Από το χθες το πρωί τα ΜΜ“Ε” κρατούν τον κόσμο σε καταστολή

Λογικά, έπειτα από αυτό που συνέβη, δηλαδή τη στάση πληρωμών και την εξαθλιωμένη ζωή που καλούμαστε να ζήσουμε από εδώ και στο εξής (με μόνο τα δικά μας έσοδα, χωρίς δυνατότητα δανεισμού), θα έπρεπε ο κόσμος να έχει ήδη βγει από το χθες πρωί στους δρόμους και να αναζητεί τους υπεύθυνους της τραγωδίας.

Αντί γι΄ αυτό τι βλέπουμε; Βλέπουμε τα καθεστωτικά ΜΜ"Ε" (δηλαδή τον βραχίονα του συστήματος για τον πνευματικό έλεγχο των μαζών), να έχουν πιάσει δουλειά από... τα άγρια χαράματα, καταβάλλοντας τιτάνιες προσπάθειες, με τόνους καθησυχαστικής προπαγάνδας, προκειμένου να κρατήσουν την κοινωνία σε καταστολή και να μην πληροφορηθεί ο κόσμος την ωμή αλήθεια για το τι ακριβώς έγινε και τι ακριβώς τον περιμένει, με ορατό τον κίνδυνο να ξεχυθεί στους δρόμους.

Το σύνθημα που, κατά κόρον, ρίχνουν από το πρωί, κυβέρνηση και ΜΜ"Ε" είναι: «δεν κινδυνεύουν μισθοί, συντάξεις και καταθέσεις». Είναι μια πρώτη αντίδραση για να συγκρατήσουν την οργή και να βάλουν τη λαϊκή μάζα σε έναν βολικό εφησυχασμό. Αν είναι δυνατόν!!! Πως κοροϊδεύουν αυτόν το δύστυχο λαό!!! Που είναι η αντιπολίτευση, που είναι η Νέα Δημοκρατία να πει την αλήθεια;;;

Ελλάδα πεθαίνεις και φταίνε οι ηγέτες που εσύ επέλεξες…

από το προεδρική δημοκρατία

Κοινωνικός αυτοχειριασμός

Επειδή καλό είναι να παραμυθιαζόμαστε, αλλά ακόμη καλύτερο να ζούμε με την αλήθεια, ας καταλάβουμε ότι οι πρώτοι που βάζουμε πλάτες για να στηριχθεί το καθεστώς αυτό, είμαστε εμείς οι ίδιοι. Δε μας αρέσει, αλλά έτσι είναι.

Κάνουν απεργία και κινητοποιούνται δυναμικά οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ, αρχίζουμε οι υπόλοιποι «Αααααντε ρε το αρχίδι τον Φωτόπουλο, καλά να πάθουν». Κάνουν απεργία οι ταξιτζήδες «άαααααντε ρε, οι παλιοταρίφες, καλά να πάθουν».

Κάνουν απεργία οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα...«άααααντε ρε τα κωλόπαιδα που παίρνουν τόσα επιδόματα, καλά να πάθουν». Κάνουν απεργία οι νοσοκομειακοί και καταλαμβάνουν το υπουργείο υγείας «άαααααααντε ρε, τους αλήτες που παίρνουν φακελάκια, καλά να πάθουν».

Κάνουν απεργία οι εφοριακοί «άαααααντε ρε τα καθίκια, που φτιάχνουν κώλο από τη μονιμότητα, καλά να πάθουν». Πάνε οι καθηγητές των ΑΕΙ να διαμαρτυρηθούν «άααααντε ρε που είναι συντεχνία και παίρνουν ένα κάρο λεφτά, καλά να πάθουν».

Κλείνουν την ΕΡΤ «άντε ρε τα τσατσόνια που ήταν τόσα χρόνια βολεμένα, καλά να πάθουν». Πάνε οι φοιτητές να διαμαρτυρηθούν «άααααντε ρε τα τσογλάνια που τρώνε τα λεφτά του μπαμπά τους και κρατάνε κλειστές τις σχολές, καλά να πάθουν».

Ε, ωραία, αν τελικά όλοι καλά να πάθουν, τότε πού είναι το πρόβλημα με τις αποφάσεις που παίρνει το καθεστώς; Προς τι η γκρίνια;

Αφού δικαίως κόβει μισθούς, προχωρά σε απολύσεις, ξεπουλάει Υγεία και Παιδεία, που είναι το πρόβλημα; Έχω αρχίσει να τρελαίνομαι. Νομίζω πλέον ότι οι Έλληνες αυτό ζητούσαν. Ένα τέτοιο καθεστώς που θα διορθώσει τις «αδικίες» που βασάνιζαν τη συνείδησή τους και γέμιζε με εφιάλτες το αίσθημα δικαίου τους.

Ξεφορτώνουν σκουπίδια στο Ελληνικό και πάνε να αντιδράσουν τρεις κι ο κούκος. Πάνε να κλείσουν τις χωματερές οι εργαζόμενοι στους Δήμους κι όταν φτάνουν τα ΜΑΤ βλέπουν όλο κι όλο 20 ανθρώπους. Κι ένα περιπολικό να πήγαινε μόνο του, θα το είχε τελειώσει το θέμα.

Οι άνεργοι και οι απολυμένοι, ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Μόνο στην κριτική είναι κι αυτοί. «Άααααντε ρε που μιλάτε κι εσείς που έχετε δουλειά», λένε για όσους έχουν ακόμη δουλειά.

Εν πάση περιπτώσει, ποια θα μπορούσε να είναι η σπίθα που θα ξεσήκωνε την πολυαναμενόμενη «εξέγερση», «επανάσταση», «ξεσηκωμό»; Καμία, φυσικά. Ο ένας βλέπει στο πρόσωπο του άλλου έναν μαλάκα και τίποτα περισσότερο.

Δικαίως θα ρωτούσε κάποιος «και τι θες να κάνουμε; Να στηρίξουμε τις παθογένειες;». Το πιθανότερο είναι ότι αυτός που θα κάνει την ερώτηση ή μόλις δεν έκοψε απόδειξη σε πελάτη ή μόλις βγήκε από κατάστημα και δέχτηκε να πληρώσει μικρότερη τιμή και να μην πάρει απόδειξη.

Αλλά φυσικά αυτό δεν είναι παθογένεια. Αυτό είναι φυσιολογικό επειδή το κάνουμε εμείς «ε και τι θες μωρέ μαλάκα να κάνουμε τώρα;». Κατά τα λοιπά, θα πάει σπίτι του, θ’ ακούσει στις ειδήσεις για τη φοροδιαφυγή και θα αγανακτήσει.

Λες και η φοροδιαφυγή είναι απρόσωπη, γίνεται μόνη της. Λες και τα χρήματα που βγαίνουν παράνομα στο εξωτερικό καλλιεργούνται στα χωράφια και δεν έχουν περάσει από τα χέρια μου και τα χέρια σου.

Εν ολίγοις, πού πάμε; Στο διάολο, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Είναι τόσο αλληλοσυγκρουόμενα τα συμφέροντα των Ελλήνων που σήμερα αγανακτούν, ώστε δεν πρόκειται να τα βρουν μεταξύ τους.

Επίσης, δεν είναι μόνο η αφετηρία της αγανάκτησης που διαφέρει, είναι και το ζητούμενο αυτής της αγανάκτησης. Ο ένας θέλει να πέσει το καθεστώς για να έρθει η Ν.Δ., ο άλλος για να πάρει μεγαλύτερο ποσοστό ο ΣΥΡΙΖΑ, ο τρίτος για να παραμείνει το πελατειακό Δημόσιο αλλά να έχει δικό του γνωστό στη νέα κατάσταση, ο τέταρτος επειδή του κόπηκαν οι λαμογιές και δε μπορεί να ρίξει πολλά λέλουδα στον Ρέμο.

Υπάρχουν και κάποιοι ελάχιστοι ιδεολόγοι που θέλουν να αλλάξουν την κοινωνία και το πολιτικό σύστημα. Αυτοί μπορεί μεν να είναι τα καλύτερα παιδιά απ’ όλους μας, αλλά είναι οι άνθρωποι που στο τέλος θα φάνε τη μεγαλύτερη πίκρα γιατί θα ζήσουν στο πετσί τους το «Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ.
Καληνύχτα…».

Από τους Έλληνες, ακόμη και αυτή την κρίσιμη ώρα, λείπει η αλληλεγγύη και η συντροφικότητα. Ο κάθε ένας ξεχωριστά και η κάθε επαγγελματική τάξη διεκδικεί τον τίτλο του πιο μεγάλου θύματος, ενώ βλέπει όλους τους υπόλοιπους σαν τους πιο βολεμένους.

Έτσι πάμε. Την αλήθεια να λέμε. Γι’ αυτό κι ο Βενιζέλος ακούγεται κάθε μέρα να λέει για μας «άαααααντε ρε, αφού είναι μαλάκες, καλά να πάθουν».

από το ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ

Σχόλιο apneagr: Αφιερωμένο στο φίλο μου τον Αντώνη.

Μάθημα προπαγάνδας ΠΑΣΟΚ: το παραμύθι με το άρθρο 37

Οι πολίτες έχουν γίνει πλέον εξπέρ στην προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ και δεν μασάνε στα τεχνάσματα που χρησιμοποιεί. Για παράδειγμα, αυτή τη φορά και προκειμένου να περάσει το πολυνομοσχέδιο, το ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιεί την δήθεν διαφοροποίηση κάποιων βουλευτών και στελεχών του με το άρθρο 37 του πολυνομοσχεδίου το οποίο αφορά τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.

Το τέχνασμα είναι να εστιαστεί όλη η προσοχή της Κοινής Γνώμης και η δήθεν διαφοροποίηση ορισμένων στελεχών (που ταυτόχρονα κερδίζουν σε δημοσιότητα, κάθε φορά και άλλοι με τη σειρά) σε ένα συγκεκριμένο ζήτημα, το οποίο είναι... προαποφασισμένο ότι θα τροποποιηθεί. Έτσι στο τέλος, με μια μικρή τροποποίηση του άρθρου 37 που θα δείτε ότι θα γίνει, όλοι οι διαφωνούντες δήθεν θα συμφωνήσουν. Αυτό το παιχνίδι το παίζει χρόνια τώρα το ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο.

Δηλαδή πάνε να μας τρελάνουν εντελώς. Αναρωτιόμαστε: Τόσα άλλα άρθρα του πολυνομοσχεδίου, όπως π.χ. τα φορολογικά κ.λ.π. που στέλνουν τον ελληνικό λαό στην πλήρη εξαθλίωση και του αρπάζουν τις περιουσίες, δεν ενοχλούν κάποιον βουλευτή, αλλά ξαφνικά μόνο το άρθρο 37;;; Είπαμε, το μάθαμε το παραμύθι πλέον!!!

Όλη λοιπόν η προσοχή της Κοινής Γνώμης συγκεντρώνεται από τα καθεστωτικά ΜΜ"Ε", με την βοήθεια «πρόθυμων» διαφωνούντων, σε συγκεκριμένο θέμα, ώστε αφενός όλα τα υπόλοιπα να περάσουν απαρατήρητα, αφετέρου η μικρή τροποποίηση στο θέμα της διαφωνίας, να εγκλωβίσει και να δικαιολογήσει το σύνολο της ΚΟ για την ψήφιση του συνόλου του νομοσχεδίου.
Ταυτόχρονα η Κοινή Γνώμη μένει με την…. διαφωνία και την ελπίδα… στο χέρι…

Μπράβο ΠΑΣΟΚ.
Αφού τα καταφέρνεις ακόμα τόσο καλά και πάλι μπράβο!!!

από το προεδρική δημοκρατία

Κασιμάτης: αντισταθείτε, μην πληρώνετε τα χαράτσια

Σύνθημα αντίστασης έστειλε σήμερα το πρωί ο «πατριάρχης» του Συνταγματικού Δικαίου και παλιότερα σύμβουλος του Ανδρέα Παπανδρέου κ. Γιώργος Κασιμάτης. Συγκεκριμένα, από τον τηλεοπτικό σταθμό ALTER και την εκπομπή του δημοσιογράφου Γιώργου Αυτιά, ο κ. Κασιμάτης κάλεσε το λαό σε παλλαϊκή αντίσταση με κάθε τρόπο, ενάντια στην αντισυνταγματική άσκηση της εξουσίας από την κυβέρνηση, σε εφαρμογή του ακροτελεύτιου άρθρου 120 του Συντάγματος.

Μεταξύ των πράξεων λαϊκής αντίστασης είπε ότι είναι και η... μη πληρωμή των αντισυνταγματικών χαρατσιών που επιβάλει η κυβέρνηση, κατ’ εντολήν της τρόικας. Με τον τρόπο αυτό που προτείνει ο κ. Κασιμάτης, δηλαδή στην ουσία παθητική αντίσταση, ο Έλληνας έχει την ευκαιρία, χωρίς καν να σηκωθεί από τον καναπέ και να βγει στο δρόμο, να γκρεμίσει ένα καθεστώς, απλά μην κάνοντας αυτό που επιτάσσει το καθεστώς.

Υπενθυμίζουμε ότι τις προάλλες η Αλέκα Παπαρήγα και ο Αλέξης Τσίπρας κάλεσαν το λαό να μην πληρώσει το χαράτσι στα ακίνητα. Η δε κ. Παπαρήγα, από το βήμα της Βουλής, απευθυνόμενη προς την κυβέρνηση είπε πως αν δεν πληρώσει μεγάλο μέρος του λαού «εσείς θα πάτε φυλακή».

Ελπίζουμε όλοι να αντιλαμβανόμαστε τι θα συμβεί αν μεγάλο μέρος του λαού δεν πληρώσει τα διάφορα αντισυνταγματικά χαράτσια, έστω και για ένα μικρό χρονικό διάστημα.
Άμεση κατάρρευση του καθεστώτος.

από το προεδρική δημοκρατία

Έρχεται συγκυβέρνηση

Το ερώτημα δεν είναι το εάν, αλλά το πότε, καθώς και ο τρόπος που θα την παρουσιάσουν, ώστε να μην υπάρξουν μεγάλες πολιτικές απώλειες. Αυτή τη στιγμή, ολόκληρο το σάπιο και διεφθαρμένο κρατικοδίαιτο καθεστώς επιδιώκει να διασωθεί και όπως γίνεται αντιληπτό, κανένα κόμμα μόνο του δεν μπορεί να το επιτύχει αυτό.

Επομένως ολόκληρο το καθεστώς, τόσο παρασκηνιακά, όσο και με τα παπαγαλάκια του στα καθεστωτικά ΜΜ"Ε' πιέζει και προσπαθεί να πείσει ότι η συγκυβέρνηση (ή κάποιας μορφής οικουμενική κυβέρνηση) είναι η λύση για τη χώρα.

Εξάλλου, τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και η ΝΔ, σε καμία περίπτωση δεν... θέλουν να διαχειριστούν μόνοι τους αυτήν την κρίση. Και οι δύο γνωρίζουν πολύ καλά ότι η εξαθλίωση του λαού στην οποία μας οδηγούν, θα διαλύσει και τα δύο κόμματα και θα στείλει στα σπίτια τους ή στις φυλακές πολλούς από τους σημερινούς πολιτικοοικονομικούς ταγούς. Γι’ αυτό πολλοί από το ΠΑΣΟΚ, ανοιχτά πλέον ζητούν συγκυβέρνηση, ενώ ταυτόχρονα πολλοί από την Νέα Δημοκρατία, οι επονομαζόμενοι και μετριοπαθείς (βλ. σκληροί Νεοφιλελεύθεροι) θέλουν συγκυβέρνηση.

Επομένως το ερώτημα είναι το πότε. Η διαφορά είναι η εξής: Το μεν ΠΑΣΟΚ θέλει συγκυβέρνηση τώρα, που αυτό θα έχει το πάνω χέρι. Θα έχει την πρωθυπουργία και την πλειοψηφία και απλά θα επιδιώξει με δόλωμα το τυρί στη φάκα, να φορτώσει στα άλλα κόμματα το πολιτικό κόστος. Η δε Νέα Δημοκρατία, θέλει την συγκυβέρνηση μετά από εκλογές, γιατί πιστεύει ότι θα έρθει πρώτο κόμμα (αυτοδυναμία ελπίζουμε ότι δεν υπάρχει αφελής που να την πιστεύει), ώστε να έχει εκείνη το πάνω χέρι και να κατευθύνει τις εξελίξεις. Εδώ ακριβώς παίζεται το σκληρό πολιτικό πόκερ αυτή τη στιγμή. Τώρα ή μετά από εκλογές;

Η συγκυβέρνηση δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά η μοναδική πραγματική πολιτική πράξη σε όλο αυτό το θεατρικό πολιτικό σύστημα της ψεύτικης και ανούσιας αντιπαράθεσης. Μιας πλασματικής αντιπαράθεσης, που μοναδικό πραγματικό στόχο έχει την εξουσία και την ικανοποίηση της κάθε λογής πολιτικής πελατείας, που στηρίζει τις διάφορες κομματικές ελίτ, μέσα από ψεύτικα ιδεολογικά περιτυλίγματα.

Για όσους όμως, αυτή τη στιγμή νομίζουν ότι η συγκυβέρνηση θα είναι λύση στο πρόβλημά μας, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η συγκυβέρνηση θα απελευθερώσει τους πολιτικούς από το πολιτικό κόστος και το φόβο του καταλογισμού των ευθυνών και ως εκ τούτου, θα φέρει σκληρές αντιλαϊκές αποφάσεις, σκληρή καταπίεση του λαού, δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, αρπαγή περιουσιών και πλήρη εξαθλίωση, ενώ παράλληλα θα διατηρείται η καθεστωτική ολιγαρχία αλώβητη, πράγματα που δεν μπορεί να κάνει ένα κόμμα μόνο του.

Επιτέλους, λέμε εμείς, να γίνει αυτή η συγκυβέρνηση, για να αποδειχθεί η πλήρης ανικανότητα του ισχύοντος ψευτοδημοκρατικού πολιτικού συστήματος και επιτέλους να αρχίσει να δημιουργείται γνήσια λαϊκή αντιπολίτευση που θα ανατρέψει τα πάντα.

Η σύγκρουση θα είναι σκληρή και αιματηρή, γιατί το καθεστώς θα παίξει όλη του την ύπαρξη πάνω σ’ αυτή τη συγκυβέρνηση.
από το προεδρική δημοκρατία

Από το πρωί τα ΜΜ“Ε” στηρίζουν με πάθος το χαράτσι...

Από το πρωί τα καθεστωτικά ΜΜ"Ε" έχουν πιάσει δουλειά και προσπαθούν να απορροφήσουν τους κραδασμούς και τις αντιδράσεις που δημιουργεί η επιβολή του χαρατσιού στα ακίνητα.

Με τον γνωστό έξυπνο τρόπο και με στημένα «σκηνικά» συζητήσεων με διάφορους μόνιμους «μαϊντανούς», αποσπούν την προσοχή του κόσμου από το βασικό θέμα που είναι αυτή ταύτη η ενέργεια της κυβέρνησης και η νομιμότητά της και αναλώνονται επίτηδες σε περιπτωσιολογίες επιβολής αυτού του αντισυνταγματικού εκτρώματος. Αποσπούν δηλαδή την προσοχή του πολίτη από το κεντρικό θέμα.

Εστιάζουν επίτηδες, σε... επιμέρους επιπτώσεις του μέτρου, π.χ. στους ανέργους, στους πολύτεκνους, στους ανάπηρους κ.λ.π., με προφανή στόχο να αποπροσανατολίσουν την Κοινή Γνώμη και να την ακυρώσουν, αφού στην ουσία δεν αμφισβητούν αυτό τούτο το μέτρο, το οποίο το θεωρούν δεδομένο. Παρουσιάζουν δε δαιδαλώδεις πίνακες υπολογισμών, σε ένα στημένο θέατρο, για να έρθει μετά ο καλός ηγέτης και να βάλει κάποιες ελαφρύνσεις για να δείξει το σοσιαλιστικό του πρόσωπο.

Καλούν με τις ώρες εκπροσώπους της πολιτικής ολιγαρχίας και κυρίως από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και αφού δήθεν αρχικά τους επιτίθενται, για να εκπροσωπήσουν και να υποκαταστήσουν πλήρως το λαϊκό αίσθημα και να εκτονωθεί η αγανάκτηση, στη συνέχεια και πάλι δήθεν μαλακώνουν για να βγει το ανθρώπινο πρόσωπο του πολιτικού που δήθεν απελπισμένα προσπαθεί και έτσι αθωώνεται η εξουσία.
Ταυτόχρονα ρίχνουν και βέλη κοινωνικού αυτοματισμού για να διατηρείται η κοινωνική αντιπαλότητα...
Επιστημονική δουλειά....

Τελικά, εκεί που ο αγανακτισμένος πολίτης περιμένει από τα ΜΜ"Ε" να τον εκνευρίσουν και να τον ενώσουν μαζί με τους άλλους αγανακτισμένους πολίτες, σε μια κοινή αντίσταση, για να σωθεί ο ίδιος, η οικογένειά του και η περιουσία του, ξαφνικά αισθάνεται πάλι μόνος και απομονωμένος, η δε κυβέρνηση αθωώνεται μπροστά στις συνθήκες «πολέμου» που διατυμπανίζουν τα παπαγαλάκια ότι βρισκόμαστε και μην ξεχνάμε και ότι ο καλός Ομπάμα από Αμέρικα, πίεσε την κακιά τρόικα και βοήθησε να πάρουμε τη δόση που έτσι κι αλλιώς 1000% θα την παίρναμε.

Βασικό πρόβλημα του ελληνικού λαού αυτή τη στιγμή λοιπόν, είναι τα καθεστωτικά ΜΜ"Ε", που αντί να τον βοηθούν να αντισταθεί, τον παραπληροφορούν, τον υποσκάπτουν εκ των έσω και τον ακυρώνουν.
Ενώ οι περιουσίες των πολιτών χάνονται, η κοινωνική συνοχή διαλύεται, η μεσαία τάξη καταστρέφεται, η δημόσια περιουσία ξεπουλιέται, αντίθετα τα ΜΜ"Ε" φροντίζουν για την καταστολή της κοινωνίας, την ίδια στιγμή που τα κρατικοδίαιτα παράσιτα αυξάνουν τα πλούτη τους, από τους δικούς μας φόρους.
Μια τεράστια μεταφορά πλούτου συντελείται.
Η κρίση γεννά ευκαιρίες. Μην το ξεχνάτε…
Είναι το σύνθημα αυτής της κυβέρνησης…

από το προεδρική δημοκρατία

Γιατί δεν αναδεικνύεται ένας νέος ηγέτης;

Ενώ στα καθεστωτικά ΜΜ"Ε" δεν γίνεται καμία συζήτηση, ούτε κάν νύξη για εξεύρεση πολιτικής λύσης έξω από το ισχύον πολιτικό σύστημα, δηλαδή έξω από την κατεστημένη πολιτική ολιγαρχία της χώρας, αντίθετα τόσο μέσα στο λαό (βλέπετε εξάλλου τις δημοσκοπήσεις όπου αυτοί που τοποθετούν τον εαυτό τους έξω από το ισχύον πολιτικό σύστημα αγγίζουν το 50%) όσο και ιδίως μέσα στο διαδίκτυο, οι συζητήσεις δίνουν και παίρνουν για την αναγκαιότητα της ανάδειξης ενός νέου ηγέτη που θα μπει μπροστά και θα ξεσηκώσει το λαό ενάντια στο σάπιο και διεφθαρμένο καθεστώς.

Οι συζητήσεις αυτή τη στιγμή έχουν κολλήσει στο ερώτημα «Γιατί δεν υπάρχει ένας τέτοιος ηγέτης;». Όμως η απάντηση στο ερώτημα αυτό, δεν έχει να κάνει με... κάποια πραγματική λειψανδρία ηγετών. Τέτοιοι υπάρχουν και μάλιστα είναι και εκατομμύρια φορές ικανότεροι από τα υπάρχοντα μέλη της πολιτικής ολιγαρχίας. Η απάντηση έχει να κάνει με τον τρόπο επικοινωνίας του ηγέτη με το λαό του για εξασφάλιση λαϊκής στήριξης.

Δυστυχώς μέχρι στιγμής ο μεγάλος καθοδηγητής των λαϊκών μαζών και ιδιαίτερα στη χώρα μας, είναι τα ΜΜ"Ε" και κυρίως η τηλεόραση. Ο κρατικοδίαιτος ιδιοκτήτης ΜΜ"Ε" είναι το πραγματικό αφεντικό του πολιτικού προσωπικού και είναι αυτός που αναδεικνύει πολιτικούς ηγέτες υποστηρικτές φυσικά των συμφερόντων του. Ο λαός απλά ακολουθεί αυτόν που του υποδεικνύουν τα ΜΜ"Ε", με τον ίδιο τρόπο που παρακολουθεί τα τουρκικά σήριαλ τα οποία του υποδεικνύουν τα κανάλια.

Τρόποι ανάδειξης του νέου ηγέτη.

Ας δούμε όμως με ποιους τρόπους μπορεί να αναδειχθεί ένας ηγέτης:

1) Να βγεί ο νέος ηγέτης στις πλατείες και να αρχίσει τις ομιλίες προς το λαό. Αυτή η λύση μπορεί να ήταν ικανή πολύ παλαιότερα και κυρίως όταν δεν υπήρχαν ακόμα τα ΜΜΕ. Σήμερα, όπως αντιλαμβάνεστε, θα καταλήξει σε γραφική περίπτωση μέσα από τον χλευασμό.

2) Να ξεκινήσει ο νέος ηγέτης ένα ένοπλο κίνημα. Και αυτή η λύση ανήκει σε άλλες εποχές και όχι στη σημερινή και μάλιστα με τα ΜΜ"Ε" σε λειτουργία εναντίον του. Βέβαια αν η κατάσταση στη χώρα χειροτερέψει και τελικά ξεφύγει πέρα από κάθε έλεγχο, τότε αναπόφευκτα θα κάνουν την εμφάνισή τους και τέτοιες περιπτώσεις.

3) Να τον αναδείξουν τα ΜΜΕ. Όπως όμως γίνεται αντιληπτό τέτοια περίπτωση θα ήταν ξεπουλημένη από πριν.

4) Να αναδειχτεί μέσα από το διαδίκτυο. Αυτό όμως είναι αδύνατο. Το διαδίκτυο δεν είναι ένα μέσο μονοσήμαντης επικοινωνίας και επηρεασμού χωρίς αντίλογο, όπως είναι τα ΜΜ"Ε". Το διαδίκτυο είναι ένα διαδραστικό μέσο αμφίδρομης επικοινωνίας, όπου όλοι επικοινωνούν και σχολιάζουν όλους και κανένας δεν θεωρεί κανέναν ικανότερο από τον εαυτό του. Όπως εξάλλου θα παρατηρήσατε τα δημοσιογραφικά blogs δεν δέχονται σχόλια, αλλά βασίζονται στην πρακτική του μονοσήμαντου επηρεασμού. Μέσα λοιπόν από μια τέτοια άναρχη επικοινωνία, μπορούν βέβαια να κυκλοφορούν ελεύθερα οι πληροφορίες και οι προσωπικές απόψεις, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αναδεικνύεται ο νέος ηγέτης. Μέσα σε τέτοιες συλλογικές επικοινωνίες, θα πρέπει να λειτουργήσει η δημοκρατική αρχή της λήψης αποφάσεων μέσω της ψήφισης. Αλλά το διαδίκτυο δεν μπορεί, ή τουλάχιστον δεν είναι ακόμα σε θέση να στήσει μια υποτυπώδη ηλεκτρονική Πνύκα για λήψη σοβαρών αποφάσεων.

Όπως λοιπόν διαπιστώνουμε, το πρόβλημα δεν είναι η ύπαρξη ηγετών, αλλά ο τρόπος ανάδειξής τους, μέσω της επικοινωνίας τους με το λαό για την άντληση λαϊκής στήριξης.

Εδώ είναι το πρόβλημα και το οποίο θα λυθεί μόνο όταν καταρρεύσει το καθεστώς, μαζί με τα ΜΜ"Ε" του.

Πάντως μην νομίζετε ότι αυτή η μέρα είναι μακριά.
Το καθεστώς βέβαια τα δίνει όλα για να μην συμβεί αυτό, αλλά η εξαθλίωση συνεχίζει να βαθαίνει.
Ας ετοιμαζόμαστε...

από το προεδρική Δημοκρατία

Μετά τον Καντάφι ακολουθεί ο Άσαντ και μάλλον κτυπά και για μας η καμπάνα

Όλα τα σοσιαλιστικά οικογενειοκρατικά καθεστώτα στη λεκάνη της Μεσογείου ξεκαθαρίζονται ένα ένα, αφού πρώτα υπηρέτησαν πιστά το διεθνές κεφάλαιο σε βάρος των λαών τους και τώρα του είναι πλέον βάρος. Μετά το προδιαγεγραμμένο τέλος του Καντάφι η παγκόσμια προσοχή θα συγκεντρωθεί στην άλλη δυναστεία των Άσαντ με το ίδιο φυσικά αποτέλεσμα.

Σε ότι αφορά τη δική μας σοσιαλιστική οικογενειοκρατική δυναστεία μάλλον μετράει τους τελευταίους μήνες της. Ίσως μάλιστα ο κ. Παπανδρέου κάνει τις τελευταίες διακοπές του ως πρωθυπουργός της Ελλάδας. Ήδη τόσο ο οίκος S&P, όσο και ο οίκος Moody’s πιθανολογούν χρεοκοπία της χώρας. Μάλιστα ο πρώτος πιθανολογεί χρεοκοπία της χώρας μέσα στο... 2011 και ενδεχομένως επιστροφή στη δραχμή. Ταυτόχρονα η απόφαση της Συνόδου Κορυφής της 21-7-2011, μοιάζει να έχει παγώσει, παγώνοντας και τις ελπίδες των Ελλήνων σοσιαλιστών. Επίσης πρόσφατα, ο άξονας Βερολίνου – Παρισιού έβγαλε οριστικά από την ατζέντα το ευρωομόλογο και μάλλον αποφάσισε να αποβληθούν από την Ευρωζώνη τα ασθενέστερα κράτη με πρώτη υποψήφια την Ελλάδα.

Όλα λοιπόν συγκλίνουν προς την κατεύθυνση που προβλέπουν οι πιο πάνω οίκοι αξιολόγησης, οι οποίοι προφανώς δεν διακινδυνεύουν το κύρος τους κάνοντας αστήρικτες υποθέσεις και αντιλαμβάνεστε πιστεύουμε όλοι τι θα συμβεί αν επαληθευτούν.
Θα έχουμε κατάρρευση όχι μόνο του καθεστώτος ΠΑΣΟΚ, αλλά ολόκληρου του πολιτικού συστήματος
Δεν σώζονται ούτε Νέα Δημοκρατία, ούτε Αριστερά, ούτε τίποτα που θα θυμίζει τον παλιό πολιτικό πολιτισμό.

από το προεδρική δημοκρατία

Τα καθεστώτα πέφτουν μόνο με εξέγερση και αίμα

Η «Αραβική Άνοιξη» έδειξε σε μας τους σύγχρονους, που δεν έχουμε ζήσει λαϊκές εξεγέρσεις και εμφυλίους πολέμους, ότι μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να αναγκάσεις ένα καθεστώς να εγκαταλείψει την εξουσία. Η λαϊκή εξέγερση και το αίμα, δυστυχώς.

Είδατε όλοι τι συνέβη και τι συμβαίνει σήμερα με τα «αδελφά» σοσιαλιστικά οικογενειοκρατικά καθεστώτα του Μπεν Άλι, του Χόσνι Μουμπάρακ, του Μουαμάρ Καντάφι, ακόμα και του Ασάντ κ.λ.π. Όλα «σεβαστά» μέλη της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, όπου προεδρεύει ο κ. Παπανδρέου ο Γ΄, μέλος της δυναστείας των Παπανδρέου.

Ήδη παρακολουθούμε, όπως το... είχαμε προβλέψει από την αρχή, τις τελευταίες μέρες του Μουαμάρ Καντάφι. Οι λαϊκές δυνάμεις βρίσκονται έξω από την πρωτεύουσα Τρίπολη και τα προπαγανδιστικά πυροτεχνήματα του Καντάφι τελειώνουν. Σιγά σιγά και το πλήθος εντός των τειχών διώχνει τον φόβο, εξεγείρεται και τάσσεται με το μέρος των επαναστατών, επιταχύνοντας τις εξελίξεις.

Κανένα από αυτά τα ολοκληρωτικά σοσιαλιστικά και δυναστικά καθεστώτα δεν εγκατέλειψε και δεν εγκαταλείπει την γλυκιά και επικερδή εξουσία, παρά μόνο έπειτα από λαϊκές εξεγέρσεις και ποταμούς αίματος αθώων πολιτών, που δεν άντεχαν πια την σκληρή φορολογία, την πείνα, την εξαθλίωση, τον εξευτελισμό, την κοροϊδία και την καταδυνάστευση από τις σοσιαλιστικές οικογένειες. Οι οποίες, σοσιαλιστικές οικογένειες, μετά την κατάρρευση εκείνων των οικογενειών του υπαρκτού σοσιαλισμού, είναι τα απομεινάρια ενός αντιδημοκρατικού εξουσιαστικού συστήματος, σχεδόν θεοκρατικού, που προπαγάνδιζε και εξακολουθεί ακόμα να προπαγανδίζει τον «σοσιαλιστικό παράδεισο».

από το προεδρική δημοκρατία

Όσοι ονειρεύεστε εξέγερση... ξεχάστε το

Επειδή πολλοί κάνουν όνειρα για μια εξέγερση που θα μας έβγαζε από αυτόν τον εφιάλτη που ζούμε, έχουμε να πούμε το εξής: Εξεγείρεται μια κοινωνία που βρίσκεται σε ακμή. Ποτέ δεν εξεγείρεται μια κοινωνία που βρίσκεται σε παρακμή. Η ελληνική κοινωνία δυστυχώς βρίσκεται ήδη σε τροχιά παρακμής και επομένως δεν υπάρχει περίπτωση να σημειωθεί εξέγερση και κατάρρευση του σάπιου και διεφθαρμένου καθεστώτος που την οδηγεί στην παρακμή.

Εξέγερση και κατάρρευση ενός σάπιου καθεστώτος συμβαίνει... όταν υπάρχουν ακμάζουσες κοινωνικές δυνάμεις οι οποίες ασφυκτιούν μέσα στο υπάρχον καθεστώς και διεκδικούν την αλλαγή και την άνοδό τους στην κοινωνική εξουσία. Βλέπετε εσείς κάτι τέτοιο στη σημερινή ελληνική κοινωνία; Βλέπετε εσείς να υπάρχουν τέτοιες ακμάζουσες κοινωνικές δυνάμεις; Πως είναι δυνατόν να υπάρξει εξέγερση για αλλαγή, όταν όλες σχεδόν οι κοινωνικές ομάδες, δικηγόροι, γιατροί, δημόσιοι υπάλληλοι, φαρμακοποιοί, φορτηγατζήδες, ταξιτζήδες, πανεπιστημιακοί κ.λ.π. διεκδικούν με πάθος την διατήρηση της υπάρχουσας κατάστασης. Δηλαδή αγωνίζονται και διεκδικούν την διατήρηση του τέλματος που βόλευε όλους με τα δανεικά των τοκογλύφων.

Υπάρχουν βέβαια κάποια ανήσυχα πνεύματα που βλέπουν τον εξελισσόμενο παραλογισμό και εξεγείρονται μέσα τους ή έστω εκφράζονται προς τα έξω κυρίως μέσα από το διαδίκτυο, το οποίο προσπαθεί το ίδιο το καθεστώς να θέσει υπό έλεγχο, αλλά αυτό δεν αρκεί. Το σύνολο της κοινωνίας, μέσα από τον καλλιεργούμενο φόβο από το καθεστώς και τα ΜΜ"Ε", βολεμένο σε μια κατάσταση που είχε συνηθίσει, ακολουθεί τη σταθερή τροχιά της παρακμής.

Αυτά τα ανήσυχα πνεύματα θα μπορέσουν να συγκροτήσουν κοινωνικά ρεύματα μόνο αν το υπάρχον καθεστώς χάσει τον έλεγχο, μέσα από μια οικονομική κατάρρευση, την οποία τώρα προσπαθεί με νύχια και με δόντια να την αποφύγει, παραδίνοντας ακόμα και την ίδια τη χώρα και το λαό της στα ντόπια και διεθνή αρπακτικά.

από το προεδρική δημοκρατία