Πανικός στη σκέψη ότι θα αποφασίσει το “πειραματόζωο - Έλληνας”.

Και μόνο στο άκουσμα της προαναγγελίας του δημοψηφίσματος, ολόκληρο το σάπιο πολιτικό σύστημα, έντρομο τρέχει να ανατρέψει τον κ. Παπανδρέου. Πανικόβλητο το ελληνικό πολιτικό σύστημα, αλλά και οι ντόπιοι και ξένοι νταβατζήδες του, σπεύδουν να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό λαό και να τον κρατήσουν μακριά από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Σε καμία περίπτωση δεν θέλουν το λαό να αναμιχθεί στα πόδια τους. Το «πειραματόζωο - Έλληνας» δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ερωτηθεί. Πρέπει να μείνει «πειραματόζωο» φοβισμένο και εύκολο αντικείμενο για εκμετάλλευση.

Μέχρι σήμερα, στην νεότερη πολιτική ιστορία της Ελλάδας, έγιναν μόνο επτά δημοψηφίσματα και μάλιστα τα δύο από αυτά, κατά τη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας. Το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα χρησιμοποίησε πάντοτε το λαό ως... «γλάστρα» μόνο κατά την ημέρα των εκλογών, κατά την οποία το μόνο που επιτυγχάνεται, είναι απλά το ανακάτεμα της τράπουλας μέσα στο ίδιο το πολιτικό σύστημα. Έτσι και σήμερα, ολόκληρο το πολιτικό σύστημα (όλα τα κόμματα και τα κρατικοδίαιτα παράσιτα που κινούνται στο παρασκήνιο) ζητούν μόνο εκλογές και όχι δημοψήφισμα. Δηλαδή μόνο ανακάτωμα στην πολιτικής τράπουλας και όχι να δοθούν αρμοδιότητες στο λαό. Θέλουν δηλαδή να διατηρήσουν την αυτονομία της εξουσίας τους απέναντι στην κοινωνία.

Δυστυχώς τόσο για το λαό, όσο και για τον κ. Παπανδρέου, τώρα είναι πλέον αργά. Το σύνθημα της ανατροπής του, έχει ήδη δοθεί. Όταν ήταν δυνατός, είχε κι αυτός το λαό «γραμμένο» και ζούσε με την έπαρση της ισοβιότητας. Τώρα, έγινε και ο ίδιος καμένο χαρτί και είναι πλέον άχρηστος στην πολιτικοοικονομική ολιγαρχία του τόπου.

Και δεν είναι μόνο ότι είναι αργά, είναι και ο τρόπος που ο κ. Παπανδρέου θέλει να χρησιμοποιήσει το δημοψήφισμα. Δεν θέλει να δώσει πραγματικά αρμοδιότητες στο λαό. Αν είχε τέτοιες δημοκρατικές προθέσεις θα το είχε κάνει από την αρχή. Θέλει απλά να χρησιμοποιήσει το δημοψήφισμα για να παραμείνει ο ίδιος στην εξουσία, βάζοντας εκβιαστικά και διχαστικά διλήμματα, αντί να ζητήσει μια νηφάλια και ψύχραιμη λαϊκή τοποθέτηση. Αν η πρόθεσή του ήταν πραγματικά δημοκρατική, τότε δεν θα μπορούσε να του πει κανείς τίποτα. Όμως τώρα βρήκαν την ευκαιρία για να εξαπατήσουν το λαό, αυτοί ακριβώς που θέλουν τον λαό φιμωμένο.

Τώρα πλέον θα πρέπει αναγκαστικά να γίνουν εκλογές, γιατί απλά ο κ. Παπανδρέου είναι πολιτικά επικίνδυνος, για πολλούς και ποικίλους λόγους.
Όμως, αμέσως μετά θα πρέπει να γίνει οπωσδήποτε δημοψήφισμα.
Ο λαός πρέπει να πάρει απόφαση ο ίδιος για το μέλλον του.

από το προεδρική δημοκρατία

Άντε και καλή τύχη σκλάβοι!

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία.

Λοιπόν, τους παραδέχομαι. Μετά το μνημόνιο, μετά τη χρεοκοπία, μετά την απώλεια της -όποιας- εθνικής κυριαρχίας, μετά την επιτροπεία, μετά την προδοσία, αυτοί συνεχίζουν να είναι όλοι στις θέσεις τους. Σαν να μην έχει γίνει απολύτως τίποτα.

Οι πολιτικοί που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία είναι στη θέση τους. Κανένας δεν πήγε στο δικαστήριο –μόνο στην Ελλάδα έχει γίνει αυτό.

Οι νταβατζήδες της διαπλοκής –αφού έστειλαν τα δισεκατομμύρια στο εξωτερικό- είναι όλοι στις θέσεις τους.

Τα παπαγαλάκια τους, κι αυτά στις θέσεις τους.

Οι ίδιοι τηλεδημοσιογράφοι που... αποθέωναν τις κυβερνήσεις που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία, μας ανέλυσαν το μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο και τώρα το κούρεμα. Και έχουν πάντα δίκιο – σε όλα αυτά.

Φυσικά, κάποιοι τηλεδημοσιογράφοι έχουν αλλάξει ρόλους – έγιναν οι «κακοί» για τις ανάγκες της «παράστασης». Για παράδειγμα, ο Γιώργος Τράγκας είναι τώρα ο κορυφαίος του αντιμνημονιακού μετώπου. Αφού, βέβαια, τσέπωνε επί χρόνια τα εκατομμύρια της κρατικής διαφήμισης για μια σχεδόν ανύπαρκτη εφημερίδα.

Από την άλλη, οι περήφανοι πολίτες δεν κατάφεραν –μέσα σε δυο χρόνια σαπίλας και προπαγάνδας- να δημιουργήσουν ούτε ένα ανεξάρτητο μέσο μαζικής ενημέρωσης. Ούτε καν ένα site. Όχι, δεν θέλουμε δικά μας μέσα. Θέλουμε να αλλάξει το Mega. Να γίνει τίμιο και αντικειμενικό.

Ναι, τους παραδέχομαι. Όλοι στις θέσεις τους. Και συνεχίζουν να τρώνε.

Το καλύτερο δεν είναι πως είναι όλοι ακόμα στις θέσεις τους – το καλύτερο είναι πως θα γίνουν εκλογές και θα συνεχίσουν να είναι στις θέσεις τους. Γιατί ο περήφανος ελληνικός λαός θα τους ψηφίσει πάλι. Για να τον σώσουν με κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Δηλαδή, ενώνονται δυο τέρατα και προκύπτει ομορφιά.

Το ακόμα καλύτερο είναι πως όλα αυτά συμβαίνουν, ενώ οι περισσότεροι Έλληνες πιστεύουν πως είναι ο περιούσιος λαός. Και θα γιορτάσουν την επέτειο του «Όχι» των προγόνων τους, με τα παντελόνια κατεβασμένα, φωνάζοντας «Ναι!». Καμία αντίδραση. Καμία αντίσταση.

Η Ελλάδα θα αλλάξει με τους πάντες να παραμένουν στις θέσεις τους.

Η Ελλάδα θα αλλάξει με ηγέτες αυτούς που την διέλυσαν.

Τελικά, η κατάσταση στην Ελλάδα δεν είναι τραγική. Είναι να πέφτεις κάτω από τα γέλια.

Αυτό ζητήσαμε, αυτό ελάβαμε.

Άντε και καλή τύχη σκλάβοι!
(Την φωτογραφία την τράβηξα το μεσημέρι της Πέμπτης 20 Οκτωβρίου στην οδό Μητροπόλεως, στο Σύνταγμα. Η κοπέλα με το πλακάτ είναι Γερμανίδα.)

γράφει ο Πιτσιρίκος

Ποιος θα είναι ο νέος εκβιασμός του Παπανδρέου;

Μέχρι σήμερα ο κ. Παπανδρέου εκβίαζε τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, με το δίλημμα της πτώχευσης, προκειμένου να περνά τα διάφορα, μνημόνια, μεσοπρόθεσμα, πολυνομοσχέδια κ.λ.π. Τώρα όμως με ποιο δίλημμα θα εκβιάσει την κοινοβουλευτική του ομάδα; Τώρα ούτε το δίλημμα της επόμενης δόσης δεν θα υπάρχει, ούτε κυρίως το δίλημμα της χρεοκοπίας, αφού ήδη από σήμερα και επίσημα χρεοκοπήσαμε.

Τι θα πει δηλαδή από εδώ και πέρα; Θα πει άραγε, ψηφίστε για να μην μετατραπεί η τωρινή στάση πληρωμών κατά 50% που έγινε, σε στάση πληρωμών κατά 60%, 70%, ή και 100%, που μακάρι να γινόταν; Όχι, δεν μπορεί να... γίνει πιστευτός με τέτοιο δίλημμα.

Το νέο λοιπόν δίλημμα που θα βάλει (το διακύβευμα, όπως θα πουν τα παπαγαλάκια στα ΜΜ"Ε"), θυμηθείτε το σας παρακαλούμε, θα είναι «είτε ψηφίζετε είτε η Ελλάδα πτωχεύει εντελώς και βγαίνει από το ΕΥΡΩ».

Αυτός λοιπόν (δηλαδή η έξοδος από το ΕΥΡΩ), θα είναι ο νέος εκβιασμός από εδώ και πέρα σε κάθε ψηφοφορία στη Βουλή. Ένας βολικός εκβιασμός για τους πρόθυμους να εκβιαστούν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. «Για την Ελλάδα ρε γαμώτο».

Και κάτι άλλο. Δική μας εκτίμηση είναι ότι από το ΕΥΡΩ θα έχουμε βγει το πολύ σε ένα χρόνο!!!

από το προεδρική δημοκρατία

Ανικανότητα, ξενόφερτη τρομοκρατία με εκβιασμούς και θυσίες χωρίς τέλος δεν πάνε μαζί για πολύ

“Σωτήριο” ξεβράκωμα στην Σύνοδο...

Όπως αναμενόταν οι βάσεις τέθηκαν στην Σύνοδο της Κυριακής για την επιτροπεία της χώρας από τους Γερμανούς, που αποτελεί και προϋπόθεση για το μεγάλο κούρεμα. Από εκεί και πέρα για haircut πάνω από 50% τίποτε δεν εγγυάται ότι θα αποφύγουμε το πιστωτικό γεγονός, γιατί η πλειοψηφία των τραπεζών δεν δέχεται πάνω από 40%. Αν συμβεί κάτι τέτοιο μιλάμε για ελεγχόμενη χρεοκοπία και πληρωμή των cds.

Επιβεβαιώθηκε επίσης η μεγάλη σύγκρουση μεταξύ των Γερμανών και των Γάλλων τόσο σε σχέση με την... λειτουργικότητα του EFSF όσο και για το τελικό ύψος του κουρέματος. Η έκθεση του ΔΝΤ είναι ανατριχιαστική, αποκαλύπτοντας τις αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας και την πρόβλεψη για επιστροφή στις αγορές το 2020! Οταν το 2009 η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ αναλάμβανε δεν άκουγε κανέναν εκπρόσωπο της αγοράς, δεν έπαιρνε κανένα μέτρο και ο Γ. Παπακωνσταντίνου ως καλό παιδί οδηγούσε την χώρα στο ΔΝΤ. Σήμερα παρά την αποτυχία της συνταγής της Τρόικας, η κυβέρνηση εγκλωβισμένη στην αποτυχία της όσον αφορά την διαχείριση του μνημονίου εγκαλείται από τους πιστωτές για συνέχεια της αδιέξοδης πορείας. Πολιτικά το κλίμα είναι ιδιαίτερα βεβαρημένο και είναι πολύ αμφίβολο αν μπορεί η κοινωνία αλλά ακόμα και οι παραγωγικές τάξεις να ακολουθήσουν και να εφαρμόσουν τα όσα τα τελευταία νομοσχέδια τις δεσμεύουν.

Άρα εκείνο που μένει να δούμε ενόψει Τετάρτης είναι αν η πλήρης υποταγή στους Γερμανούς έχει ανταλλάγματα σε σχέση με επενδύσεις στους κλάδους που έχει επιλέξει ο κ. Ράιχενμπαχ, τι θα επιλεγεί για την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και σε κάθε περίπτωση αν υπάρχουν περιθώρια πολιτικών συγκερασμών για να περάσει η χώρα στην επόμενη μέρα. Αυτά όμως έχουν να κάνουν με διαπραγματεύσεις που αφορούν το σύνολο των συμφερόντων του ελληνικού λαού και για τον λόγο αυτό η σημερινή κυβέρνηση δεν είναι η κατάλληλη να τις πραγματοποιήσει. Αυτο απέδειξε με την μέχρι τώρα διαχείριση της κρίσης και την αναξιοπιστία που "ανέβασε" τους τελευταίους μήνες σε πιστωτές και αγορές. Πώς άραγε μέσα στους 3 τελευταίους μήνες οι εκτιμήσεις του ΔΝΤ για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας επιδεινώθηκαν σε τέτοιο βαθμό;

Ανικανότητα, ξενόφερτη τρομοκρατία με εκβιασμούς και θυσίες χωρίς τέλος δεν πάνε μαζί για πολύ. Και για να μην κοροϊδευόμαστε. Υπήρχε περίπτωση το κυβερνών κόμμα να επισπεύσει όλα αυτά που κάνει και με τον τρόπο που τα κάνει αν δεν υπήρχε η απειλή της χρεοκοπίας; Γιατί δεν άφησαν τον Γιαννίτση να προλάβει την κρίση του ασφαλιστικού από το 2001; Κατά τα άλλα ας μας δώσουν πια και ορισμένους επαρκείς λόγους γιατί πρέπει να κάνουμε τα καλά παιδιά στο ευρώ.

Μήπως πρέπει να διαπραγματευτούμε πιο επιθετικά κει έξυπνα τα γεωπολιτικά μας πλεονεκτήματα για να φύγει η μαγκιά και στην Μέρκελ και στον Σόιμπλε. Σε εμάς το παίζουν "νταβατζήδες". Ας κάνουν το ίδιο και στον Μπερλουσκόνι. Τα funds τύπου GLG αυτούς περιμένουν όμως στην γωνία για τους τινάξουν στον αέρα. Θέλει όμως κυβέρνηση με γνώσεις στην οικονομία κατά πρώτο και άντερα κατά δεύτερο.
γράφει ο Παναγιώτης Μπουσμπουρέλης

από το capital

Άλλος πηδά και άλλος πληρώνει

Ο υπάλληλος της τρόικας που παριστάνει τον πρωθυπουργό δήλωσε ότι ο λαός τον στηρίζει στις αλλαγές που κάνει.

Πλέον στα λεξικά η λέξη λαός ερμηνεύεται ως εξής: πέντε δέκα νταβαντζήδες παρέα με μεγαλοτραπεζίτες και τροϊκανούς.

Τα 10 εκατομμύρια που μένουν στην γερμανική αποικία που ονομάζεται Ελλάδα δεν τον στηρίζουν. Εξαιρούνται κάτι λαμόγια και κάτι ηλίθιοι. Οι οποίοι θα νομίζουν ότι το ΠΑΣΟΚ ακολουθεί σοσιαλιστική πολιτική.

Ο Σαλαγιάννης, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ (ένα κόμμα που παριστάνει την κυβέρνηση) δήλωσε ότι... εάν το άρθρο 37 του αφανονομοσχέδιου (νομοσχέδιο που αφανίζει ότι έχει απομείνει) αποτελεί κόκκινη γραμμή της τρόικας τότε θα το ψηφίσει.

Δηλαδή ο εκπρόσωπος του λαού (χα,χα,χα) ψηφίζει όχι με βάση τις κόκκινες γραμμές των ψηφοφόρων του αλλά με βάση τους κόκκινους εκβιασμούς της τρόικας.

Πλέον στα λεξικά η λέξη βουλευτής ερμηνεύεται ως εξής: Υπάλληλος της τρόικας και των τραπεζών ο οποίος όμως πληρώνεται από τον λαό.

Άλλος πηδά και άλλος πληρώνει…

Παιδιά λιποθυμούν στα σχολεία λόγω ασιτίας. Μετά την πρόσκληση των Αλβανών να πάμε να δουλέψουμε στην μεγάλη Αλβανία θα μας προσκαλέσουν σε γεύμα τα παιδιά του τρίτου κόσμου.

Εκτός από την Ελλάδα του Γιωργάκη και των προβάτων (ή καλύτερα συνενόχων) υπάρχει και η Ελλάδα των κατοίκων της. Οι οποίοι δυστυχούν κάθε μέρα και περισσότερο.

Αλλά η κυβέρνηση έχει αποτελεσματικούς τρόπους για να λύνει τα προβλήματα.

Είσαι συνταξιούχος και δεν σου φτάνει η σύνταξη; Στην μειώνουμε τόσο όσο χρειάζεται για να πεθάνεις από ασιτία. Ως νεκρός δεν θα έχεις τέτοια προβλήματα.

Είσαι μισθωτός, εργαζόμενος (ο ένας της οικογένειας) και δεν σου φτάνει ο μισθός; Δημιουργούμε μεγαλύτερη ύφεση να κλείσει η επιχείρηση και ως άνεργος πλέον δεν θα σε απασχολούν οι συνεχείς μειώσεις των μισθών.

Είσαι άνεργος και δεν έχεις καμιά ελπίδα; Ας ήσουν λαμόγιο να είχες στην άκρη κάποια εκατομμύρια. Τα λάθη πληρώνονται.

Εξάλλου έχεις χρόνο άνεργε μου. Και ο χρόνος είναι χρήμα όπως ξέρεις. Άρα αφού έχεις χρήμα γιατί φωνάζεις;

Άλλαξε γνώμη η ΓΣΕΕ και θα κάνει 48ωρη απεργία. Και μετά θα περιμένει το επόμενο αφανονομοσχέδιο για να κηρύξει νέα απεργία.

Η ΝΔ και το κόμμα του κωλοτούμπα δεν θα ζητήσουν ονομαστική ψηφοφορία για το έκτρωμα του Μπένι.

Έτσι για να μην έχουμε καμιά αμφιβολία στο ποιοι στηρίζουν ποιους. Άσχετα με τις επικοινωνιακές αρλούμπες.

Για την Ντόρα δεν το συζητάω. Φυσικά και θα στηρίξει οτιδήποτε εξαθλιώνει τους εργαζόμενους μισθοσυντήρητους. Με αυτό το όνειρο μεγάλωσε στην οικογένεια της.

Παντού στον κόσμο γίνονται διαδηλώσεις με αίτημα αλλαγής του συστήματος. Όλος ο πλανήτης συζητάει για συστημικό πρόβλημα. Και εδώ που γίνεται χαμός περιμένουμε από τα συστημικά κόμματα (και ιδίως τα δύο που έχουν την ευθύνη για την καταστροφή) να μας σώσουν.

Στηρίζω Γιωργάκη. Είναι ένας πολιτικός με όραμα. Ένας πολιτικός που απεχθάνεται το σύστημα που εκτρέφει τράπεζες αφήνοντας τους ανθρώπους να πεινάνε. Ένας πολιτικός που με μαεστρία διαπραγματεύεται υπέρ των συμφερόντων της χώρας. Ένας πολιτικός που δεν υπάρχει περίπτωση να ξεπουλήσει δημόσια περιουσία.

Ο Γιωργάκης είναι ένας άξιος πρωθυπουργός. Κάνει πάντα σοφές επιλογές. Έχει πάντα μαζί του το περίστροφο και το βάζει στο τραπέζι ή στο κεφάλι των δανειστών. Ανάμεσα στην εξαθλίωση του λαού για την σωτηρία του τραπεζικού συστήματος και την σωτηρία του λαού άσχετα από την ζημιά των τραπεζών διαλέγει πάντα το σωστό. Την σωτηρία του λαού.

Εντάξει, μην βαράτε. Διορθώνω…

Δεν στηρίζω Γιωργάκη. Είναι ένας πολιτικός με όραμα (μιας ανύπαρκτης Ελλάδας). Ένας πολιτικός που δουλεύει για το σύστημα που εκτρέφει τράπεζες αφήνοντας τους ανθρώπους να πεινάνε. Ένας πολιτικός που με μαεστρία διαπραγματεύεται υπέρ των συμφερόντων των τραπεζών. Ένας πολιτικός που δεν υπάρχει περίπτωση να μην ξεπουλήσει δημόσια περιουσία.

Ο Γιωργάκης είναι ένας ανάξιος πρωθυπουργός. Κάνει πάντα σοφές επιλογές (ακολουθώντας πιστά τις εντολές). Έχει πάντα μαζί του το νεροπίστολο και το βάζει στο τραπέζι ή στο κεφάλι των πολιτών. Ανάμεσα στην εξαθλίωση του λαού για την σωτηρία του τραπεζικού συστήματος και την σωτηρία του λαού άσχετα από την ζημιά των τραπεζών διαλέγει πάντα το σωστό. Την σωτηρία των τραπεζών.
γράφει ο Μικρός Φωκίων

από το Μικρά Μεγάλα Εγκλήματα

Η εγγύηση των καταθέσεων και... τα πράσινα άλογα

Το παραμύθι του δήθεν ισχυρού Ελληνικού τραπεζικού συστήματος άρχισε να ξεφουσκώνει και σήμερα παίζεται η τελευταία πράξη της απάτης των τραπεζιτών. Πριν πτωχεύσει η Ελλάδα ήταν ήδη πτωχευμένο όλο το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα και το ΔΝΤ.

Οι τεχνητές πτωχεύσεις μεμονωμένων κρατών, στην Ευρώπη και αλλού, ήταν μόνο το μέσο προκειμένου, δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες, να περάσουν δια της μεθόδου των μνημονίων και μέσω των σχεδίων διάσωσης, στο τραπεζικό σύστημα, προκειμένου να το κρατήσουν στη ζωή με το αίμα των φορολογουμένων και να αποφευχθεί η κατάρρευση.

Δυστυχώς όμως για τους... διοργανωτές της παγκόσμιας αυτής απάτης, το σχέδιο τους απέτυχε, για τον απλούστατο λόγο ότι οι πτωχευμένοι τραπεζίτες είχαν πει ψέμματα στις εθνικές τους κυβερνήσεις και τους διεθνείς φορείς και οργανισμούς, ως προς την πραγματική κατάσταση των τραπεζών τους, τις οποίες, οι ίδιοι, μαζί με τους μετόχους τους, κατέκλεβαν επί 15 συνεχή χρόνια, εξαφανίζοντας στην κυριολεξία τα χρήματα των καταθετών, τα οποία σκορπίστηκαν σε αλόγιστα μερίσματα, σε εξωφρενικές αμοιβές και μπόνους και σε θαλασσοδάνεια σε μετόχους, διαπλεκόμενους και στο πολιτικό σύστημα. Αυτή είναι πάνω κάτω και η ιστορία της ΠΡΟΤΟΝ όπως και όλων των Ελληνικών τραπεζών, ΟΥΔΕΜΙΑΣ ΕΞΑΙΡΟΥΜΕΝΗΣ.

Οι καταθέσεις υπάρχουν μόνο σε λογιστική μορφή, δηλαδή σε εγγραφές ενεργητικού στις οικονομικές καταστάσεις των Ελληνικών τραπεζών.
Το μετρητό δεν υπάρχει. Το έχουν τσεπώσει εδώ και χρόνια τραπεζίτες, μέτοχοι, νταβατζήδες και διαπλεκόμενο πολιτικό σύστημα. Η εγγύηση των καταθέσεων, από όπου και αν προέρχεται, είναι μόνο προσχηματική.
Δηλαδή, σήμερα που έκλεισε η ΠΡΟΤΟΝ, σαφώς και δεν υπάρχουν 100.000 ευρώ σε μετρητά ανά δικαιούχο καταθέτη, για να ενεργοποιηθεί η εγγύηση.
Εγγύηση καταθέσεων σημαίνει ότι το κράτος εγγυάται ότι δε θα χαθούν τα χρήματα των εγγυημένων καταθέσεων σε βάθος χρόνου.

Όπως ακριβώς έγινε και στη Σερβία, όταν με την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος δόθηκαν στους καταθέτες ειδικά ομόλογα του δημοσίου (frozen bonds) λήξεως 2016, δηλαδή 16 ετών. Κάτι τέτοιο θα είναι και οι Ελληνικές εγγυήσεις.
Μόνο που δεν θα είναι απλά frozen αλλά βαθείας καταψύξεως, αφού το Ελληνικό Δημόσιο χρωστάει ήδη 450 Δις + 350 Δις τα ασφαλιστικά ταμεία = 800 Δις + 150 Δις οι ενισχύσεις στις τράπεζες που με την κρατικοποίηση προστίθενται στο δημόσιο χρέος = 950 Δις, ήτοι περίπου 1 ΤΡΙΣ.
Πιστεύει κανείς ότι όποιος χρωστάει 1 ΤΡΙΣ (ακόμη και αν αυτός είναι το Ελληνικό Δημόσιο) μπορεί να είναι αξιόχρεος εγγυητής;

Με απλά λόγια τα χρήματα των καταθέσεων χάθηκαν και η κρατικοποίηση των τραπεζών αποτελεί επινόηση και εφεύρημα των ίδιων των τραπεζιτών, που με το έξυπνο αυτό κόλπο ψευτοσοσιαλιστικής εμπνεύσεως, μεταφέρουν στο Δημόσιο (δηλαδή στους φορολογούμενους) τα χρέη των τραπεζών τους, τις οποίες θα ξαναπάρουν πίσω σε 1-2 χρόνια, καθαρές και απαλλαγμένες από τις υποχρεώσεις τους, δηλαδή από τα χρήματα που οι ίδιοι έφαγαν, έχασαν ή σπατάλησαν.

Στην υγειά των κορόϊδων!!! Οι ευθύνες των Κεντρικών Τραπεζών είναι τεράστιες. Ειδικά στην Ελλάδα, πρέπει να παραπεμφθούν στη Δικαιοσύνη και να λογοδοτήσουν όλες οι Διοικήσεις της ΤΤΕ από το 1997 μέχρι και σήμερα, αφού ανέχονταν και επέτρεπαν επί 15 ολόκληρα χρόνια στους πτωχευμένους Έλληνες τραπεζίτες να σκορπάνε τα χρήματα των Ελλήνων καταθετών σε αλόγιστα μερίσματα, προκειμένου να φουσκώνουν οι τιμές των τραπεζικών μετοχών στο ΧΑΑ και να ευνοούνται οι μεγαλομέτοχοι, φορτώνοντας τα χαρτιά στους αφελείς οι οποίοι είχαν την ψευδαίσθηση να θεωρούν τους εαυτούς τους επενδυτές.

Επιπλέον, η ίδια η ΤΤΕ ανέχθηκε όλα αυτά τα χρόνια την κατασπατάληση των καταθέσεων σε αλόγιστες αμοιβές και μπόνους των golden boys του Ελληνικού Τραπεζικού συστήματος, με πρώτο διδάξαντα τον ίδιο τον Διοικητή της ΤΤΕ, ο οποίος, αν δεν απατώμαι, εν μέσω κρίσης πτώχευσης του Ελληνικού Δημοσίου, δηλώνει ετήσια έσοδα και αμοιβές 4 ΔΙΣ, για τις υπηρεσίες που προσέφερε στην Ελληνική Οικονομία, ανεχόμενος ακόμη και την καταστρατήγηση του Τ+3 από τον Οκτώβριο 2009 μέχρι τον Απρίλιο 2010.

Επίσης, ήταν πάλι η ΤΤΕ που ανέχθηκε τη χορήγηση θαλασσοδανείων, μετοχοδανείων και πολιτικοδανείων (240 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΠΑΣΟΚ + ΝΔ), τα οποία ανακάλυψε και ξετινάζει η Blackrock, κάνοντας τραπεζίτες και πολιτικό κόσμο να χάνουν τον ύπνο τους.

Και τέλος, ήταν πάλι η ΤΤΕ που επέτρεψε τα 110 ΔΙΣ της ρευστότητας που άντλησε το τραπεζικό σύστημα από την ΕΚΤ, με τις εγγυήσεις του Δημοσίου, δηλαδή του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, να διατεθούν αποκλειστικά και μόνο για τη φυγάδευση στο εξωτερικό των 65 ΔΙΣ που έβγαλαν έξω οι ίδιοι οι Έλληνες τραπεζίτες, οι μεγαλομέτοχοι, οι νταβατζήδες και οι κάθε λογής διαπλεκόμενοι, που γνώριζαν από την πρώτη στιγμή ποια θα ήταν η κατάληξη του σχεδίου της δήθεν Ελληνικής διάσωσης, που οργανώθηκε με την απάτη της προσφυγής στο ΔΝΤ και της μεθόδου των Μνημονίων.

Ελπίζω ο Ελληνικός Λαός να μην έχει κοντή μνήμη και η Δικαιοσύνη να παραμείνει μόνο ΤΥΦΛΗ. Να μη γίνει ΚΟΥΦΗ και ΜΟΥΓΓΗ!
γράφει ο Δρ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΟΜΠΡΑΣ

από το olympia

Η τρόικα, είτε είναι αφελής είτε είναι εγκληματική

Τι από τα δύο συμβαίνει; Αν η τρόικα δεν έχει αντιληφθεί ακόμα το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας τότε είναι επικίνδυνα αφελής και κινδυνεύουμε. Αν πάλι το έχει καταλάβει και παρόλα αυτά συνεχίζει έτσι όπως συνεχίζει, τότε είμαστε ξεγραμμένοι και μόνο μια επανάσταση θα μπορούσε να μας έσωζε. Ας αφήσουμε όμως την δεύτερη εκδοχή, την οποία, το μεγαλύτερο μέρος του λαού πιστεύει ότι ισχύει και ας πάρουμε την πρώτη, γιατί θέλουμε ακόμα να ελπίζουμε.

Το πραγματικό πρόβλημα της χώρας μας δεν είναι ο λαός της, αλλά το εξουσιαστικό της σύστημα. Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι η τεμπελιά του λαού ή η μη... παραγωγικότητά του, αλλά το εξουσιαστικό σύστημα που κατανέμει τον πλούτο. Οι κρατικοδίαιτοι πολικοοικονομικοί νταβατζήδες που κρατούν τις στρόφιγγες χρηματοδότησης της ιδιωτικής λαϊκής οικονομίας.

Δυστυχώς λοιπόν, η τρόικα δεν έχει αντιληφθεί το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας, ότι δηλαδή το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό αλλά καθαρά πολιτειακό και ούτε φυσικά υπάρχει κάποιος από αυτούς με τους οποίους συνομιλεί (κόμματα ή τεχνοκράτες του συστήματος), για να της ψιθυρίσει στο αυτί την αλήθεια, γι’ αυτό και προτείνει αλλοπρόσαλλες λύσεις εξαθλίωσης του λαού. Οι άνθρωποι του συστήματος, με τους οποίους συνομιλεί η τρόικα, επίτηδες διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα και την παρουσιάζουν στην τρόικα, προκειμένου να προκρίνονται λύσεις που εξυπηρετούν τα δικά τους καθεστωτικά συμφέροντα.

Οι άνθρωποι του ελληνικού καθεστώτος, επίτηδες παρουσιάζουν στην τρόικα τον ελληνικό λαό ως διεφθαρμένο, ως φοροκλέπτη, ως υψηλά αμειβόμενο κ.λ.π., γιατί έτσι καταφέρουν να ξεγελούν τους «κουτόφραγκους» και να εμφανίζονται οι ίδιοι ως ειλικρινείς, στρέφοντας το μένος της τρόικας και των ξένων ΜΜΕ εναντίον του λαού μας. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνουν να μένουν οι ίδιοι στο απυρόβλητο και να αποσπούν προτάσεις από την τρόικα εναντίον του λαού (όπως για παράδειγμα, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων κ.λ.π.), τις οποίες στη συνέχεια το καθεστώς τις εφαρμόζει, παριστάνοντας ότι εκτελεί εντολές και ότι δήθεν δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, ενώ είναι το ίδιο αποκλειστικά υπαίτιο για τις προτάσεις αυτές.

Η τρόικα θα πρέπει λοιπόν να καταλάβει ότι όσο εμπιστεύεται το ισχύον ελληνικό καθεστώς να διαχειρίζεται τα χρήματα που δίνει, είτε μέσω δανείων, είτε μέσω προγραμμάτων χρηματοδότησης της Ε.Ε., τίποτα δεν πρόκειται να επιτευχθεί, όχι μόνο αν κουρέψει το χρέος κατά 50%, αλλά ακόμα και αν το διαγράψει ολόκληρο. Τότε μάλιστα ακόμα χειρότερα.

Ας ερχόταν για παράδειγμα εδώ η τρόικα, να στήσει μια τράπεζα «τρόικας» για απευθείας χρηματοδότηση της ελληνικής ιδιωτικής οικονομίας και αμέσως θα έλυνε το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Δυστυχώς εμείς αποδεικνυόμαστε ανίκανοι να διώξουμε από πάνω μας το τυραννικό καθεστώς που μας καταπιέζει και μας εξευτελίζει...

από το προεδρική δημοκρατία

Ψήνεται συγκυβέρνηση...

Τελευταία όλο και πυκνώνουν τα σημάδια που μαρτυρούν ότι τελικά θα πάμε σε συγκυβέρνηση. Απανωτές δηλώσεις και συνεντεύξεις διαφόρων στελεχών απ’ όλα τα κόμματα, τείνουν προς αυτή την κατεύθυνση.

Ο λόγος για τον οποίο θα γίνει συγκυβέρνηση είναι απλός. Το πολιτικό μας σύστημα δεν είναι πραγματικό αλλά είναι θεατρικό. Δηλαδή δεν εκφράζει πραγματικές πολιτικές αντιπαραθέσεις μεταξύ των κομμάτων που να έχουν αφετηρία κοινωνικές συγκρούσεις. Το πολιτικό μας σύστημα έχει καταφέρει να δρα αυτόνομα, έξω και... πέρα από τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες και αντί να ασχοληθεί με την επίλυση των κοινωνικών αναγκών, που θα το πρόσδενε στην κοινωνία, το αποφεύγει, ικανοποιώντας τις διάφορες κοινωνικές ομάδες, μέσα από τα δίκτυα εκλογικής πελατείας και πολιτικής πατρωνίας, βασιζόμενο στα δανεικά. Αυτή η αυτονομία είναι ο βασικός λόγος του μη κοινωνικού ελέγχου και της ως εκ τούτου κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος, σε αγαστή συνεργασία μεταξύ πολιτικού συστήματος και των κρατικοδίαιτων οικονομικών πατρώνων του.

Όμως η θεατρική αυτή αντιπαράθεση αγγίζει τα όριά της, γιατί αρχίζουν να αναφύονται έντονα κοινωνικά προβλήματα που προοιωνίζουν λαϊκή εξέγερση. Η επίσημη χρεοκοπία είναι ήδη προ των πυλών. Μια δόση να μην δοθεί και όλα τελείωσαν. Οι θεατρικές κορώνες μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ άρχισαν να μην αποδίδουν και η μεταξύ τους αυτοαθώωση για τα πολιτικά αμαρτήματα του παρελθόντος ξεσηκώνουν την κοινωνία πιο πολύ.

Εκείνο λοιπόν που προέχει για τους παλαιοκομματικούς επαγγελματίες πολιτικούς είναι η διάσωση της οικογενειακής τους επιχείρησής. Δηλαδή η διάσωση του σάπιου και διεφθαρμένου οικογενειοκρατικού πολιτικού συστήματος που θα διασώσει και το κρατικοδίαιτο οικονομικό καθεστώς των πατρώνων τους. Και ο μόνος τελικός τρόπος διάσωσης (αν εξαιρέσουμε μια εθνική κρίση) είναι η συγκυβέρνηση.

Αυτό όμως μοιραία θα είναι και το τέλος αυτού του πολιτικού συστήματος και το ξέρουν.

από το προεδρική δημοκρατία

Μην έχετε καμιά αμφιβολία η συγκυβέρνηση πλησιάζει

Εκτός από τον Καραμανλή, οι υπερατλαντικοί αμερικανοσκοταδοσκατόψυχοι σύμμαχοί μας παρακολουθούσαν τον τότε διοικητής της ΕΥΠ, τον αρχηγός της αστυνομίας, υπουργούς και δεκάδες πολίτες!!!

Τα ΜΜ"Ε" με τους Ψυχαρο - παπαχελαδο - τρεμο - ντερμπεντέρηδες, τους Μπάμπηδες, τους Κώνστηδες και τα άλλα αγράμματα εφημεριδοτηλεοπτικά σκύβαλα αφοδεύανε λάσπη, σκάνδαλα και τρόμο στις οθόνες της τηλεοράσεως και στις σελίδες των εφημερίδων…

Η Ελλάδα καιγόταν απ’ άκρη σ’ άκρη. Το σκηνικό της κατάρρευσης απαιτούσε φωτιές και στάχτες…

Τα φανερά και κρυφά Τατουλοτζιμάνια της ΝΔ κρατούσαν απ’ τα... παπάρια τον ανήμπορο και παρατημένο πρωθυπουργό από εχθρούς, φίλους, υπουργούς, δελφίνους, βουλευτές, διορισμένους και αδιόριστους…

Η ματαιόδοξος κυρία έριχνε τα μπετά του κατά φαντασίαν της «Μητσοτάκειου Μέλαθρου»…

Και οι κάτωθεν του τραπεζίου συζητήσεις με «παράγοντες», «τραπεζίτες», «νταβατζήδες», «πολιτικούς αντιπάλους» έδιναν και έπαιρνα «δι εν υπουργείον, μιαν καλύβην εις την Εκάλην και ένα εξοχικό εις την Πάρον».

Ο μέχρι προ τινος Γιωργάκης που μετατρέπονταν αργά, αλλά σταθερά σε Γιώργο, έχοντας στην τσέπη την άνετη εκλογική πλειοψηφία που του προετοίμασαν, είχε αρχίσει, κοιμωμένης και εν μέρει συμβάλλουσας της κεντροδεξιάς παράταξης, νωρίς-νωρίς τις προκαταρκτικές συζητήσεις με το ΔΝΤ και σύμπαν το Γαλλογερμανοαμερικανικό τοκογλυφικό σκυλολόι «ίνα συντόμως τεθεί κλήρος επί των εναπομεινάντων ιματίων της πολυπάθου ημών Πατρίδος».

Και φτάσαμε εις την σήμερον… ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΠΑΤΡΙΣ, ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΩΣ ΕΧΕΙ, ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΠΡΟΕΧΕΙ… ως λέγει παλαιόν, πλην πάντα επίκαιρο, χαρρυκλύννειον άσμάτιο.

Και φτάσαμε εις την σήμερον… Με μια υπό κατοχή Πατρίδα και με τα υπάρχοντα του Ελληνικού λαού στο σφυρί για ένα κομμάτι χρέους που ουδέποτε ελέγξαμε…
Για ένα κομμάτι χρέους που μας είπανε ότι έχουμε και που πρέπει να πουληθούμε για να ξεχρεώσουμε!!!

Πρώτος ρουφιανομεσάζων, εγγυητής των πράξεων παραχώρησης, ο μπαφογιώργος της Μαργαρίτας, το καμάρι των Τσάντ και της παγκόσμιας διακυβέρνησης και ξωπίσω του τα 151 μόμολα της σοσιαλιστικής σαρκοφάγου…

Συμβάλλοντες εις το θεάρεστο έργο της σωτηρίας της Πατρίδος τα οξυδωμένα Καρατζαφερομπακογιάννεια εξαπτέρυγα, οι επί χρήμασι εκδιδόμενοι πανεπιστημιακοί εκσυγχρονιστοσημιτικής και γκρουπουσκουλονεοαριστεροκουλτουρικής προέλευσης και σύμπαν το εξέχων δημοσιογραφικό αγλάισμα που κοσμεί τους καταλόγους pay roll της Αμερικανικής πρεσβείας και του Ιδρύματος Ford.

Και εκεί «στου ποταμού την άκρη» που λέει και το δημοτικό μας τραγούδι, ο κατά πολλούς «σωτήρας» της Πατρίδας Αντώνης Σαμαράς, που κατ’ εμέ ενώ θα «μπορούσε» δυστυχώς δε φαίνεται να το «επιθυμεί…».

Παγιδευμένος στο καλοστημένο δόκανο της «συναίνεσης» των ΜΜ"Ε" και εγκλωβισμένος στα παρωχημένα θεωρήματα των «λαμπρών παλικαριών» του κόμματός του, πιστών υπηρετών του γνωστού Νεοδημοκρατικού δόγματος «στην εξουσία να 'μαστε και μ' όποιον να 'ναι» δίνει, ανελπίστως, φιλί της ζωής στην ανθρωποφάγο κυβέρνηση του κατοχικού πρωθυπουργού και ανίκανος να συλλάβει το μέγα μήνυμα της πλήρους ανατροπής που εκπέμπει η λαϊκή οργή, οδεύει με μαθηματική ακρίβεια σε κατάκτηση μιας πρωθυπουργίας μισής, ίσως και λιγότερο της μισής, θητείας

ΚΡΙΜΑ…
γράφει ο Χάρρυ Κλυνν

από το στο μυαλό του Χάρρυ Κλυνν

Αγαπητέ πρωθυπουργέ, ιδού η νέα εθνική αφήγηση. Έχεις τα κότσια;

Αγαπητέ πρωθυπουργέ,

Μετά από συζήτηση με τους πυρηνικούς εγκεφάλους της κυβέρνησής σου αλλά και τους ακριβοπληρωμένους συμβούλους που έχεις, αποφάσισες να μας μιλήσεις για την νέα εθνική αφήγηση.

Εθνικό και μεγαλοπρεπές δεν λέω, μόνο που σου διαφεύγει ότι έχουμε ήδη εγκαταλείψει τον «ΤΙΤΑΝΙΚΟ» και κολυμπάμε στα παγωμένα νερά, ενώ από πάνω μας κόβουν βόλτες τα ελικόπτερα του Χριστοφοράκου, του Καραβέλα ενώ περνάνε ξυστά από τα σωσίβιά μας οι θαλαμηγοί των αγαπημένων σου νταβατζήδων.

Παρόλα αυτά έστω και την ύστατη ώρα σου προτείνω να... μας εκπλήξεις ευχάριστα, πριν σε καταχωνιάσει η ιστορία σε κάποιο λαγούμι της, όπως έκανε και με τους προκατόχους Σημίτη και Καραμανλή.

Άκου λοιπόν τι σου προτείνω να κάνεις:
Nα καλέσεις σ ένα ανοιχτό χώρο τα νέα παιδιά-ως 30 χρόνων-που εσύ και το συνάφι σου τους κλέψατε τις ζωές και να κάνεις μαζί τους έναν ανοιχτό και ειλικρινή διάλογο μέσα από γιγαντοοθόνες- για να γλιτώσεις τα κουτάκια μπύρας και τα γιαούρτια που θα εκσφενδονίζονται προς το μέρος σου.

Σου προτείνω το TerraVibe, η κάποια μεγαλύτερη έκταση για το μεγάλο αναγεννησιακό αυτό ραντεβού με τους νέους.

Προτείνω σαν συντονιστές του διαλόγου τον Αντώνη Καφετζόπουλο και τον Αντώνη Κανάκη.

Μέσα από πολύωρο διάλογο-μπορεί να κρατήσει κι ολόκληρη τη μέρα-και πολλά μπινελίκια κι αφού απαντήσεις στις αγωνίες τους με όση ειλικρίνεια σου επιτρέπει ο βαθμός της εντιμότητάς σου (εσύ το γνωρίζεις αυτό) θα κλείσεις αυτό το ξεχωριστό festival με την παρακάτω υπόσχεση ζωής:

-Σας υπόσχομαι ότι θα δώσω και την ζωή μου για να υπάρξει ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ σ αυτή τη χώρα. Γιατί όσες θυσίες και να κάνετε θα πηγαίνουν στον άπατο βάλτο της διαφθοράς, της διαπλοκής και της ανομίας. Αν υπάρχει μια ελπίδα να σωθεί η χώρα, τώρα που κανείς ξένος δεν μας εμπιστεύεται και δεν πρόκειται να μας δώσει σάλιο, είναι να τη σώσουμε εμείς-δηλαδή εσύ.

-Σου ζητάω συγνώμη που σου έκλεψα τη ζωή αλλά σου υπόσχομαι ότι θα δώσω και τη ζωή μου, χωρίς χάσιμο κλάσματος δευτερολέπτου, για να υπάρξει ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Κι αυτό γιατί προσωπικά δεν χρωστάω τίποτε σε κανέναν, παρά μόνο σ εσένα που σου έκλεψα τη ζωή. Δώσε μου απλά αυτή την ευκαιρία…
Αυτό θα πρέπει να κάνεις αγαπητέ πρωθυπουργέ.
Έχεις τα κότσια;
γράφει ο Βασίλης Μπόνιος

από το kourdistoportocali

Το «νταβατζηλίκι» των τραπεζιτών στην τσέπη μας!...

Γιατί πληρώνουμε φόρους; Γιατί οι κυβερνήσεις μας σπρώχνουν καθημερινά και πιο κοντά στην οικονομική εξαθλίωση; Γιατί κοντεύουν να φορολογήσουν και τον αέρα που αναπνέουμε;
Αν απαντήσατε «Μα, για να σωθεί η ελληνική οικονομία», υπάρχει φόβος να χαρακτηριστείτε αφελής. Η σωστή απάντηση είναι «Για να... πλουτίζουν οι τράπεζες»

Η συμμορία των τραπεζών έχει βάλει το πιστόλι στον κρόταφο του νομοθέτη και υπαγορεύει όλοι μας να δεχτούμε αδιαμαρτύρητα το «νταβατζηλίκι» των τραπεζιτών στην τσέπη μας.

Η είσπραξη εσόδων είναι, ή μάλλον θα έπρεπε να... είναι ο κύριος στόχος της φορολογικής νομοθεσίας. Πρόσφατα όμως ξεπηδούν σαν μανιτάρια διατάξεις που φαίνεται εξυπηρετούν άλλο σκοπό: τον εξαναγκασμό του φορολογούμενου να μεταφέρει το σύνολο της ρευστότητάς του στις τράπεζες.

Τα κοράκια των τραπεζικών οργανισμών έχουν βάλει σκοπό να μην κινείται ούτε το χαρτζιλίκι των μαθητών εκτός τραπεζικού συστήματος. Αλλά ας δούμε μια μία τις διατάξεις που έχουν ξεφτιλίσει τον Έλληνα νομοθέτη μετατρέποντάς τον κυριολεκτικά φιλιππινέζα των τραπεζών:

1) Απαγόρευση εξόφλησης τιμολογίων εκτός τραπεζικού συστήματος. Αν και κατά το αστικό δίκαιο είναι νόμιμο να εξοφληθεί μια εμπορική απαίτηση με οποιονδήποτε τρόπο επιλέξουν τα μέρη αρκεί να προβλέπεται από το νόμο (π.χ. εξόφληση με ανταλλαγή ή με δημιουργία νέας απαίτησης), έρχεται η φορολογική νομοθεσία και ως μπράβος της νύχτας επιβάλει χωρίς λόγο στους φορολογούμενους να εξοφλούν τις απαιτήσεις τους από ένα ποσό και πάνω ΜΟΝΟ μέσω του μεγάλου αφεντικού, του τραπεζίτη.

Σε διαφορετική περίπτωση η εφορία εκτελεί εν ψυχρώ την επιχείρηση βαφτίζοντας εν ψυχρώ τις συναλλαγές "ως εικονικές ' για τον λόγο ότι δεν τιμήθηκε ο «πατρόνε», η τράπεζα, και η συναλλαγή έγινε με μετρητά.

Από αυτή την διάταξη το δημόσιο δεν φαίνεται να ωφελείται γιατί ό,τι έχει να εισπράξει είναι ξεκάθαρο και φαίνεται από τα φορολογικά στοιχεία (τιμολόγια ΑΠΥ κλπ) που έχουν εκδοθεί. Η τράπεζες όμως κερδίζουν χάρη σε αυτή την διάταξη πελάτες εξαναγκασμένους από τον ψυχρό εκτελεστή που ακούει στο όνομα φορολογικός έλεγχος. Και μόνο οι προμήθειες από τις συναλλαγές αυτές αυξάνουν τους τζίρους των τραπεζών. Μια καλή μπίζνα που σίγουρα θα ζήλευε ο Κορλεόνε.

2) Απαγόρευση απόκτησης αγαθών και υπηρεσιών από καταναλωτές με πληρωμή σε μετρητά. Χωρίς κανένα όφελος για το δημόσιο ταμείο είναι και αυτή η διάταξη. Είναι απορίας άξιο σε τι ωφελείται το δημόσιο όταν ένας καταναλωτής αγοράσει την τηλεόραση του με πιστωτική ή χρεωστική κάρτα και όχι με μετρητά; Μια ακόμη διάταξη καθʼ υπαγόρευση της τραπεζικής μαφίας. Ευτυχώς έχει ήδη ασκηθεί αίτηση ακύρωσης κατά της υπουργικής απόφασης που επιβάλει αυτό το μέτρο στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας από έναν νεαρό δικηγόρο.

Για να καταλάβει κανείς την επικινδυνότητα αυτού του μέτρου, θα αναφερθεί ένα απλό παράδειγμα: Ένας ασθενής σε ιδιωτικό νοσοκομείο που δανειζόταν από γνωστούς χρήματα για την νοσηλεία του θα μπορούσε να πληρώσει σε μετρητά πριν την επιβολή αυτού του μέτρου. Μετά την επιβολή αυτού του μέτρου, αν κάποιος βρέθηκε υπερχρεωμένος και εκτός τραπεζικού συστήματος, δεν θα μπορεί να συναλλαχθεί ούτε για ζητήματα που αφορούν την επιβίωσή του.

3) Υποχρεωτική μισθοδοσία μέσω τραπεζών. Μια ακόμη ανούσια διάταξη που σκοπό έχει απλά να εξαναγκάσει την συναλλαγή με το τραπεζικό σύστημα. Με δεδομένη την κατάσταση στην ελληνική οικονομία, δεν είναι λίγες οι επιχειρήσεις που εξυπηρετούν ολιγάριθμο προσωπικό το οποίο το πληρώνουν κατʼ ευθείαν από τις εισπράξεις. Ας πάρουμε για παράδειγμα ένα απλό ψιλικατζίδικο ή ένα περίπτερο με ένα ή δυο υπαλλήλους.

Μέχρι τώρα από το ταμείο της επιχείρησης έβγαινε ο μισθός του υπαλλήλου κατευθείαν. Τώρα όμως, και πάλι χωρίς προφανή ωφέλεια για το δημόσιο, θα πρέπει να πάει να τα καταθέσει σε λογαριασμό στη τράπεζα. Δεν διαφωνεί κανείς ότι για πιο μεγάλα μεγέθη η μισθοδοσία μέσω τραπεζών είναι η πιο πρακτική λύση. Όμως με την συνδρομή ενός πουλημένου νομοθέτη η πρακτική αυτή γίνεται υποχρεωτική για όλους. Το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία δεν θα εισπράξουν λιγότερα ή περισσότερα αν ο μισθωτός πληρωθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ούτε οι απαιτήσεις τους θα γίνουν πιο εύκολα εισπράξιμες. Προς τι λοιπόν αυτή η μανία να γίνονται οι συναλλαγές αυτές μέσω τραπέζης; Προφανώς ούτε το ταμείο του περίπτερου δεν αφήνει αδιάφορη την τραπεζική λύσσα. Πρέπει παντού να φτάσει το βρώμικο χέρι του τραπεζίτη.

4) Υποχρεωτική εξόφληση οφειλών προς το δημόσιο και τα ταμεία μέσω τράπεζας. Μια ακόμη απόδειξη της ξεδιάντροπης υποταγής του ελληνικού δημοσίου στη λαιμαργία των τραπεζών θα συναντήσουμε στον τρόπο πληρωμής των απαιτήσεων προς το δημόσιο και τα ταμεία. Είναι πλέον θεσμοθετημένη η απαγόρευση λήψης μετρητών στα δημόσια ταμεία από ένα όριο και πάνω. Το ίδιο το κράτος δεν θέλει να εισπράττει μετρητά. Δεν τα εμπιστεύεται. Προτιμά τις πληρωμές μέσω τραπέζης ή επιταγών. Είναι προφανώς ότι με την στάση του αυτή ομολογεί ότι προτιμά την ύπαρξη αποθεμάτων στις τράπεζες από την κατευθείαν είσπραξη των εσόδων. Και ο λόγος απλός: αν το δημόσιο εισέπραττε κατ' ευθείαν τα χρήματα μετρητοίς, οι τράπεζες θα στερούνταν την ένεση ρευστότητας που κάνουν καθημερινά οι φορολογούμενοι με την κατάθεση ποσών σε αυτές για την πληρωμή εμβασμάτων ή την έκδοση τραπεζικών επιταγών που προορίζονται για την πληρωμή φόρων.

5) Δέσμευση λογαριασμών σε οφειλέτες φόρων. Κορωνίδα των αποικιακού τύπου διατάξεων υπέρ των τραπεζών είναι το μέτρο της δέσμευσης λογαριασμών, όχι σε φοροφυγάδες αλλά σε υπόπτους φοροδιαφυγής. Αρκεί ο ελεγκτής να θεωρήσει ότι είσαι ύποπτος για να υποστείς τις συνέπειες που έχει προδιαγράψει η τραπεζική κόζα νόστρα προς όφελός της. Και ποιος είναι ύποπτος φοροδιαφυγής; Όλοι μας! Ειδικότερα όμως όλοι οι έμποροι και ελεύθεροι επαγγελματίες. Αρκεί να καθυστερήσει ένας πελάτης τους να πληρώσει το αντίτιμο στο οποίο περιλαμβάνεται και το ΦΠΑ με συνέπεια να μην μπορεί και ο έμπορος ή ο ελεύθερος επαγγελματίας να το καταβάλλει. Τότε τα πράγματα είναι απλά όπως είναι σε κάθε συμμορία που ξέρει να οργανώνεται: Είτε ο προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ. είτε ο πρόεδρος της επιτροπής για την καταπολέμηση του μαύρου χρήματος εκδίδουν αποφάσεις για την δέσμευση λογαριασμών (άρθρα 14 του Ν. 2523/1997 & 48 παρ. 5 του Ν. 3691/2008) που κοινοποιούνται σε τράπεζες που τρίβουν τα χέρια τους πάνω από τα οικονομικά πτώματα που ξεβράζει η ασχετοσύνη των ελεγκτών και οι διατάξεις που οι ίδιες υπαγόρευσαν. Βλέπετε, το να σε φεσώνουν οι πελάτες και να σου χρωστάν και το ΦΠΑ, θεωρείται μεταξύ άλλων ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, και για αυτό πρέπει να λογοδοτήσεις αφήνοντας παγωμένη την περιουσία σου στα χέρια των τραπεζιτών.

Έτσι το δημόσιο τιμωρεί τους φεσωμένους εμπόρους με το να τους στερεί και την τελευταία ρανίδα ρευστότητας.

Το τραγελαφικό είναι ότι στους λογαριασμούς που παγώνουν για χρόνια ίσως βρίσκονται και ποσά προοριζόμενα για πληρωμή φόρων ή εισφορών, που με αυτό τον τρόπο καθυστερούν να αποδοθούν στο ίδιο το δημόσιο. Πάλι κερδισμένος όμως είναι ο εκ γενετής στερούμενος ηθική τραπεζικός κλάδος: με την δέσμευση αυτή, εκατομμύρια ευρώ φορολογούμενων οι οποίοι ακόμη δεν έχουν καταλάβει τι οφείλουν και αν οφείλουν (αφού τα μέτρα λαμβάνονται πριν καν διαπιστωθεί αν υπάρχει όντως φορολογική οφειλή!), μένουν παγωμένα στα χέρια των τραπεζιτών με τα γνωστά χαμηλά επιτόκια κατάθεσης. Καρποί δεκαετιών γίνονται λεία στα χέρια του τραπεζικού συστήματος με την συνδρομή ενός ανίκανου φοροεισπρακτικού μηχανισμού σε ρόλο οικονομικομικού εκτελεστή της τραπεζικής συνωμοσίας

Πρέπει επιτέλους κάποιος να τολμήσει να πιάσει από τον γιακά τους ατσαλάκωτους εγκληματίες που νομοθετούν ερήμην της κοινωνίας διατάξεις που μετατρέπουν τους πολίτες σε δούλους των τραπεζών και να τους πει: «Κύριοι, τέρμα τα δίφραγκα, εσείς μας χρωστάτε».

Τυχερός όποιος μπορεί και αποφεύγει να συναλλάσσεται με καθάρματα.

από το newsbomb