μια μέρα η Γη θα γίνει κόκκινη κι ότι ο Σοσιαλισμός θα έρθει (μάλιστα πριν από τη Δευτέρα Παρουσία), αλλά για την ώρα χάνονται δουλειές, πληθαίνει η ανεργία, κόβονται μισθοί, αφανίζεται το ασφαλιστικό, ξεχαρβαλώνονται οι γειτονιές, κλείνουν μαγαζιά, κλείνουν σπίτια, εκπίπτει η (έστω αστική) δημοκρατία, ώσπου να γίνουν οι

δεξιοί κεντρώοι, οι κεντρώοι σοσιαλιστές και οι σοσιαλιστές κομμουνιστές, θα έχουμε γυρίσει όλοι στα σπήλαια.

Δεν θέλει ο λαός έναν «καλό καπιταλισμό», θέλει προμάχους να τον βοηθήσουν να βγει απ' την παγίδα.

Αυτό είναι το πρόταγμα της ανάγκης κι όχι το «τις πταίει» -υπάρχει καιρός γι' αυτό. Αργότερα. Το επείγον είναι η σωτηρία του λαού.

Σήμερα ο λαός, παρά την τρομοκρατία και τη μαύρη προπαγάνδα, δίνει στις υπάρχουσες εκδοχές της Αριστεράς ένα ποσοστό περίπου 25%...

Αν η Αριστερά βγει μπροστά με προτάσεις, πρόγραμμα, τακτική και στρατηγική ο λαός θα της δώσει μεγαλύτερο ποσοστό, γεωμετρικά μεγαλύτερο.

Βγάζοντας έτσι ενδεχομένως την Ελλάδα μπροστά στον αγώνα για την ανατροπή του συστήματος, που γεννά και ζει απ' τις κρίσεις του. Οχι μόνον σε εθνικό αλλά σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Αυτή είναι σήμερα η πρόκληση της Ιστορίας, τα λοιπά είναι για όσους δεν ακούνε τη βοή των επερχομένων. Η ανάγκη σήμερα απαιτεί τη γενναιότητα της Αριστεράς που μπορεί να βγει μπροστά χωρίς να 'ναι φοβική ούτε με την υπόλοιπη Αριστερά ούτε με τον λαόν τον ίδιο.

Ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, θα βρει τον δρόμο του ακόμα κι αν η Αριστερά εθελοτυφλήσει με τον τρόπο του Οιδίποδα...
γράφει ο ΣΤΑΘΗΣ Σ.

από την enet

Η τρόικα, είτε είναι αφελής είτε είναι εγκληματική

Τι από τα δύο συμβαίνει; Αν η τρόικα δεν έχει αντιληφθεί ακόμα το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας τότε είναι επικίνδυνα αφελής και κινδυνεύουμε. Αν πάλι το έχει καταλάβει και παρόλα αυτά συνεχίζει έτσι όπως συνεχίζει, τότε είμαστε ξεγραμμένοι και μόνο μια επανάσταση θα μπορούσε να μας έσωζε. Ας αφήσουμε όμως την δεύτερη εκδοχή, την οποία, το μεγαλύτερο μέρος του λαού πιστεύει ότι ισχύει και ας πάρουμε την πρώτη, γιατί θέλουμε ακόμα να ελπίζουμε.

Το πραγματικό πρόβλημα της χώρας μας δεν είναι ο λαός της, αλλά το εξουσιαστικό της σύστημα. Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι η τεμπελιά του λαού ή η μη... παραγωγικότητά του, αλλά το εξουσιαστικό σύστημα που κατανέμει τον πλούτο. Οι κρατικοδίαιτοι πολικοοικονομικοί νταβατζήδες που κρατούν τις στρόφιγγες χρηματοδότησης της ιδιωτικής λαϊκής οικονομίας.

Δυστυχώς λοιπόν, η τρόικα δεν έχει αντιληφθεί το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας, ότι δηλαδή το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό αλλά καθαρά πολιτειακό και ούτε φυσικά υπάρχει κάποιος από αυτούς με τους οποίους συνομιλεί (κόμματα ή τεχνοκράτες του συστήματος), για να της ψιθυρίσει στο αυτί την αλήθεια, γι’ αυτό και προτείνει αλλοπρόσαλλες λύσεις εξαθλίωσης του λαού. Οι άνθρωποι του συστήματος, με τους οποίους συνομιλεί η τρόικα, επίτηδες διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα και την παρουσιάζουν στην τρόικα, προκειμένου να προκρίνονται λύσεις που εξυπηρετούν τα δικά τους καθεστωτικά συμφέροντα.

Οι άνθρωποι του ελληνικού καθεστώτος, επίτηδες παρουσιάζουν στην τρόικα τον ελληνικό λαό ως διεφθαρμένο, ως φοροκλέπτη, ως υψηλά αμειβόμενο κ.λ.π., γιατί έτσι καταφέρουν να ξεγελούν τους «κουτόφραγκους» και να εμφανίζονται οι ίδιοι ως ειλικρινείς, στρέφοντας το μένος της τρόικας και των ξένων ΜΜΕ εναντίον του λαού μας. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνουν να μένουν οι ίδιοι στο απυρόβλητο και να αποσπούν προτάσεις από την τρόικα εναντίον του λαού (όπως για παράδειγμα, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων κ.λ.π.), τις οποίες στη συνέχεια το καθεστώς τις εφαρμόζει, παριστάνοντας ότι εκτελεί εντολές και ότι δήθεν δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, ενώ είναι το ίδιο αποκλειστικά υπαίτιο για τις προτάσεις αυτές.

Η τρόικα θα πρέπει λοιπόν να καταλάβει ότι όσο εμπιστεύεται το ισχύον ελληνικό καθεστώς να διαχειρίζεται τα χρήματα που δίνει, είτε μέσω δανείων, είτε μέσω προγραμμάτων χρηματοδότησης της Ε.Ε., τίποτα δεν πρόκειται να επιτευχθεί, όχι μόνο αν κουρέψει το χρέος κατά 50%, αλλά ακόμα και αν το διαγράψει ολόκληρο. Τότε μάλιστα ακόμα χειρότερα.

Ας ερχόταν για παράδειγμα εδώ η τρόικα, να στήσει μια τράπεζα «τρόικας» για απευθείας χρηματοδότηση της ελληνικής ιδιωτικής οικονομίας και αμέσως θα έλυνε το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Δυστυχώς εμείς αποδεικνυόμαστε ανίκανοι να διώξουμε από πάνω μας το τυραννικό καθεστώς που μας καταπιέζει και μας εξευτελίζει...

από το προεδρική δημοκρατία

Η καραμέλα της ισχυρής δημοκρατίας

Παρατράβηξε πια αυτή η καραμέλα με την ισχυρή δημοκρατία την οποία πιπιλίζει συνεχώς το πολιτικό σύστημα. Τελευταίο παράδειγμα προχθές στη Βουλή, όταν κυβερνητικό στέλεχος αναφέρθηκε και πάλι στην «ισχυρή δημοκρατία» που δήθεν έχουμε και τους δήθεν ισχυρούς δημοκρατικούς θεσμούς.

Απόδειξη για το αντίθετο είναι η δόση των χρημάτων που περιμένουμε τώρα από τους δανειστές.

Ας μην δοθούν λοιπόν αυτά τα χρήματα (που δυστυχώς όμως θα δοθούν) και τότε θα δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος. Τότε θα δούμε πόσο ισχυρή είναι «δημοκρατία» μας. Τότε όχι μόνο οι υπάρχοντες κατ’ επίφαση «δημοκρατικοί θεσμοί» δεν θα μπορέσουν να λειτουργήσουν, αλλά ο κάθε «δημοκρατικά» εκλεγμένος πολιτικός θα ψάχνει να βρει τρύπα να κρυφτεί.

Η «δημοκρατία» μας λοιπόν έχει τόση αξία όσο... υπάρχουν και τα δανεικά.
Μια θεατρική δανεική «δημοκρατία», με θετράνθρωπους πολιτικούς, η οποία τώρα καταργήθηκε προς όφελος των πραγματικών αφεντικών της, δηλαδή των δανειστών.

από το προεδρική δημοκρατία

“Eureca”: Το μοίρασμα της λείας

Φτάσαμε λοιπόν, με εκείνα και τα άλλα στο "δια ταύτα". Το μοίρασμα της λείας. Και η λεία δεν είναι καμιά άλλη από την κρατική περιουσία των Ελλήνων. Προσοχή όμως, όταν λέω κρατική περιουσία δεν εννοώ κάποιες μετοχές ή χρυσάφι στην Τράπεζα της Ελλάδας, αλλά την ιδιοκτησία των δρόμων που κυκλοφορούμε, των λιμανιών από όπου παίρνουμε το καράβι για να πάνε στα χωριά μας, των αεροδρομίων που φεύγουμε για να πάμε σε μακρινότερους προορισμούς, και κάθε είδους ακίνητη ή μη περιουσία των Ελλήνων.

Ο σχεδιασμός των εταίρων μας, μέσω της λύσης που συνέταξε ο συμβουλευτικός οίκος Roland Berger Strategy Consultants προτείνει ως λύση του προβλήματος του κρατικού χρέους της Ελλάδας τη... μετακύλιση της ιδιοκτησίας των Ελληνικών κρατικών υποδομών προς EURO 125 δις για αποπληρωμή του αερο-χρήματος που μας δάνεισαν ως κράτος στα προηγούμενα χρόνια οι τράπεζες (δείτε σχετικό μου κείμενο "Κρατικό χρέος, κουρέματα και άλλα παραμύθια της Χαλιμάς" ).

Με τον τρόπο αυτόν (που προτείνει η Roland Berger) θα μας μειώσουν την οφειλή μας από 150% του ΑΕΠ μας, στο 88% του ΑΕΠ, δηλαδή σχεδόν όσο ήταν όταν ανέλαβε η σημερινή κυβέρνηση. Πραγματικός σκοπός αυτής της πρότασης είναι να σώσει τα κουφάρια που σήμερα είναι οι ευρωπαϊκές τράπεζες, από επισφαλή δάνεια που έδωσαν σε αναξιόχρεα κράτη όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, και σύντομα η Ισπανία, η Ιταλία, και πιθανόν και η Γαλλία.

Για να το δούμε λίγο αυτό: οι περισσότερες Ευρωπαϊκές τράπεζες δάνεισαν πολύ περισσότερα χρήματα από όσα θα έπρεπε να είχαν δανείσει στα περισσότερα Ευρωπαϊκά κράτη, βάσει των πιστοληπτικών δεδομένων τους. Όπως οι τράπεζες που έδωσαν αφειδώς χρήμα σε αναξιόχρεους ιδιώτες καταναλωτές, πληρώνουν αυτή την υπέρμετρη ευκολία που δάνεισαν τα χρήματα αυτά, έτσι και εκείνες που δάνεισαν σε αναξιόχρεα κράτη θα πληρώσουν την αβλεψία των manager τους. Λάθος! Αυτή την αβλεψία θα την πληρώσουν οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι.

Άλλη μία: Οι Ευρωπαϊκές τράπεζες έδωσαν πολύ περισσότερα χρήματα από όσα θα έπρεπε να δώσουν, σε Ευρωπαϊκά κράτη που τώρα δεν μπορούν να ξεπληρώσουν τον όγκο των χρημάτων αυτών που δανείστηκαν. Τα κράτη αυτά δεν έπρεπε να είχαν μπορέσει να δανειστούν με τόσο χαμηλά επιτόκια όσο δανείστηκαν , απλά διότι οι κυβερνήσεις τους δεν υπολόγιζαν ότι ποτέ θα έπρεπε να γίνει αποπληρωμή των χρεών αυτών, αλλά απλά ανακύκλωση των κεφαλαίων, και αέναη πληρωμή μόνο των τόκων. Με τα χρήματα αυτά οι κυβερνήσεις χρηματοδότησαν στην περίπτωση της Ελλάδας, την αύξηση του δημοσίου τομέως σε ποσόστωση Σοβιετικής Δημοκρατίας.

Η Διόγκωση αυτή του Δημοσίου που πνίγει την Ελληνική οικονομία, και για την διατήρησή του πλέον αποστραγγίζει με υπερφορολόγηση την παραγωγική οικονομία (περιλαμβάνω σε αυτήν τις κερδοφόρες ΔΕΚΟ που επίκειται το ξεπούλημα τους έναντι πινακίου φακής) οφείλεται στην χρηματοδότηση που παρείχαν αφειδώς στους εκάστοτε κυβερνώντες του κράτους οι τράπεζες αυτές. Για αυτό τους το λάθος, θα πληρώσει ο Ελληνικός Λαός με την ιδιωτική και δημόσια περιουσία του, υποτιμημένη μάλιστα σε τιμές κοψοχρονιάς!

Με το νέο σχέδιο που προτείνεται στους εταίρους μας, η Ελληνική κρατική περιουσία των υποδομών που έχει το Ελληνικό κράτος για την χρήση των πολιτών του, θα περιέλθει στην ιδιοκτησία των τραπεζών που αλόγιστα δάνεισαν στις προηγούμενες κυβερνήσεις μας, για να τα σπαταλήσουν στους σκοτεινούς ψηφοθηρικούς σκοπούς της διόγκωσης του κομματικού παρακράτους και των μιζών!

Δηλαδή οι Έλληνες θα πρέπει να πληρώνουμε διόδια στις Γερμανο-Γαλλικές τράπεζες στο εξής, για να πάμε εκδρομή στο χωριό μας. Θα πληρώνουμε διόδια για τα λάθος δάνεια που έδωσαν στις προηγούμενες και νυν κυβερνήσεις μας. Δηλαδή ο Πολίτης θα επωμιστεί το κόστος των λαθών τωντραπεζιτών.

Οι Αμερικανοί αντίθετα προτείνουν στους Ευρωπαίους να σταματήσουν τις κωλυσιεργίες, και να κάνουν ένα γενναίο κούρεμα στο Ελληνικό χρέος, της τάξεως του 50%. Όσες από τις ευρωπαϊκές τράπεζες χρειαστούν ανακεφαλαιοποίηση, να την πάρουν από τα ευρωπαϊκά κράτη και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, και να επιτρέψουν στην οικονομία μας να ξεκινήσει πάλι να αναπτύσσεται υγιώς.

Και ο μαυρομάτης (=καραγκιόζης) κ. Μπαρόζο κατηγορεί τους Αμερικανούς για πατερναλισμό! Αντί αυτού που προτείνουν οι ρεαλιστές Αμερικανοί για να λυθεί ο γόρδιος δεσμός της Ευρωπαϊκής Κρίσης κρατικού χρέους, προκρίνει το σχέδιο μεταφοράς του δημοσίου και ιδιωτικού πλούτου των
Ελλήνων στις τράπεζες αυτές, όχι μόνο με εξοντωτικούς φόρους, αλλά και με παραχώρηση τίτλων ιδιοκτησίας των υποδομών που οι Έλληνες χρηματοδότησαν με τους φόρους τους τα προηγούμενα 50-100 χρόνια. Έξτρα μπόνους θα είναι βέβαια το πρόσθετο μελλοντικό εισόδημα που θα δημιουργούν αυτές υποδομές από τώρα ως την αιωνιότητα.

Οι τράπεζες που δάνεισαν επίορκους πολιτικούς αλόγιστα, θα προικοδοτηθούν με την περιουσία των Ελλήνων. Αυτοί που έδωσαν τεράστια ποσά σε ανίκανους πολιτικούς, που εκείνοι μετά λεηλάτησαν με προμήθειες και μίζες δισεκατομμυρίων, σε υποβρύχια που μπατάρουν, και ψηφιακά δίκτυα στην δεκαπλάσια τιμή από την κανονική τους, και υπερτιμολογημένες προμήθειες νοσοκομείων, αλλά κυριότερα στην εξαγορά ψηφοφόρων με μισθοδότηση από τον Ελληνικό Λαό, θα δικαιωθούν με απόφαση των εταίρων μας!

Την υλοποίηση εναποθέτουν στην κυβέρνηση των γερμανοτσολιάδων που μας εξώθησαν στο ΔΝΤ. Εκείνοι που ενώ ήξεραν ότι η Ελλάδα έχει υπέρογκο χρέος EURO 270 δις φώναζαν "Λεφτά Υπάρχουν!" Εκείνοι που μοίρασαν ακόμα EURO 1,5 δις με το που βγήκαν στην εξουσία, και μετά αμέσως βγήκαν στο διεθνή τύπο και τηλεόραση και έλεγαν ότι "παρέλαβαν τον Τιτανικό" και
μαγείρεψαν τα στατιστικά μας επί το χείρον, προκειμένου να μας υποχρεώσουν να μπούμε στην επιστασία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και να εξαιρεθούμε από τις αγορές. Και με αυτό έφτασαν το χρέος μας στα EURO 360 δις σε δύο χρόνια μόνον!

Οι γερμανοτσολιάδες που δύο χρόνια τώρα αντί να μας φέρουν σε πρωτογενές πλεόνασμα κόβοντας τις ρεμούλες των νοσοκομείων και των λαθροσυντάξεων ρεμβάζουν ανέμελα. Αντί να πατάξουν τη φοροδιαφυγή απλά κοιτώντας στους τραπεζικούς λογαριασμούς των Ελλήνων και συγκρίνοντάς τους με τα δηλωμένα εισοδήματα να φέρουν μέχρι και δευτερογενές πλεόνασμα, περίμεναν να φτάσουμε να μην έχουμε σαν κράτος να δώσουμε συντάξεις, για να περάσει το ξεπούλημα σαν "απαραίτητο
μέτρο έκτακτης ανάγκης".

Και όλα αυτά θα γίνουν αντί να τυπώσει η ΕΚΤ επαρκή ευρώ για να βγει η Ευρώπη από την κρίση, όπως προτείνουν οι Αμερικανοί...

Ετοιμαστείτε για την μεγαλύτερη ληστεία όλων των εποχών, που θα κάνει το "Χρηματιστήριο" να ομοιάζει με κλοπή καραμέλας από περίπτερο: την Μεγάλη Ληστεία της Ελλάδας.
του Άγη Βερούτη
Ο Άγης Βερούτης αρθρογραφεί από υποχρέωση στα παιδιά του.

από το Έχω μάτια και βλέπω

154 ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας ενός λαού και μιας χώρας…

Κι άλλα μέτρα ανακοίνωσε ο Βενιζέλος-ύψους 7 δις ευρώ-την ώρα που οι υποκριτές Πασόκοι βουλευτές ετοιμάζονται να ψηφίσουν το χαράτσι στα ακίνητα!

Όπως έχετε καταλάβει έχουν αποφασίσει να μας δολοφονήσουν με τη μέθοδο του αργού θανάτου.

Κανείς βουλευτής του ΠΑΣΟΚ δεν είναι εξουσιοδοτημένος από τους πολίτες να ψηφίσει ΝΑΙ στη διάρκεια της σημερινής ψηφοφορίας

Κανείς από τους 154.

Όποιος υπερψηφίσει θα...
είναι-και μετά τις χθεσινές εξαγγελίες Βενιζέλου-ηθικός αυτουργός στη δολοφονία ενός λαού και της παράδοσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας στους τοκογλύφους κατακτητές.

Είναι φανερό πλέον ότι με τη μέθοδο της τρομοκράτησης του λαού οι κατοχικές δυνάμεις σε συνεργασία με τους εγχώριους πολιτικούς προδότες, ετοιμάζονται να λεηλατήσουν ανενόχλητοι τα δώρα αιώνων που χάρισε η Φύση σ' αυτή εδώ τη χώρα.

Θα τους αφήσουμε;

από το olympia

Σκάνδαλο δισεκατομμυρίων με τις ελληνικές τράπεζες;

Σκάνδαλο δισεκατομμυρίων φαίνεται ότι συγκαλύπτει η κυβέρνηση για τη διάσωση των ελληνικών τραπεζών. Απ' ότι δείχνουν τα στοιχεία φαίνεται ότι οι τράπεζες ευθύνονται κατά πολύ για την εκτόξευση τα ύψη του δημόσιου χρέους. ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ενώ έχουν εισπράξει πολλά! Διαβάστε πώς έχει στηθεί το μεγάλο κόλπο...

Πριν βιαστούν κάποιοι κυβερνητικοί... παπαγάλοι, να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, τους ενημερώνουμε ότι... στο planet-greece τους θέτουμε απλά κάποια συμπεράσματα, για τα οποία, όμως, περιμένουμε ΑΜΕΣΑ απαντήσεις.

Οι τράπεζες, βάσει του προγράμματος ενισχύσεως κεφαλαίων και ρευστότητας, έχουν λάβει από το τελευταίο εξάμηνο της κυβέρνησης Καραμανλή μέχρι και σήμερα ενέσεις που αγγίζουν τα 100 δις ευρώ (το 25% του ελληνικού χρέους, δηλαδή).

Από αυτά, περίπου 5 δισεκατομμύρια ευρώ αφορούν ενισχύσεις κεφαλαίων με έκδοση προνομιούχων μετοχών υπέρ του Δημοσίου και τα υπόλοιπα είναι ενισχύσεις ρευστότητας, με ειδικά ομόλογα του Δημοσίου, που οι ίδιες οι τράπεζες εν συνεχεία "σπάνε" στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) προκειμένου να αντλούν δανειακή ρευστότητα.

Αυτές οι ενισχύσεις, λοιπόν, δε δίνονται (υποτίθεται)... τσάμπα από το ελληνικό Δημόσιο. Αυτό απαγορεύεται, ούτως ή άλλως, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που είναι αρμόδια για την χρηματοδότηση των τραπεζών.

Σύμφωνα με τους κανονισμούς, που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει θέσει, για τις προνομιούχες μετοχές, οι τράπεζες πρέπει να πληρώνουν ετήσια σταθερή απόδοση ύψους 10% το χρόνο ενώ για τα κρατικά ομόλογα (που "σπάνε") πρέπει να πληρώνουν επίσης προμήθειες προς το ελληνικό Δημόσιο.

Κι ερχόμαστε στα ερωτήματα - εύλογες απορίες που έχουμε προς τον υπουργό Οικονομικών, κο Βενιζέλο.

- Ποιο είναι το ακριβές ποσό που οι τράπεζες έχουν πληρώσει προς το ελληνικό Δημόσιο από το 2009, οπότε και ξεκίνησαν να τους χορηγούνται αυτά τα βοηθήματα;
- Κι αν δεν έχουν πληρωθεί τα χρήματα αυτά, γιατί η κυβέρνηση δεν προχωρεί σε κεφαλαιοποίηση των χρεών, που θα αποδόσουν ΑΜΕΣΑ τουλάχιστον 5 δισεκατομμύρια στα κρατικά ταμεία, ποσό πολύ μεγαλύτερο από τα σχεδόν 2 δισ. που εκτιμά ότι θα εισπράξει από το χαράτσι της εφορίας με την έκτακτη εισφορά και το νέο χαράτσι για την ακίνητη περιουσία στο λογαριασμό της ΔΕΗ;

Περιμένουμε απαντήσεις ΑΜΕΣΑ κύριε υπουργέ.

Τρισάθλιοι ψεύτες

Στην Εισηγητική Εκθεση του Προϋπολογισμού του 2011, στον Πίνακα 5.7 (σελίδα 72) αναγράφεται: «Καθαρά Εσοδα: 55,56 δισ. ευρώ».

Στην ίδια Εισηγητική Έκθεση και στον ίδιο Πίνακα αναγράφεται επίσης:
«Τόκοι και λοιπές δαπάνες δημοσίου χρέους: 15,920 δισ. ευρώ».
Δυο σελίδες παρακάτω και στον Πίνακα 5.9 της Εισηγητικής Εκθεσης, αναγράφεται: «Χρεολύσια μεσομακροπρόθεσμου χρέους: 28,130 δισ. ευρώ». «Πρόβλεψη εξόφλησης βραχυπρόθεσμου χρέους: 18 δισ. ευρώ».

Τι σημαίνουν όλα τα προηγούμενα:

Πρώτον: Με βάση τον προϋπολογισμό του 2011 το ελληνικό κράτος θα πρέπει εντός του έτους να έχει καταβάλει σε ομολογιούχους, σε κερδοσκόπους, σε ντόπιους και ξένους τοκογλύφους το συνολικό ποσό των 62,050 δισ. ευρώ για τόκους, χρεολύσια και λοιπές δαπάνες μεσομακροπρόθεσμου και βραχυπρόθεσμου δημοσίου χρέους.

Δεύτερον: Την ίδια ώρα, και μετά την - έως την ώρα σύνταξης του προϋπολογισμού - λεηλασία του ελληνικού λαού, τα συνολικά κρατικά έσοδα δεν ξεπερνούν τα 55,56 δισ. ευρώ. Δηλαδή: Το συνολικό ποσό των εσόδων του κράτους υπολείπεται κατά πολύ των τοκογλυφικών.

Τρίτον: Το κράτος του Παπανδρέου, του Βενιζέλου, του Λοβέρδου, του ΛΑ.Ο.Σ., της Μπακογιάννη, του ΣΕΒ, των μονοπωλίων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών και των θιασωτών της ΕΕ, δεν κόβει μισθούς, δεν κόβει συντάξεις, δεν αυξάνει τους φόρους και δεν επιβάλλει χαράτσια για να μαζέψει λεφτά ώστε να «σώσει», τάχα, τη χώρα. Τα κάνει όλα αυτά, αφανίζοντας το λαό, για να μαζεύει λεφτά και να τα δίνει σε ομολογιούχους. Μαζεύει λεφτά από το υστέρημα του λαού για να τα δίνει σε κεφαλαιοκράτες κερδοσκόπους και σε καπιταλιστές τοκογλύφους.

Τέταρτον: Τα δάνεια που συνάπτει το κράτος της πλουτοκρατίας, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά της, δεν συνάπτονται για λογαριασμό των μισθωτών και των συνταξιούχων. Συνάπτονται για να επιστρέφουν - κατευθείαν - σε πιστωτές, σε δανειστές και σε επιχορηγούμενους καπιταλιστές. Συνάπτονται για να καλύπτονται οι δανειστές και να εξασφαλίζεται ρευστότητα στο κεφάλαιο, με το λαό να φορτώνεται τους νέους τόκους και τα νέα χρέη.

Οι αριθμοί είναι δικοί τους. Ο προϋπολογισμός είναι δικός τους. Δικός τους και ο ποταμός του ψεύδους και της απάτης με την οποία πασχίζουν να βαφτίσουν το μαύρο - άσπρο.

Ας τελειώνουμε, λοιπόν, με την ελεεινή προπαγάνδα περί «δανείων που δίνει η τρόικα και που τα εξασφαλίζει η κυβέρνηση για να πληρώνονται οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι».

Οι πτωχευμένοι, πλέον, μισθωτοί και συνταξιούχοι το βιώνουν με τον πιο δραματικό τρόπο: Δεν είναι τα δάνεια μέσω των οποίων πληρώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις. Είναι ο χρεοκοπημένος λαός - που με τους κομμένους μισθούς, τις κομμένες συντάξεις, τους κεφαλικούς φόρους, τα αλλεπάλληλα χαράτσια, τις χιλιάδες απολύσεις - πληρώνει τα δάνεια.
γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος

από τον Ριζοσπάστη

Όλα λάθος...

Αν ο ιστορικός του μέλλοντός μας έχει την έμπνευση και την υπομονή να ερευνήσει ποια από τις κυβερνήσεις των πρόσφατων δεκαετιών και με ποια συχνότητα έπαιρνε πίσω υποσχέσεις - διαβεβαιώσεις - δεσμεύσεις της, σίγουρα δεν θα κουραστεί πολύ να την εντοπίσει: αυτή η κυβέρνηση είναι η σημερινή.

Από τη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία η παρούσα κυβέρνηση διατηρεί το προνόμιο να πέφτει σε όλα έξω: διαβεβαίωσε ότι λεφτά υπάρχουν. Υποσχέθηκε αύξηση μισθών και συντάξεων. Διαρρήγνυε τα ιμάτιά της ότι δεν έχει προστρέξει στο ΔΝΤ (όταν άρχισαν τα ζόρια). Έβγαλε τα περίστροφα πάνω στο τραπέζι των Ευρωπαίων (και μετά πυροβόλησε τα αυτιά της), και...αμέσως μετά αποδέχθηκε -χωρίς καμία διαπραγμάτευση- το Μνημόνιο της τρόικας, με δόσεις του δανείου μέχρι το 2013 και αποπληρωμή του το 2018. Στη συνέχεια επιμήκυνε την αποπληρωμή αυτού του δανείου μέχρι το 2023 και στη συνέχεια μέχρι το 2030, αφού προηγουμένως εφαρμοστούν πλήρως τα μέτρα του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος και συμφωνήσουν οι δανειστές να αυξήσουν το δανεισμό τους.

ΑΠΟ την αρχή του Μνημονίου μέχρι αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση επέμενε ότι τα αναγκαία -για το πρώτο διάστημα μέχρι «να βγει στις αγορές»- εισπρακτικά μέτρα θα αφορούν τους «έχοντες και κατέχοντες» και όχι τους χαμηλόμισθους και μικροσυνταξιούχους και η στοχοποίηση θα αφορά τους μεγάλους φοροφυγάδες.

Έγιναν ακριβώς τα αντίθετα. Φορολογούνται ασυστόλως μέχρι αυτή τη στιγμή ακόμα και... τα παπούτσια των φτωχών, μικρομεσαίων και μεσαίων φορολογουμένων, με ένα δαιδαλώδες και σατανικό δίκτυο έμμεσων και άμεσων φόρων και περικοπών σε μισθούς και συντάξεις χωρίς τελειωμό και με έναν σαφή και αντικειμενικό στόχο: να μειωθεί σχεδόν κατά 50% το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων και να μείνει πιεστικά εκεί.

Η κυβέρνηση, από την πρώτη στιγμή που αποδέχθηκε τη λεόντεια δανειακή σύμβαση των δανειστών, δέχεται αφόρητες πιέσεις να μειώσει τον τεράστιο δημόσιο τομέα και να κόψει τις δημόσιες δαπάνες που έτσι και αλλιώς δεν μπορεί να εξυπηρετήσει. Η κυβέρνηση αντιστέκεται σθεναρά. Προτίμησε να διαλύσει τον ιδιωτικό τομέα, να κλείσει επιχειρήσεις, να στείλει σπίτι τους ένα εκατομμύριο και πλέον ανθρώπους, παρά να αγγίξει στα σοβαρά το δημόσιο τομέα. Η κυβέρνηση είχε στη διάθεσή της ένα χρόνο να εγκύψει σοβαρά πάνω από τον «γαργαντούα» του δημόσιου ελλείμματος, να το μειώσει με αποτελεσματικές χειρουργικές επεμβάσεις πάνω σε δημόσιους φορείς αλλά και υπαλλήλους του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα. Δεν έκανε τίποτε επ' αυτού, νομίζοντας ότι χαϊδεύει τη δεξαμενή ψηφοφόρων που θεωρείται για όλα τα μεγάλα κόμματα ο δημόσιος τομέας διά των διορισμών σ' αυτόν.

Και τώρα, με όλα τα μαχαίρια και τα πιστόλια των δανειστών και των αγορών στον κρόταφό της η κυβέρνηση μιλάει ψυχρά, αλλά φυσικά για «μαζικές απολύσεις στο Δημόσιο», για «εφεδρείες» που καταλήγουν σε απολύσεις και για «άλλα μέτρα αν χρειαστούν».

Εδώ η πραγματικότητα ξεπερνά τη φαντασία για όσα θα έρθουν και για όσα αυτά θα προκαλέσουν.
γράφει η Κύρα Αδάμ

από την enet

Ελλάδα, ώρα μηδέν!

Ελλάδα, ώρα μηδέν. Με αυτή την έκφραση επενδυτικοί κύκλοι από το Λονδίνο αποτυπώνουν το κλίμα που επικρατεί στις διεθνείς αγορές σχετικά με τα όσα διαδραματίζονται με την τρόικα και τις εξελίξεις στο Eurogroup της Παρασκευής. Τραπεζικοί και χρηματιστηριακοί παράγοντες από το City τονίζουν πως η Ελλάδα κατά τη χθεσινή τηλεδιάσκεψη παίζει το «τελευταίο της χαρτί» για το εάν θα πείσει την τρόικα ότι θα υλοποιηθούν οι στόχοι που προβλέπονται στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.

Όμως γιατί η τρόικα ασκεί τέτοια πίεση, τη δεδομένη χρονική στιγμή; Το σενάριο που συζητείται έντονα τις... τελευταίες ώρες στα χρηματιστηριακά γραφεία του Λονδίνου είναι αυτό της εσωτερικής στάσης πληρωμών για κάποιες ημέρες. Και γιατί θα γίνει αυτό; Γιατί θα καθυστερήσει η εκταμίευση της 6ης δόσης, έως ότου η κυβέρνηση πραγματοποιήσει αυτά που έχει υποσχεθεί στην τρόικα. Δηλαδή απολύσεις στο δημόσιο και περαιτέρω μειώσεις στις κρατικές δαπάνες.

Οι τροϊκανοί εμφανίζονται αδιάλλακτοι σε αυτά που ζητούν και σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν διαμηνύσει στην Αθήνα πως ένα δεν «τρέξει» τις μεταρρυθμίσεις, δεν θα δώσουν το «πράσινο φως» για την απελευθέρωση της δόσης. Το ερώτημα που γεννάται είναι γιατί η τρόικα δεν το έκανε αυτό κατά τις προηγούμενες δόσεις του δανείου. Η απάντηση, σύμφωνα με τραπεζικούς κύκλους βρίσκεται στο γεγονός ότι στην τρέχουσα συγκυρία δεν υπάρχουν λήξεις ομολόγων, οπότε μία εσωτερική παύση πληρωμής για κάποιες ημέρες δεν θα πυροδοτούσε πιστωτικό γεγονός, ούτε θα ενεργοποιούσε την πληρωμή των Credit Default Swaps (ασφάλιστρα κινδύνου έναντι χρεοκοπίας).

Επομένως η τρόικα θεωρεί πως είναι χρυσή ευκαιρία να βάλει το «μαχαίρι στο λαιμό» στην κυβέρνηση τώρα, καθώς στην επόμενη δόση του Δεκεμβρίου υπάρχουν λήξεις ομολόγων και ακόμα και μία εσωτερική παύση πληρωμών προς το δημόσιο θα δημιουργούσε αναταραχή στις αγορές, καθώς μπορούσε να θεωρηθεί από κάποιους πιστωτικό γεγονός, οπότε θα ενεργοποιούνταν τα CDS και θα υπήρξαν σοβαρές συνέπειες για τις τράπεζες και τους ασφαλιστικούς οργανισμούς που ήταν κάτοχοι ελληνικών ομολόγων και CDS.

Για κάποιους το παραπάνω σενάριο αποτελεί μία από τις γνωστές θεωρίες συνωμοσίας, που καλλιεργούν οι κερδοσκόποι των αγορών προκειμένου, ώστε να κάνουν το παιχνίδι τους στις αγορές μετοχών και ομολόγων, αποκομίζοντας φυσικά σημαντικά κέρδη. Για κάποιους άλλους, ωστόσο, η αδιαλλαξία που επιδεικνύει η τρόικα την τρέχουσα χρονική συγκυρία και οι δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την καταβολή της 6ης δόσης προς την Ελλάδα είναι η θετική έκθεση των τροϊκανών, μόνο τυχαία δεν πρέπει να θεωρούνται.

από το sofokleous10

Γιατί δεν αντιδρούμε; φοβόμαστε ή υπάρχει πολύ “λίπος” ακόμα;

Είμαστε στον τρίτο χρόνο της ύφεσης με ρεκόρ φέτος πάνω από 5% και η ύφεση θα συνεχιστεί και το 2012, όπως είπε ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος και κανείς δεν ξέρει για πόσα χρόνια ακόμα. Η επίσημη ανεργία σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο και οι άνεργοι αυξάνονται κατά εκατοντάδες χιλιάδες, ενώ στην ανεργία αναμένονται και δημόσιοι υπάλληλοι. Επιχειρήσεις μικρές και μεγάλες και καταστήματα βάζουν λουκέτο συνεχώς. Οι φόροι αυξάνονται κάθε τόσο πέρα από κάθε λογική, ενώ οι μισθοί στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα μειώνονται δραστικά και έπεται συνέχεια. Τα έσοδα των ελευθέρων επαγγελματιών έχουν πέσει κατακόρυφα και συνεχίζεται η πτωτική πορεία τους.

Ταυτόχρονα οι τιμές των αγαθών, ακόμα και των υπηρεσιών, καθώς και ο ΦΠΑ αυξάνονται, τινάζοντας, κατά... έναν περίεργο, μη λογικό και μη οικονομικά αναμενόμενο τρόπο, τον πληθωρισμό στα ύψη. Το δημόσιο χρέος αυξάνεται με φρενήρη ρυθμό, ξεφεύγοντας από κάθε έλεγχο ενώ την ίδια ώρα το δημόσιο έλλειμμα κινείται κοντά στο 10%. Πολλά χρήματα έχουν αποσυρθεί από την αγορά και έχουν φύγει για το εξωτερικό.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά έχουμε παραχωρήσει την Εθνική μας Κυριαρχία στους τοκογλύφους οι οποίοι μας κυβερνούν μέσα από ντιρεκτίβες που εκτελεί η σοσιαλιστική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η οποία δέχεται ανερυθρίαστα να την ελέγχουν και να της δίνουν εντολές απλοί λογιστές των δανειστών.

Με τέτοια πρωτοφανή δεδομένα, αλλά και με την απόλυτη βεβαιότητα ότι πηγαίνουμε κατευθείαν στα βράχια, οποιαδήποτε άλλη κοινωνία, όχι μόνο θα είχε εξεγερθεί, όχι μόνο θα είχε επαναστατήσει, όχι μόνο θα είχε βγει στους δρόμους, αλλά θα είχε γκρεμίσει καθεστώτα και θα έβαζε στις φυλακές όποιον υπεύθυνο της ολιγαρχίας έβρισκε, ο οποίος δεν θα προλάβαινε να φύγει για το εξωτερικό για να απολαύσει τα πλούτη του.

Παρόλα αυτά η ελληνική κοινωνία υπνωτισμένη κυρίως από τα ΜΜ"Ε" του καθεστώτος, παραμένει απαθής και προσηλωμένη στην κυβέρνησή της, αναμένοντας στωικά τα χειρότερα.

Δυο τινά συμβαίνουν:
Είτε ότι ο φόβος και η τρομοκρατία που εκπορεύονται από την προπαγάνδα του καθεστώτος και της τρόικας έχουν αδρανοποιήσει πλήρως τον λαό.
Είτε ότι υπάρχει πολύ λίπος ακόμα για να καταναλώσει ο Έλληνας, οπότε δεν τίθεται θέμα, κυβέρνηση και τρόικα μπορούν να προχωρήσουν άφοβα.
Γιατί στο καλό δεν αντιδρούμε;;
Μήπως μας έχουν πείσει ότι δεν υπάρχει εναλλακτική;;;

από το Προεδρική Δημοκρατία

Το «νταβατζηλίκι» των τραπεζιτών στην τσέπη μας!...

Γιατί πληρώνουμε φόρους; Γιατί οι κυβερνήσεις μας σπρώχνουν καθημερινά και πιο κοντά στην οικονομική εξαθλίωση; Γιατί κοντεύουν να φορολογήσουν και τον αέρα που αναπνέουμε;
Αν απαντήσατε «Μα, για να σωθεί η ελληνική οικονομία», υπάρχει φόβος να χαρακτηριστείτε αφελής. Η σωστή απάντηση είναι «Για να... πλουτίζουν οι τράπεζες»

Η συμμορία των τραπεζών έχει βάλει το πιστόλι στον κρόταφο του νομοθέτη και υπαγορεύει όλοι μας να δεχτούμε αδιαμαρτύρητα το «νταβατζηλίκι» των τραπεζιτών στην τσέπη μας.

Η είσπραξη εσόδων είναι, ή μάλλον θα έπρεπε να... είναι ο κύριος στόχος της φορολογικής νομοθεσίας. Πρόσφατα όμως ξεπηδούν σαν μανιτάρια διατάξεις που φαίνεται εξυπηρετούν άλλο σκοπό: τον εξαναγκασμό του φορολογούμενου να μεταφέρει το σύνολο της ρευστότητάς του στις τράπεζες.

Τα κοράκια των τραπεζικών οργανισμών έχουν βάλει σκοπό να μην κινείται ούτε το χαρτζιλίκι των μαθητών εκτός τραπεζικού συστήματος. Αλλά ας δούμε μια μία τις διατάξεις που έχουν ξεφτιλίσει τον Έλληνα νομοθέτη μετατρέποντάς τον κυριολεκτικά φιλιππινέζα των τραπεζών:

1) Απαγόρευση εξόφλησης τιμολογίων εκτός τραπεζικού συστήματος. Αν και κατά το αστικό δίκαιο είναι νόμιμο να εξοφληθεί μια εμπορική απαίτηση με οποιονδήποτε τρόπο επιλέξουν τα μέρη αρκεί να προβλέπεται από το νόμο (π.χ. εξόφληση με ανταλλαγή ή με δημιουργία νέας απαίτησης), έρχεται η φορολογική νομοθεσία και ως μπράβος της νύχτας επιβάλει χωρίς λόγο στους φορολογούμενους να εξοφλούν τις απαιτήσεις τους από ένα ποσό και πάνω ΜΟΝΟ μέσω του μεγάλου αφεντικού, του τραπεζίτη.

Σε διαφορετική περίπτωση η εφορία εκτελεί εν ψυχρώ την επιχείρηση βαφτίζοντας εν ψυχρώ τις συναλλαγές "ως εικονικές ' για τον λόγο ότι δεν τιμήθηκε ο «πατρόνε», η τράπεζα, και η συναλλαγή έγινε με μετρητά.

Από αυτή την διάταξη το δημόσιο δεν φαίνεται να ωφελείται γιατί ό,τι έχει να εισπράξει είναι ξεκάθαρο και φαίνεται από τα φορολογικά στοιχεία (τιμολόγια ΑΠΥ κλπ) που έχουν εκδοθεί. Η τράπεζες όμως κερδίζουν χάρη σε αυτή την διάταξη πελάτες εξαναγκασμένους από τον ψυχρό εκτελεστή που ακούει στο όνομα φορολογικός έλεγχος. Και μόνο οι προμήθειες από τις συναλλαγές αυτές αυξάνουν τους τζίρους των τραπεζών. Μια καλή μπίζνα που σίγουρα θα ζήλευε ο Κορλεόνε.

2) Απαγόρευση απόκτησης αγαθών και υπηρεσιών από καταναλωτές με πληρωμή σε μετρητά. Χωρίς κανένα όφελος για το δημόσιο ταμείο είναι και αυτή η διάταξη. Είναι απορίας άξιο σε τι ωφελείται το δημόσιο όταν ένας καταναλωτής αγοράσει την τηλεόραση του με πιστωτική ή χρεωστική κάρτα και όχι με μετρητά; Μια ακόμη διάταξη καθʼ υπαγόρευση της τραπεζικής μαφίας. Ευτυχώς έχει ήδη ασκηθεί αίτηση ακύρωσης κατά της υπουργικής απόφασης που επιβάλει αυτό το μέτρο στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας από έναν νεαρό δικηγόρο.

Για να καταλάβει κανείς την επικινδυνότητα αυτού του μέτρου, θα αναφερθεί ένα απλό παράδειγμα: Ένας ασθενής σε ιδιωτικό νοσοκομείο που δανειζόταν από γνωστούς χρήματα για την νοσηλεία του θα μπορούσε να πληρώσει σε μετρητά πριν την επιβολή αυτού του μέτρου. Μετά την επιβολή αυτού του μέτρου, αν κάποιος βρέθηκε υπερχρεωμένος και εκτός τραπεζικού συστήματος, δεν θα μπορεί να συναλλαχθεί ούτε για ζητήματα που αφορούν την επιβίωσή του.

3) Υποχρεωτική μισθοδοσία μέσω τραπεζών. Μια ακόμη ανούσια διάταξη που σκοπό έχει απλά να εξαναγκάσει την συναλλαγή με το τραπεζικό σύστημα. Με δεδομένη την κατάσταση στην ελληνική οικονομία, δεν είναι λίγες οι επιχειρήσεις που εξυπηρετούν ολιγάριθμο προσωπικό το οποίο το πληρώνουν κατʼ ευθείαν από τις εισπράξεις. Ας πάρουμε για παράδειγμα ένα απλό ψιλικατζίδικο ή ένα περίπτερο με ένα ή δυο υπαλλήλους.

Μέχρι τώρα από το ταμείο της επιχείρησης έβγαινε ο μισθός του υπαλλήλου κατευθείαν. Τώρα όμως, και πάλι χωρίς προφανή ωφέλεια για το δημόσιο, θα πρέπει να πάει να τα καταθέσει σε λογαριασμό στη τράπεζα. Δεν διαφωνεί κανείς ότι για πιο μεγάλα μεγέθη η μισθοδοσία μέσω τραπεζών είναι η πιο πρακτική λύση. Όμως με την συνδρομή ενός πουλημένου νομοθέτη η πρακτική αυτή γίνεται υποχρεωτική για όλους. Το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία δεν θα εισπράξουν λιγότερα ή περισσότερα αν ο μισθωτός πληρωθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ούτε οι απαιτήσεις τους θα γίνουν πιο εύκολα εισπράξιμες. Προς τι λοιπόν αυτή η μανία να γίνονται οι συναλλαγές αυτές μέσω τραπέζης; Προφανώς ούτε το ταμείο του περίπτερου δεν αφήνει αδιάφορη την τραπεζική λύσσα. Πρέπει παντού να φτάσει το βρώμικο χέρι του τραπεζίτη.

4) Υποχρεωτική εξόφληση οφειλών προς το δημόσιο και τα ταμεία μέσω τράπεζας. Μια ακόμη απόδειξη της ξεδιάντροπης υποταγής του ελληνικού δημοσίου στη λαιμαργία των τραπεζών θα συναντήσουμε στον τρόπο πληρωμής των απαιτήσεων προς το δημόσιο και τα ταμεία. Είναι πλέον θεσμοθετημένη η απαγόρευση λήψης μετρητών στα δημόσια ταμεία από ένα όριο και πάνω. Το ίδιο το κράτος δεν θέλει να εισπράττει μετρητά. Δεν τα εμπιστεύεται. Προτιμά τις πληρωμές μέσω τραπέζης ή επιταγών. Είναι προφανώς ότι με την στάση του αυτή ομολογεί ότι προτιμά την ύπαρξη αποθεμάτων στις τράπεζες από την κατευθείαν είσπραξη των εσόδων. Και ο λόγος απλός: αν το δημόσιο εισέπραττε κατ' ευθείαν τα χρήματα μετρητοίς, οι τράπεζες θα στερούνταν την ένεση ρευστότητας που κάνουν καθημερινά οι φορολογούμενοι με την κατάθεση ποσών σε αυτές για την πληρωμή εμβασμάτων ή την έκδοση τραπεζικών επιταγών που προορίζονται για την πληρωμή φόρων.

5) Δέσμευση λογαριασμών σε οφειλέτες φόρων. Κορωνίδα των αποικιακού τύπου διατάξεων υπέρ των τραπεζών είναι το μέτρο της δέσμευσης λογαριασμών, όχι σε φοροφυγάδες αλλά σε υπόπτους φοροδιαφυγής. Αρκεί ο ελεγκτής να θεωρήσει ότι είσαι ύποπτος για να υποστείς τις συνέπειες που έχει προδιαγράψει η τραπεζική κόζα νόστρα προς όφελός της. Και ποιος είναι ύποπτος φοροδιαφυγής; Όλοι μας! Ειδικότερα όμως όλοι οι έμποροι και ελεύθεροι επαγγελματίες. Αρκεί να καθυστερήσει ένας πελάτης τους να πληρώσει το αντίτιμο στο οποίο περιλαμβάνεται και το ΦΠΑ με συνέπεια να μην μπορεί και ο έμπορος ή ο ελεύθερος επαγγελματίας να το καταβάλλει. Τότε τα πράγματα είναι απλά όπως είναι σε κάθε συμμορία που ξέρει να οργανώνεται: Είτε ο προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ. είτε ο πρόεδρος της επιτροπής για την καταπολέμηση του μαύρου χρήματος εκδίδουν αποφάσεις για την δέσμευση λογαριασμών (άρθρα 14 του Ν. 2523/1997 & 48 παρ. 5 του Ν. 3691/2008) που κοινοποιούνται σε τράπεζες που τρίβουν τα χέρια τους πάνω από τα οικονομικά πτώματα που ξεβράζει η ασχετοσύνη των ελεγκτών και οι διατάξεις που οι ίδιες υπαγόρευσαν. Βλέπετε, το να σε φεσώνουν οι πελάτες και να σου χρωστάν και το ΦΠΑ, θεωρείται μεταξύ άλλων ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, και για αυτό πρέπει να λογοδοτήσεις αφήνοντας παγωμένη την περιουσία σου στα χέρια των τραπεζιτών.

Έτσι το δημόσιο τιμωρεί τους φεσωμένους εμπόρους με το να τους στερεί και την τελευταία ρανίδα ρευστότητας.

Το τραγελαφικό είναι ότι στους λογαριασμούς που παγώνουν για χρόνια ίσως βρίσκονται και ποσά προοριζόμενα για πληρωμή φόρων ή εισφορών, που με αυτό τον τρόπο καθυστερούν να αποδοθούν στο ίδιο το δημόσιο. Πάλι κερδισμένος όμως είναι ο εκ γενετής στερούμενος ηθική τραπεζικός κλάδος: με την δέσμευση αυτή, εκατομμύρια ευρώ φορολογούμενων οι οποίοι ακόμη δεν έχουν καταλάβει τι οφείλουν και αν οφείλουν (αφού τα μέτρα λαμβάνονται πριν καν διαπιστωθεί αν υπάρχει όντως φορολογική οφειλή!), μένουν παγωμένα στα χέρια των τραπεζιτών με τα γνωστά χαμηλά επιτόκια κατάθεσης. Καρποί δεκαετιών γίνονται λεία στα χέρια του τραπεζικού συστήματος με την συνδρομή ενός ανίκανου φοροεισπρακτικού μηχανισμού σε ρόλο οικονομικομικού εκτελεστή της τραπεζικής συνωμοσίας

Πρέπει επιτέλους κάποιος να τολμήσει να πιάσει από τον γιακά τους ατσαλάκωτους εγκληματίες που νομοθετούν ερήμην της κοινωνίας διατάξεις που μετατρέπουν τους πολίτες σε δούλους των τραπεζών και να τους πει: «Κύριοι, τέρμα τα δίφραγκα, εσείς μας χρωστάτε».

Τυχερός όποιος μπορεί και αποφεύγει να συναλλάσσεται με καθάρματα.

από το newsbomb

Βενιζέλος: Μπορούσα εγώ να δεχτώ το κοινό ανακοινωθέν με τέτοια παραγραφούλα μέσα;

Μπορούσες δεν μπορούσες, η "παραγραφάρα" μπήκε...

Δείτε το Βίντεο στο τέλος του άρθρου για να θυμηθείτε:

• Τι είχε πει στις 24/6/2011, για τους Φιλανδούς και τις εμπράγματες εγγυήσεις ο κ.Βενιζέλος ...


• Την απόφαση του Eurogroup στις 11/7/2011.


• Και να συνειδητοποιήσετε τις απίστευτες γκάφες της κυβέρνησης, τι παραμύθι μας πουλάνε και για πόσο αδαείς μας περνάνε...

Σε συνέντευξη του κ.Βενιζέλου στις 24 Ιουν.2011 και σε ερώτηση του κ. Χατζηνικολάου για... εμπράγματες υποθήκες, ο υπουργός ανέφερε ότι, ο Φινλανδός εντολοδόχος Πρωθυπουργός, ο οποίος είναι ως τώρα Υπουργός Οικονομικών, ζήτησε να μπει στο ανακοινωθέν η υποχρέωση εγγυήσεων οι οποίες όχι αναγκαστικά εμπράγματες, μπορεί να είναι και ενοχικές, αλλά πάντως ήθελε εγγυήσεις.

Ανέφερε στη συνέχεια ότι: "Κάναμε λοιπόν μια διμερή συνάντηση και θέσαμε τα ζητήματα και υπάρχει ένα διάλογος για να καταλάβουν οι φίλοι μας οι Φινλανδοί ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει δεκτό γιατί δεν βοηθάει ούτε αυτούς, ούτε συνολικά την υπόθεση της Ευρωζώνης. Αλλά αντιλαμβάνεστε ότι τέτοιες δυσκολίες υπάρχουν διαρκώς.
Μπορούσα εγώ να δεχτώ το κοινό ανακοινωθέν με τέτοια παραγραφούλα μέσα; Έπρεπε λοιπόν να πω ότι δεν γίνεται και θα πω πολλές φορές ότι δεν γίνεται, αλλά πρέπει όλα να γίνουν με ένα ρυθμό και με ένα σχέδιο".

Έλα όμως που γίνεται και η παραγραφούλα μπήκε... (κλικ στην φωτό από κάτω)

Δεν πέρασαν είκοσι μέρες και το Εurogroup στις 11/7/2011, όπως σας είχαμε ενημερώσει, έβαλε μέσα στην ανακοίνωση του (όπως βλέπετε στην εικόνα) ότι, ίσως απαιτηθούν από την Ελλάδα εμπράγματες εγγυήσεις για το νέο δάνειο (including through a collateral arrangement where appropriate).

Σύμφωνα με την πιο πάνω ανακοίνωση ΟΛΕΣ οι χώρες έχουν την δυνατότητα, να ζητήσουν εμπράγματες εγγυήσεις!!!
Και ξέρετε τι σημαίνει αυτό...
Ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας... που δεν έχει και ασυλία, κάτι για το οποίο μας προετοιμάζουν εδώ και καιρό.

Δείτε τα όλα αυτά στο Βίντεο που ακολουθεί...



Κε Βενιζέλε..
Καλύτερα να "Speak after" us και όχι "Before us".

από το Έχω μάτια και βλέπω

Ένας Πούτιν, αλλά πούντος;

Κοίτα να δεις, μια μεγάλη σε κυκλοφορία εφημερίδα και ένας ευφυής, ομολογουμένως, δημοσιογράφος, για τον οποίο δεν τρέφω ιδιαίτερη εκτίμηση, έρχονται να συνηγορήσουν για την ανάγκη ύπαρξης ενός Πούτιν.  

«Ε, λοιπόν, ένας ΠΟΥΤΙΝ χρειάζεται για να σώσει τη δύουσα ΔΥΣΗ. Η οικονομία είναι πολύ σπουδαίο πράγμα για να την αφήσουμε στα χέρια καιροσκόπων πολιτικών που αποδεικνύονται ανάξιοι των περιστάσεων»
...
«Εδώ και τώρα χρειάζεται μια ΙΣΧΥΡΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΓΕΣΙΑ, να πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα και να του ψιθυρίσει δυο λογάκια τύπου ΠΟΥΤΙΝ. Έλα δω, ρε κερατά, που λέγεσαι “αγορές” τάχα μου, άσε τα κόλπα, τα σπρεντ, τα μποντ φιούτσερς και τα σχετικά, γιατί από αύριο κατάσχονται μέχρι και τα VICTO-RIA’S SECRET εσώρουχα της ερωμένης του κυρίου Σόρος. Ο,τι έχετε και δεν έχετε» (Για να καταλάβετε πόσο πολύ μάς κλέβουν, μέχρι και ο ογδοντάρης φιλο-Σκοπιανός κερδοσκόπος Σόρος φαίνεται πως είχε δύο εικοσάχρονες ερωμένες. Γύρω στα 10 δισ. ευρώ θα μας κόστισε η καθεμιά για να του κάθονται του νεαρού.) Πρώτο Θέμα

Βέβαια, όταν τα λέγαμε εμείς οι λιγδοπαπαγαλοδημοσιοκάφροι, τα άδεια κουστούμια που λέω και τα σιλικονάτα μπούστα μιλάγανε για «ξεκουτιασμένο παραλήρημα», «ανθρώπινα δικαιώματα», «ελευθερία του ατόμου», «σταλινικές αναπολήσεις», «Ελεύθερες αγορές» και άλλες μπιρμπιλωτές κοτσάνες…

Ποιες αγορές ρε ηλίθια όντα, ποια σπρέντς, ποια CDS, ποια μπόντς, ποια δομημένα και ποια αδόμητα ομόλογα, ποια ασφάλιστρα κινδύνου και του κώλου τα εννιάμερα… Μια χούφτα ξεφτιλοπορνόγεροι είναι, τζογαδόροι του κερατά που γράφουν στα παπάρια τους Ευρώπες, Αμερικές, κοινοβούλια και κογκρέσα… Όλους στο κόλπο τους έχουνε και όλους τους κρατάνε απ’ τα παπάρια… Πετάει ο γάιδαρος; Πετάει!!! Σιγά να μην παίζουν ρόλο ο Ρομπάι, ο Μπαρόζο, ο Ρεν, η Μέρκελ, ο Σαρκοζί και τα’ άλλα κνόδαλα της Ενωμένης Απάτης… Βιτρίνα οι κυρίες και οι κύριοι, υπάλληλοι του κάθε Ροτσάιλντ, του κάθε Ροκφέλερ, του κάθε αληταρά Σόρος και ο Θεός να βάλει το χέρι του…
Λάθος που λένε η πολιτική ηττήθηκε από την οικονομία, οι πολιτικοί είναι που κατεβάσανε τα παντελόνια… Πάρτε παράδειγμα από τον δικό μας μαλακοκαύλη πρωθυπουργό (τρόπος του λέγειν) που όπου βρεθεί κι όπου σταθεί το πολιτικό έκζεμα βγάζει λόγο για την παγκόσμια κυβέρνηση, για τα αφεντικά του δηλαδή, τους Σόρους, τους Μόρους και το κακό συναπάντημα…

Ένας Πούτιν, αλλά πούντος κ. Αναστασιάδη… Και ένα Ελληνικός λαός να μαζέψει την κυβερνητική τσολαναρία, να τους ξεβρακώσει, να τους αναγκάσει να τρώνε για δυο χρόνια (όσα κι εμείς) τα περιττώματα τους και μετά να τους στείλει πεσκέσι στα αφεντικά τους, σε κανένα ρομαντικό Ευρωπαϊκό Γκουαντάναμο…

Βασίλης Ν. Τριανταφυλλίδης
(Χάρρυ Κλυνν)

από το στο μυαλό του Χάρρυ Κλυνν

Βέβαια το olympia το φώναζε από τον Δεκέμβριο του 2010... Χρειαζόμαστε επειγόντως έναν Πούτιν διαβάστε το αξίζει

Όσοι ονειρεύεστε εξέγερση... ξεχάστε το

Επειδή πολλοί κάνουν όνειρα για μια εξέγερση που θα μας έβγαζε από αυτόν τον εφιάλτη που ζούμε, έχουμε να πούμε το εξής: Εξεγείρεται μια κοινωνία που βρίσκεται σε ακμή. Ποτέ δεν εξεγείρεται μια κοινωνία που βρίσκεται σε παρακμή. Η ελληνική κοινωνία δυστυχώς βρίσκεται ήδη σε τροχιά παρακμής και επομένως δεν υπάρχει περίπτωση να σημειωθεί εξέγερση και κατάρρευση του σάπιου και διεφθαρμένου καθεστώτος που την οδηγεί στην παρακμή.

Εξέγερση και κατάρρευση ενός σάπιου καθεστώτος συμβαίνει... όταν υπάρχουν ακμάζουσες κοινωνικές δυνάμεις οι οποίες ασφυκτιούν μέσα στο υπάρχον καθεστώς και διεκδικούν την αλλαγή και την άνοδό τους στην κοινωνική εξουσία. Βλέπετε εσείς κάτι τέτοιο στη σημερινή ελληνική κοινωνία; Βλέπετε εσείς να υπάρχουν τέτοιες ακμάζουσες κοινωνικές δυνάμεις; Πως είναι δυνατόν να υπάρξει εξέγερση για αλλαγή, όταν όλες σχεδόν οι κοινωνικές ομάδες, δικηγόροι, γιατροί, δημόσιοι υπάλληλοι, φαρμακοποιοί, φορτηγατζήδες, ταξιτζήδες, πανεπιστημιακοί κ.λ.π. διεκδικούν με πάθος την διατήρηση της υπάρχουσας κατάστασης. Δηλαδή αγωνίζονται και διεκδικούν την διατήρηση του τέλματος που βόλευε όλους με τα δανεικά των τοκογλύφων.

Υπάρχουν βέβαια κάποια ανήσυχα πνεύματα που βλέπουν τον εξελισσόμενο παραλογισμό και εξεγείρονται μέσα τους ή έστω εκφράζονται προς τα έξω κυρίως μέσα από το διαδίκτυο, το οποίο προσπαθεί το ίδιο το καθεστώς να θέσει υπό έλεγχο, αλλά αυτό δεν αρκεί. Το σύνολο της κοινωνίας, μέσα από τον καλλιεργούμενο φόβο από το καθεστώς και τα ΜΜ"Ε", βολεμένο σε μια κατάσταση που είχε συνηθίσει, ακολουθεί τη σταθερή τροχιά της παρακμής.

Αυτά τα ανήσυχα πνεύματα θα μπορέσουν να συγκροτήσουν κοινωνικά ρεύματα μόνο αν το υπάρχον καθεστώς χάσει τον έλεγχο, μέσα από μια οικονομική κατάρρευση, την οποία τώρα προσπαθεί με νύχια και με δόντια να την αποφύγει, παραδίνοντας ακόμα και την ίδια τη χώρα και το λαό της στα ντόπια και διεθνή αρπακτικά.

από το προεδρική δημοκρατία