Να πως εκμεταλλεύονται οι Γερμανοί, το προτεκτοράτο Ελλάδα!

Δυστυχώς το σχέδιο – παγίδα (για τον ελληνισμό) της Μέρκελ, κρύβει πολλά σημεία του από το φως της δημοσιότητας και έχει πολλά ψιλά γράμματα, τα οποία ο λαός δεν θα τα μάθει, παρά μόνο πολλές δεκαετίες αργότερα, όταν θα είναι πλέον αργά. Δυστυχώς, τα καθεστωτικά ΜΜΕ, δεν ενημερώνουν καθόλου το λαό, αντίθετα τον κρατούν σε καταστολή, για τα δικά τους συμφέροντα. Οι Γερμανοί λοιπόν, σχεδίασαν την εξαθλίωση και τον εξανδραποδισμό του ελληνισμού σε βάθος δεκαετιών, με "όργανό" τους τον πολιτικά άβουλο κ. Παπανδρέου.

Δείτε μόνο μία περίπτωση, από τις τόσες, για να καταλάβετε τι συμφώνησε ο κ. Παπανδρέου!!!

Από το «κούρεμα» λοιπόν των ελληνικών ομολόγων κατά 50%, δεν εξαιρείται μόνο το δάνειο της τρόικας, αλλά και... τα ελληνικά ομόλογα ονομαστικής αξίας 62 δισ. Ευρώ, τα οποία η ΕΚΤ τα αγόρασε στη δευτερογενή αγορά ομολόγων. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως όταν τα ομόλογα αυτά λήξουν, θα πρέπει η Ελλάδα να πληρώσει στην ΕΚΤ το σύνολο της ονομαστικής τους αξίας συν τους τόκους. Και καλά θα πείτε, που είναι το πρόβλημα;

Το πρόβλημα είναι ότι η ΕΚΤ αγόρασε τα ομόλογα αυτά, από την δευτερογενή αγορά, κοντά στο μισό της αξίας τους. Τι σημαίνει αυτό; Απλά σημαίνει πως, όταν τα ομόλογα αυτά λήξουν και εμείς, από τις δικές μας ατομικές περιουσίες, κληθούμε να τα πληρώσουμε στο 100% της αξίας τους (συν τους τόκους), η ΕΚΤ, θα έχει επιτύχει ένα κολοσσιαίο υπερκέρδος, περί το 50% (συν τους τόκους) σε βάρος των ατομικών περιουσιών των Ελλήνων. Είπατε τίποτα; Αυτό συμφώνησε ο κ. Παπανδρέου..

Η Μέρκελ αρνήθηκε να «κουρευτούν» αυτά τα ελληνικά ομόλογα που έχει στα χέρια της η ΕΚΤ με το επιχείρημα ότι η ΕΚΤ δεν είναι ιδιωτικός τομέας. Επιτρέποντας έτσι στην ΕΚΤ να κερδοσκοπήσει σε βάρος των περιουσιών των Ελλήνων, ενώ ο θεσμικός της ρόλος δεν είναι κερδοσκοπικός και μάλιστα σε βάρος των κρατών της Ευρωζώνης.

Ταυτόχρονα όμως η κ. Μέρκελ δεν εξαίρεσε τα ασφαλιστικά ταμεία από το «κούρεμα», παρότι είναι νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, με το επιχείρημα, ότι τα χρήματά τους δεν είναι κρατικά, αλλά χρήματα των ιδιωτών ασφαλισμένων, που μπορούν έτσι να «κουρευτούν» και να χαθούν. Αυτό συμφώνησε ο κ. Παπανδρέου.

Αντιλαμβάνεστε πιστεύουμε, τι είδους ακριβώς δίκαιο επικρατεί στην ΕΕ. Απλά, δίκαιο της ΕΕ είναι τα συμφέροντα των Γερμανών…

Το προτεκτοράτο των Γερμανών που λέγεται Ελλάδα, δεν έχει καμία τύχη.
Θα είναι η Νότια Φάρμα του 4ου Ράιχ για άρμεγμα.

Ε, ρε πως θέλει, να ξεσηκωθεί αυτός ο λαός και να τους στείλει όλους (ντόπια παράσιτα και ξένους κερδοσκόπους…), εκεί που πρέπει…

από το προεδρική δημοκρατία η φωτό από το Γρέκι

Ο Ελληνικός λαός θυσία στο βωμό μιας χούφτας ξένων τραπεζών

Η κυβέρνηση Παπανδρέου εκπροσωπεί τις τράπεζες και όχι τον ελληνικό λαό Επιστροφή στη φεουδαρχία, μέσω … Ελλάδας

Σε άρθρο του στο counterpunch, ο Paul Craig Roberts γράφει μεταξύ άλλων και τα εξής ενδιαφέροντα (και μάλλον έχει δίκιο):…Στις ΗΠΑ και στη Βρετανία, οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να τυπώνουν χρήμα με το οποίο να αγοράζεται κρατικό χρέος. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει στην ευρωζώνη.

Όταν η κρίση του χρέους έπληξε τα λεγόμενα κράτη PIIGS, οι κεντρικές τους τράπεζες δεν... μπορούσαν να τυπώσουν ευρώ ώστε να αγοραστούν τα κρατικά τους ομόλογα, όπως έκανε στην Αμερική η Federal Reserve με την λεγόμενη «ποσοτική χαλάρωση».

Η μόνη τράπεζα που μπορεί να τυπώσει ευρώ είναι η ΕΚΤ, και αυτό απαγορεύεται από το καταστατικό της.
Έτσι, στην Ευρώπη, όπως και στις ΗΠΑ, η βασική προτεραιότητα της οικονομίας έγινε η διάσωση των τραπεζών, προκειμένου να μην υποστούν απώλειες στα χαρτοφυλάκιά τους.

Στην περίπτωση της Ελλάδας, έγινε μια συμφωνία με την «σοσιαλιστική» της κυβέρνηση, η οποία εκπροσωπεί τις ελληνικές τράπεζες και όχι τον ελληνικό λαό. Η ΕΚΤ θα παραβίαζε το καταστατικό της, και μαζί με το ΔΝΤ θα πρόσφεραν αρκετά χρήματα στην Ελλάδα ώστε αυτή να μην κηρύξει στάση πληρωμών στα κρατικά της ομόλογα, βλάπτοντας έτσι τις ιδιωτικές τράπεζες που τα κατέχουν.

Ως αντάλλαγμα για αυτά τα δάνεια της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, και προκειμένου να αποπληρωθούν, η ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να συμφωνήσει να πουλήσει σε ξένους ιδιώτες επενδυτές τα κρατικά της λαχεία, τα λιμάνια της, τα δημοτικά δίκτυα ύδρευσης, μια σειρά από νησιά, και επιπλέον θα έπρεπε να επιβάλλει και μια ανάλγητη λιτότητα στον λαό της, μειώνοντας τα μεροκάματα, κόβοντας τις κοινωνικές παροχές και τις συντάξεις, αυξάνοντας την φορολόγηση, και απολύοντας δημόσιους υπάλληλους.

Με άλλα λόγια, ο ελληνικός λαός θυσιάζεται στο βωμό μιας χούφτας ξένων ιδιωτικών τραπεζών της Γερμανίας, της Γαλλίας, και της Ολλανδίας.

Βέβαια, ο ελληνικός λαός, σε αντίθεση με την «σοσιαλιστική» του κυβέρνηση, δεν θεώρησε την παραπάνω συμφωνία ως συμφέρουσα, και για αυτό βρίσκεται συνεχώς στους δρόμους.

Ο επικεφαλής της ΕΚΤ Jean-Claude Trichet, έχει δηλώσει πως η λιτότητα που επιβλήθηκε στους Έλληνες είναι ένα πρώτο βήμα. Αν η Ελλάδα δεν αντεπεξέλθει στα συμφωνηθέντα, το επόμενο βήμα είναι για την ΕΕ να αναλάβει την εθνική κυριαρχία της χώρας, να καθορίζει τον προϋπολογισμό της, να αποφασίζει για την φορολογία, να κρίνει τις δαπάνες, και έτσι, μέσω του πλήρους ελέγχου να ξεζουμίσει τους Έλληνες ώστε να αποπληρωθούν η ΕΚΤ και το ΔΝΤ, που δάνεισαν χρήματα στην Ελλάδα για να πληρώσει τις ξένες ιδιωτικές τράπεζες!

Με άλλα λόγια, η ΕΕ και η ΕΚΤ σηματοδοτούν μια επιστροφή στην πιο ακραία μορφή φεουδαρχίας, όπου μια χούφτα ζάπλουτων προνομιούχων δέχεται κάθε είδους φροντίδα, και περιποίηση, εις βάρος όλων των άλλων.
Εδώ λοιπόν κατέληξε η οικονομική πολιτική της Δύσης: Ένα εργαλείο που χρησιμοποιούν οι πλούσιοι για να αυξήσουν τον πλούτο τους, επιβάλλοντας την εξαθλίωση στην μεγάλη πλειοψηφία του υπόλοιπου πληθυσμού.
γράφει ο PAUL CRAIG ROBERTS

από το Counterpunch το είδαμε στο antinews

Παπανδρέου παπατζή!

Το γεγονός ότι η κυβέρνηση είναι σε σύγχυση το βλέπουμε καθημερινά, όπως και ότι κυβερνά με τη λογική του… παπατζή. Δηλαδή, αν βγει το ένα έχει καλώς, αν όχι ας βγει το άλλο. Όλα στην τύχη δηλαδή κι ότι κάτσει την ώρα που η χώρα έχει βαρέσει διάλυση.

Χαρακτηριστικά είναι όλα όσα είπε χθες ο Γ. Παπανδρέου στην κοινοβουλευτική ομάδα. Είπε για παράδειγμα ότι αγωνίζονται, δίνουν μάχη για να είναι το κούρεμα σχετικά μικρό, αυτό σημαίνει μεγαλύτερο από το υπάρχον 21%, αλλά όχι πάνω από 50%. Και αφού όλοι ξέρουν ότι το κούρεμα θα είναι …κάπου εκεί μέσα, θα βγει μετά και θα μας πει ότι αυτός το…πέτυχε.

Θέλει επίσης να μας πείσει ότι ακόμη κι ένα haircut της τάξης του 35%-40% δεν είναι τίποτε, κοντά στο 21% είναι, οπότε… δε βαριέσαι. Να ευχαριστούμε τον Γιώργο που μας έσωσε.

Να τρελαίνεσαι δηλαδή με τη λογική του μπακάλη, όταν όλοι ξέρουμε ότι και το 21% είναι χρεοκοπία και ακόμη περισσότερο το 35% ή 50% που θα προκύψει.

Βέβαια, γεγονός είναι πως δεν ξέρει τι του γίνεται καθώς την ίδια ώρα προσπαθεί να ρίξει τις ευθύνες για το μεγάλο κούρεμα και το μεγαλύτερο… ξύρισμα στις τράπεζες. Προετοιμάζει το έδαφος για να βγει και να πει όταν χρεοκοπήσουμε ότι αυτές φταίνε για όλα, ότι φταίει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, η παγκόσμια κρίση, ο καπιταλισμός που δεν αφήνει τους σοσιαλιστές να σώσουν τον κόσμο και άλλα τέτοια. Γι’ αυτό και η επίθεσή του από το βήμα της Κ.Ο. στις τράπεζες.

Έτσι, όμως, δε γίνεται . Χωρίς συγκροτημένη σκέψη και σχέδιο πώς θα πάει στη Σύνοδο;

από το antinews

Τρενάρουν την χρεοκοπία για να σώσουν τις τράπεζες

Η Ελλάδα βρίσκεται εγκλωβισμένη σε μια οικονομική δίνη, από την οποία είναι ίσως αδύνατο να ξεφύγει. Κατέχει ένα μη διαχειρίσιμο δημόσιο χρέος (150% του ΑΕΠ, με αύξηση φέτος 10%), μια οικονομία η οποία καταρρέει (η φετινή μείωση του ΑΕΠ πάνω από 7%, έχει εκτοξεύσει την ανεργία στο 16%), ένα χρόνιο έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών ( σήμερα είναι 8% του ΑΕΠ). Το παραπάνω φονικό κοκτέιλ ολοκληρώνεται με τις αφερέγγυες ελληνικές τράπεζες που χάνουν συνεχώς καταθέσεις.

Η μόνη λύση για να βγει η Ελλάδα από το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται, είναι να... δηλώσει αδυναμία πληρωμής του δημοσίου χρέους της. Όταν το κάνει, θα πρέπει να κόψει την αρχική αξία του χρέους τουλάχιστον 50%. Το τρέχον σχέδιο μείωσης της σημερινής αξίας των ομολόγων που κατέχουν ιδιώτες κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες, αποτελεί μόνο ένα μικρό βήμα για το παραπάνω.

Εάν η Ελλάδα φύγει από το ευρώ αφού πτωχεύσει, θα μπορεί να υποτιμήσει το νόμισμα της, τονώνοντας έτσι την ζήτηση κάτι που θα οδηγήσει σε εμπορικό πλεόνασμα. Μία τέτοια στρατηγική “πτώχευσης και υποτίμησης”, έχει αποτελέσει πρότυπο και για άλλες χώρες του κόσμου που βρέθηκαν σε ανάλογη θέση με την Ελλάδα. Ο μοναδικός λόγος που αυτή η στρατηγική δεν έχει εφαρμοστεί στην Ελλάδα είναι λόγω του εγκλωβισμού της στο ενιαίο νόμισμα.

Παράλληλα, οι αγορές γνωρίζουν πολύ καλά, ότι η Ελλάδα από την στιγμή που είναι αφερέγγυα, είναι θέμα χρόνου να οδηγηθεί σε χρεοκοπία.

Οπότε, γιατί οι ηγέτες της Γαλλίας και της Γερμανίας προσπαθούν τόσο σκληρά να εμποδίσουν ή καλύτερα να καθυστερήσουν το αναπόφευκτο;

Υπάρχουν δύο λόγοι.

Ο πρώτος έχει να κάνει με το γεγονός, ότι οι τράπεζες καθώς και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στην Γερμανία και την Γαλλία, είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένα στο ελληνικό δημόσιο χρέος, τόσο άμεσα όσο και μέσω των πιστώσεων που έχουν επεκταθεί σε Ελληνικές και άλλες τράπεζες της Ευρωζώνης. Η αναβολή της χρεοκοπίας δίνει τη δυνατότητα στα Γαλλικά και Γερμανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα χρόνο να μαζέψουν (build up) τα κεφάλαιά τους, να μειώσουν την έκθεσή τους σε ελληνικές τράπεζες μη χορηγώντας νέα πίστωση όταν λήξουν τα δάνεια, και να πουλήσουν ελληνικά ομόλογα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Ο δεύτερος και ποιο σημαντικός λόγος για τον αγώνα του γαλλογερμανικού άξονα να καθυστερήσει μία ελληνική χρεοκοπία, έχει να κάνει με τον κίνδυνο πρόκλησης και άλλων χρεοκοπιών σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης καθώς και σε τραπεζικά ιδρύματα, με κύριες εξ αυτών την Ισπανία και την Γαλλία. Ο συγκεκριμένος κίνδυνος επισημάνθηκε από την πρόσφατη υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ιταλίας από την Standard & Poor’s.

Μια χρεοκοπία από μια εκ των παραπάνω χωρών, θα επιφέρει τεράστιες καταστροφές στις τράπεζες και σε άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στην Γαλλία και την Γερμανία. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Οικονομικής Σταθερότητας, είναι αρκετά μεγάλο ώστε να καλύψει τις οικονομικές ανάγκες της Ελλάδας, όμως όχι τόσο ώστε να χρηματοδοτήσει την Ιταλία και την Ισπανία, εφόσον χάσουν την πρόσβαση τους στις ιδιωτικές αγορές. Έτσι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί ευελπιστούν, ότι με το να δείξουν πως μέχρι και η Ελλάδα μπορεί να αποφύγει την χρεοκοπία, οι ιδιωτικές αγορές θα ανακτήσουν την εμπιστοσύνη τους στην βιωσιμότητα της Ιταλίας και της Ισπανίας και θα συνεχίζουν να δανείζουν τις κυβερνήσεις τους με λογικά επιτόκια και να χρηματοδοτούν τις τράπεζες τους.

Εάν επιτραπεί στην Ελλάδα να πτωχεύσει μέσα στις επόμενες εβδομάδες, οι χρηματοπιστωτικές αγορές θα λάβουν σοβαρά υπόψη τους ότι ενδέχεται να ακολουθήσουν τον δρόμο της, η Ιταλία και η Ισπανία. Μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να προκαλέσει αύξηση στα επιτόκια δανεισμού των δύο χωρών και μια άμεση αύξηση των κρατικών χρεών τους, με αποτέλεσμα να είναι αφερέγγυες. Καθυστερώντας την ελληνική χρεοκοπία για δύο χρόνια, οι Ευρωπαίοι πολιτικοί ελπίζουν, να δώσουν τον απαιτούμενο χρόνο στην Ισπανία και την Ιταλία να αποδείξουν ότι είναι οικονομικά βιώσιμες.

Εφόσον, η Ιταλία και η Ισπανία καταφέρουν να είναι οικονομικά βιώσιμες στο τέλος των δύο ετών, τότε οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα είναι σε θέση να επιτρέψουν στην Ελλάδα να πτωχεύσει χωρίς να υπάρχει ο κίνδυνος της μόλυνσης. Επίσης, και η Πορτογαλία μπορεί να ακολουθήσει τον δρόμο της Ελλάδας, χρεοκοπώντας και βγαίνοντας και αυτή από την Ευρωζώνη. Όμως οι μεγαλύτερες χώρες θα είναι σε θέση να χρηματοδοτηθούν με λογικά επιτόκια, ώστε να συνεχιστεί το σύστημα της Ευρωζώνης.

Αν, όμως, η Ισπανία και η Ιταλία δεν πείσουν τις αγορές ότι είναι οικονομικά βιώσιμες, μέσα στο διάστημα των δύο ετών, τότε τα επιτόκια δανεισμού για τις κυβερνήσεις και τις τράπεζες τους θα αυξηθούν σημαντικά και θα είναι πλέον ξεκάθαρο ότι είναι αφερέγγυες. Σε αυτό το σημείο θα πτωχεύσουν. Επίσης, δεν θα μπορούν –τουλάχιστον προσωρινά- να δανειστούν, πράγμα που θα τους οδηγήσει στον πειρασμό να εγκαταλείψουν το ενιαίο νόμισμα.

Ωστόσο, ελλοχεύει ένας μεγαλύτερος και πιο άμεσος κίνδυνος, καθώς υπάρχει η πιθανότητα να μην υπάρξουν αυτά τα δύο χρόνια για την οικονομική ισχυροποίηση της Ιταλίας και της Ισπανίας.

Ως γνωστόν, το επίπεδο των ελληνικών επιτοκίων δανεισμού δείχνουν ότι οι αγορές θεωρούν πως η Ελλάδα θα πτωχεύσει πολύ σύντομα. Και ακόμα πριν γίνει η εν λόγω χρεοκοπία, είναι πιθανό να υπάρξει μία ραγδαία αύξηση των επιτόκιων δανεισμού της Ιταλίας και της Ισπανίας, οδηγώντας τις σε ένα δύσβατο οικονομικό μονοπάτι.

Έτσι, οι ηγέτες της Ευρωζώνης θα μάθουν με τον σκληρό τρόπο, ότι η προσπάθεια εμπαιγμού των αγορών είναι μια επικίνδυνη στρατηγική.
Του Martin Feldstein
(Ο Martin Feldstein είναι καθηγητής οικονομικών στο πανεπιστήμιο του Harvard, διετέλεσε πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών επί κυβερνήσεως Reagan, καθώς και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Οικονομικών Ερευνών των ΗΠΑ)

από το project-syndicate μετάφραση antinews

Μας στήνουν στον τοίχο, μπλοφάροντας οι ξένοι

Είναι σίγουρο ότι η Αθήνα θα αποτελέσει για τις επόμενες εβδομάδες το λιμάνι της αγωνίας. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος με κάθε τρόπο προσπάθησε να πείσει στην Ουάσιγκτον ότι οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του περασμένου Ιουλίου θα εφαρμοστούν και ότι τα νέα σενάρια του haircut με 50% δεν υφίστανται. Όμως άνθρωποι που βρίσκονται κοντά στον πρωθυπουργό μεταφέρουν την αγωνία Παπανδρέου για μια τέτοια εξέλιξη, που οι Γερμανοί προετοιμάζουν, καθώς κανένα εχέγγυο δεν έχει ακόμα εξασφαλιστεί για μια ομαλή χρηματοδότηση της χώρας σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Ακόμα και ο Σόρος ζήτησε από τους Ευρωπαίους να... επιταχύνουν τις διαδικασίες για την συγκρότηση του αποτελεσματικού μηχανισμού στήριξης απέναντι στον διαγραφόμενο κίνδυνο που μπορεί να φέρει αποτελέσματα χειρότερα του 2008 για την ευρωπαϊκή οικονομία και τις τράπεζές της.

Η ψηφοφορία στην ελληνική βουλή της ερχόμενης Τρίτης για το τέλος ακινήτων θα κρίνει την συνοχή της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ. Εκφράζει όμως και το μέγεθος του ρίσκου που υφίσταται αυτή την στιγμή ως προς την δυνατότητα να μπορέσει η ελληνική πλευρά να πετύχει στόχους και δεσμεύσεις, την ώρα που η περίοδος χάριτος από Ευρωπαίους και πιστωτές έχει εξαντληθεί.

Αν ανατρέξει κανείς στην περίοδο χρεοκοπίας της Lehman θα αντιληφθεί ότι πάνω στην δυναμική των γεγονότων ελάχιστος έλεγχος υπήρχε και η ζημιά έγινε αντιληπτή αφού το κακό είχε γίνει. Στο άμεσο διάστημα όλοι αυτοί που διαμηνύουν στα διεθνή μέσα, ότι η χρεοκοπία της Ελλάδος έφτασε, θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά να προκαλέσουν το τυχαίο γεγονός, που θα μας ρίξει έξω. Εξάλλου η γλώσσα των αγορών είναι μια. "False rumors and storm of fear", που σημαίνει "ψευδείς φήμες και θύελλα φόβου πτώχευσαν την Lehman" είχε πει ο αμετανόητος Ντικ Φουλντ, που ηγείτο του χρεοκοπημένου ομίλου. Την ίδια ώρα, οι προϋποθέσεις είναι ιδανικές για αυτούς που περιμένουν να πληρωθούν τα cds, καθώς όλα τα μέσα ενημέρωσης φτιάχνουν το "ιδανικό κλίμα πανικού" επαναλαμβάνοντας την δύσκολη κατάσταση των γαλλικών τραπεζών στην παρούσα φάση.

Ο,τι και να λένε οι Γερμανοί, στο πίσω μέρος του μυαλού τους είναι έτοιμοι να μας εγκαταλείψουν. Δεν θα εξετάσουμε τώρα -είναι πολύ αργά- αν έχουν δίκιο ή άδικο. Θα μπορέσουμε να πάμε χωρίς την αφορμή και το λάθος, όταν μέχρι σήμερα έχουμε δείξει τόση ανεπάρκεια να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι το θρίλερ έρχεται.
γράφει ο Παναγιώτης Μπουσμπουρέλης

από το capital

Τα τρία εναλλακτικά σενάρια για την Ελλάδα και η θεραπεία-σοκ!

Τρία φαίνεται ότι είναι τα εναλλακτικά σενάρια για την μαστιζόμενη από την χειρότερη κρίση στην ιστορία της ελληνική οικονομία.

Σενάριο πρώτο – Πιθανότητα επιβεβαίωσης 75%

Να υπάρξει ένα επιθετικό haircut στα ομόλογα 50% με 60% με ταυτόχρονη κεφαλαιακή ενίσχυση των τραπεζών.
Να σημειωθεί ότι έως τώρα το haircut 21% δεν είναι επαρκές να αντιμετωπίσει το δισεπίλυτο ελληνικό πρόβλημα όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι το ελληνικό χρέος πρέπει να υποστεί ένα haircut 50% με 60%.
Αυτό συνεπάγεται για τις ελληνικές τράπεζες επιπλέον 10 δις ευρώ κεφαλαιακές απώλειες.
Ήδη έχουν καταγράφει 4,8 δις ευρώ κεφαλαιακές ζημίες άρα σωρευτικά 15 δις ευρώ κεφαλαιακές ζημίες.
Σε αυτή την περίπτωση οι τράπεζες υποχρεωτικά θα...στραφούν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας με στόχο να καλύψουν τις κεφαλαιακές τους ανάγκες οι οποίες θα αυξηθούν και λόγω της Blackrock.
Οι τράπεζες θα χρειαστούν μετά βεβαιότητας το ΤΧΣ αν υπάρξει και νέο haircut.
Το σενάριο αυτό έχει πιθανότητα επιβεβαίωσης 70%. Με βάση αυτό το σενάριο το βάρος το επωμίζονται οι επενδυτές και έμμεσα οι φορολογούμενοι μέσω των χρημάτων του ΤΧΣ.
Η λύση αυτή πρέπει να συνοδευτεί με σημαντικά νέα μέτρα από την κυβέρνηση ειδικά στην διαχείριση των δημόσιων οικονομικών.

Σενάριο δεύτερο – πιθανότητα επιβεβαίωσης 20%

Ήδη σε ευρωπαϊκούς κύκλους έχει εξεταστεί μια λύση που επιτρέπει σε καταχρεωμένες χώρες όπως η Ελλάδα να παραμείνει στο ευρώ αλλά σε ένα δεύτερο ευρώ β΄ κατηγορίας.
Σε αυτό το ευρώ οι χώρες που θα ενταχθούν θα έχουν την δυνατότητα υποτίμησης έως 20% με 30%.
Η εξέλιξη αυτή όμως ενέχει τεράστιους κινδύνους για το ευρώ και την συνοχή της ΕΕ.
Μια τέτοια λύση μπορεί να διατηρεί την Ελλάδα στο ευρώ αλλά σε κάθε περίπτωση η Ευρώπη των δύο ταχυτήτων θα είναι γεγονός.
Το πολιτικό ρίσκο είναι τεράστιο.
Πιθανότητα επιβεβαίωσης 20%

Σενάριο τρίτο- πιθανότητα επιβεβαίωσης 5%

Η Ελλάδα βγαίνει για 3-4 χρόνια από την ζώνη του ευρώ και επανέρχεται στην δραχμή.
Το σενάριο αυτό στηρίζεται στην λογική ότι η Ευρώπη καθηλώνεται από τις αδύναμες χώρες. Οι αδύναμοι κρίκοι πρέπει να φύγουν ώστε η Ευρώπη να πάει μπροστά.
Το σενάριο αυτό έχει το πλεονέκτημα το βραχυχρόνιο πλεονέκτημα ότι με την μεγάλη υποτίμηση η Ελλάδα θα μπορέσει να διαχειριστεί το χρέος της.
Όμως θα έχει καταστροφικές συνέπειες για την μεσοπρόθεσμη πορεία της χώρας.
Η έλευση της δραχμής θα αποτελέσει ένα ιστορικό λάθος άνευ προηγουμένου που θα μας στιγματίσει στο μέλλον ανεξίτηλα.
Η επιστροφή στην δραχμή είναι 100000000% λάθος χωρίς καμία αμφιβολία.
γράφει ο Πέτρος Λεωτσάκος

από το bankingnews

Γιατί ο καθένας πιστεύει ότι η Ελλάδα μπορεί να χρεοκοπήσει αυτό το Σ/Κ

Πολλοί πίστευαν ότι χθες η Ελλάδα θα κήρυττε πτώχευση . Από την πλευρά της, η Γερμανία είναι ήδη έτοιμη να σώσει τις τράπεζες της αν συμβεί κάτι τέτοιο.

Ιδού δυο λόγοι γιατί πολλοί πιστεύουν πως η ελληνική χρεοκοπία θα συμβεί μέσα στο σαββατοκύριακο:

Πρώτον, η συμμετοχή ιδιωτών στη διάσωση, που απαιτεί εθελοντικό κούρεμα 21% για τους κατόχους ομολόγων, δεν θα περάσει.

Σύμφωνα με τους Έλληνες τραπεζίτες, η αναμενόμενη συμμετοχή ιδιωτών στην ανταλλαγή ομολόγων αναμένεται να φτάσει το 80%. Λιγότερο δηλαδή από το απαιτούμενο 90% που θέλει η...Ελλάδα. Αν η Αθήνα τηρήσει σκληρή στάση σε αυτό το ζήτημα, θα κινδυνέψουν 185 δισ δολάρια της συμφωνίας διάσωσης.

Η ανταλλαγή αυτή, τεχνικά, είναι ούτως ή άλλως χρεοκοπία, οπότε η αποτυχία της σημαίνει πως θα δούμε μια σκληρή χρεοκοπία αντί για μια πιο διαχειρίσιμη «επιλεκτική» χρεοκοπία όπως είχε συζητηθεί στις 21 Ιουλίου.

Χθες ήταν η καταληκτική ημερομηνία δήλωσης συμμετοχής από τους κατόχους ομολόγων.

Δεύτερον, η Ελλάδα μπορεί να πληροφορηθεί ότι αποκλείεται να εισπράξει περαιτέρω βοήθεια από την τρόικα.

Επιφανειακά αν το δούμε, αυτό δεν είναι τρομερό. Κινδυνεύει ένα ποσό περίπου 11 εκατομμυρίων δολαρίων, που είναι πολύ μικρό σε σχέση με το μέγεθος του ελληνικού χρέους ($644 δισ το 2010).

Όμως, η αδυναμία είσπραξης αυτού του ποσού θα σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν πέτυχε τους στόχους αντιμετώπισης του χρέους, ούτε αυτούς των ιδιωτικοποιήσεων, και έτσι θέτει σε ρίσκο την υποστήριξη για τη συμφωνία διάσωσης του Ιουλίου.

Σε ολόκληρη την ευρωζώνη, οι κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια αποφασίζουν μέσα στο μήνα, αν θα συνεχίσουν, ή όχι τη συμφωνία.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα συναντηθούν και πάλι την 14η Σεπτεμβρίου, και στο ενδιάμεσο η Ελλάδα ξεσκονίζει τα λογιστικά της βιβλία.

Αν δει πως τα νούμερα δεν της βγαίνουν, μπορεί να κηρύξει πτώχευση ανά πάσα στιγμή.
S.A. από το Business Insider

από το antinews

Αυτό είναι τo δημοσίευμα (φωτό επάνω) που προκάλεσε τον πανικό στις χρηματαγορές και στην ελληνική κυβέρνηση.

Οι φήμες που κυκλοφορούν τις τελευταίες ώρες στο διαδίκτυο, αναφέρονται στις πληροφορίες του άρθρου που επικαλείται μέσα στο σαββατοκύριακο ελληνική χρεοκοπία.

Το δίκτυο Bloomberg κάνει λόγο για πτώση του ευρώ σε χαμηλό 6 μηνών, καθώς τα μάτια των αγορών είναι στραμμένα πάνω στην ελληνική χρεοκοπία.

Μάλιστα, άλλα δημοσιεύματα μιλούν για σχέδιο που προωθεί η Γερμανία για την προστασία των τραπεζών τους, σε περίπτωση που η Ελλάδα πτωχεύσει.
Οι φήμες ξεκίνησαν (όπως όλες τις προηγούμενες φορές) με e – mail από το εξωτερικό.

Σύμφωνα με αυτό το σχέδιο, η Μέρκελ στρέφεται σε μέτρα που θα βοηθήσουν τις τράπεζες και τις ασφαλιστικές να αντιμετωπίσουν ενδεχόμενο haircut ύψους 50% στα ελληνικά ομόλογα που έχουν στην κατοχή τους, σε περίπτωση που δεν εγκριθεί η εκταμίευση της 6ης δόσης για Ελλάδα.

Την ίδια ώρα, τα ελληνικά CDS ξεπέρασαν ακόμα και τις 3.700 μονάδες βάσης, σημειώνοντας άνοδο 700 μονάδων μόνο σε μια μέρα, φέρνοντας την πιθανότητα ελληνικής χρεοκοπίας κοντά στο 94%!

Σημειώνεται ότι το κόστος ασφάλισης έναντι χρεοκοπίας των ευρωπαϊκών τραπεζών αναρριχήθηκε σε ιστορικό υψηλό την Παρασκευή εν μέσω εντεινόμενων ανησυχιών για την Ελλάδα.

Οι τράπεζες των οποίων τα CDS σημείωσαν τη μεγαλύτερη άνοδο είναι αυτές με την μεγαλύτερη έκθεση στην Ελλάδα. Πρόκειται για τις BNP Paribas, Credit Agricole, και Societe Generale που είδαν τα CDS τους να διευρύνονται κατά 10% στις 261 μ.β., 8% στις 270 μ.β. και 9% στις 353 μ.β., αντίστοιχα.

από το olympia

Η ανταλλαγή ομολόγων και ο βρώμικος πόλεμος

Η περίοδος που διανύουμε είναι η πιο κρίσιμη στην σύγχρονη Ιστορία της χώρας. Το κλειδί σε όλες τις εξελίξεις είναι η πετυχημένη ανταλλαγή ομολόγων. Αν και εφόσον όλα γίνουν όπως συμφωνήθηκαν στις Βρυξέλλες, τότε ξεκαθαρίζει ο ορίζοντας και παίρνουμε όλοι βαθιές ανάσες. Αν κάτι πάει στραβά εκεί, τότε το κούρεμα είναι η μοναδική επιλογή που μένει, κάτι που θα έχει απρόβλεπτες συνέπειες.

Σε λίγες εβδομάδες θα γνωρίζουμε τι πρόκειται τελικά να συμβεί. Το συμφέρον των ισχυρών της Ευρώπης είναι να ξεπεράσουμε την κρίση. Κι εμείς κι η Πορτογαλία. Ωστόσο, δεν μπορεί κάποιος να... αποκλείσει την πιθανότητα ατυχήματος. Πόσο μάλλον όταν εμπλέκονται πολλοί φορείς και πολλοί άνθρωποι με διαφορετικές αντιλήψεις, ο καθένας για το ελληνικό πρόβλημα και την προοπτική της Ευρώπης.

Είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός του Κατάρ, ένας ιδιαίτερα ισχυρός άνθρωπος, αποφάσισε να επενδύσει 500 εκατ. ευρώ στην Ελλάδα σε αυτές τις δύσκολες μέρες. Παρ΄ όλα αυτά υπάρχουν και αντίρροπες δυνάμεις και μάλιστα κάποιες από αυτές βρίσκονται εντός των ελληνικών τειχών. Κάποιοι θα ήθελαν να δουν την Ελλάδα έξω από την ευρωζώνη και κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να εξυπηρετήσουν τα μικροσυμφέροντά τους.

Ασφαλώς και δεν έχουν τη δύναμη να πείσουν τους Φινλανδούς, για παράδειγμα, να βάλουν οι τελευταίοι εμπόδια στη συμφωνία των Βρυξελλών. Όταν όμως οι Φινλανδοί αλλά και άλλοι λαμβάνουν από την Αθήνα τόσο αντιφατικά μηνύματα, τότε είναι φυσικό να σκέφτονται πρώτα απ’ όλα την δική τους εξασφάλιση και στην συνέχεια οτιδήποτε άλλο.

Σε μία τόσο κρίσιμη ώρα η εθνική ενότητα είναι το ζητούμενο. Η συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων σε απλά καθημερινά πράγματα. Το παρήγορο είναι ότι κάτι πραγματικά θετικό αρχίζει να διαφαίνεται σε αυτό το πεδίο. Χρειάζεται, όμως, να γίνει κάτι περισσότερο: Να κτυπηθούν όλα εκείνα τα συμφέροντα που αυτή την στιγμή πολεμούν με νύχια και με δόντια την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Εκείνοι που υποσκάπτουν το συμφέρον της χώρας και στρώνουν κόκκινα χαλιά στην επιστροφή της δραχμής. Πρόκειται για έγκλημα, πρόκειται για εθνική προδοσία.

Η ζημιά που έχει ήδη γίνει είναι ανυπολόγιστη. Η κινδυνολογία, οι προτάσεις δήθεν σοφών, τα παιγνίδια της κερδοσκοπίας, έκαναν περισσότερη ζημιά τα τελευταία δύο χρόνια απ’ ό,τι η κρίση αυτή καθαυτή. Μερίδιο ευθύνης δεν έχει μόνο η κυβέρνηση για το γεγονός ότι άφησε να χαθεί πολύτιμος χρόνος και δεν έκανε έγκαιρα όσα έπρεπε να κάνει. Μεγάλη ευθύνη έχουν και οι... ανεξάρτητοι θεσμοί που άφησαν όλο αυτόν τον καιρό τα τρωκτικά να κάνουν πάρτι...
γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης

από το capital

Τα σκοτεινά παιχνίδια της Deutsche Bank και το Δ' Ράιχ

Η Deutsche Bank ως ο ενορχηστρωτής της ριψοκίνδυνης γερμανικής πολιτικής.

Η Ιταλία έχει βρεθεί τον τελευταίο καιρό στο πλευρό της Ελλάδας, όχι βέβαια από πνεύμα αλτρουισμού και αλληλεγγύης αλλά λόγω των κοινών προβλημάτων που αντιμετωπίζει. Χαρακτηριστικό είναι το μένος με το οποίο αντιμετωπίζουν την γερμανική αδιαλλαξία. Σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε για παράδειγμα, παρατίθενται μερικά πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία όσον αφορά τον ρόλο που διαδραματίζει η Deutsche Bank στην κατάρρευση των επονομασμένων PIIGS.

Στο άρθρο αυτό διαβάζουμε ότι:

“Πριν από τρεις σχεδόν εβδομάδες η πολυεθνική Deutsche Bank ξεφορτώνονταν 7δις ευρώ σε τίτλους του ιταλικού δημοσίου πυροδοτώντας έναν διεθνές σπιράλ πωλήσεων. Σήμερα η σταθερότητα του ιταλικού χρέους εξαρτάται από τις αγορές των ιταλικών τίτλων από την ΕΚΤ, η οποία και κρατάει ήδη 22δις. Σε ανάλογη κατάσταση βρίσκονται και άλλες χώρες όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ελλάδα και η Ιρλανδία, οι οποίες γονάτισαν εξαιτίας των πωλήσεων των χρεωγράφων τους από την Deutsche Bank, και τώρα βρίσκονται υπό την προστασία (όχι χωρίς όρους) της ΕΚΤ.”

Και συνεχίζει:

“Το δημόσιο χρέος είναι μία βρετανική επινόηση μερικών αιώνων πριν, η οποία έλαβε χώρα επίσημα υπό την αιτιολογία να μπορεί το κράτος να προμηθεύεται με δάνεια και όχι μέσω φόρων τα χρήματα που είχε ανάγκη. Στην πραγματικότητα το δημόσιο χρέος δημιουργήθηκε διότι εξυπηρετούσε τις τράπεζες ώστε να είναι σε θέση να επενδύουν ένα σημαντικό μέρος της ρευστότητάς τους σε κρατικούς τίτλους. Τίτλους που επέτρεπαν στις τράπεζες από την μία να αποσπούν σίγουρα επιτόκια, και από την άλλη να λειτουργούν ως εγγυήσεις σε περίπτωση ανάγκης. Τα τελευταία χρόνια το δημόσιο χρέος των κρατών φούσκωσε πολύ καθώς οι κυβερνήσεις είχαν ανάγκη πόρων για την σωτηρία των τραπεζών που βρέθηκαν σε κρίση εξαιτίας της φούσκας των παραγώγων. Οι τράπεζες σήμερα χωρίς ίχνος ευγνωμοσύνης, μπορούν να εκβιάζουν τις κυβερνήσεις που χρεώθηκαν εξαιτίας τους και έχουν αδράξει την ευκαιρία προκειμένου να αντικαταστήσουν τα τοξικά χαρτιά με δημόσια περιουσία. Σήμερα στην Ευρώπη, η χώρα που χρεώθηκε πιο πολύ για να σώσει τις τράπεζές της είναι η Γερμανία, η οποία οσονούπω θα βρεθεί και αυτή σε μπελάδες. Όμως οι πολυεθνικές όπως η Deutsche Bank έχουν βάλει στο στόχαστρο τις πιο αδύναμες χώρες χρησιμοποιώντας την γερμανική κυβέρνηση ως βούρδουλα.

Ορίστε γιατί επιμένουν τόσο στην ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας και στην “απελευθέρωση” των δημοσίων υπηρεσιών, δεδομένου του ότι κάθε δημόσια επιχείρηση διαθέτει σημαντική περιουσία σε κτήρια και γη. Η ουσία των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών που επιβάλλεται από το δίδυμο Σαρκοζί-Μέρκελ συνίσταται σε πρακτικό επίπεδο στην εξώθηση των κρατών στην παραχώρηση της δημόσιας περιουσίας και άλλων κερδοφόρων πολυεθνικών.”

Το πιο ωραίο όμως έρχεται στην συνέχεια:

“Δημοσιογραφικές έρευνες του δημοσίου γερμανικού καναλιού ARD TV τεκμηρίωσαν ότι η κυβέρνηση Μέρκελ παίρνει εντολές απευθείας από την Deutsche Bank. Απεκαλύφθη ότι ο Υπ. Οικονομικών, Schaeuble, διαχειρίστηκε την ελληνική κρίση στην βάση εγγράφων-ντιρεκτίβας επεξεργασμένων στα γραφεία της Deutsche Bank, και αυτό την στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ και των επισήμων σχολιαστών δήλωνε ότι η Μέρκελ καθοδηγείται από τον φόβο των εκλογικών αποτελεσμάτων στa ομοσπονδιακά κρατίδια Hessen και Westfalia.

Η δουλικότητα και το κλαψούρισμα της καγκελαρίου Μέρκελ προς την Deutsche Bank έλαβαν όμως εμφατικές διαστάσεις. Η ARD TV απεκάλυψε ότι το 2008, με την ευκαιρία των εβδομηντακοστών γενεθλίων του διοικητή της Deutsche Bank, Josef Ackermann, διοργανώθηκε μία γιορτή στην καγκελαρία με έξοδα της ίδιας της καγκελαρίας, δηλ. των Γερμανών φορολογουμένων. Στην Γερμανία έγιναν τα προβλέψιμα αγανακτισμένα σχόλια για τα έξοδα (πιθανότατα τοποθετημένα ως “δημοσία δαπάνη”), όμως είναι γνωστό ότι οι πλούσιοι δεν κλέβουν εξ ανάγκης αλλά από πάθος.

Ένας πρώην οικονομολόγος του ΔΝΤ, ο Simon Johnson, χαρακτήρισε σε μία συνέντευξή του τον Ackermann ως “τον πιο επικίνδυνο τραπεζίτη παγκοσμίως“, καθώς ο ισχυρισμός του να επιτύχει απόδοση τουλάχιστον 25% είναι εξαιρετικά επικίνδυνος και μπορεί να στηριχθεί μονάχα σε έξοδα των φορολογουμένων στην περίπτωση που κάτι πήγαινε στραβά. Όμως αυτό δείχνει ότι ο Ackermann έχει καταλάβει πως λειτουργεί στην πραγματικότητα ο καπιταλισμός: είναι ο φορολογούμενος η αληθινή κότα που κάνει τα χρυσά αυγά, και είναι πάντα οι φτωχοί που οφείλουν να καταθέτουν την ελεημοσύνη στους πλουσίους.”

Το άρθρο αναφέρει ότι το τείχος του Βερολίνου αγοράστηκε από την Deutsche Bank με συμφωνία μεταξύ του τότε διοικητή της, Alfred Herrhausen, και του Γκορμπατσόφ. Ο πρώτος δολοφονήθηκε το 1989, τρεις εβδομάδες μετά την πτώση του τοίχους και η Deutsche Bank δεν πλήρωσε ποτέ το τοίχος που παρόλα αυτά περιήλθε στην ιδιοκτησία της[!]. Με απλά λόγια η τράπεζα κατάφερε να εξαπατήσει ακόμη και τον Γκορμπατσόφ.

Το άρθρο αναφέρει κλείνοντας:

“Σήμερα είναι δύσκολο να βρούμε περιπτώσεις διαφθοράς στις οποίες να μην εμπλέκεται με κάποιο τρόπο η Deutsche Bank. Ακόμη και από το υγειονομικό σκάνδαλο στο Abruzzo που παρέσυρε τον κυβερνήτη Ottaviano Del Turco δεν μπορούσε να λείπει η Deutsche Bank. Οφείλουμε σε μία πτήση στο Λονδίνο του Ottaviano del Turco, το 2006, για να συναντήσει τους επικεφαλείς της Deutsche Bank, το γεγονός ότι οι αποφάσεις της ίδιας της Deutsche Bank δεν λαμβάνονται καν στην Γερμανία αλλά στο Λονδίνο.

Σε ένα πράγμα έχει δίκιο ο πρωθυπουργός David Cameron: Το Λονδίνο βρίθει από εγκληματίες. Όμως αντί να στείλει την αστυνομία να τους ξετρυπώσει από το City, την στέλνει στα προάστια για να δείρει τον κόσμο. Τίποτα το παράξενο καθώς τον περασμένο χρόνο ο Cameron ήταν ο υποψήφιος που χρηματοδοτήθηκε επισήμως από την Deutsche Bank με όρους σχεδόν ντροπιαστικούς για αυτή την υποστήριξη.”

από το Alkimos archive

Υγ: Η επιλογή της εικόνας σε αυτό το άρθρο δεν είναι τυχαία, διότι έχει σχέση με το όνομα Ackerman. Είναι ίσως μια από αυτές τις διαβολικές συμπτώσεις της ζωής (ή μήπως δεν είναι σύμπτωση;) καθώς ο πρώτος παραγωγός που ανέβασε την θρυλική ιστορία του Αλ Καπόνε στον κινηματογράφο, λεγόταν: Leonard Joseph Ackerman!

Σας συνιστούμε να διαβάσετε επίσης και το... Ποιος ο ρόλος της Deutsche Bank στις τελευταίες δραματικές εξελίξεις; (13/5/2010) καθώς επίσης και το άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ : "Η πολιτική διακήρυξη του Δ' Ράιχ" στα Επίκαιρα για να καταλάβετε πως “δένει το γλυκό”.

Το γελοίο της υποβάθμισης των ΗΠΑ

Η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας των ΗΠΑ είναι το λιγότερο αστεία. Ας δούμε γιατί.

Μειωμένη αξιολόγηση σημαίνει αυξημένο κίνδυνο να μην πληρωθούν τα κρατικά χρεόγραφα της εν λόγω χώρας. Πότε μπορεί να συμβεί αυτό; Απλό, όταν η χώρα δεν έχει ρευστό. Μπορεί να συμβεί στην Ελλάδα, στην Ιρλανδία, στην Πορτογαλία, ακόμη και στην Γερμανία.

Μπορεί να συμβεί στις ΗΠΑ όμως; Η απάντηση είναι όχι! Και ο λόγος είναι απλός. Η Αμερική μπορεί να τυπώσει δολάρια κατά βούληση. Και δεν είναι μόνο αυτό.

Το δολάριο ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα και...ως νόμισμα το οποίο χρησιμοποιείται στις συναλλαγές των commodities έχει μια ξεχωριστή δύναμη. Την διάχυση των επιπτώσεων υποτίμησης και ανατίμησής του σε όλη την υδρόγειο. Ο πληθωρισμός με δολάρια θα επηρεάσει τις τιμές του πετρελαίου, του χρυσού και των τροφίμων και ο αντίκτυπος θα είναι παγκόσμιος.

Μόνο μια πολιτική απόφαση θα εμπόδιζε την μη πληρωμή των αμερικάνικων χρεογράφων. Θα μου πείτε: αυτό δεν θα γινότανε αν δεν ανέβαινε το όριο δανεισμού μέχρι τις 2 Αυγούστου; Η απάντηση είναι όχι. Τα χρεόγραφα θα πληρώνονταν κανονικά. Αυτά που δεν θα πληρώνονταν θα ήταν οι συντάξεις και οι μισθοί.

Άλλο ερώτημα είναι αν οι ΗΠΑ θα δανείζονται ακριβότερα τώρα. Και εδώ η απάντηση είναι αρνητική. Γιατί; Για όλα τα παραπάνω. Η Αμερική έχασε τα 3Α και παρόλα αυτά τα ασφάλιστρα κινδύνου της είναι 3 φορές φθηνότερα από αυτά της Γαλλίας με 3Α. Πιο φθηνά CDS σημαίνει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη.

Επομένως η υποβάθμιση είναι κενό γράμμα. Απλά οδήγησε σε πανικό τους managers των χρηματιστηρίων που δεν μπορούν να δουν πέρα από την μύτη τους. Άλλωστε δεν είναι γελοίο η ίδια αγορά που έχει αγοράσει τα 3ετή αμερικάνικα ομόλογα να έρχεται τώρα και να τα υποβαθμίζει; Οι τόσο ικανοί χρηματιστές δεν μπορούν να δουν ούτε καν σε βάθος τριετίας;

από το Επίκεντρο

Τελικά δεν ήρθε το τέλος του κόσμου, ζήτω η επιλεκτική χρεoκοπία

Ας θυμηθούμε τι είπε η αξιωματική αντιπολίτευση πριν μερικές μέρες:

Γι΄ αυτό και ο ίδιος ο κ. Τρισέ προειδοποιεί να μην υπάρξει “επιλεκτική χρεοκοπία”. Λύσεις υπάρχουν. Υπάρχει πάντα η λύση του ευρω-ομόλογου, ώστε χώρες που έχουν πρόβλημα να ξεπληρώσουν με ευνοϊκότερους όρους τα δάνειά τους και να γίνει το χρέος τους βιώσιμο. Το ευρω-ομόλογο θα επιτρέψει αισθητή μείωση επιτοκίου και επιμήκυνση αποπληρωμής του ελληνικού χρέους, χωρίς να υπάρξει “επιλεκτική χρεοκοπία”. Και βραχυχρόνια, υπάρχει η λύση της επαναγοράς ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά, που θα επιφέρει μείωση του δημόσιου χρέους, επίσης χωρίς να προκαλέσει “επιλεκτική χρεοκοπία”.

Έχω μία ερώτηση. Τώρα πού έγινε η “επιλεκτική χρεοκοπία”, κατάλαβε κανένας τι έγινε;

Η κυβέρνηση από την άλλη λέει ότι, άσχετα αν... η πρόσφατη εξέλιξη οδήγησε σε επιλεκτική αθέτηση πληρωμών (κατά των υπολοίπων σε αυτή τη χώρα, επιλεκτική χρεοκοπία), μας λένε τώρα οι κύριοι Έλληνες γραφειοκράτες (αυτοί δηλαδή που κάνουν κουμάντο χωρίς να δίνουν σημασία σε κανέναν), ότι δεν έχει σημασία αυτό το γεγονός, από τη στιγμή που έχει διασφαλιστεί η χρηματοδότηση του τραπεζικού συστήματος (κατά τα άλλα, το ότι τα ATMs θα βγάζουν ακόμα λεφτά).

Αγαπητέ αναγνώστη, σας έχω πει από την πρώτη στιγμή αυτού του δράματος, ότι πρώτα θα πρέπει να ανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες και μετά θα πρέπει να γίνουν ενέργειες προς debt relief (μείωση του χρέους μας).

Τώρα αν ο μοναδικός λόγος να μην είχε γίνει ένα ακόμα μεγαλύτερο κούρεμα (αντί το super light που είδαμε) είναι το ότι δεν θα έχουν ρευστότητα οι τράπεζες, τότε προτείνω στην κυβέρνηση να δει τι έχει κάνει η Ιρλανδία.

Και ενώ οι κύριοι γραφειοκράτες είχαν κάνει πλύση εγκεφάλου σε όλη την Ελλάδα, σχετικά με το τι σημαίνει επιλεκτική χρεοκοπία, ξαφνικά τώρα που έγινε, όχι μόνο δεν έγινε τίποτα, άλλα είναι κάτι το καλό! Και ενώ όλοι πάλευαν να αποφύγουμε αυτή την επιλεκτική χρεωκοπία, τώρα που έγινε, κανένας δεν κατάλαβε τι έγινε.

Διότι ενώ ξαφνικά πτωχεύσαμε (επιλεκτικά αγαπητέ αναγνώστη), δεν έχει καταρρεύσει ο κόσμος όλος, δεν μας έχουν πετάξει από την Ευρώπη, δεν έχουμε δραχμές, δεν έχει πτωχεύσει η Κίνα, η Ευρώπη, η Αμερική, οι καταθέσεις μας υπάρχουν ακόμα και δεν έγινε τίποτα από όλες τις τρομοκρατικές σαχλαμάρες που έλεγαν στον κόσμο τόσο καιρό. Και προσωπικά απορώ, με τι μούτρα όλοι αυτοί συνεχίζουν και βγαίνουν στην τηλεόραση και έχουν άποψη και όλοι ακόμα τους παίρνουν στα σοβαρά!

Τι θα γινόταν δηλαδή αν είχαμε ένα plain vanilla κούρεμα της τάξεως του 30-40%; Τίποτα δεν θα γινόταν για τους ίδιους λόγους που δεν έγινε και τώρα. Διότι ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει συνεννοημένα και θα αποτελεί μέρος μιας πολιτικής λύσης εντός της ζώνης του ευρώ. Και αν γίνει το όποιο κούρεμα, αναγκαστικά θα πρέπει να δοθεί λύση για τις τράπεζες (είπε κανένας τίποτα για 25 δισ.) διότι δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Άρα τους πανηγυρισμούς η κυβέρνηση να τους κάνει εκεί που περνάνε (και δυστυχώς περνάνε στους περισσότερους συμπολίτες μας ακόμα).

Θα προσέξατε για παράδειγμα ότι οι τράπεζες υπέστησαν πίεση να υιοθετήσουν αυτό το σχέδιο, ενώ είναι γνωστό τώρα ότι οι χασούρες πού θα υποστούν θα είναι αρκετά μεγάλες (πολύ μεγαλύτερες από το headline number του 20% που διαβάζουμε).

Πάρα πολλοί με ρωτούν συνέχεια, για ποιο λόγο να δεχτούν εθελουσία οι τράπεζες ένα κούρεμα; Για τον ίδιο λόγο που θα δεχτούν να πάρουν μια χασούρα ανταλλάσσοντας τα σημερινά ομόλογα του ελληνικού δημοσίου με ένα zero coupon για 30 χρόνια, που ουσιαστικά θα σημαίνει ότι τα λεφτά αυτά θα είναι dead money.

Διότι αν δεν το δεχτούν (λέμε τώρα) ίσως δουν οι τραπεζίτες κάποιο ειδικό τραπεζικό φόρο εντός της ζώνης του ευρώ που τελικά θα τους κοστίσει ακριβότερα από ό,τι αν είχαν αρνηθεί να υποστούν το κούρεμα. Για αυτό θα δεχτούν ό,τι τους πουν οι πολιτικοί, είτε το θέλουν είτε όχι.

Για τον ίδιο λόγο, όταν θα έρθει η στιγμή για ένα κανονικό big fat Greek haircut (και αυτό είναι το μόνο σίγουρο) θα δεχτούν και το 40% και το 50% και το 70% αν χρειαστεί, διότι διαφορετικά θα έχουν να κάνουν με την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία.

Και άσχετα αν αυτή η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία δεν θέλει να ακούσει τίποτα για το τύπωμα ευρώ μέσω της ΕΚΤ, έχει αποδείξει ότι αν χρειαστεί, θα κρατικοποιήσει εν ριπή οφθαλμού με λεφτά των φορολογούμενων οποία τράπεζα απαιτηθεί από τις περιστάσεις.

Η κατάληξη σήμερα είναι ότι δεν έγινε τίποτα με αυτή τη light αθέτηση πληρωμών (επιλεκτική χρεoκοπία) και δεν θα γίνει τίποτα αν δούμε κάτι άλλο. Τούτο διότι απλά ούτε το τέλος του κόσμου θα είναι και υπάρχουν οι μηχανισμοί και οι τρόποι να αντιμετωπίσουν όλα αυτά, αρκεί να υπάρχει η θέληση να αντιμετωπιστούν και να μην κάνουν όλοι σημαία την αξία του ευρώ.

Όσον αφορά για το αν έχουν ιδέα τι λένε οι Έλληνες πολιτικοί ή όχι, αυτό το αφήνω σε εσάς, αλλά καλοκαίρι είναι και δεν θα πρέπει να τους δίνεται και πολύ σημασία. Αρκετή ζημιά μας έχουν κάνει μέχρι σήμερα και το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμαστε είναι να μας χαλάσουν τις διακοπές.
του Γιώργου Καισάριου

από το capital

Οι τράπεζες, ο μουτζούρης,το μεγάλο κόλπο και ο Γερμανός κουρέας!

Το χρηματοδοτικό «πακέτο διάσωσης» για την Ελλάδα μπορεί να απέτυχε κραυγαλέα να σώσει την ελληνική οικονομία, πέτυχε όμως έναν άλλο στόχο, όπως αποδεικνύεται από τα αποκαλυπτικά στοιχεία των τελευταίων τεστ αντοχής: έσωσε τις τράπεζες του πυρήνα της ευρωζώνης από την έκθεσή τους στα ελληνικά «τοξικά» ομόλογα, άφησε τον... μουτζούρη στις ελληνικές τράπεζες και τώρα παίρνουν αυτές την πρώτη θέση στη σειρά του... Γερμανού κουρέα, που επιμένει σε ένα «ψαλίδισμα» του χρέους κατά 30%!

Μέσα από τα πλούσια στοιχεία που περιλαμβάνουν αυτή την φορά τα αποτελέσματα των τεστ της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Αρχής (ΕΒΑ) για την έκθεση των ευρωπαϊκών τραπεζών στα ελληνικά ομόλογα φαίνεται καθαρά σε τι ακριβώς αποσκοπούσε η «διάσωση» της Ελλάδας από τους καλούς φίλους και εταίρους μας στην ευρωζώνη: να... δοθεί χρόνος και τα απαραίτητα κεφάλαια και εργαλεία, ώστε να ξεφορτωθούν οι τράπεζες του πυρήνα της ευρωζώνης τα επικίνδυνα ελληνικά «χαρτιά» και να περιοριστεί η «πυρκαγιά» στα ελληνικά τραπεζικά σύνορα. Το ίδιο, όπως φαίνεται από τα στοιχεία της ΕΒΑ, γίνεται και με τα ομόλογα της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, των άλλων δύο χωρών που «διασώθηκαν» από τους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ.

Εν ολίγοις, δηλαδή, ένα χρόνο μετά την πρώτη «διάσωση» ευρωπαϊκής οικονομίας, οι κεντροευρωπαίοι τραπεζίτες,...που έχουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για τις «φούσκες» χρεών στην περιφέρεια της ευρωζώνης, κατάφεραν, χάρη στην υποστήριξη των κυβερνήσεών τους, να ξεφορτωθούν τον κύριο όγκο των πιθανών ζημιών, λέγοντας «καλό κουράγιο», για να θυμηθούμε μια χαρακτηριστική ευχή του Όλι Ρεν, στους Έλληνες συναδέλφους τους και στους Ευρωπαίους φορολογούμενους.

Κάπως έτσι, ακόμη και προβληματικές γερμανικές τράπεζες, όπως η Commerzbank, που κάποτε είχε μεγάλη έκθεση στην Ελλάδα και διασώθηκε χάρη στη γενναιοδωρία του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, όχι απλώς κάθονται με άνεση στο τραπέζι των συζητήσεων για την εμπλοκή ιδιωτών στη νέα χρηματοδότηση της Ελλάδας, αλλά έχουν την ακόμη μεγαλύτερη άνεση να προτείνουν «κούρεμα» του χρέους που κατέχουν οι ιδιώτες σε ποσοστό 30%, μέσα από μια ανταλλαγή χρέους. Μάλιστα, την πρόταση αυτή υιοθετεί πλήρως και η γερμανική κυβέρνηση, γνωρίζοντας καλά ότι το... ψαλίδι του κουρέα μόνο ξώφαλτσα θα περάσει από τις γερμανικές τράπεζες, την ώρα που οι ελληνικές θα απολαμβάνουν ένα... στρατιωτικό κούρεμα!
Ποιοι κράτησαν τον... μουτζούρη

Ας δούμε, όμως, τι αποκαλύπτουν τα σχετικά στοιχεία της EBA, όπως παρουσιάσθηκαν συνοπτικά σε ειδική παρουσίαση για τους αναλυτές των χρηματοοικονομικών οίκων:

- Η συνολική έκθεση σε ελληνικό δημόσιο χρέος των 90 μεγάλων τραπεζών της Ευρώπης που μετείχαν στα τεστ αντοχής ήταν 98 δισ. ευρώ, με βάση στοιχεία Δεκεμβρίου 2010.

- Από αυτό το χρέος, όμως, η EBA σημειώνει ότι το 67% βρισκόταν στα χαρτοφυλάκια των ελληνικών τραπεζών. Τονίζει δε ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα κρατικά ομόλογα της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, όπου περισσότερο από το 60% των τίτλων που κατέχονται από τράπεζες βρίσκονται στα χαρτοφυλάκια των τοπικών τραπεζών.

- Σε γράφημα που ενσωματώνεται στην παρουσίαση βλέπουμε ότι οι γερμανικές τράπεζες έχουν μόνο το 9% του ελληνικού χρέους, οι γαλλικές μόλις το 8% και οι ολλανδικές και βρετανικές από 2%. Οι ασύγκριτα μικρότερες κυπριακές τράπεζες είναι στην τέταρτη θέση, μετά τις γερμανικές και τις γαλλικές, με 6% των ομολόγων. Αθροίζοντας τα ποσοστά των «αδελφών» ελληνικών και κυπριακών τραπεζών βλέπουμε, δηλαδή, ότι συγκεντρώνουν σχεδόν τα 3/4 από το ελληνικό χρέος που κατέχουν τράπεζες της Ευρώπης.

Πώς έγινε αυτό το «θαύμα» και «καθάρισαν» οι ευρωπαϊκές τράπεζες τα χαρτοφυλάκιά τους σε τέτοιο βαθμό, που να μην τις ενοχλεί ιδιαίτερα ένα «κούρεμα» του ελληνικού χρέους (προσοχή: αναφερόμαστε στενά στο γεγονός του «κουρέματος» και όχι στις δευτερογενείς επιπτώσεις του). Με τα δανεικά από το «πακέτο» των 110 δισ. ευρώ, η Ελλάδα εξοφλεί εδώ και ένα χρόνο κανονικά τόκους και χρεολύσια και οι ευρωπαϊκές τράπεζες παίρνουν πίσω ένα μέρος των κεφαλαίων που είχαν επενδύσει σε ελληνικό χρέος.

Παράλληλα, όμως, οι τράπεζες του πυρήνα της ευρωζώνης έχουν καταφέρει, στο διάστημα που η ΕΚΤ είχε ενεργοποιήσει το μηχανισμό αγοράς ελληνικών ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά, να «ξεφορτώσουν» στα... υπόγεια της κεντρικής τράπεζας ομόλογα ονομαστικής αξίας της τάξεως των 50 δισ. ευρώ, ενώ οι ελληνικές δεν μπόρεσαν να κάνουν το ίδιο, αφού αν το έκαναν θα έδιναν «σήμα» δυσπιστίας στις προοπτικές της χώρας. Έτσι, οι ελληνικές τράπεζες μείωσαν την έκθεσή τους με πολύ βραδύτερους ρυθμούς από τις ευρωπαϊκές και ουσιαστικά έχουν... μείνει με το μουτζούρη.

Πού καταλήγει αυτό το μεγάλο τραπεζικό παιχνίδι; Αναμφίβολα οδηγεί στο αναπόφευκτο για τις υπερχρεωμένες χώρες της ευρωζώνης, το οποίο όλοι στις αγορές γνώριζαν ότι αργά ή γρήγορα θα συνέβαινε, παρά τις πομπώδεις διαβεβαιώσεις των πολιτικών περί του αντιθέτου: οι χώρες της περιφέρειας φυσικά και δεν πρόκειται να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τα καλπάζοντα χρέη τους με περισσότερα δάνεια και σκληρότερη λιτότητα, γι’ αυτό και, αρχής γενομένης από την Ελλάδα, θα δούμε κάποιας μορφής «κουρέματα» χρεών, με τις διαδικασίες που θα αποφασίσουν οι πολιτικοί ηγέτες στη Σύνοδο Κορυφής της Πέμπτης.

Από αυτά τα «κουρέματα» οι μεγάλοι χαμένοι θα είναι οι τοπικές τράπεζες των υπερχρεωμένων χωρών. Στην περίπτωση της Ελλάδας, αν περάσει τελικά η γερμανική ιδέα για «κούρεμα» κατά 30% μέσω ανταλλαγής ομολόγων, οι απώλειες κεφαλαίων των ελληνικών τραπεζών θα φθάσουν τα 15 δισ. ευρώ, ή κάτι παραπάνω από 16 δισ., αν αθροίσουμε και τις δύο μεγάλες κυπριακές.

Τι θα γίνει σε αυτή την περίπτωση; Στην... τραπεζοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα! Όπως τονίζει η ΕΒΑ, οι τράπεζες των τριών χωρών που «διασώθηκαν», δηλαδή της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, θα έχουν τη δυνατότητα σε έσχατη ανάγκη να προσφύγουν σε μηχανισμούς ενίσχυσης των κεφαλαίων τους, οι οποίοι ήδη έχουν ενταχθεί στα «πακέτα» του ΔΝΤ και της Ε.Ε. (στην περίπτωση της Ελλάδας, πρόκειται για το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, που -όλως τυχαίως...- θα πάρει άλλα 10 δισ. ευρώ με το νέο δάνειο που θα εγκριθεί, ώστε να διαθέτει πλέον 20 δισ. ευρώ για να καλύψει τις «τρύπες» στις ελληνικές τράπεζες).

από το banksnews